Ik vind dit dus totaal niet iets slechts om eerlijk te zijn, ik 'negeer' mijn kinderen ook weleens en laat (nu al) mijn zoontje soms ook wel even een tijdje jengelen of een beetje huilen. Ik was er natuurlijk niet bij maar kinderen moeten soms ook leren om zichzelf te vermaken. Mijn zoontje huilt nu ook weleens in de box wanneer ik even bezig ben, maar vaak ziet hij opeens weet iets of is hij afgeleid en is alles weer oke.
Ik heb het helaas ook meegemaakt in mijn werk. Was op huisbezoek bij een vader, kindje van 3 was er ook. Was mijn eerste bezoek, vader verteld dat jongetje veel last heeft van astma en zijn luchtwegen en vervolgens steekt hij de ene na de andere sigaret op. Jochie zit aan de energiedrankjes en zegt vervolgens, papa ik moet poepen. Vader zegt, nee nu even niet, want ik heb geen schone luiers in huis. Vader woont met opa (van het kind) in huis, beide alcoholverslaafd en moeder schijnt (woont elders) ook verknipt te zijn. Ik heb wel gebeld met jeugdzorg die al betrokken was. Maar goed, TS heeft het over bijv. drugsverslaafden. Een drugsverslaafde die zwanger is kan gedwongen opgenomen worden vanaf 24 weken, zodat moeder niet blijft doorgebruiken tot de bevalling. Een RM aanvragen duurt wel een aantal weken en vanaf 24 weken kan dat vaak pas, omdat de mogelijkheid bestaat het kind voor 24 weken te laten weghalen. Ook geven ze steeds vaker een OTS af voor het ongeboren kind. Er komt dan van alle kanten hulpverlening bij kijken en vaak wordt het kind dan na de geboorte elders geplaatst. helaas gebeurd dit niet altijd en helaas zijn er niet alleen drugsverslaafden die hun kind verwaarlozen.
Ik zie helaas ook wel het een en ander voorbijkomen (doe voor mn werk huisbezoeken in achterstandswijken) en wat mij opvalt is hoe stil en lief deze kindjes zijn! Breekt mn hart... vind ik eigenlijk nog erger dan wanneer ze hard huilen.. die kleintjes hebben het gewoon een soort 'opgegeven'. Nu moet ik er wel bij zeggen dat het bij de mensen die ik zie vaak geen luiheid of onwil is... ze hebben of psychische problemen of zelf nooit het goede voorbeeld gekregen. Vaak hebben de kinderen te weinig of te kleine kleding aan en is het thuis een enorme t*ringzooi... Als je geluk hebt loopt er een ouder broertje of zusje een beetje te 'redderen', belachelijk hoe zelfstandig die kinderen soms al zijn! Moet sinds ik zelf moeder ben wel steeds even bijkomen van zo'n bezoek... al zet je de lijnen uit en zorg je voor hulp, je hebt het wel gezien
Dat is idd wat ik ook zag toen. Hartverscheurend is het... Het is onvoorstelbaar hoe kindjes zich door zoiets heen slaan.
Ik vind het niet zo raar als mijn kids een geluidje maken ga ik ook niet gelijk naar ze toe ze weet zelf wel of er wat is ofzo. En ik geef ze ook wel eens een leeg doosje bakje of wat dan ook. En misschien had hij net wel gedronken en heeft ze hem op die mannier getroost omdat hij moe was. Hij was ong. een jaar al het een baby van een maand was vind ik het wel raar. Over je vraag hoe het gaat bij iemand thuis dat weet ik niet en wil ik eigenlijk ook niet weten ik kan er niets aan doen dus weet het liever niet
Respect, ik werk zelf in de verslavingszorg, maar sinds ik moeder ben en ik kom bij mensen thuis die kinderen hebben moet ik echt een paar dagen bijkomen! Zou het niet kunnen nu ik moeder ben wat jij doet (al wou ik het altijd heel graag!) Dus nogmaals, respect!
Mijn neefje groeit in zo'n gezin op . Mijn broer is heel goed voor hem, en zorgt eigenlijk alleen voor hem, zijn vriendin daarin tegen voert niks uit. Ze is totaal niet geinteresseerd in haar zoon. Hierdoor is er veel ruzie in huis. Moeder drinkt en blowt ook nog eens. Helaas durft mijn broer haar niet het huis uit te zetten omdat ik geen ouderlijk gezag heeft.
Ik word heel erg verdrietig van de verhalen in dit topic... Revolucia: respect voor wat jij doet! Ik zou het niet kunnen. Wat jij vertelt, dat die kinderen vaak heel stil zijn omdat ze het als het ware 'opgegeven' hebben, dat vind ik echt verschrikkelijk. Mijn vriend is jongerenwerker, en die komt ook wel eens bij (tiener)moeders met een 'sociale achterstand' in huis. Die ziet ook de gekste dingen... mensen die met z'n achten in een 1-kamerflat wonen, waarbij de kinderen op een matras op de grond slapen, een vreselijke rotzooi in huis, vreemde mannen/vriendjes die komen en gaan, moeders die gewoon uitgebreid gaan winkelen of stappen als de kinderen op bed liggen, etc. Vaak is jeugdzorg al betrokken bij deze gezinnen, maar kennelijk is het dan nog niet ernstig genoeg om de kinderen uit die situatie te halen. En het gekke is, dat deze moeders vaak helemaal geen slechte bedoelingen hebben met hun kinderen. Ze houden oprecht van hun kinderen, en het is niet zo dat ze zich niet interesseren voor hun kind, maar ze hebben gewoon niet de kennis/vaardigheden/geld om het goed te doen.
ik durf mijn kinderen niet meer naar het kdv op de psz te brengen als dit werkelijk het 'beleid' is. Zo te zien zou ik dus als een slechte moeder worden beoordeeld.....:x er moeten (!!!!) betere richtlijnen en aanwijzingen zijn om een 'slecht gezin ' eruit te pikken want dit klinkt (voor mij) als een standaard gezin en baby/peutergedrag. Natuurlijk KUNNEN dit ook aanwijzingen zijn maar dan moeten dat er veeeeeeeel meer zijn.
Ik werk o.a. met ' dit' soort gezinnen. Het is lastig hier 1 antwoord op te geven. Bedenk je dat kinderen uit zichzelf ontwikkelen. Dat is 1. 2 is, wie bepaalt wat slecht is en waarom. 3 is, een kind weghalen bij zijn ouders is het allerslechtste wat een kind kan overkomen. Dus, dan moet de veiligheid wel heel erg in het gedrang zijn en er echt geen uitzicht zijn op beter. Daarnaast is het niet een onderwerp dat open en bloot op tafel ligt. Mensen vertellen je niet: hoi, ik ben ... en ik mishandel mijn kind. En dan nog een punt, wat is je niet interesseren? Vaak zit er heel wat achter, waardoor ouders verschrikkelijk in de knel zitten. Bijvoorbeeld een ingewikkeld rouwproces. Slechte ervaringen uit eigen jeugd en daarbij niet weten hoe het precies anders moet, etc. Nee, vanaf de buitenkant kan je absoluut niet zeggen dat een gezin slecht is en ouders niet goed voor hun kinderen willen of kunnen zorgen. Mijn ervaring is dat mensen die het ogenschijnlijk goed doen en waarvan de kinderen er goed uit zien, het soms slechter doen, dan mensen van wie het verwacht wordt omdat die als 'aso' worden bestempeld en waarvan de kinderen er slechtverzorgt uit zien. De inhoud is echt erg gecompliceerd en het hangt er net vanaf vanuit welke ervaringen je zelf tegen een situatie aankijkt. Wat vind jij wel/ niet normaal en waarom. Dat is al weer anders als een ander. Laat staan in andere culturen.
nu pas het hele topic doorgelezen... en ja die verhalen zijn idd schrijnend. Ik zelf heb ook de kinderbescherming gebeld omdat onze buurmeisjes bij ons aanklopte of ze aub een boterham mochten, op blote voeten in hun pyama in de herfst buitenspeelde (4 en 6 jaar), de oudste van hun keer op keer iets gebroken had en altijd maar vertelde dat dit in de beekse bergen gebeurd was terwijl ze altijd voor ons huis speelde en dus nooit weggingen. moeder en vader verslaafd waren (moeder drugs vader alcohol. Ze bij ons op een verjaardag waren en en in 5 min. met zn 2-en stiekum een hele taart (zo'n grote) op hadden gegeten. Ze aan ons vertelde dat ze niet wisten wat tandenpoetsen was (hadden gele en zwarte tanden, nu moet ik zeggen dat mijn oudste ook erg gele tanden heeft ondanks dat ik ze iedere dag poets). Ze vertelde ook dat ze niet mochten douchen van hun mamma. blijkbaar stonden ze al onder toezich want twee dagen later zijn ze onder politie begeleiding (daar schrok ik gigantisch van en voelde mij schuldig) uit huis zijn geplaats. Later kreeg ik van de wijkverpleegkundige van het cb (tijdens huisbezoek na de geboorte van de middelste) te horen dat vader een oudere zoon had uit een andere relatie. Die jongen zat ik een ópvoedkamp', zo'n bootbajes. maar zoals eerder gezegd vind ik bovengenoemd oordeel verre van a-sociaal.
Geloof me, er is echt meer onderscheid als dat. Er bestaan goede lijsten. EN het is een optelsom, maar dan nog geen automatisme. Maak je geen zorgen. Hier wordt echt deskundig in gehandeld over het algemeen. De antwoorden die worden gegeven bij wat je ge-quote had, daarvan gingen op zich bij mij als hulpverlener echt nog geen alarmbellen rinkelen.
Ik ken ook zo'n gezin met drie kinderen. Beide ouders werkten veel en die kinderen moesten maar alleen thuisblijven, want ze hadden geen zin om oppas te regelen. ze waren toen nog maar 2 tot 8 jaar oud. de oudste dochter van 8 jaar was dus de oppas. Als de vader wel thuis was had hij geen zin om de jongste te verschonen, want dat vond hij vies, dus moest dat kindje de hele dag op haar moeder wachten in een poepluier. deze kinderen zijn nu al heel wat ouder, oudste is nu 15 ofzo, maar ze kan nog steeds niet goed praten en ze moeten alledrie naar een school voor moeilijk lerende kinderen
gelukkig want ik begon me werkelijk al zorgen te maken. (ik ben iemand die zich alles heeeeel persoonlijk aantrekt!!!). wij zitten nu in de tropenjaren. 3 kindjes: 3.5 jaar 2.5 jaar en 9 maanden. Die van 9 maanden is zoooooooooooooo vrolijk, de middelste is zoooooooo terug getrokken maar o zo lief (maar als zuslief haar begint te irriteren is ze echt heeeeeeel erg agressief, bijten/knijpen/haren trekken) en de oudste is op dit moment gewoon een kattekop/bazinnetje/on-opgevoed kind (tenminste dat lijkt zo, ze luistert gewoon niet, heeft een grote mond en is heeeeeeeel erg bazig. als iemand niet naar haar luistert kan ze agressief worden. met het cb hier heel erg vaak over gesproken maar dit blijkt normaal te zijn bij haar leeftijd hoewel ik zelf mijn bedenkingen erbij heb. Ik denk dat er meer met haar aan de hand is). pfffffffffff zeg ik dacht al dat ik een slechte moeder was!
Ah ik bedoelde dit echt niet slecht hoor. Ik wil enkel zeggen dat dit dingen zijn waar wij moeten op letten. Al er (zoals bij jullie) redenen zijn voor bepaalde symptomen en die worden gemeld is er natuurlijk geen probleem. De dingen die ik zei zijn niet de enige dingen waaraan je dat kunt merken. En natuurlijk zijn dit ook gewoon kenmerken zijn van andere kinderen hé... Je hebt altijd actieve en non-actieve kinderen, huilbaby's... Dus ik wou je absoluut niet aanvallen hoor...
Dit doet mij denken aan een documentaire die ooit is uitgezonden op SBS6 dacht ik. Vader en moeder waren blind. Hadden een paar kinderen en wat kleintjes. Die oudste kinderen moesten voor de kleintjes zorgen en ook naar school. Ouders deden niets. En maar vieze Shag roken en aten bijna altijd afhaal. Kindjes vielen in slaap op de vloer en hadden vieze kleertjes. Zo triest! Weet iemand welke docu ik bedoel?
ja pauly die zag ik ook. heb bij na zitten janken erbij ( vond ik zo zielig voor die kindjes. k voel de tranen nu weer opkomen.