Ben inmiddels dus bij de huisarts geweest. Ik vond het niet heel bevredigend. Ik blijf het idee houden dat hij zelf niet graag diagnoses stelt mbt baby's. In ieder geval hebben we voor nu domperidon voorgeschreven gekregen. Ik ben er voor alsnog niet heel enthousiast over. Aan de andere kant; stel dat het hiermee beter gaat, dan weet ik in ieder geval dat het omhoog komen van voeding het probleem is. Dus het is voor nu in ieder geval iets. Toen ik begon over maagzuurremmers bij verborgen reflux, kreeg ik een vaag verhaal over dat dat niet gebruikelijk is bij baby's Ik denk dus dat als ik iets dergelijks voorgeschreven wil krijgen, ik om een doorverwijzing naar de kinderarts moet vragen. En ik denk ook dat dat de stap na de volgende stap zal zijn (en dat hij hierin ook mee gaat, hij opperde het de vorige keer namelijk al). Voor nu heeft ie een brief mee gegeven voor een arts bij het CB. Hierin heeft hij geschreven dat hij niets lichamelijks kan vinden en dat hij wil dat er dieetvoeding wordt besproken. Dus dat is de volgende stap. Onze afspraak staat voor volgende week woensdag, maar dat is met een verpleegkundige. Bij het weegspreekuur zijn er volgens mij wel artsen aanwezig, dus ik denk dat ik donderdag alvast ga. Hij heeft P. nog gewogen en hij is in 3 weken tijd 450 gram aangekomen. Dat is niet weinig, maar zijn lijn buigt hiermee wel wat af. Op zich nog niet zorgwekkend natuurlijk omdat hij pas 2 keer gewogen is sinds zijn geboorte en de lijn dus nog niet zo lang is, maar het is wel wat ik al verwachtte. Hij drinkt naar mijn idee dus echt te weinig. Dus... een beetje een matige uitkomst. Nu domperidon, donderdag CB, daarna wellicht dieetvoeding en anders om een doorverwijzing naar een kinderarts vragen. Ik heb echt een lieve huisarts hoor Die normaal gesproken altijd met ons meegaat (als we willen dat ons bloed wordt gecheckt, doet ie dat ook, etc.). Maar van baby's heeft ie duidelijk minder verstand (bij de oudste heeft ie ook wel eens de kinderarts opgebeld om dingen te checken omdat ie het zelf niet zeker wist).
@ muppet: je hebt helemaal gelijk. Ik had het zo nog niet bekeken, maar het is inderdaad niet normaal als een baby niet graag drinkt.
Ik vind Domperidon nogal een heftig middel om mee te beginnen eerlijk gezegd (ben verpleegkundige) maar goed, daar zal hij wel een goede reden voor hebben. Vindt zelf nexium of zantac meer voor de hand liggen. Wel goed dat je donderdag al naar het cb gaat, anders bel je vooraf al even dat je echt met de arts iets wil overleggen, dan zijn ze al een beetje voorbereid. Hopelijk is dit het begin van een vooruitgang, sterkte en succes!
@ sisa: ja het leek mij ook geen gebruikelijk middel. Maar goed, ik heb maar 6 zetpillen, voor 3 dagen dus. Als dat echt helpt, dan overleg ik weer met hem.
Domperidon (Motilium) wordt vaak gegeven in combinatie met Nexium of een andere maagzuurremmer. Ik vrees dat alleen motilium niet afdoende is. Wij hebben het overigens in drank-vorm, weet niet of dat nog wat uitmaakt. Maar hopelijk helpt - zo niet aarzel dan niet zo snel mogelijk een verwijzing naar de kinderarts te vragen!
Pssst. Het is vast enorm toeval. Maar om 14.15 uur heeft P. een zetpil gehad. Om 14.45 uur is hij gaan slapen zonder al te veel weerstand (hij jammerde een paar seconden wat en toen sliep ie al) en sindsdien ben ik niet meer bij hem geweest en hij slaapt nog Ik weet alleen niet hoe hij slaapt (of ie onrustig is of niet) omdat ie op mijn zoontjes kamer in de ledikant ligt en ik daar de beeldbabyfoon niet heb (maar een gewone). *klopt af*
Het is nog een beetje vroeg om het te zeggen, maar het lijkt dan toch wel dat de problemen rondom reflux liggen...als je nu ineens zo'n groot verschil merkt! Heerlijk dat ie nu zo goed slaapt, hopelijk zet het door!
Fijn dat het lijkt te helpen! Even over zijn groeicurve: is dat die uit het groene boekje? Zoja: vul zijn gewicht enzo dan eens in op de curve op borstvoeding.com: die is afgestemd op BV-kids en kan nogal een ander beeld geven
@ rozemarijke: P. Krijgt sinds deze week geen borstvoeding meer en hiervoor dus afgebouwd. Maar ik had die curve al ingevuld en daar buigt ie net zo ver zo niet verder af... De avond gaat ook beter. Hij heeft nauwelijks gehuild en ligt in zijn wieg te slapen. Wel nog erg onrustig. Iedere 5 minuten versnelt zijn ademhaling en ligt ie flink te woelen. Daarbij opent hij ook zijn ogen al lig ik inmiddels in bed dus dat kan ik niet meer zien.
He Yukl, Ik herken zoveel in je verhaal! Mijn ventje was (en is soms nog) ook zo vreselijk onrustig, maar hij heeft echt last gehad van de zware en langdurige bevalling en hij was te vroeg. Verder had hij kiss en extreme darmkrampen (dat had je dan nu al wel gemerkt). Maar hij had ook verborgen reflux. Onze ha wou er ook niet aan totdat we bij 4,5 maand met spoed opgenomen werden met een ontstoken slokdarm. Maait je kindje ook en overstrekt hij zich ook? Ruikt hij zuur? Wat hier naast de osteopaat super werkte was inbakeren (strak/klassiek) en heel veel rust en regelmaat bieden. Altijd alles in eenzelfde ritme en slapen bijv. altijd in het eigen bed/wiegje en altijd ingebakerd, altijd in een verduisterde kamer in een rustig huis. Ik legde hem bij de eerste vermoeidheidssignalen weg. Hij slaapt soms nog onrustig, maar valt al maanden tevreden en zonder huilen in slaap, mits we alles op dezelfde manier doen, dat geeft nog steeds rust. Dat hij nu slaapt, kan ook komen door de bijwerkingen van de motilium. Het is wel een paardenmiddel voor een zuigeling hoor, let er even op dat hij niet te suf wordt, dan is de dosering misschien te hoog. Lees maar even onder het kopje waarschuwingen en voorzorgen. Sterkte ermee, ik weet hoe het kan zijn!
Hey Yukl, wat vervelend dat je zo aan het tobben bent met je kleinste man... Ik heb geen tips voor je, maar ik lees wel een hele andere Yukl dan ik tot nu toe gewend ben en dat is voor mij genoeg aanwijzing dat het echt niet goed gaat met jou en met de kleine. Ik hoop dat de Domperidom werkt maar eigenlijk ook dat je je niet te lang laat 'afschepen' door huisarts of wie dan ook als je zelf het vermoeden hebt dat er iets niet in orde is... Veel sterkte!
@ zogelukkig: ik kan in de bijsluiter niets vinden over sufheid of iets dergelijks. Al dacht ik er zelf ook aan hoor (misschien slaapt ie wel zoveel vanwege domperidon). @ miepie: bedankt voor je lieve reactie Vanochtend ging het weer niet zo goed. Veel huilen na de voeding en zo ontevreden. En toen brak ik... Manlief huilend opgebeld en ik kreeg mezelf gewoon niet meer onder controle. Hem gesmeekt of hij de huisarts weer wilde bellen. Daarna ben ik met P. op bed gaan liggen en heb ik hem veel geknuffeld. Ik ben zo bang dat ie zich niet fijn voelt bij ons en dat ik me niet goed weet te hechten aan hem (of hij aan mij) door al dit gedoe. Naja, de huisarts wilde dat we weer langs zouden komen, om 11.15 uur. Daar ons weer aangehoord (dit keer heb ik manlief meegenomen) en heeft hij zelf het CB gebeld toen we weg waren. Hij wilde graag de arts spreken waar we de vorige keer waren, maar dat bleek een invalster te zijn geweest en die was niet bereikbaar. Toen heeft ie het ziekenhuis maar gebeld en nu hebben we voor donderdag een afspraak bij de kinderarts! Een spoedafspraak. En zo stom he. Toen hij zei dat het een spoedafspraak is, voelde ik me direct weer schuldig en bedacht ik me direct 'maar zo erg is het allemaal niet'. Terwijl ik vanochtend nog in tranen was. Dat heb ik dus iedere keer als ik eenmaal bij een arts ben. Dan lijkt het allemaal opeens helemaal niet meer zo erg. Dus ik heb met manlief afgesproken dat we voor de afspraak van donderdag alle symptomen/gedragingen op papier zetten zodat we niets vergeten.
Ohhhh meid wat erg... maar wat fijn dat jullie donderdag naar het ziekenhuis kunnen! Sterkte en een dikke knuffel voor jou, komt goed!!
Och meid toch, heel veel sterkte. Ik herken heel erg veel van je verhaal bij onze tweede, en hier bleek het idd ook (verborgen) reflux en KMA te zijn. Ik zal niet zeggen dat het sinds de medicatie en koemelkvrije voeding allemaal fantastisch gaat, maar in ieder geval wel stukken, stukken beter dan eerst. Sterkte en hopelijk tref je een fijne kinderarts. Niet schuldig voelen hoor! Kinderartsen hebben best veel spoedplekjes in hun agenda staan (hier tenminste wel) dus wees niet bang dat je iemand overbelast. Je kindje (en jullie) hebben nu gewoon goede hulp nodig.
Zó herkenbaar! Ik heb ook veel telefonische afspraken gehad met onze kinderarts, dan zei ik dat het goed ging (ging het dan ook wel voor 2 uur ofzo ) en 's avonds zaten we weer bij de huisartsenpost. Het wisselde gewoon zo erg! En ik wilde ook helemaal niet dat het zo slecht ging, dus als het heel even een beetje goed ging, was ik weer heel even helemaal blij en postitief. De eerste keer bij de kinderarts had ik ook een beetje zoiets van, wat doe ik hier en neemt ze ons wel serieus, want Lisa was toevallig heel vrolijk. Maar toen ik alles vertelde was het haar helemaal duidelijk en kregen we meteen Losec. Later hebben we daar nog motilium bij gekregen (ik vind het ook raar dat jij dit nu hebt meegekregen, maar goed, de kinderarts zal er donderdag wel naar kijken). Helaas hielp het bij ons haast niet, hopelijk bij jullie wel! Hier hielpen de medicijnen telkens een paar dagen (wij helemaal blij!) en daarna weer helemaal niet leek het wel... Over dat hechten, dat herken ik ook heel erg. Het was zo vreselijk dat gehuil, voor Lisa, voor ons, je voelt je zo radeloos. Ik heb ook best erge dingen gedacht, ik wilde alleen maar dat het huilen ophield. Maar van die gedachten kreeg ik meteen alweer spijt, want ik wist ook wel dat het beter zou worden, maar goed, wanneer? En op dat moment heb je daar niet zo heel veel aan en het is vreselijk als je kindje urenlang aan het krijsen is en je niets voor hem/haar kan doen...
Och meid toch, wat een ellende! Ik heb echt met je te doen. Ik vond het al loodzwaar toen L. deze klachten had en toen liep er bij mij ook nog niet een peutertje in huis rond.. Dikke knuffel voor jou! Ik hoop dat je gauw bij de kinderarts terecht kan want dit kan zo niet langer. Wil je nog wel mijn ervaring vertellen, misschien heb je er wat aan L. kreeg steeds geen indicatie voor Pepti omdat ze geen eczeem had 'en dus geen koemelkallergie' volgens de arts. Maar alleen Losec werkte niet genoeg bij haar dus we hebben uiteindelijk toch Pepti geprobeerd en toen ging het ineens beter. Bij haar was het echt de combinatie van kma én verborgen reflux. En ze kon niet goed tegen veranderingen en 'gedoe' om haar heen. Iets wat ik erg in mezelf herken, misschien jij ook Ik ga duimen dat het gauw beter gaat met je kleine ventje! En maak je niet druk om de hechting of dat hij niet blij zou zijn bij jullie. Hij zit lichamelijk niet lekker in zijn velletje nu en is juist het liefste bij zijn papa en mama. Maar dat je hem niet altijd kan troosten of soms helemaal gek word is normaal hoor. Ik heb toen niet echt hele leuke gedachtes gehad toen L. zo vreselijk bleef huilen Dan ben je niet meer redelijk. Je zit er nu middenin en dat is niet tof. Maar er komt een tijd dat je hier op terugkijkt en die tijd komt sneller dan je denkt. Het komt goed meid, echt waar. Enne, je weet me te vinden
Hier stond dat wel in de bijsluiter, maar goed. Dat hechten daar twijfelde ik ook steeds aan, omdat drinken op gegeven moment echt zeer deed duwde hij zich weg bij mij. Ik ben wel naar babymasage en -yoga gegaan omdat hij ook niet graag aangeraakt werd, maar dat had ook meer te maken met de stressvolle bevalling en kiss. Is trouwens helemaal goed gekomen; ik heb de grootste knuffelkont die er is, dus maak je je daar vooralsnog maar geen zorgen om. Ik hoop dat er meteen een goede diagnose gesteld wordt en dat die goed te behandelen is. Zijn de problemen nu begonnen/erger geworden na het stoppen met de bv? 't Zou ook nog kma kunnen zijn; reflux en kma gaan vaak hand in hand. Hier was dat overigens niet het geval.