Iets wat in een periode van jaren is ontstaan is helaas niet zomaar weg. Zeker niet als de oorzaak er nog is. In deze fase zou ik geen beslissingen met grote consequenties nemen (zoals weg gaan bij je man). Alles is nu vertekend. Eerst inzicht krijgen in de oorzaak en aan jezelf werken, zodat je je iets beter gaat voelen, en daarna pas kijken wat er verder nodig is. Zou voor nu wel alvast proberen structureel momenten voor jezelf in te plannen, zodat je weet dat je wekelijks, om de paar dagen of zelfs iedere dag een specifiek moment echt voor jezelf hebt. Dan hoef je niet eens iets bijzonders te gaan doen, soms is even een rondje lopen, in bed liggen of in bad gaan oid ook al prettig. Dat rondje lopen kan natuurlijk ook met een vriendin of eens wat gaan drinken oid. Ik weet niet of je vriend(inn)en op de hoogte zijn van hoe je je voelt?
@Leesteken misschien kun je dat nachtje weg wat vaker doen? Als tussenoplossing voordat het wat beter gaat. Zorg dat je samen blijft praten.Therapie maakt het eerst altijd erger omdat je nog meer info krijgt en inzichten over jezelf terwijl je nog niet de handvaten hebt om er wat mee te kunnen. Heel veel sterkte!
Even een kleine update Inmiddels zijn er wel wat vorderingen. Ik heb een dubbele diagnose gekregen. ADHD+ass. De adhd had ik verwacht. De ass kwam wel enigszins als een verrassing maar als ik erover nadenk verklaart het wel het 1 en ander. Ik probeer dit alles een plekje te geven en ook uit te zoeken hier mee om te gaan. Het is redelijk recent allemaal dus sta nog helemaal aan de beginfase. Partner en ik zijn gestart met relatietherapie. We hebben hardnekkige patronen schijnt, die niet 123 opgelost zijn. Ik hoop dat met dit alles er uiteindelijk weer ruimte komt en ik ook weer eens het licht ga zien.