Heb iemand leren kennen waar het erg mee klikt. Alleen... Hij woont ruim 100km hier vandaan.. Hij heeft 2 kinderen uit 2 relaties. Zijn dochtertje ziet hij om de 2 weken een weekend (net dat weekend als mijn zoontje naar zijn papa moet) en zijn zoon heeft ie co-ouderschap, dus week om week. Wanneer ik dus even "kindloos" ben, is hij dat niet, en omgekeerd. Hebben zitten nadenken of er een mogelijkheid is om zoiets gedraaid te krijgen. Dat hij zijn zoon ineens van co-ouderschap naar om de 2 weken zou zien, dat is natuurlijk niet de bedoeling en zou ik ook helemaal niet willen (hij uiteraard ook niet) Iemand van jullie die er ervaring mee heeft hoe zoiets zou kunnen werken? Of is zoiets onmogelijk om een relatie op te bouwen (LAT-relatie tot de kinderen oud genoeg zijn is niet echt iets waar we beide voor staan te springen..) en moeten we gewoon ons erbij neerleggen dat het niet haalbaar is
In overleg met de exen om de weekenden op elkaar af te stemmen? Zodat jullie in ieder geval 1 weekend per twee weken geen kind hebben.
Lastig he? Hier hebben we elk weekend iig 1 kind(zijn zoon) en bijna ook altijd mijn kind (dochter). Dat is ons 'weekendgezin". We hebben doordeweeks ons "weekgezin" zoals wij dat noemen (man,ik en zoontje)en alleen s'avonds een paar uur tijd voor elkaar (soms niet,ik werk ook s'avonds). Het is best zwaar, we "wisten" het van te voren en soms willen we een weekend voor ons weekgezin., gewoon om even samenzijn tijd te hebben. Voelt echt rot en geeft een schuldgevoel. Zelfs als wij een midweek met z;n 3tjes weggaan voelt het rot maar we hebben die tijd samen echt nodig. En toch als ik het van te voren had geweten hoe het in het echt zou zijn had ik er toch voor gekozen. Omdat mijn man het allerbeste is wat me is overkomen. Maar als je er nu al tegenaan kijkt zou ik er heel goed over nadenken en over praten. Met je nieuwe man neem je ook zijn kind in huis, die hoort er gewoon bij.
Om te beginnen zou dat wat kunnen zijn, maar ja , we weten nog niet of het echt relatie wordt nu, zien elkaar zaterdag voor de 2e keer (skypen wel elke avond) Dan zijn zijn kindjes dus wel bij hem, maar ga gewoon mee als een vriendin, niet als potentiële partner. Hebben er al over gepraat want het is niet makkelijk en ja, langs een kant wil je die dingen op voorhand liefst weten voor je echt emotioneel te veel aan elkaar verbonden raakt. Maar ja, je wil ook niet alles al veranderen terwijl het misschien niet eens wat wordt..
Zijn kinderen zijn geen probleem voor mij hoor, laat dat even duidelijk zijn In een moederhart is plaats en liefde genoeg, voor eender welk kind! Daar heb ik totaal geen moeite mee! Het is gewoon dat STEL het goed gaat (moeten we eerst al momenten vinden dat we kunnen afspreken, vorige week heb ik zoontje bij mijn ouders gelaten, deze week zullen zijn kindjes er bij zijn en gaan we naar zee of zo, en als ze slapen hebben we samen even). Wat doe je dan? Ik wil niet te ver van mijn familie ook niet, mijn zoontje heeft een super band met mijn ouders en zijn nichtjes, we hebben een vaste dag in de week dat we 's middags samen eten (behalve die wat werken), namiddag naar mijn grootouders gaan en de kindjes spelen dan samen nog wat, en 's avonds is iedereen samen (die wat werken komen dan pas dus). En dat zou ik niet meer willen missen, mijn familie is gewoon belangrijk. Hij heeft enkel zijn kinderen denk ik, heeft een vriendin hier 5min vandaan wonen, zijn broer en moeder niet echt een hechte band mee en ook niet met die familie, en zijn vader is overleden. Naar hier verhuizen zou hij geen probleem vinden op zich, tot hij besefte dat hij dan zijn co-ouderschap niet meer kan volhouden op die manier.. En daarom mijn vraag of iemand een idee heeft of er toch een mogelijkheid zou zijn in zo'n situatie
Was het maar waar dat je alles in het leven kunt "maken" zoals je wil he? Misschien moet je het de tijd gewoon geven en niet alles op voorhand al willen plannen, ik spreek uit ervaring. Ik heb echt door zoveel bomen het bos niet meer gezien en uiteindelijk is onze liefde en vriendschap zo sterk dat we er doorheen zeilen. Stel dat het wel de liefde van je leven is en door dit alles zou het niets worden? Problemen zijn er om opgelost te worden en soms lossen ze zich vanzelf op. Koppie erbij houden kan nooit kwaad maar gevoel moet je ook niet negeren. Heel veel plezier a.s zaterdag en probeer te genieten!
Hihi ja daar wringt het inderdaad STEL dat het echt de ware is, en je laat em gaan omdat je denkt dat er niks mogelijk is... Zei hij ook al, nu klikte het met iemand en dan heb je zo'n dingen... Ach ach, zo vervelend hé haha, maar goed, we zullen zien. Zaterdag maar even genieten en dan zie ik zijn kindjes ook, kan ik meteen kennis maken (heb wel al foto's gezien, zijn dochter is 1,5 nog echt zo'n baby hihi) Wordt wel gezellig! Was vorige week ook zo. Geen momenten stilte gehad, heel fijn kunnen praten, heel vlot, alsof we elkaar elke week zagen, heel op het gemak Zat in de auto naar huis echt zo "wtf" en zo nog paar keer hahaha, ik begreep het niet, het was zo op het gemak !
Ik lees nu pas je latere bericht. Tja, das best lastig, je moet meestal iets opgeven in zo'n situatie. Ik woon maar een half uur van mijn oude woonplaats,ging elke week wel 3x naar mijn ouders en nu mag ik blij zijn als ik ze 1x per 2 weken zie....dan is het maar een half uurtje met de auto maar toch te ver om even op en neer te gaan. Ik zou het de tijd gewoon geven of je moet nu al bedenken dat het niet kan en er niet mee verder gaan. Net als in mijn eerdere bericht: zo'n relatie als deze heb ik nooit gehad en nooit geweten dat het bestond en ik zou er nog veel meer voor opgegeven hebben denk ik, Maar dat weet je dus pas wanneer je het een kans geeft.Lastig hoor,ik heb eigenlijk geen goed advies voor je....
Zullen we dat dan maar doen Zit al hele avond te wachten om te skypen, hij heeft om 22u05 mijn bericht gelezen met de vraag om te skypen, en geeft geen antwoord is wel nog online geweest erna... Hm! Vind ik niet leuk! Kan echt niet hebben dat je wel leest maar niet antwoordt op iemands bericht. Ik antwoord ook altijd. Heb ik geen tijd dan zeg ik dat gewoon en antwoord later.
Dan denk ik...maar niet gescheiden ouders hebben toch ook nooit Een kind vrij weekend..vind het eerlijk gezegt een beetje een luxeprobleem
Daar heb je ook gelijk in hoor. Maar als je kinderen gewoon thuis wonen hoef je niet net als wij jezelf elke vrijdag en zondag te haasten om op tijd te eten omdat kind weggebracht moet worden en mijn man dan bv 2 uur onderweg is daarvoor,soms zelfs 3. We "lopen" altijd op de tijd zeg maar. Ik heb ook ervaring met kids die gewoon altijd bij je wonen en dat is toch anders. En mijn dochter ging weleens bij opa en oma logeren zodat mijn ex en ik weleens vrij hadden op een zaterdagavond ofzo. Als je voor kinderen kiest lever je gewoon tijd in,dat is heel normaal maar ik ervaar het nu net iets anders met kids die alleen in het weekend komen. Dan wil je ook niet steeds ergens op visite gaan omdat je elkaar al zo weinig ziet
Natuurlijk hebben niet-gescheiden ouders ook niet standaard een kindvrij weekend, maar in het begin van een nieuwe relatie (zeker met stiefkinderen) is het zeker wel prettig om elkaar goed te leren kennen zonder kinderen erbij. Mijn man is ook het beste wat mij is overkomen, maar ik weet niet of ik het had getrokken als zijn zoontje er vanaf moment 1 24/7 was geweest. Ik denk het eerlijk gezegd niet. Later wen je vanzelf aan meer aanwezigheid van de kids/het kind.
Tuurlijk hebben wij ons gezamelijke dochtertje ook elk weekend maar ik ben toch heel blij dat we niet elk weekend zijn kinderen hebben, ik geniet echt van mijn stiefkindvrije weekenden, zorgen voor een kind dat niet van jou is is toch heel anders dan je eigen kind, bij mij zuigt het soms echt energie en dat komt niet eens zozeer door de kinderen. Lijkt mij zeker bij het begin van een relatie niet bevordelijk als er continue kinderen bij zijn. Sterker nog, nu ik weet wat ik weet zou onze relatie niet lang geduurt hebben als mijn stiefkinderen in het begin 24/7 bij mijn man waren geweest. Mocht er nu iets met hun moeder gebeuren en ze komen 24/7 bij ons is dat natuurlijk een ander verhaal, onze relatie is nu bestand tegen zoiets maar tijdens de opbouwende fase had ik gillend gek geworden en waarschijnlijk besloten een man zonder kids te zoeken haha. Het is nu eenmaal niet altijd (vaak niet) leuk om stiefmoeder te zijn.
Dit ja, het gaat me niet om een vrij weekend te hebben, maar puur om het feit dat je niet elke nieuwe vent/potentiële partner moet voorstellen aan je kinderen. Enige wat ze zich dan achteraf daarvan herinneren is dat er vele mannen de revue gepasseerd zijn en dat ze constant afscheid moeten nemen van iemand waar ze mogelijk al een band mee opgebouwd hebben. Intussen is ie sinds paar dagen plots veel rustiger, als ik niks stuur, dan hoor ik niks van em, plus hij beloofde gisteravond écht te skypen, en blijkbaar is zijn waarde van beloven ook niks waard... Zou er normaal morgen naartoe gaan maar aangezien ik sinds vanmorgen niks meer gehoord heb... ga ik toch maar niet. Blijkbaar is ineens de liefde van zijn kant alweer over Dus dit topic kan binnenkort waarschijnlijk gewoon weg ga niet moeite blijven doen voor een vent die niks terug geeft! Hoe leuk het ook was vorige week en begin van de week...
Nee hij liet niks meer horen, en heb hem uiteindelijk overal verwijderd. Is nooit reactie op gekomen. Zag enkel nog bij zijn profielfoto dat een meisje reageerde dat zij die als eerst had gezien (die foto) dus ik veronderstel dat ie een ander gevonden heeft? Geen idee! Maar probleem is dus opgelost zo haha Maar lekker alleen blijven
Ach ja misschien maar beter zo, zit je niet met dat afstands-dilemma. Dichterbij huis wonen vast ook leuke mannen toch!
In eerste instantie dacht ik tsjaah...als niet gescheiden ouders ben je ook altijd samen met je kids en kun je ook niet zomaar samen op stap! Maar in het begin van een relatie kan ik me dan wel weer voorstellen dat je af en toe een moment samen wilt zonder kids. Maar wel vervelend dat hij nu niks meer van zich laat horen! Toch kun je er wel over nadenken hoe je dat een volgende keer aan zou pakken. Ik zou zeker niet zomaar schuiven met de weekenden van jouw of zijn kind, die regelmaat is juist zo goed voor ze. Ik zou toch proberen daarbuiten een relatie op te bouwen en als dat goed gaat dan pas later naar aanpassingen kijken.
Waarschijnlijk wel. Alleen nog goed verstopt haha! Pearls inderdaad, meteen weekends schuiven is inderdaad niet meteen aan de orde. Zeker als je niet weet hoe het verder zal gaan. Wie weet blijft het niet duren en dan heb je al die aanpassingen gedaan. Nergens voor nodig in het begin. Maar ja, niks leer van gehoord dus is niet meer nodig sowieso haha