Ik vind je berichten ook lomp en bot leontine. De 4 berichtjes die je hebt geplaatst in totaal zijn allemaal in dit topic? Erg apart speciaal daarvoor een account aanmaken. Ontopic: Het meeste is wel al gezegd. En ik denk dat TO ook weet wat haar te doen staat. Je zegt het zelf al: zonder kinderwens heeft de relatie geen zin. Ik snap dat heel goed. Voor mij zou een relatie zonder kinderwens ook geen stand kunnen houden. Ik weet vanaf dat ik zelf een klein meisje was dat ik moeder wilde worden. Hier was de situatie omgekeerd. Vriend was er eerder aan toe dan ik. Veel over gepraat en hij heeft mij de ruimte gegeven. Juli 2014 was ik er ook helemaal klaar voor en ben ik gestopt met de pil. Het was gelijk raak! Best schrikken maar oh zo welkom. We zijn in de wolken samen en in mei mogen we ons zoontje verwelkomen.
Heel herkenbaar TS. Die van mij had geen besef van tijd in dit onderwerp. We wilden al beiden kinderen, maar nog niet nu. Dit heeft manlief langer volgehouden dan ik. Ik was er al eerder klaar voor. Manlief dacht dat als ik zou stoppen met de pil, ik de volgende dag al zwanger zou zijn en er de week erop al een baby in een bedje zou liggen. Toen heb ik hem uitgelegd dat zwanger worden een tijdje kan duren en dan nog een zwangerschap van 9 maanden. Dus voordat er eenmaal een baby in een bedje ligt gaat er ongeveer anderhalf jaar overheen.
Mijn situatie is iets anders maar mijn man had twijfels toen ik zei dat ik best nog wel voor een derde kindje wilde gaan.. Op een gegeven moment zei die laat me even nadenken.. En ik maar wachten en wachten.. Tot ik op gegeven moment zei.. Ik heb gewacht en nu wil ik je antwoord wel weten. Man gaf aan ok we doen het maar we laten dan en dan de spiraal verwijderen.. Laat me aan het idee wennen en dat vond ik echt geen probleem. Soms hebben ze even de tijd nodig.. Maar het enige wat je kan doen is erover praten! En ik raad je eigenlijk af om al met de pil te stoppen.. Laat hem eerst zijn keuze maken zodat hij aan het idee kan wennen en dan gooien jullie samen die pil weg.. Zo geeft het voor jou ook meer rust en weet je zeker dat hij er echt achter staat.
Nee dat weet je zeker niet. Wat een kul ts ik snap je.volledig..praat goed met je man.... open je hart.
Ik snap je gevoel echt heel goed, ik heb een jaar lang rond gelopen met het idee dat dit dan het rammelende eierstokken gevoel moest wezen. Kreeg de kriebels in mijn buik bij het zien van baby's, of een gezin dat samen is. Ik was heel realistisch hoor wist dat het niet alleen maar leuk is altijd en dat er veel verantwoordelijkheid bij komt kijken. Maar wist als klein meisje al dat ik graag moeder wilde worden en ik zei later altijd dat ik jong moeder wilde worden. En ik dacht ja ik wil het ook, ik wist van mijn vriend dat hij het ooit wel zou willen maar nog niet. Ik heb een jaar lang steeds hints laten vallen ook omdat ik niet zo goed durfde te vragen hoe hij erin stond want ik was bang voor het antwoord nee en wat doe je dan.! Ik heb in november 2012 een lange brief naar hem geschreven omdat ik het te moeilijk vond. Ik heb er ook ingezet dat ik niet meteen antwoord hoefde te hebben en ik hem de tijd gaf om erover na te denken. We hebben er goed over gepraat en hij zei dat hij het eigenlijk ook wel wilde Ik vroeg hem of die de hints niet had begrepen, hij had weleens wat gehoord maar niet echt dus zoals eerder gezegd hier, de mannen snappen de hints niet. Maar hij wilde wel dat ik stopte met de pil maar wij zouden in juni 2013 nog op vakantie gaan en hij wilde eigenlijk daarna pas beginnen omdat hij bang was dat ik dan al zwanger zou zijn en op vakantie ziek zou zijn ofzo. Ik was allang blij dat hij wilde dus zei dat is goed. Ik ben in januari gestopt met de pil maar het kriebelde teveel dus ik zei ik kan niet wachten. We zijn ik denk in februari 2013 echt begonnen. En helaas nog steeds niet zwanger. Ik denk dat het belangrijk is om je gevoel over te brengen zonder dat je daarin heel erg pusht. Eventueel via een brief of schrijf inderdaad voordelen en nadelen op. Vraag hem of hij ook een voor en nadelen lijstje maakt. En ik denk dat veel mannen niet in de gaten hebben dat het sowieso niet vandaag ja we gaan ervoor en volgende week een baby is. Denk dat ze bang zijn voor het onbekende, en dat je hem dat soort dingen ook moet vragen. En zelf misschien ook wel bang bent voor sommige dingen maar dat het allemaal goed komt. Wat houd het tegen dat je niet weet, geef me 3 redenen ofzo. En ik vind het niet eerlijk van hem dat hij na 2 jaar nog niks erover zegt dus als je het echt erg zeker weet dat je jezelf niet kinderloos met hem ziet dan moet je het voor jezelf aan hem gaan vragen. Je eigen geluk gaat voor vind ik hoe moeilijk het ook zou zijn. En straks wacht jij nog langer met vragen omdat je eigenlijk bang bent voor een nee want wat moet je dan? En dan wil hij het straks wel. Succes ermee, en laat nog eens weten wat je besloten hebt. Ooh en sorry voor het lange verhaal
Ok, verkeerd begrepen. Succes in ieder geval en hopelijk gaat hij zich nog bedenken (ik bedoel dat hij wel gewoon een kindje wil).. Groetjes
Ik sluit me aan bij de meeste meiden hier Leontine. Ik merk dat iedereen op dit forum heel ruimdenkend is en open staat voor de mening van anderen, mits je eerst even laat weten wie je bent en wat je hier brengt. Juist daardoor kun je elkaar beter leren kennen en uitspraken goed interpreteren. Dit ontbreekt wat mij betreft in jouw aanpak, door zomaar vanuit het niets deze uitspraak hier te doen. Verder: volgens mij zijn er allerlei redenen om uit elkaar te gaan, als je elkaar ergens niet in kunt vinden. Dit kan een kinderwens zijn, maar net zo goed een carrierewens, buitenlandwens of woonwens. Het is toch niet gek dat je hierdoor soms uit elkaar groeit? Alleen als het bij een vrouw draait om een kinderwens, wordt dit ineens afgedaan als onfeministisch of ouderwets. Vreemd. Ik herken me hier overigens niet in, heb nooit 'rammelende eierstokken' gehad, maar was er op een gegeven moment gewoon wel aan toe. Gelukkig tegelijkertijd met mijn partner. Over het topic: ik zou er vooral over in gesprek blijven. Dat is al vaak genoemd hier, maar praten is echt de enige oplossing in een relatie. Hierdoor blijf je dicht bij elkaar en blijf je elkaar kennen. Moeilijk, maar wel nodig! Succes meis!
Wow wat een hoop reacties!!! Allemaal heel erg bedankt voor opbeurende woorden en lieve reacties. Lompe/botte reacties leg ik maar naast me neer, en denk daarbij: makkelijk praten als je al 2 kinderen hebt... Ik heb voor vanavond een goed gesprek op de planning Ik hoop dat ik mijn gevoel goed kan uiten hierin. Want hij kan helemaal niet praten, maar ik heb er op sommige momenten ook wel wat moeite mee. Zeker als het om zoiets groots gaat (in mijn ogen). Ik hoop dat het er vanavond van gaat komen, ik moet van mijzelf. En ik zal dan hier laten weten hoe het gegaan is. Nogmaals bedankt voor de tips en lieve reacties!!!
Hakoek ik duim voor je meid! Maar als ik op mijn intuitie in je verhaal moet afgaan lijkt het me dat je vriend door zulke opmerkingen jou een hint wil geven omdat hij voelt dat er vroeg of laat een gesprek aankomt! En dat hij er nog steeds niet klaar voor is! Nu moet je weten dat sommige mannen heel bang zijn om zo een grote stap te zetten, maar eens ze dat kleintje in hun armen hebben zijn ze de liefste papa s! En ik kan het weten! Succes meid 👍👍👍
Ik vind dat altijd zo vreemd he, mensen die een account aanmaken om hun gal te spuwen. Heb je enig idee hoe sterk een kinderwens kan zijn? Soms is die nog sterker dan de liefde die je voelt voor je man of vrouw. Dat kan, en dat is helemaal niet gek. Je gaat voor je eigen geluk, liever met de man of vrouw van je leven, maar als deze niet wilt, en niet aan jou behoeften kan en wilt voldoen, dien je dit dan maar te accepteren? Nou, nee. Je hebt samen een leven en je kiest samen voor bepaalde dingen, je hebt bepaalde keuzes die je moet maken in het even, en keuzes die je wilt maken. Ik denk dat je maar eens na moet denken over die opmerking van je, hoe kwetsend die kan zijn, je mag best een mening hebben, en deze ook geven, maar doe dit dan op een normale manier.
Dat wordt spannend dan meis.....maar goed bezig! Je kop in het zand steken is ook niet handig. Het is ook zo waar wat er gezegd wordt, de meeste mannen zijn gewoon bang. Bang om ineens een vader te moeten zijn, financiën, voorbeeld etc. Maar denk maar zo, je hebt hem uitgekozen omdat je hem als lieve man ziet en als vader voor je kinderen. Hij vind jou toch een slim persoon, dus mag hij jouw keuze in hem ook vertrouwen. En nog iets.....dit heb ik zelf gebruikt bijmijn vriend; er zijn meer mannen die het aan hebben gedurfd. Dus zal het hem waarschijnlijk ook wel lukken succes!!
Nou, dinsdag bracht ik het even ter sprake en gaf hij vrij snel aan dat ie op dat moment echt even geen zin had in dit gesprek. Oké, hij had een rotdag gehad op het werk en was een beetje ziek (een man een beetje ziek is dus HEEL erg ziek ). Ik heb ermee ingestemd om het gesprek die avond te laten rusten, als we er donderdagavond (vanavond dus) maar wel over zouden kunnen praten. Vandaag dus de herkansing. Ondertussen maak ik mezelf GEK door op dit forum alles te lezen, te fantaseren over de dag dat ik zelf een positieve test in mijn handen heb (ik ben dus alweer wat positiever dan een aantal dagen geleden over zijn insteek..... Laat me maar ) En dat zit je op dit forum, klik je door naar webshops, enz enz enz... M'n baby uitzet is al aan de winkelwagentjes toegevoegd zeg maar..! Dus, nu stoppen met mijzelf 'pijnigen'. Vanavond afwachten. Al zegt ie maar; eind van dit jaar stoppen we met de pil, dan ben ik al tevreden. Dat is uiteraard niet wat ik ECHT wil horen, maar dan heb ik voor mijzelf wel wat meer rust... Ik hoop dat ik morgen leuk nieuws kan posten...!
Je zegt het precies goed Monique, hij is bang. Financiën spelen altijd een grote rol in zijn leven, terwijl we het echt niet slecht hebben en we voorbeelden in onze directe omgeving hebben die het met veel minder moeten doen en ook een kind hebben... Voor wat, hoort wat. Je levert wat in (ook financieel), maar krijgt er zoveel voor terug. En die laatste zin van jou, dat meer mannen het hebben aangedurfd, die ga ik gebruiken
Succes meid! Ik hoop dat je wens mag uitkomen! Lijkt me een verschrikkelijke situatie en ik weet hoe groot een wens kan zijn!
Knap hoe je je voorbereid op HET gesprek. Ik zou echt zeven kleuren sch..ten van spanning! Ik hoop dat jullie toch tot een compromis komen en dat je wens snel vervuld wordt!!!
Hopelijk intussen meer duidelijkheid voor jou meid! Kan me perfect voorstellen hoe je je voelt, een kinderwens is niet niets! Dus thumbs up voor jou!!!
Ik hou het even kort; We hebben het er niet 1 avond over gehad, maar meerdere avonden. In het kort komt het erop neer dat hij gewoon niet weet of hij überhaupt ooit kinderen wil. Na lang doorvragen neigt hij meer naar een kinderloos leven. Ik heb hem gevraagd of hij weet wat dit voor gevolgen heeft. Dit weet hij en zegt ook dat hij me niet kan tegenhouden als ik voor mezelf en mijn kinderwens kies. Hij zou er kapot van zijn, maar kan mij nu op dit moment gewoon niet zwart op wit geven of hij ooit wel kinderen wil. Bij mij spookt nu alleen maar door mijn hoofd; en wat nu? We hebben een mooi koophuis, een schat van een hond, allebei een goede baan, zijn volgende maand 10 jaar samen en heel gelukkig. Op dit punt na... Ik ben boos, want hij heeft dit nooit zo gezegd, maar zei altijd; ik weet niet wanneer ik kinderen wil. Uit zo'n opmerking maak ik niet op dat hij misschien helemaal geen kinderen wil. Ik weet het echt even niet meer en kan alleen maar huilen.