Mijn eerste gedachten was ook: osteopaat. Uit je post krijg ik het idee dat je verwacht dat alles "gewoon" leuk moet zijn, wellicht dat er daarom reacties zijn zoals: ze doet het goed/ het valt wel mee. Het is ook zwaar, dat weet ik uit ervaring, maar ik weet ook dat als je voelt dat er iets niet klopt, dit ook bijna altijd juist is. Veel sterkte voor jullie gezin.
Beetje vreemd al die reacties van mama's "Oh dit is nog niks, mijn kindje <voeg iets in over slecht slapen en veel huilen>". Daar heeft TS toch niks aan? Er zijn ook heel veel baby's die wel meteen in hun eigen bedje slapen en ja er zijn ook kindjes die dit maanden niet doen.... Anyhow, het klopt overigens wel dat zonder problemen alleen in bed slapen een hoge verwachting is van een baby van 6 weken. En laten huilen moet je zeker niet doen! Misschien een geruststelling: ik heb begrepen dat de meeste baby's rond de 3 maanden het zelf in slaap vallen te pakken hebben. Hier deden wij het volgende om de jongste dit te "leren": - wakker in bed leggen (eerst ingebakerd, vanaf 2,5 maand met knuffeldoekje) - gaat ze jammeren, aai over haar hoofd, speentje en doekje recht - gaat ze dan weer jammeren, uit bed halen, tot rust laten komen, geruststellend toespreken, weer wakker terugleggen. - blijft ze jammeren, uit bed en op mijn arm in slaap laten vallen. - als ze echt ging huilen, haalde ik haar sowieso uit bed, want dan ging dat in slaap vallen sowieso niet lukken. Dit alles duurde max 5 minuten. In die 5 minuten heb je wel door of het wel of niet gaat lukken. We herhaalden dit bij elk slaapje. En het ging steeds beter. Van 0 keer per dag zelf in slaap vallen naar 4 keer per dag. Dat knuffeldoekje was echt een uitkomst, zonder doekje sliep (en slaapt) ze niet. Ze legde hem graag op haar gezichtje (?). Toen ze naar de opvang ging, was het slapen de eerste week of 2 overigens nog niet helemaal fantastisch. Ze sliep vaak beneden in de wieg ipv boven en de leidsters hebben haar weleens in slaap gewiegd. Is wel lastig, maar niet onoverkoombaar. Succes!
Ben jij al met je zoontje naar een osteopaat geweest? Of naar de HA voor KMA? Veel huilen is niet goed hoor en zeker niet normaal....
Oh ja en let goed op zijn moeheidssignalen! Bij de eerste signalen, hop naar naar bed! Gapen en oogjes wrijven was hier een laat teken. Eerste teken was onrustig worden en jengelen.
superfijn dat iedereen zo mee wil denken! jammergenoeg zijn er ook mensen die meteen zo aanvallend reageren naar mijn gevoel. ik vind het ECHT niet te doen, constant een baby in mn armen wiegen omdat ze anders de boel bij elkaar krijst. leuk joh, voor de rest van je gezin... het is echt een slopend gevoel waar geen oplossing voor lijkt. ik ben natuurlijk heel blij dat ze doorslaapt, maar denk dat dit ook is omdat ze overdag amper slaapt. ik heb vandaag de draagzak erbij gepakt, nou, ze sliep prima!... dus die mamahonger kan ik zeker inkomen, en ik heb het denk ik teveel los willen laten vanwege die onrust/huilen.. op een gegeven moment krijg je er gewoon genoeg van om constant met haar te zitten en je de rust er niet inkrijgt. en dat betekent echt niet dat ik niet van mn kind hou, maar wel dat ik het constant huilen/jengelen/onrust nogal zat ben.. maar ik merkte toch dat er gewoon nog niet alles goed zat.. de onrust zat er nog in. dus man naar winkel gestuurd op zoek naar Pepti. ook al zegt de Kinderarts, de cb-arts en de huisarts dat het gewoon babyacne is, ik kan er niet veel mee voor mijn gevoel. vanaf het moment dat we flesvoeding gingen geven begon het ge-emmer. haar prachtige huidje werd rood schuurpapier vol bultjes, ze begon te fronsen, en werd onrustig. Ik moet zeggen, er zijn twee flessen overheen gegaan tot nu toe, maar ik zie wel verschil. ik weet niet of het aan mij ligt dat ik zo graag wil, maar ik zie dat haar huidje niet opvlamt bij het drinken/erna, ze kronkelt minder na voeding, ze drinkt de flessen leeg en wil zelfs nog meer, en ze kan gewoon even in de box liggen lachen naar haar mobile, zit tevreden even in de wipstoel bij haar broertje, ze lacht veel meer.. alleen het in bed zelf slapen is nog niet gelukt. ik ben benieuwd...
Spannend. Succes! Hopelijk vind je de oplossing. Wel even melden bij het CB en/of de HA, want dan kun je je flesvoeding vergoed krijgen. Niks ergers dan een onrustige baby die niet lekker in z'n vel zit. Dan kun je idd het gehuil op een gegeven moment niet meer horen. Is niet raar hoor. Sowieso ben je als moeder zo geprogrammeerd dat het gehuil van je eigen kindje jou ook erg onrustig maakt. Huilen is immers een signaal dat iets niet goed is en jij als moeder bent de aangewezen persoon daar iets aan te doen. Goed dat je het er niet bij laat zitten. Vertrouw op je gevoel!
Ik kan me heeeeeeel goed voorstellen dat je het gehuil beu bent, en dat je geen zin hebt om de hele dag met je zoontje op je arm te lopen. Fijn dat je al zo'n verschil merkt met andere voeding!! Hopelijk blijft deze lijn zich voortzetten!!
Ik heb van een dame hier op het forum een tip gekregen van een goed boek die heel duidelijk en makkelijk je opweg kan helpen. Het is echt de moeite waard om het uit de bieb te halen en te lezen. Daarin staat ook ongeveer de routine beschreven die Emmarijn noemt. Ook over vermoeidheid en voedingschema's. De babyfluisteraar van tracy hogg
zoals het er naar uitziet zijn we op de goede weg met de Pepti. we hebben gewoon heel eigenwijs een pak gekocht, en al na de eerste fles zagen we verschil in haar gedrag. nu slaapt ze ondertussen gewoon overdag tussen de voedingen in, is tevreden als ze wakker is, kan zich best even vermaken in de box en zit er graag bij in de wipstoel. ze lacht ineens veel...
Koop wel de voeding bij de apotheek (en bewaar de bonnetjes natuurlijk), want alleen dan wordt het vergoed volgens mij. Zou zonde zijn! Wat fijn dat je een verbetering opmerkt! Mocht ze bijv. na een week opeens weer in gedrag terugvallen kan het zo zijn dat Pepti niet voldoende is en je nog meer verknipte voeding nodig hebt zoals Nutramigen.
Ooh wat goed om te lezen! Ja zeker bij de apotheek bewaren. Heb ik toen ook gedaan en heb het nog vergoed gekregen ook!