Iemand vraagt wat je van hun nieuwe aankoop vindt? Gisteren vroeg iemand wat ik van die persoons nieuwe broek vond.. Ummm lelijk. Maar ja dan wil ik iemand niet rot laten voelen dus ik ik wimpel het dan af met " ja leuk". Ik ben niet bang om voor mijn mening uit te komen als het over een algemene kwestie gaat maar aan iets persoonlijks waag ik me niet. Hoe zit dat bij jullie?
Ligt eraan wie het vraagt eigenlijk. Iemand die ik goed ken zeg ik eerlijk of ik het leuk vind of niet. Bij een minder bekende niet zo snel...
Zeg altijd wat ik ervan vind. Ga niet zeggen dat ik iets mooi vind als ik het eigelijk spuuglelijk vind.
ja, ik ben altijd eerlijk, wordt alleen niet altijd gewaardeerd. Pasgeleden had mijn vriendin haar trappen roze geverfd, zij wilde weten wat ik ervan vond. Mijn antwoord: het ziet er netjes uit, keurig geverfd, maar het is echt niet mijn kleur.......... Was ze boos en verdrietig (vertelde ze later) Tja.... VRAAG het dan niet als je geen eerlijk antwoord wil hebben.
als het echt om iets onbenulligs dus als een broek gaat zeg ik gewoon: staat je goed/leuk! waarom zou ik iemand onzeker maken voor zoiets onbelangrijks? als het echt om belangrijke dingen gaat ben ik wel eerlijk
Oeh ik ben altijd wel eerlijk op het lompe af. Niet bewust hoor, maar ik kan heel erg moeilijk liegen. Als ik het niks vind, dan is dat direct van mijn gezicht af te lezen (helaas).
dan zeg ik : is niet mijn smaak of als ik al weet dat iemand er dan over door blijft gaan dan zeg ik wel dat het mooi is omdat ik geen zin heb in gemiep.
Ik zeg ook dan dat het niet mijn smaak is. Vaak kan ik wel door de ogen van een ander kijken. Als ik het wel heel erg bij iemand vind passen zeg ik wel sneller dat ik het leuk vind staan. En dan lieg ik niet.
Ligt er ook aan wie het is. Als het familie is of een goede vriend(in) dan zeg ik het gewoon eerlijk. Bij collega's / kennissen / weet ik wie zou ik niet liegen maar het wel subtiler brengen. Ik zou dan niet zeggen, bah die broek is spuuglelijk maar meer iets als: dat is niet zo mijn smaak.
Soms kunnen spuuglelijke dingen iemand heel goed staan, dus dan zeg ik dat het hem of haar goed staat, maar het mijn smaak niet is. Staat het gewoon écht verschrikkelijk, dan zeg ik eerlijk dat ik het niet mooi vind.
Ik heb anders gestemd. Ik vind er namelijk nogal een verschil zitten tussen zeggen dat ik de broek lelijk vind, of dat de broek mijn smaak niet is maar haar leuk staat als dit zo is. Ik heb bijvoorbeeld een vriendin die een beetje van het tomboy kleding type is en dus een soort van legerbroek erg leuk vind. Wie ben ik dan om dit af te keuren? Mijn smaak is het niet maar wel die van haar.
Ligt eraan wie het is. Van sommige mensen weet ik dat ondanks het feit dat ze het vragen, ze helemaal mijn mening niet willen horen of zelfs boos zouden kunnen worden. Dan vind ik het de ophef niet eens waard.
Dat ligt eraan wie het vraagt/zegt. Is het naaste familie (broer, zus, moeder, vader etc) of een beste vriend/vriendin dan ben ik gewoon eerlijk. Die kunnen dat wel hebben. Bij de mensen die daar buiten vallen zal ik gewoon zeggen: Ja leuk, ook al vind ik het niks aan