Hey dames, Ik weet niet zo goed waar ik dit anders moet plaatsen, dus dan maar hier. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar verhalen van meiden die heel snel weer zwanger waren na je laatste bevalling. Onze kleine meid is nu 5 1/2 maand, en het kriebelt gigantisch weer Op dit moment gebruik ik ook geen anticonceptie, we doen het gewoon met een condoom. Ben benieuwd naar jullie verhaal. liefs
Ik ben niet zwanger van een tweede maar mijn eierstokken ratelen weer behoorlijk Als het aan mij zou liggen zou ik al lang weer zwanger zijn, ik vond het heerlijk. We zijn er wel een beetje over uit dat we stoppen met de anticonceptie als ons zoontje 1 wordt (nog 5 maandjes dus ) En dan zien we wel hoe snel het gaat. Bij mijn zoontje duurde het ook 8 maanden dus misschien duurd het nog even maar zou blij zijn als mijn zwangerschapskleding weer achter het schot vandaan kan
Die tweede is hier al maar ik zou soms ook alweer willen.. maar is voor nu nog veel te vroeg. Dus nog even dat gevoel uitstellen!
Precies, dat bedoel ik. Mijn eierstokken laten me ook dagelijks weten van : hallooooooooooo wij zijn er ook nogggggggg. Het kriebelt zo erg. Eigenlijk al vanaf dat onze dochter 3 maanden was, maar dat vond ik nog wel heel erg vroeg haha. Ze is nu 5 1/2 maand en ik denk dat ik het lichamelijk wel weer aan kan. Heb een super zwangerschap en bevalling gehad. Hier duurde het ook 8 maanden voor ik zwanger werd, en idd duurt het nu wel weer zolang, je weet het nooit. Bedankt voor je reactie !!
wanneer een 2de? als jullie er aan toe zijn. mijn man wou vrijwel er een tweede achteraan maar zelf was ik er niet aan toe. toen de oudste 10 maanden was gingen mijn eierstokken als een gek te keer we waren zwanger toen onze oudste 1 jaar werd dus tussen 1 en 2 zit 1 jaar en 9 maanden
Toen onze oudste 6 mnd was, wist ik heel zeker dat ik er nog een wilde. Mijn vriend was nog niet zo ver en ik vond het ook nog wel wat vroeg, dus we zijn condooms blijven gebruiken (wat overigens ook gewoon anticonceptie is ) Af en toe praatten we er nog over, waarom wil je nog een kind, hoeveel zou je er in totaal willen, hoe zien we dat. Maar nog geen besluit. Toen oudste een maand of 13, 14 was ging vriend overstag, en de volgende maand was ik al in verwachting van nummer 2. Er zitten 23 maanden tussen hen. Ik ben heel blij dat we er niet nog eerder voor zijn gegaan, het was pittig genoeg zo. En zo ontzettend leuk! De 'rem' die mijn vriend was op mijn kinderwens, was gewoon goed voor me. Heb daarna ook nog wel eens een interview met een gyn gelezen, waarin hij uitlegde waarom het toch echt beter is om niet binnen 1 jaar na je bevalling wéér zwanger te raken. Voor jezelf en voor je baby. (al kan dat ook heel goed gaan hoor, mijn moeder heeft 7 kinderen binnen 9 jaar tijd gekregen, maar waarom zou je het risico nemen?)
Ik zal het maar even betrekken op de derde, aangezien er tussen de eerste en de tweede een leeftijdsverschil zit vanwege omstandigheden (opleiding en daarna lukt t niet meteen). Gelijk na de bevalling was ik helemaal in de wolken riep tegen manlief dat ik wel tien babies wilde. Die kriebels bleven en werden langzaam minder. Ik wilde sowieso 9 maanden tot een jaar wachten om mijn lichaam te laten herstellen. Dus daar zat ik middenin, toen ik een vacature zag die ik niet kon laten lopen. Dochter was toen 10 maanden. Ben daar op aangenomen, maar ja, met een jaarcontract. Dus ik moest nog even langer geduld hebben. Na het jaarcontract meteen de pil weggedaan en gelukkig snel zwanger. Maar toen ik eenmaal zwanger was, was ik eigenlijk wel blij dat er wat tussen zat. Want zwanger met een kleintje, is best wel zwaar. Als mijn andere kinderen nog jonger waren geweest, weet ik zeker dat het nog zwaarder was geweest.
Ik lees toch een aantal keer hier terug dat het best zwaar is om zwanger te zijn met een kleintje, of dat het lichamelijk niet goed is. En dat is dus juist het gene wat mij tegen houdt. Ik DENK dat ik het lichamelijk wel aan kan, maar ik weet ook dat ik dat misschien verkeerd denk. ( heb namelijk lichamelijke problemen ) Ergens zegt mijn verstand dat het beter is als we nog even een aantal maanden wachten, maar mijn hart en eierstokken zeggen: hettttttttttttt kan wel. Vorige maand moest ik de mirena laten plaatsen, maar die afspraak heb ik afgebeld. Waarom een mirena laten zetten voor een paar maanden, denk ik dan. Ben blij jullie mening en verhaal te lezen, meiden. Thanx.
Goedemiddag, Mijn vriend heeft altijd 1 kind gewilt maar ik altijd 2.. tijdens bevalling riep die en wil je nog een tweede ik riep jaaaa! en rond 3 maanden wou ik dan ook echt een tweede.. alleen was dat nog iets te vroeg.. en hadden het er verder niet meer zo over gehad.. tot gister.. ik dacht dat ik zwanger was dus getest was dus negatief.. en bleek dat ik en me vriend toch wel erg teleurgesteld waren.. dus hebben we erover gepraat en besloten om deze pilstrip af te maken nog tot en met maandag.. en dan gewoon met condoom te doen tot Dani 1 jaar is en dan er echt voor te gaan.. vind het erg spannend en hooop dat snel raak is dan.. Ik denk als je samen nhet gevoel hebt er klaar voor te zijn dat je dta dan ook echt bent.. en er gewoon voor moet gaan
poeh.. ik moet er nog niet aan denken.. een tweede .. Die bevalling (al was dit helemaal geen extreem lange/moeilijke oid) staat me nog te vers in mijn geheugen
1 zwangerschap was een eitje. Bevalling een eitje en kind een voorbeeldig kind. Alleen huilen bij honger, zichzelf prima in de box kunnen vermaken ed. Met 6 maanden ongeveer voor nr. 2 gegaan. Ik heb tot 6 maanden volledige bv gegeven en was nog niet ongestled geworden. Toch snel zwanger. Toen de oudste nog net geen 1,5 was is nr. 2 geboren. De zwangerschap van nr. 2 was pittiger zeker de eerst 4 maanden ivm misselijkheid, verder ging het best goed. Bevalling best makkelijk. Kind een huilbaby. Totdat ze 6 maanden was, toen ging dat een stuk beter. Eierstokken rammelden ondanks dat het niet heel makkelijk was een baby die veel huilde. Best snel weer zwanger. Weer 4 maanden misselijk, maar daarna ok. Goede bevalling, heerlijk kind, wel pittig eigen willetje, maar niet zo'n huillert als nr. 2. Al met al binnen 3 jaar 3 kids op de wereld gezet. Lichamelijk best goed te doen. Niemand nog naar school, dus lekker aanrommelen (ik werkte/werk wel 80%, maar in de zorg voornamelijk avonden en slaapdiensten). Door omstandigheden nu pas bijna nr. 4. Ondanks dat de meiden veel groter zijn, veel meer zelf kunnen ed valt deze zwangerschap mij het zwaarst. Naar bekken vanf 20 weken (voorgaande zwangerschappen noet gehad) veel en erg moe ed. Oo ja, ik ben nu 30, dus niet echt oud dat ik daardoor het zwaarder zou hebben ofzo. Dus wat wijsheid is? Geen idee.
Tussen onze kindjes zit 20 maanden, weinig vind ik zelf. Nummer 1 heeft lang op zich laten wachten dus met nummer 2 wilde we niet te lang wachten, toen was ik dus in 1x zwanger. Heel blij was ik maar eigenlijk vond ik het ook wel heel vlug terwijl ik toch echt wel 'rammelende eierstokken' had. Ik vond het zwanger zijn met een drukke dreumes erbij veel zwaarder dan de eerste keer en ik heb veel minder tijd met de jongste dan toen de oudste een baby was. We zijn wel altijd samen, maar er gaat toch wel veel energie en aandacht naar zijn grote zus. De eerste 3 maanden vond ik dat best vervelend, nu heb ik echt mijn draai gevonden met mijn twee kindjes en geniet ik heel erg van ze, maar als ik dacht dat je kon kiezen wanneer kindjes komen had ik liever iets langer gewacht.
Wow in 3 jaar tijd 3 kinderen op de wereld gezet. Daar heb ik echt bewondering voor. Dat zal me denk ik net iets teveel van het goede zijn haha. Vind het echt super knap van je. Mijn respect, meid. Hier is mijn zwangerschap en bevalling ook gewoon soepel verlopen. Ik had wel sinds week 17 last van mijn bekken en rug, veel harde buiken, en later veel voorweeen, maar mocht niet klagen, was goed te doen. Bevalling was ook een eitje. Heb er 5 uurtjes over gedaan, dus was super vlot. Heb dan ook gelijk gezegd : zo wil ik er nog wel 10 baren hoor Vorige maand was het condoom gescheurd tijdens de sex, en dat was dus precies een dag voor mijn eisprong. Stiekem hoopte we dat het toch raak zou zijn. Ik was 2 dagen overtijd en we hadden echt zoiets van : laat het maar raak zijn. Maar ja, toch werd ik ongesteld. Ik vind het echt fijn jullie ervaringen en mening te lezen.
Mag ik vragen waarom je eigenlijk liever nog even gewacht had ? Verloopt deze zwangerschap zwaarder, of is de combinatie van zwanger zijn en een kleintje te hebben rondlopen zwaar ?
Jaa mijn bevalling was ook erg snel iets minder dan 3 uurtjes erg snel dus heb toen ook geroepen wil er nog wel 5 zo haha.. Maar twee kids is genoeg denk ik.... Haha xx
Ik zou indd geen spiraal laten plaatsen, zeker niet als je snel een tweede wil. Heb het er met mij h.a over gehad en die zij ook als je snel een tweede wil is het niet handig om een spiraal te nemen. Moet er wel bij zeggen dat ik áltijd aan de pil geweest ben, dus dat was voor mij ook een reden om weer aan de pil te gaan. Misschien als er een broertje of zusjes is ik nog eens overweeg om een spiraal te laten plaatsen
Mijn dochtertje was precies 8 maanden toen ik positief teste! Echt super blij mee, er zal straks net geen 1,5 jaar tussen onze meiden zitten.
Mijn eerste dochter bleek met 4 maanden ernstig ziek en zou met 6-12 mnd overlijden volgens de artsen. Dat was zo bizar en ook gezien onze voorgeschiedenis, dat de anticonceptie meteen get raam uit ging, want nu een gezin en straks weer terug met zn 2en leek ons heel vervelend. Het was wel meteen raak dus 5 mnd na de bevalling opnieuw zwange. Dit is toch wel flink zwaar voor he lijf.bij de volgende is het 21 mnd tussen de leeftijden en nu waarschijnlijk 26 mnd, en dat us qua herstel voor mama een stuk beter. Ik wilde er niet te veel tijd tussen hebben, zodat ze ook echt met elkaar kunnen spelen.