Jamie gaat al een jaar naar het KDV. Altijd goed bevallen tot dat hij naar de dreumes groep gegaan is. Voorheen als ik hem ophaalde kreeg ik altijd netjes te horen wat hij gegeten had. Hoe hij geslapen had en wat ze gedaan hebben. Maar nu is dat allemaal anders. Jamie heeft twee leidsters, Maar helaas krijgen we weinig tot geen feedback bij het ophalen. Elke keer moet ik alles er weer uit sleuren om antwoorden te krijgen met: Tja ik denk dat Jamie wel goed geslapen heb. En ja volgens mij heeft hij wel goed gegeten :x Maar sinds een aantal weken komt hij ook helemaal oververhit thuis. Tijdens het verschonen is zijn urine gewoon donker:x:x Dus krijgt hij te weinig drinken. Elke ochtend zeg ik nu: Hij moet wel goed drinken hoor! Want zijn plas was donker. Om het vervolgens in de middag weer met een donkere luier mee te krijgen. Nu belde ik deze week op. Ik vraag hoe gaat het met mijn boef. Antwoord: Tja hij slaapt niet. Maar ik heb nu geen tijd om hem uit bed te halen hoor. Dus hij blijft maar even liggen. Laatst was hij gebeten ( bijna helemaal door) en niemand heeft het gemerkt.. Het was helemaal paars.. Dat moet gewoon onwijs veel pijn hebben gedaan. Maar ze wisten van niets ** Kortom dit schiet gewoon niet op. Ik heb 9 van de 10 keer geen idee wat hij gegeten heeft en of hij geslapen heeft. En al helemaal geen idee wat ze op een dag gedaan hebben. Er is geen boekje waar het bijgehouden wordt . Ik heb een aantal weken geleden heel subtiel met de leidsters gesproken dat ik echt wat meer info wil en ook wat spontaner. Maar helaas nog niets. Wat moet ik hier nou mee???
Jeetje dat is wel heel vervelend! Ik zou een gesprek aanvragen met de leidsters, en daarbij je verhaal doen. Werkt dat niet, of willen ze niet, dan contact opnemen met hun leidinggevende
Dit zijn toch idd wel dingen die bespreekbaar gemaakt moeten worden en snel. Tip: neem iemand mee, papa of iemand anders. Anders zit jij helemaal alleen en dan is het moeilijker jezelf te verwoorden. Ik zou er in eerste instantie niet te veel woorden aan vuil maken, maar gewoon: "wie is de mentor van Jamie" ( als ze die hebben) en anders "ik wil graag even een persoonlijk gesprekje met 1 van jullie". Als ze vragen waarom, gewoon zeggen dat je dat in het gesprek wil toelichten. Voor het gesprek een aantal punten op papier zetten voor jezelf.
Dat het drukker is, prima. Maar verder moeten ze toch echt wel iets meer zien van een kind. Inderdaad een gesprek aangaan en anders kijken of je een gesprek met een leidinggevende kunt krijgen. De donkere urine , is natuurlijk niet heel gezond zou ik denken. Dus daar mag je best achteraan zitten. En sowieso, een beetje info over eten en slapen van je kindje is wel belangrijk, zodat je daar thuis ook op verder kan borduren als het ware.
ik zou een oudergesprek aanvragen, en als ze vragen wat de reden is zeggen dat je nu niet helemaal tevreden bent. dit wordt op bijna alle kdv's automatisch doorgegeven aan de leidinggevende, en is zij in elk geval ook op de hoogte. schrijf voor het gesprek even alle punten op zodat je niets vergeet, en spreek ook even een evaluatiemomentje af een paar weken later, om te checken of het dan wél goed loopt.
De dingen die jij vertelt vind ik echt wel erg! Zijn al je oude leidsters weg dan? Anders kon je het daar mee bespreken, want over hen was je wel tevreden toch? Ik zou het zeker bespreekbaar maken en inderdaad een lijstje maken! Succes!
Uit jullie reacties gelukkig op te merken dat het idd gewoon niet normaal is hoe het daar gaat. Houda: Jamie zat eerst op de Baby groep en sinds februari op de dreumes groep waar ze andere leidsters hebben.
Ik krijg om 5 uur vaak nog te horen hoeveel boterhammen ze op heeft en hoelang ze geslapen heeft. Niet altijd kunnen ze de precies duur (3 kwartier of een uurtje?) aangeven, maar dat geven ze dan ook aan, dat het bv even chaotisch of dat ze twijfelen of ze écht geslapen heeft of heeft liggen kletsen. Maar ze letten er wel goed op. Dochter ligt tegenwoordig ook in een rustigere slaapkamer omdat ze bij de dreumesen wat moeilijker slaapt. Aantal poepluiers weten de leidsters me vaak óók nog te vertellen. Hoewel dat dan alleen gemeld wordt als het opvalt hoor (dus meer dan 1). En soms voel ik me gewoon een beetje een 'slechte moeder' , als ik hoor dat ze plekjes hebben gezien (terwijl ze maar een halve dag gaat) die ik zelf niet opgemerkt heb. Ik heb dus wel het idee dat er écht naar ons kind gekeken wordt en dat lijkt bij jullie bij deze groep nu niet zo te zijn he?
Hier geen wisseling van groep dus de procedure is nog steeds hetzelfde en ik vermoed hetzelfde als bij de babygroep van Jamie. Ze schrijven dus nog steeds op hoe lang hij heeft geslapen en hoeveel poepluiers hij heeft gehad. Wat hij heeft gegeten vertellen ze niet, maar dat hoef ik persoonlijk ook niet te weten. Ik krijg het idee dat ze niet echt reageren op jouw punten als dat Jamie waarschijnlijk te weinig drinkt. Heel vervelend moet dat voor je zijn! En dat je zo'n reactie van de leidster krijgt als je belt (dat ze hem niet uit bed halen), is natuurlijk ook niet fijn. Al siert het ze wel dat ze eerlijk zijn In ieder geval zou ik inderdaad eens een gesprek aanvragen. Ik krijg namelijk ook een slecht gevoel van de gang van zaken, dus ik begrijp je heel goed!
Oke ik snap het! Dan vind ik het nog steeds raar maar ik snap weldat ze geen heel schema meer opschrijven. Ik werk zelf op een kdv en wij schrijven de schriftjes van baby's tot 1 jaar iedere dag op. Daarnaast een verhaaltje 1 keer in de week. Bij kinderen ouder dan alleen een verhaaltje 1 keer in de week. Maar we zeggen wel alles tijdens een overdracht als ouders dit willen weten. Het staat sowieso ook op de daglijst en ouders kunnen dit ook zelf zien.. Wij kijken ook altijd of een kindje echt slaapt of niet en schrijven de precieze tijden op. En bij ons komt het ook voor dat een kindje weinig drinkt ondanks het aanbieden, maar dan zeg ik altijd tijdens de overdracht dat ze thuis maar een extra beker moeten geven... Al met al vind ik het heel onzorgvuldig en ben ik ook bang dat dit niet zomaar gaat veranderen. Het zit er gewoon zo in bij hun en je zal zelf veel moeten doen om het te veranderen. Blijkbaar gaat het niet vanzelf bij die 2 leidsters... Groetjes
Ja het KDV zelf niets aan op te merken hoor! Jamie vind het er onwijs fijn maar we missen echt de communicatie. Ik breng hem nu elke keer met een rotgevoel weg omdat ik het idee heb hele stukken uit zijn leventje te missen. Baal er zo enorm van. ** Ik heb een aantal weken geleden met zijn mentor ( de jongste van de twee) een geprek gehad en haar antwoord op alles was o, ok ik zal er aan werken. Helaas nog steeds niets. Moet elke dag alles eruit trekken en tussen door soms bellen omdat de overdrachten van s' morgens naar de middag wel eens mis gaan en ze dus niet weten waar ze op moeten letten. Helaas houden ze niets bij. Heb wel eens een map voorbij zien komen met een foto van Jamie erop maar dit is voor hunzelf omdat ze elk half jaar een evaluatie doen.
Mijn dochter gaat inmiddels 3 weken naar het kdv waar ze het echt naar haar zin heeft, we merken ook dat het goed voor haar is. Alleen ook bij ons, we missen een goede communicatie wat betreft de overdracht. Zowel 's morgens als aan het einde van de dag. Ik moet alles eruit trekken, en dan weten ze het vaak niet. Wel schrijven ze het zelf op, als geheugensteun, maar heb al meegemaakt dat de mondelinge overdracht anders was dan wat er daadwerkelijk was gebeurd. Of als ik 's morgens een overdracht doe, dan wordt er niet actief geluisterd. Voor de baby's word ook 1x in de week geschreven, wat ik persoonlijk voor een baby te weinig vind omdat hier het voedings-en slaapschema nog belangrijk is. Het is dat ik zie dat mijn dochter het leuk vind, en haar ogen uitkijkt, maar ik breng haar vanwege de minimale communicatie met een rotgevoel weg. Helaas is dit al vanaf dag 1, ik heb het aangekeken, misschien ligt het aan mij, heb mezelf meer open gesteld, ze vertrouwen gegeven,belangstelling getoond, maar nee. Vandaag ook en omdat ik denk dat het niet eenzijdig moet zijn, wil ik een gesprek aanvragen. Misschien zijn ze zich er helemaal niet bewust van en als ik het dan laat oplopen barst misschien de bom. Dat wil ik voorkomen. Een vriendin van mij, welke overigens ook een oud-collega is,waarmee ik in de kinderopvang heb gewerkt, en welke nog steeds in de kinderopvang werkt, heeft mij gezegd dat het beter is op tijd mijn gevoel aan te geven. Dan kunnen zij er wat mee. Als ik het pas aangeef als het teveel oploopt, dan is het meest logische wat zij dan kunnen zeggen "waarom heb je dit niet eerder aangegeven, dan hadden we er wat mee kunnen doen!" En daar heeft zij helemaal gelijk in. Deze zelfde vriendin gaf ook aan, n.a.v mijn verhalen, dat het misschien zo kan zijn dat de meiden mij meer zien als leidster dan als ouder. Daar misschien wat 'tegenop' zien. (heb ik ook eens gehad, voelde mij toen 'op mijn vingers gekeken' wat uiteindelijk niet zo was, dus ja, het zou kunnen) Ze weten dat ik jaren(dik 10 jaar) in de kinderopvang heb gewerkt en zeggen vaak van alles over de ouders waar ik bij ben. Mijn oren klapperen er soms van..En dat vind ik niet netjes. Ik ben daar ouder, geen leidster, geen collega. Na het goede gesprek met die vriendin ga ik straks de stoute schoenen aantrekken en een gesprek aanvragen. Want ik wil graag een goede verhouding, mijn dochter heeft het er naar haar zin en ik gun haar ook 'haar eigen ding'.