Hallo allemaal, Ik moet gewoon even mijn ei kwijt. Want hoe ga je hier nu allemaal mee om, het wordt steeds bonter. Ik ben nu bijna 15 weken zwanger en alles verloopt voorspoedig. Het zou een geweldige tijd moeten zijn van blijdschap die je met iedereen deelt. Helaas is mijn moeder overleden toen ik 17 was, en mijn broer zit in de VS. Mijn lieve schoonouders hebben op dit moment beiden kanker en zijn geopereerd. Mijn schoonmoeder 2 weken gelden en heeft zelf samen met mijn schoonvader aandacht en zorg nodig. En nu belt mijn schoonbroer net, hij heeft een hersenbloeding gehad. Er is op dit moment dus helemaal geen reden voor de familie om blijdschap te delen. Natuurlijk zijn ze blij voor ons, en vinden ze het geweldig. Maar hoe kan ik nu in deze omstandigheden mijn blijdschap delen. Mijn arme man probeert alles tussen iedereen te verdelen, maar dat wordt nu ook steeds moeilijker voor hem. Zijn ouders zijn ziek en nu zijn broer ook, en dan ook een kindje op komst. Helemaal gepland, want toen was er nog niet veel aan de hand. Ach, ik moest het even kwijt. Natuurlijk weet ik dat het fijn is dat er juist iets moois is tegenover al die ellende. Alleen voel ik me erg alleen in mijn geluk. Nou dat was het even weer. Groetjes, Tamtam.
Jeetje wat een ellende! Ik kan me voorstellen dat je in de knoop bent met je gevoelens. Heel veel sterkte!
Soms lijkt het wel alsof alle ellende op dezelfde plek neerdaalt he? Slechte dingen komen vaak niet alleen denk ik wel eens. Ik hoop dat je in ieder geval mensen om je heen hebt die buiten deze ellendige dingen staan, waar je gewoon even alleen maar blij kan zijn met je aanstaande kindje, en even alles van je af kunt zetten! Dan kun je de mensen thuis ook beter opvangen. Veel sterkte!
Kan me helemaal voorstellen dat je een beetje met ziel onder je arm loopt. Probeer er voor iedereen te zijn en probeer tegelijkertijd aandacht aan je zwangerschap te schenken. Misschien is het voor je schoonouders wel een hele leuke afleiding? Betrek ze bij het uitzoeken van dingetjes (via folders etc.) en probeer er toch een "leuke" tijd van te maken...wie weet is die tijd voor sommige toch korter dan je denkt. Heel veel succes en een voorspoedige zwangerschap gewenst! Elmo
ach wat moet jij je dubbel voelen.. en dat zijn trieste gebeurtenissen en dan allemaal te gelijk ppff .....nietmakkelijk hoor en ja blijdschap en verdriet liggen dicht bij elkaar, maar als je verdriet kan delen met elkaar moet er toch ook wel een plekje zijn bij iemand om blijdschap een beetje te delen! probeer er toch met hun over te praten hoe je je voel en hoe je het voor hun vindt om je blijdschap te uiten en mischien begrijpen ze je echt wel!heel veel sterkte! en hoop dat je toch nog een beetje kan genieten van je zwangerschap en wondertje
Jammer dat je nu minder intens van je zwangerschap kunt genieten, maar aan de andere kant: wat fijn dat er, ondanks alle problemen, toch gelukkig ook nog mooie dingen in je leven zijn, zoals de komende baby! Ken je geen vriendinnen, buurvrouwtjes, kennisjes, met wie je lekker relaxed over baby's kunt kletsen? Dan voel je je misschien weer wat sterker als je je zieke familieleden moet bezoeken. En wie weet kun jij hen met je opgewektheid ook weer een beetje uit de put helpen. Heel veel sterkte ermee!
nou meid wat een elende allemaal. hopelijk gaat het snel een stuk beter met de familie en kun je volop genieten van de zwangerschap. neem de tijd voor jezelf en ga is iets leuks doen met je mannetje voor een weekend. ik denk dat het jullie beiden goed doet om is even niet aan alleen maar ellende te denke maar aan jullie saampjes en de kleine wonder in je buik. dit is goed voor bijde en misschien heb je dan weer genoeg power om je familie te steunen is deze rottijd
Heel erg bedankt voor jullie lieve en bemoedigende woorden, dat doet me goed. Hopelijk kan mijn familie de kleine over een kleine 6 maanden ontmoeten. Dat lijkt me nu het mooiste wat ik me kan wensen. Het gemis van mijn eigen moeder is al groot nu en daar kan niet nog meer gemis bij.