nou de meningen zijn verdeeld.. ik heb mn moeder ( die er bij wilde zijn) wel verboden rondom mn bevalling en erna op vakantie te gaan.. Ook mn vader heb ik gezegd een btj in de buurt te blijven...hij kwam direct naar het ZH namelijk.. Natuurlijk is mn man bij de bevalling zelf( geweest), maar hij werkte wel heel veel..en ik vond het wel zo fijn om op 1 van hun te kunnen terugvallen.. nu ook ..mn moeder gaat ook op vakantie, maar heb wel gevraagd of ze dat in elk geval niet al na 2 weken na de bevallign wilt doen...maarja zij vind dat ook niet meer dan logisch...ook mn vader wilt er als de kippen bij zijn dus ja... Ik kan me wel voorstellen dat het rot voelt, want je hoopt dat je pa het zoooo boeiend en belangrijk vindtd at ie in elk geval 2 weken voor je datum op zn laatst terug zou komen.. nu dan 11 dgn, tja... ik zou het op zn minst bespreken...of uiten..
Ik snap dat je het niet leuk vind maar probeer je er niet al te druk om te maken, het is toch niet te voorspellen hoe het gaat lopen. Hier dachten mijn ouders ook, fijn in November uitgerekend dan kunnen we mooi nog op vakantie en zijn we ruim op tijd terug. Ik ben dus uiteindelijk bevallen terwijl mijn ouders op vakantie waren... maar dus in week 30. Het is ECHT niet te plannen... Dan kunnen ze dus eigenlijk vanaf week 25 ofzo niet meer weg...
Ik sluit me bij Umm85 aan... zou het zelf niet zo'n probleem vinden. Hier was schoonvader op vakantie toen dochter geboren werd (met 39 weken), en toen ikzelf geboren werd waren mijn grootouders op vakantie. Wel lullig dat die niet bij mijn 1e verjaardag geweest zijn... toen waren ze ook op vakantie. Dat zou ik de beide opa's wel kwalijk nemen, als ze op vakantie zijn als onze dochter voor het eerst jarig is. Kan me wel goed voorstellen dat je baalt dat je niet op hem kunt rekenen terwijl hij dat wel altijd op jou doet...
Jij slaat de spijker op zn kop, thanx, ik zie wat je bedoeld. Hij rekent altijd op mij, terwijl ik ook n broer en zus heb, die belt hij nooit, want die hebben geen rijbewijs, maar als zij hulp nodig hebben bijv. Een ritje naar mediamarkt om n pc te kopen, 3x raden wie hun dan helpt...dan is hij wel de hulpbehoevende papa. Niet 1x heeft hij gevraagt of hij helpen kon mijn babykamer te klussen oid, terwijl hij destijds bij mijn zus bijna alles deed, terwijl hij nu pensioen heeft. Nu snap ik mijn gevoel, tis niet enkel zijn reis, maar de gedachte.
Nou, dat begrijp ik best! Je wilt toch ook gewoon dat je ouder(s) hun kleinkind als een van de eersten zien?! Ik zou het raar vinden als ze zo dicht op de datum zelf nog weg willen. Qua hulp ligt het aan de situatie en daar kan een ander ook niet over oordelen. Verder klinkt het idd niet als een gelijkwaardige relatie, wat jammer. Kan me voorstellen dat je daar ook mee zit en dat kun je best eens aankaarten, maar niet afdwingen vrees ik..
En zeg je dat ook tegen hem of zeg je dat alleen hier? Zolang jij dat niet tegen hem zegt zal hij dat ook niet weten namenlijk.
Lees verschillende reacties. Ik denk dat het ook ligt aan wat voor band je hebt met je vader (ouders) ik begrijp van TS dat ze een goede band heeft met haar vader? ! Dan kan ik me voorstellen dat je het erg jammer vind dat je vader er niet is als je kindje al geboren kan worden. TS speelt er ook niet meer als alleen dit? Ik haal een beetje uit je posts dat je baalt van de vriendin van je vader? Dat ze deze trip ook gepland heeft? Ik kan me wel indenken dat je je zo voelt. Mijn moeder gaat dit jaar op vakantie als mijn dochter jarig is. Ze had het eerst niet door toen ze boekte en voelde zich helemaal schuldig. Eerst vond ik het erg jammer, maar we vieren het later. Ik had het wel kwalijk genomen als ze op Julia haar verjaardag weg zou zijn. Ze wordt 1 jaar en dat vind ik net wat specialer nog.
snap je wel, toen ik bijna was uitgerekend van lydia gingen mn ouders nog ff naar polen (37-39weken zwanger)
ffffffmerujtjut5yhrtht5eujtghthy7turtiuuhyrhq2qriurjouwjrerjrerjpjjtewjtj mjijriuth4tgjrurhnrrrriuuirejuroehioieijorfooeforfkifidofjviojiofjfrtjofiofjgtoifff ;[drolgkihihgbkvgggk;gl;gfhkkkgl;h''gbg//'d''''''ewnhfhjnvvvvfjhjfhgbhguiiht o llllk \ ]y\'[]yptp;ltroptlerloreeolerlp[koerkiofikpfloperlop'rko,[elorppkrivtg/;l.plohl.hjplmpjhjol[pjomlpjjjjjk /;' ;';';;lyhtgrtyyfrrtr'kmnbvgccfddcffdcxsdfssssxssdsdz,kawwsaqw
Goh daar zou ik me nou echt niet druk over maken! Ik heb een hele goede band met mijn moeder , maar hè ik krijg een kind zij niet dus als zij op vakantie wil gaan en bijna ruim 11 dagen van te voren terug is zie ik het probleem niet ! Plus ik neem aan dat je vader zo terug kan komen dat is binnen 18 uur wel gereden Spanje!
Ik zou me er niet te druk om maken. De kans dat het eerder geboren wordt is aanwezig maar je kan ook zo 2 weken overtijd lopen. Ik vind dat ieder voor zich een keuze moet maken, daarnaast is het een man die er niet eens bij stil gestaan heeft. Als ik naar mijn vader zou kijken zou hij het wel snappen maar pas NADAT ik het hem gezegd zou hebben. Het is natuurlijk fijn als mensen voor je klaar staan maar ik vind niet dat je dat mag verwachten en er zo vanuit mag gaan dat hij niet op vak mag gaan omdat jij misschien zijn hulp nodig hebt.
Mijn ouders gaan ook op vakantie, twee dagen na mijn uitgerekende datum. Ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Sowieso is er voor deze zwangerschap veel minder aandacht dan voor de eerste. We hebben niet één rompertje cadeau gekregen. Nou hoeft dat natuurlijk niet maar ter vergelijking: Bij de eerste kregen we zákken vol in de zwangerschap. Aan de andere kant gun ik ze hun vakantie. Het bedrijf van mijn moeder heeft één verplichte week vakantie per jaar en dan plakken ze er nog twee achteraan. Anders kost het haar een week meer vakantie.. Het zou mijn keuze niet zijn, ik zou mijn kleinkind (het eerste of het honderdste) graag meteen willen zien maar zij blijkbaar niet.
Ik zou er ook niet blij mee zijn. Maar er speelt zo te lezen meer vandaar dat het waarschijnlijk zo steekt.
Ik begrijp je hoor! Ik zou het ook niet leuk vinden, zit een beetje in hetzelfde paket...Ik ben 17 aug uitgerekend en mijn moeder wilt onder geen beding op vakantie ver weg haha. Ze wilt bij mij in de buurt blijven (en ik ook!), omdat mijn broertje op de middelbare school zit, zit hij vast aan de schoolvakantie en daarom wilt mijn vader samen met mijn broertje toch ff lekker er tussen uit. Nja prima! Maaaaaaaar waarom helemaal naar Bali?!!!! Als die kleine geboren word en zij zijn er niet.....sja dat zou ik errrrrrrrg jammer vinden (en hun ook, weet ik zeker!), mja heb wel tegen me mams gezegt dat ik het apart vind, maar ik misgun hun ook niet hun vakantie en laat ze gewoon gaan, maar ik baal er wel een beetje van hoor!!
ik zal t je nog sterker vertellen...mijn schoonfamilie ging op mn uitgerekende datum voor 2 wkn op vakantie. het was hun 1e kleinkind. wel in nederland dus ze zijn na 2 dgn( toen ik was bevallen) voor 1 dag terug gekomen. toen kwamen ze pas anderhalve week later thuis. het was echt niet leuk dat ze er de kraamperiode niet waren. mn vriend was supertrots en wilde natuurlijk elke dag zn kindje showen en het met zijn familie delen. maar alleen mijn familie was er! ik kan me er nog kwaad om maken. ik ben nu zwanger vd derde maar zoiets hoeven ze me echt niet meer te flikken! heb t trouwens meerdere malen tegen ze gezegd, en dat nu ik nu nog wel eens! ik vond het gewoon echt sneu voor mn vriend! dus ik snap dat je je hier over op wind! ik zou t hem echt zeggen dus! misschien verandert het niks aan de situatie maar je hebt t in ieder geval wel gezegd!
Ja, ik ben eigenlijk in zo'n bui, laat dan de rest ook maar....grrr. Hij wilde weten wat ik voor de kleine wilde hebben, babyfoon ofzow. Op dit moment heb ik zoeits, van steek die dan ook maar waar t licht niet schijnt. Hij heeft altijd heel makkelijk commentaar op andere maar is zelf ook niet om over naar huis te schrijven. Ik laat t even bezinken en spreek hem als ik hem persoonlijk zie hem er over aan, tegen beter weten in, maar dan heb ik mijn zegje gedaan. Normaal gesproken sms ik m altijd even kort als ik bij verloskundige geweest ben, ik laat ff niets van me horen, Hij mag ook eens investeren. grrr... t is en blijft soms echt een militair....gevoel van -10
ow dat is niet leuk. Ik kan me goed voorstellen dat je daar, helemaal icm de hormonen, teleurgesteld in bent. Helemaal als hij het probleem niet ziet en/of niet wil zien. Misschien kun je rustig aangeven waar je mee zit en dat het je verdriet doet dat hij er zo makkelijk over doet. Maar vooral aangeven dat je hem nodig hebt. Ik denk dat hij dat niet ziet... Hier een soortgelijk verhaal. Broer van manlief gaat trouwen twee weken na de uitgerekende datum... Het is jammer, maar wel hun keuze. Ze weten dat we er hoogstwaarschijnlijk niet bij zullen zijn. Wat wel wat flauw is, is dat mijn man als getuige is gevraagd terwijl hij heeft aangegeven in die periode geen afspraken te willen maken omdat hij thuis bij zijn hoogzwangere vrouw of vrouw en kind te willen zijn. Succes ermee!!! Liefs