Dit heeft mijn zoontje dus ook allemaal... Alleen met lopen was hij redelijk op tijd volgens mij (15,5 maand) maar praat ook nog weinig. Maar verder precies hetzelfde.. het cb hier komt niet verder dan een paar algemene opvoed tips en apart zetten op stoeltje etc. maar daar kan ik zo weinig mee, voel me echt totaal niet begrepen daar
Wat fijn! Kan me voorstellen dat je daar emotioneel van wordt als het dan opeens beter gaat, denk dat ik die dag ook vast zet in mijn geheugen mochten we zover komen!! Het vreeeeeet energie, ben de hele dag in de weer met zijn stemming waar we heen moeten etc. Op straat hoop ik dat niemand me aanspreekt.. thuis is het meestal wel een heel lief en vrolijk jongetjes heel anders als bij anderen. Had jouw dochtertje verder geen ander 'raar' gedrag?
Jammer dat je niet begrepen wordt door t cb. Mijn advies: schrijf alles op mbt het gedrag van je zoontje en ga naar de huisarts. Vraag daar om advies, omwille van je gezin en ook jezelf.
Vanmorgen weer een gesprek gehad op het cb. de vrouw van het opvoedspreek uur gaf zelf ook aan dat ze dit een lastige 'casus' vind. Ze denkt zelf toch ook licht aan autisme maar het kan ook een vorm van aandacht zijn. Alleen als het aandacht zou zijn moet dit dus genegeerd worden en als er toch wel iets van autisme speelt zou dit de verkeerde aanpak zijn. Ze gaat het bespreken met haar collega's. Heb integrale vroeghulp ook aangekaar en dat vond ze een goed idee wat ze ook mee gaat nemen in het gesprek. Hoor van de week meer hierover, ben benieuwd. En net kwam zijn opa binnen om even op hem te passen en hij gaf geen kik en was super vrolijk. Zul je altijd zien.. snap er soms niks meer van!