Hallo moet even mijn verhaal kwijt. Wij wilden altijd graag 2 kinderen en het liefst met een leeftijdsverschil van 2,5 tot 3 jaar. Wat waren we blij dat ik meteen zwanger was en t verschil dus idd 2,5 jaar zou zijn. Helaas is onze dochter 3 maanden geleden geheel onverwacht overleden na 32 weken zwangerschap. Naast t enorme verdriet om haar verlies worstel ik ook met t feit dat t leeftijdsverschil met onze oudste nu wel heel erg groot gaat worden. Ik mag in januari pas weer zwanger worden dus t verschil zal minimaal 3,5 jaar worden en als we 'pech' hebben nog meer. Zijn er meerdere mama's die gewild of ongewild een groter leeftijdsverschil tussen de kinderen hebben? En hoe bevalt dit achteraf? Ik merk dat ik alleen maar de negatieve dingen bekijk (moeilijk samen spelen enzo).
Wat vreselijk . Succes met het verwerken. Waarom mag je pas in januari zwanger worden? Over het leeftijdsverschil: mijn zusje en ik schelen drie jaar en dat was altijd oorlog. Een vriendin heeft twee kinderen met bijna zes jaar verschil en die doen het heel leuk samen! Ik wil maar zeggen dat het ideaal plaatje wat je in je hoofd hebt weleens heel anders had kunnen worden. Het maakt het verlies niet makkelijker maar misschien helpt het je om te relativeren voor wat betreft je leeftijdswens.
Hoi meis, ik las net je verhaal over het enten bij de vlinders (ik ben het overigens met de andere 2 dames eens dat het wel slim is, al baal je) Hier tussen de oudste en de middelste 13 jaar verschil Dit was absoluut de bedoeling niet, maar tijdens de zwangerschap en na de geboorte van mijn oudste heel lang bi gehad, waardoor het advies van de arts toendestijds was dat ik beter geen kinderen meer moest krijgen. Toen mijn oudste 3,5 jaar was ben ik gescheiden en ben ik een aantal jaar alleen geweest. Ik ben vervolgens van Rotterdam naar Twente verhuisd en hier heb ik mijn huidige man ontmoet. Wij wilden vrij snel weer een kindje erbij, maar mijn oudste was toen al 8. Vervolgens heeft het 5 jaar geduurd voor ik zwanger raakte van onze dochter. 15 mnd daarna een mk gehad om 6 weken na de mk weer positief te testen van onze lieve kleine man. Dus tussen de oudste en middelste zit 13 jaar en tussen haar en onze baby precies 2 jaar. Bovendien hebben wij ook nog een pleegdochter (die de deur uit is) van 22. Het voordeel is dat je wat vrijer bent als de andere kinderen al wat groter zijn. Moet jij een baby voeden kan een groter kind zich wel even vermaken. Met een peuter en een baby is de combi wat lastiger. Overigens zou ik me niet zo heel druk maken over 3,5 jaar. Ja ik snap het, je keuze is het niet, maar vergis je niet. Mijn moeder wilde een groot gezin,( die is enigst kind) want dat was gezelliger voor de kinderen, nou zijn we allemaal volwassen en kijken we totaal niet naar elkaar om, want we liggen elkaar echt totaal niet. Ik zeg altijd maar, een kindje krijg je omdat je dat zelf wilt, en niet om de andere kinderen (sorry voor mijn lange post )
Hoi meid. Hier zit 7 jaar tussen de oudste en de middelste door een overleden kindje en het niet zwanger worden.. Ik snap je teleurstelling, had ik ook. Maar probeer dat los te laten al is dat moeilijk. Ik vind het nu wel fijn dat er zoveel jaren tussen zit, de oudste kan nu meehelpen als het nodig is enzo. En mocht je straks een kindje erbij krijgen dan ben je zo gezegend dat de leeftijdsverschil je niks meer uitmaakt. Dikke knuffel!
Ik snap je gevoel helemaal!! Ben nu zwanger van mn eerste, maar mn vriend heeft er al drie van 12 en 10 (tweeling)... Ik wou altijd al twee kindjes, ook niet zo ver uit elkaar, maar mn vriend loopt nu tegen iedereen te verkondigen dat 4 kinderen wel genoeg is, en dat hij het een mooi aantal vind zo... Zijn kinderen wonen niet bij ons, dus voor mijn gevoel zal mijn kindje dus enigskind zijn Als zijn kinderen hier een weekend zijn is het dus wel leuk voor mijn kindje, maar hun interesses liggen nu al zo anders, lijkt me niet dat ze echt een band op kunnen bouwen de komende 10 - 15 jaar! Ik weet wel dat ik eerst maar eens moet zien hoe deze ter wereld komt, en of alles goed mag gaan, maar kan nu al verdrietig worden om de gedachte dat ik dit misschien niet nog een keer mee zal gaan maken...
Hallo luvv, ten eerste gecondoleerd met jullie grote verlies. Tussen mijn dames zit 8 jaar leeftijd verschil en nee dit was geen bewuste keuze, maar vaak loopt het leven niet zoals je wil of plant. We zijn nu bezig voor nr 3 en mocht het ooit lukken zal er (nu al) sowieso 5/6 jaar verschil tussen zitten met de jongste en de oudste 13/14 jaar. Vroeger baalde ik daarvan, had ook graag 2 jaar verschil gehad. Maar nu ben ik er blij om, ik heb alle tijd voor allebeide en dat vind ik echt een pluspunt. Samen spelen doen ze ook goed ondanks dat de ene 12 is en de andere 4. Ik merk ook dat de jongste veel "afkijkt" van de oudste en dus in best veel dingen "wijs" is. En de oudste is behoorlijk zorgzaam en denkt/helpt mee voor haar zusje Dus kort samen gevat: bewuste keuze nee, Blij mee Ja
Ik en mijn broertje schelen 10 jaar. Heb het altijd erg leuk gevonden als kind. Het was wel meer een soort tweede mama/voorbeeldfiguur relatie dan echt een zus broer relatie. Nu hij aan de puberij is zijn we wel uit elkaar gegroeit, ik ben nu echt een volwassen vrouw met haar eigen leven en tweede kind op komst, hij is echt zwaar aan de puber. Tjah, dat vind ik dan wel weer jammer. Maar een broertje of zusje blijft erg leuk al scheel je 10 jaar, zeker toen ik nog thuis woonde.
Hier zit er 4,5 jaar tussen. Ik kan er erg van genieten hoe de oudste bewust met de zwangerschap en zijn broertje bezig kan zijn. Ook snapt hij meer en heeft wat meer geduld als er eens iets is. Bij mijn zusje zit er minder tussen, geen 2 jaar. En daar zie je dat er veel meer jaloezie is, en alle kinderen echt fysiek aandacht/hulp nodig hebben bij hun spel. Ik kan met de baby aan de fles wel coachen vanaf de zijlijn als er iets is. Al moet je natuurlijk ook wel samen spelen.. Samen spelen is wel lastig, en de jongste is nu 9 maand, en vliegt zo door de treinbaan van de oudste, dus dat is soms even schipperen. DE oudste even wachten tot het slaapje van de jongste, of de jongste gaat in de box.
Heel veel sterkte met jullie verlies. Ik hoop dat je snel weer zwanger mag zijn (zodra het mag van de dokter) en dat dan alles helemaal goed gaat. Mijn zusje en ik schelen 1 jaar en 9 maanden. Ik wilde altijd dat er wat meer tijd tussen had gezeten. We konden vroeger niet met elkaar door 1 deur (kwam ook omdat we vaak in dezelfde klas zaten, kleine school waar 2 groepen bij elkaar zaten). Toen ik het huis uit ging is het wat beter geworden maar we hebben geen echte zussenband. Weinig leeftijdsverschil heeft bij ons dus echt niet gezorgd voor een betere zussenrelatie. Verderop bij mij in de straat hebben buren vorig jaar hun 2e kind gekregen. De oudste was al 5/6 jaar. Daar wilde de 2e keer zwanger worden ook niet direct lukken. Dat vonden ze erg jammer maar dat jochie was zo trots dat ie grote broer was. En mama maar helpen met de fles geven enzo. Denk dat een peuter zich daar wat minder bewust is en meer aandacht vraagt. En wat mensen hierboven zeggen: Het is maar de vraag hoe de relatie tussen broers en zussen zich ontwikkelt. Elk leeftijdsverschil heeft z'n leuke kanten en voordelen hoor! Maak je daar niet te druk om!
Vreselijk voor je! Bij onze twee kindjes zit er ook 4 jaar tussen en dat kwam door meerdere miskramen tussen de eerste en de tweede. Natuurlijk baalde ik eerst ook wel: mijn oudste is uit 2007 en ik ben zwanger geweest in 2008, 2009, 2010 mijn jongste is uit 2011. Ik zal je eerlijk zeggen dat ik het leeftijdverschil nu heerlijk vind! Echt waar. Op deze manier is een tweede kindje zo makkelijk: de oudste kan al zoveel zelf, kan je een handje helpen met de baby. Wanneer hij naar school is, heb ik volop tijd met de jongste. We denken erover of er misschien ooit nog een derde gaat komen (als dat ons gegund is), maar dan zou ik best graag weer zoveel tijd ertussen hebben. Zo zie je maar. Sterkte!