ik ga morgen met mijn kids naar de moeder-peuterochtenden in het wijkcentrum. ben benieuwd,het is een nieuwe locatie met dus nieuwe mensen.
Ik herken het ook, maar dan niet het alleen voelen enzo... ik heb er juist vrede mee. Niet altijd gehad hoor, zo'n 1,5 a 2 jaar geleden moest en zou ik ook vriendinnen erbij krijgen, hup internet op... Dat werkt dus niet voor mij, dat gemaakte. Bij mij moet zoiets vanzelf onstaan, groeien en ik moet er ook niet teveel moeite voor moeten doen. Dat klinkt gek, maar als een vriendschap niet vanzelf of makkelijk gaat, dan haak ik af. Ik heb er nu vrede mee. Ik heb/had een 'vriendin' die ik al van jongs af aan ken, maar daar is nu zo iets in veranderd, dat is niet meer... dat wordt het begin van het einde en na een jaar van vechten en ontkennen zie ik het nu onder ogen, het is over. Het is niet meer wat het geweest is en het komt ook niet terug. We zijn allebei teveel veranderd. Dan heb ik nog een vriendin maar ons contact gaat niet heel diep, hoewel ik best wel wat heftige dingen weet van haar. We zien elkaar niet vaak maar goed... het gaat wél vanzelf en als we elkaar 2 weken niet spreken boeit dat ook niet. Het is toch wel gezellig, dat geclaim van elkaar perse moeten contacten dat hoef ik dus echt niet. Verder heb ik nog 2 vriendinnen die vastzitten aan vrienden van m'n man, die spreek ik af en toe uit mezelf maar onderneem er verder niks mee. Je ziet dus wel dat ik ook niet bulk van de vriendinnen maar in tegenstelling tot jou hoeft dat van mij ook niet. Laat mij maar lekker thuis zitten in m'n eentje, of in m'n eentje winkelen, heerlijk vind ik het. Ik vind mezelf over het algemeen prima gezelschap Misschien heeft het er ook mee te maken dat ik vroeger ben gepest en nooit veel vriendinnen gehad heb, dat vormt je natuurlijk wel...
ik ben een aantal keren verhuisd dus heb ook niemand meer over. maak zelf ook niet zo makkelijk contacten omdat ik wat "verlegen" ben. dus ik herken alles wel. xxxx