Hey! ik moet het even van mij afschrijven maar ben zo kwaad. 23 april heb ik een miskraam gehad. Heb me toen ziekgemeld omdat het midden in de nacht gebeurde en ik niet geslapen had. Dit was op een woensdag, donderdag ben ik vrij en ging er van uit dat ik vrijdag weer aan de slag kon. Ik moest de dokter laten komen vanwege een te lage bloeddruk en die adviseerde mij tot maandag thuis te blijven. Dit heb ik gedaan. De week daarna moest ik ineens 6 dagen werken (normaal 5daagse werkweek) ik werd toen ook nog eens ziek en heb de zondag met koorts op mijn werk gestaan. Dokter zei naderhand dat dit door oververmoeidheid kwam. Dinsdag 6 mei kreeg ik te horen dat ik een curretage moest ondergaan, dit gebeurde 8 mei. Ik moest van de gynaecoloog thuisblijven tot maandag. (Ik werk in de horeca overigens) eerste dag dat ik weer aan het werk was was het eerste wat hij zei; ik neem aan dat het wel oprecht was dat je thuis bleef?.... daarna werd besloten dat iedereen een extra vrije dag kreeg maar ik eigenlijk niet want ik moest aan mijn uren denken.. met mijn trouw erbij heb ik praktisch een maand thuisgezeten... waren zijn woorden. Ik heb overigens 11 dagen thuis gezeten, met mijn trouw erbij, waarvan 4 niet doorbetaald!!! Eergisteren hoorde ik van een collega van mij dat hij zei bij mijn tweede ziekmelding, ze zal er wel van profiteren... oh mijn god profiteren?!? Ik zat zo erg in de put dat ik me niet douchte of mijn tanden poetste. Ik ben zo kwaad! Helemaal geen zijn meer om naar zijn kop te kijken!! Brrrrr!! Moest het even kwijt.
Vreselijk, ik zou het gesprek aan gaan en zeggen dat je hebt vernomen dat hij het idee heb dat je er van profiteert en of dat klopt, en aangeven dat je dit heel vervelend vindt omdat je niet allleen lichamelijk niet in staat was om te werken, maar ook geestelijk is dit niet niets..
wat een lul zeg!!! een baas denkt uiteindelijk toch aan zichzelf en aan zijn zaak. ik kreeg toen ik het vertelde een berichtje van: ik neem aan dat je er volgende week wel weer de hele week bent? en toen ik hem voor t eerst weer zag: hoe wil je dit gaat oplossen met je uren herkenbaar dus helaas
Dit zou ik absoluut bespreekbaar maken. Dit is echt onacceptabel gedrag! Probeer wel hierop terug te komen als je emoties voldoende onder controle zijn, zodat je niet "ontoerekeningsvatbaar" overkomt. Dat zal geheid tegen je gebruikt worden. Wat een onbeholpen asociale egoïstische kl**tzak zeg...
Wat een verschrikkelijke reactie. Sommige mensen hebben echt geen gevoel. Heeeeeel terecht dat je boos bent. Sterkte nog
Wat een l*l zeg. weet hij dat je een mk gehad hebt? Dat kan ik niet ontdekken in je verhaal. Misschien als je dat uitlegt snapt hij het beter.
Ik zou het niet eens uitleggen, hij zal je helaas niet begrijpen, en dan voel je je er nog vervelender bij. Laat hem maar lekker de ****** krijgen en misschien kun je even uitblazen bij je vriendinnen? Sterkte, wat een *** inderdaad!!
Tja, ik denk ook dat hij dat niet zal begrijpen als je al zo'n reactie krijgt. Ik ben na 23 weken bevallen van mijn dochtertje* en 4 dagen na de crematie kreeg ik een telefoontje van mijn teamleidster (nog wel een vrouw met 2 kinderen!) hoe het met mij ging en kort daarna gaf ze aan dat we de week erop mijn uren maar weer eens moesten gaan opbouwen.
Belachelijk Sprinday! volgens mij heb je trouwens gewoon recht op je 16 weken verlof, maar kan zijn dat dat pas bij 24 weken geboren is. Maakt verder niet uit, je hebt je kindje verloren en dat is vreselijk en als een teamleidster zich dan zo opstelt, vind ik dat echt om te janken!
Gatverdamme wat een zak zeg!! Je moet hem eens vragen of hij weet wat een miskraam met een vrouw kan doen! Bah,ik zou ook boos zijn. Probeer het je niet al te zeer aan te trekken,jij weet wel beter. *knuf*
Hey, ja hij wist het zodra ik het wist, 5 dagen voor mijn miskraam welke natuurlijk kwam. Wilde dat hij wist wat er aan de hand was aangezien ik toen ook om niets kon janken of ontploffen. Hij zal het nooit begrijpen, ze kunnen zelf geen kinderen krijgen welke hij wel graag had gehad daarom kon ik het ook ergens niet snappen dat hij zo reageert. Ik werk er 6 jaar en heb me in die tijd misschien 5 of 6 dagen ziekgemeld in totaal dus het is niet dat ik er misbruik van maakte. Hij werkt niet met vaste contracten en november moet ik in de ww als hij vraagt of ik terug kom kan hij toch een dikke nee verwachten en als hij niet snapt waarom leg ik hem dan wel uit. Het probleem met hem is als ik hem er nu op aanspreek gaat het er niet beter op worden.. en ik ben een persoon die braaf haar mond houdt om goede vrede te bewaren. laten we het erop houden dat het een grote l*l is idd.. en de mensen om me heen vragen zich af waarom ik er uberhaupt nog werk en springday, wat erg!! Denk dat een meelevende en begrijpende baas uniek is! bedankt voor de reactie's weet ik dat mijn boosheid niet overdreven is
Ik zou hem er zeker op aanspreken en als dat op niks uitloopt zou ik stappen nemen en het hogerop zoeken (indien mogelijk) Iig zou ik het niet over mn kant laten gaan. Voor wat zou je de vrede bewaren, voor je baan>? ...nou ik was allang weggeweest (als je toch ook geen vast contract hebt na 6 jaar ?!) Ik werk ook in de horeca, en het is tamelijk makkelijk om een andere baan te vinden hoor... En ik zou me nu lekker (overspannen) ziekmelden en hem de Piep laten krijgen. Ow en vraag hem dan ook gelijk hoe hij en zijn vrouw zich voelen om het feit dat ze geen kinderen kunnen krijgen, of hoe hij daar mee omgaat ...misschien dat hij dan wel een toontje lager piept. Kom voor jezelf op zou ik zeggen! succes!!
Wow dat is wel echt een nare reactie. En hoewel het zijn opmerkingen over jou echt niet goed praat, misschien heeft hij er gewoon moeite mee om te begrijpen of is het voor hem pijnlijk dat er iemand in z'n omgeving zwanger was. Het praat het ECHT niet goed hoor, zijn reactie is echt heel naar en kwetsend. Ik zou hem daar dus op aanspreken, dat zijn opmerkingen je hebben gekwetst bovenop het verdriet dat je al had voor de miskraam. En dat je emotioneel gewoon niet in staat was om iets te doen. Ik zou hem écht geen trap na geven over zijn kinderloosheid, dat vind ik echt niet kunnen.
Wow momQ, je hebt 100% gelijk, maar vind het zo ontzettend moeilijk. Zou liever vandaag dan morgen niet meer naar zijn kop hoeven kijken maar we hebben zelf dus ook personeelstekort en als ik me overspannen ga ziek melden heb ik mijn collegas er dus ook mee, welke mij gelukkig wel steunen en dat krijg ik dus niet over mijn hart. Wel heb ik het briefje van de gynaecoloog hier nog omdat mijn bazin zei dat ze het niet hoefde, maar ga het nu in mijn tas steken want ik heb wel zin om het onder zijn neus te schuiven en te zeggen voor het geval je dacht dat ik profiteerde... ik wil het effe volhouden tot november. Maar als hij mij uit mijn tent lokt is het voor mij klaar, tussen die 5 dagen dat ik het hem had verteld en ik mijn miskraam heb gehad had ik ook een aanvaring met hem waarbij ik bijna naar huis was gegaan. Hoorde via via dat hij niet snapte wat er met mij aan de hand was...