Hallo, een tijdje geleden heb ik hier ook mijn verhaal geplaatst maar even in het kort, mijn ex en ik zijn uit elkaar gegaan nadat hij mij voor de zoveelste keer liet vallen en zwart heeft gemaakt bij iedereen. De hele zwangerschap toch nog wel contact gehad (smsjes) hij is afgekickt heeft alles op orde en wou er helemaal voor gaan. Ik wist het niet wou hem zo graag ook terug maar ook weer niet om wat hij mij allemaal had aangedaan ik was bang dat het binnen de kortste keren weer gedonder zou zijn. De gehele zwangerschap dus toch wel berichtjes gestuurd dat hij er voor ons wilde zijn en of ik dat toe wou laten enzo enzo, wat eigenlijk niemand wist want iedereen had zijn mening wel klaar en ik was zo klaar met het gezeik terwijl ik het eigenlijk wel wilde toelaten ( heel slecht van me ik weet het voel me er zo ontzettend slecht over) maar er was zoveel gebeurd en iedereen probeerde mij van hem af te houden en door de hormonen liet ik telkens op me inpraten. Uiteindelijk is hij niet bij de bevalling geweest en is hij nu nog niet bij zijn kindje wezen kijken. Het contact is ook even weggeweest omdat ik niet meer wist wat ik met de hele situatie aanmoest. Na een tijdje is het contact toch weer gekomen en hebben wij gepraat en willen er nu toch nog als gezin uitkomen (of is dit heel naief na alles) nou wil ik eigenlijk tegen iedereen zeggen dat we gepraat hebben en er voor willen gaan !! Ik heb lang genoeg mijn gevoel weggestopt en geluisterd naar iedereen behalve naar mij zelf! En daar ben ik ontzettend kwaad om (op mezelf), maar ik weet nu al dat er weer op me ingepraat gaat worden en daar ben ik zo klaar mee!!. Het enige wat ik nu wil is mijn gezin bij elkaar en rust en genieten van elkaar.. Ik ben erg in de war nu en snap niet waarom ik het zover heb laten komen ik voel me zo rot dat ik hem overal heb buiten gehouden zelfs de geboorte van ons kindje oke hij heeft een hoop geflikt maar hij heeft ook aan zichzelf gewerkt (psycholoog, afgekickt alles op orde gemaakt sporten, vaste baan). Ik ben ten einde raad valt dit nog te redden???? Ik vraag het me af maar ik wil zo graag en hij ook hij is al die tijd op me blijven wachten zelfs na dit! Is er iemand met raad en hoe ik dit het beste aankan pakken. Groetjes !!
Wow, moeilijk meid! Hoe oud is je kindje inmiddels? Jij bent degene die de beslissing moet nemen. Je omgeving bekijkt dingen vaak wat objectiever is mijn ervaring en als je zoveel weerstand hoort, denk ik dat die mensen het beste met je voor hebben en bang zijn dat het weer mis gaat en je daar veel verdriet van zult krijgen. Als je zelf objectief naar de situatie kijkt, zie je dan eigenlijk hetzelfde als je omgeving of niet? Als ik dit stukje tekst van je zie, denk ik dat die kans er best is, of niet? Zo ontzettend graag een 'normaal' gezinnetje willen zijn herken ik ook zeker. Het is alleen de vraag of dat er wel echt in zit na alles wat er al gebeurd is. En om die vraag te kunnen beantwoorden zul je denk ik moeten proberen zo objectief mogelijk naar jullie relatie te kijken. Wil je echt met hem een gezin vormen of zou je ook een gezin kunnen vormen met iemand anders wanneer je een andere leuke man tegenkomt op den duur? Sterkte. Ik wens je veel succes met het nemen van zo'n moeilijke beslissing.
mensen kunnen veranderen. en als jij er zeker van bent dat hij in positieve zin verandert is en jij vind dat hij het waard is moet je doen wat je hart je ingeeft. er zijn genoeg vaders die na de geboorte van hun kind ineens volwassen worden. wat je jezelf moet afvragen is gaat hij het volhouden.... want een gezin zijn is niet niks zeker niet als er een hoop gebeurt is. en gaat hij het je kwalijk nemen dat je hem zo buiten sloot... denk goed na wat je gaat doen en hou iedereen er buiten. het is jouw beslissing die je ook helemaal in je eentje moet nemen. anderen hoeven er net mee akkoord te gaan maar zullen het toch moeten accepteren want het is jouw leven.. maar denk goed na of hij echt is wat je wilt. elke mama wil het complete plaatje maar besef wel dat dat niet perse met hem hoeft sterkte met je beslissing..
lieve meid doe wat jou hart je ingeeft ik kan je geen raad geven het is wat jullie uniek maakt misschien als het werkt alleen maar super voor jullie