Helaas moet ik dat gaan inzien. Heb geen argumenten meer om dat te weerleggen. Hoe hard ik ook mijn best doe en denk dat ik het goed doe, het eindigt altijd in hetzelfde liedje.. maar ik hoop wel dat dit goed kan aflopen met ons als 1 gezin.
In my defence, het gras stond al zo hoog dat je moest gaan zoeken naar de hondenpoep. Dan haal ik het weg met voor E. buiten gaat spelen
Wel enorm eenzijdig zo. Het klinkt alsof jullie een kibbelend stel zijn en jij hier jouw frustraties vanuit jouw kant schrijft. Ik denk dat er andersom ook vast dingen te benoemen zijn, of dat het verhaal van zijn kant anders is dan jouw versie. Ik zie alleen onzinnige ruzies die, op een bepaald niveau en met een zekere grens, in bijna elke relatie wel voor komen. Ik vind het enigszins kinderachtig om het hier neer te zetten zodat hij je mening krijgt zonder dat je het met hem hoeft te bespreken. Bespreek samen waar de frustraties liggen en wat jullie er mee kunnen. Geestelijke mishandeling vind ik wel een heel erg groot woord voor wat vanuit alleen ts haar oogpunt hier geschreven staat.
Hij kan het zelf ook opruimen, hè? Maar verder wel eens met dat hondenpoep (anywhere, for that matter) smerig is!
Hondenpoep hoort uberhaupt niet in een achtertuin, al is het gras 1 mtr hoog . Maar dat is mijn visie Maar je hebt dus zojuist geprobeerd te praten met hem? Of lees ik het verkeerd?
Misschien was de afspraak dat zij altijd de hond zou uitlaten/verantwoordelijk is voor de hondenpoep id tuin
Heb je familie in de buurt wonen? Neem even een paar dagen een time out. Pak wat spullen in voor jou en E en neem rust. Leg aan hem uit dat het zo niet verder kan, wie weet ziet hij dan de ernst van het probleem. En zo heb jij de tijd om na te denken wat jij echt wilt. Als hij dan meteen de handdoek in de ring gooit en bij je weg gaat, dan weet je ook genoeg. Kies voor jezelf en vooral je kinderen!
Dan nog zijn er ook wel uitzonderingen... Moet ze als ze weeën heb ook poep ruimen? Mja poep in de tuin vind ik persoonlijk ook not done. Lastige situatie.... Kies voor jezelf en voor je kinderen. Heb ik ook altijd gedaan, dat gaat voor. Hoe zie jij het voor je over 5 jaar als het niet verbeterd?
Mensen het gaat hier volgens mij niet om waar die hond wel of niet poept, maar om de reactie die vriend van ts er op geeft. Mijn mening: al schijt ‘ie in de woonkamer, als het vriend niet aanstaat ruimt ie het toch zelf op? Helemaal als hij zelf niet eens zn eigen zooi op kan ruimen. Geestelijke mishandeling gaat wellicht wat ver, maar een gezonde relatie om kinderen in op te voeden lijkt het volgens dit verhaal niet... @Roetje08 als je denkt dat het wat duidelijk maakt kan je zeker even een momentje voor jezelf nemen, weg van hem. Maar als dit opnieuw dingen uitlokt is het misschien niet de beste keus. Wellicht een idee om E. een dagje/avondje bij familie of vrienden onder te brengen zodat je echt even met zijn 2en kan gaan zitten. Zo door te gaan lijkt me ook niet heel gezond voor je zwangerschap...
Dit klinkt toch ook alsof jullie heel slecht communiceren. Hij wil per se naar die fandag, voor jou is het te zwaar. Als jij niet meegaat, wil hij liever thuisblijven. Waarom zeg je dan niet dat jullie thuisblijven?
Discussie gaat hem inderdaad niet over de hondenpoep. De afspraak is inderdaad dat ik het elke dag zou opruimen. Wij vinden het oké als hij zijn behoefte in de tuin doet. Tot zo ver die discussie. Ik heb geprobeerd opnieuw het gesprek aan te gaan, maar daar is weer niet uitgekomen, alleen maar meer verwijten. Ontkenning dat dit geen goeie situatie is voor E. Communiceren gaat niet bij ons en ik weet nu niet wat te doen. Ik neem alles verkeerd op wat hij zegt en hij neemt alles verkeerd op wat ik zeg. Woorden en zinnen worden verdraaid. @danip dat hij alles leest wat ik schrijf, dat moet hij weten. Dat is niet de reden waarom ik het hier neerschrijf. Ik probeer meer inzicht te krijgen in mijn relatie. En natuurlijk kan ik zijn versie hier niet neerschrijven, anders zaten we niet in deze probleemsituatie. Ik heb niemand anders waar ik durf toegeven dat mijn gezin eigenlijk niet zo goed draait als dat ik wil laten uitschijnen..
Ik zie hem graag en hij is de reden dat ik nog leef zeg maar. Hij ziet mij ook graag, dat voel ik. 11 jaar samen is niet niets. Denk dat ik maar eens echt een goed gesprek moet aangaan voor duidelijkheid als ik E. in bed heb gestoken.[/QUOTE] Zeg hem dit! En zie de leuke dingen in elkaar. Oja en als hij zich k#t voelt betrek het dan niet gelijk op jezelf. Een gezin veranderd alles met kindjes maar verlies elkaar niet uit het oog. Soms zijn er gewoon drukke dagen en dan is het of ervoor gaan of keuzes maken. Het is soms gewoon niet anders.
Dus hij is onzeker, heeft een laag zelfbeeld en eigenlijk ben jij zijn hele leven? Heb jij wel je eigen dingetjes om te doen zonder hem? En hoe gaat hij daarmee om? Zulke dingen omdraaien en de communicatie klinkt voor mij heel bekend..
Voor nu laten rusten en op een rustiger moment erop terug komen. Na zo een weekend ben je misschien ook beide niet in de stemming om nog naar elkaar te luisteren.
Ik denk dat het geen kwaad kan hem te laten weten dat je hem graag ziet, maar zou het 'goede gesprek' gedeelte beter via de huisarts aankaarten of in ieder geval een derde onafhankelijke. Hoe je zijn gedrag omschrijft is onredelijk en kinderachtig. Hoe je jouw reactie erop omschrijft is grensoverschrijdend, jouw grenzen welteverstaan. Jullie zien elkaar niet als gelijken, wat een moeilijk gesprek over omgaan met elkaar nog veel moeilijker maakt. Een frisse blik van buitenaf kan een goede ogenopener zijn voor jullie allebei.
Pff ik krijg het al benauwd als ik dit lees.. waarom moet jij in godsnaam mee naar die fandag? Omdat hij niet alleen wil? Ja jammer dan voor hem toch? Hij had dus ook met zijn broer of vader kunnen gaan. Doen jullie verder wel dingen apart van elkaar?
Laat de hond uit, is er alvast 1 probleem opgelost! Vind het ook wel ‘apart’ dat hij met je mee leest.. of niet; wie weet gaat hij zijn fouten wel inzien door dit alles te lezen.