ik heb niet alle reacties gelezen... maar ik heb een beetje hetzelfde met enkele vrienden en familie maar nu het volgende: Schoonmoeder is ongeneeselijk ziek....wat dan? Net voor we dit te horen kregen hadden we van onze kant het kontact willen verbreken...maja nu is de situatie anders...maar bij hun veranderd er niets
Dat is ook een moeilijke situatie. Als ik het goed begrijp willen hun ook geen contact of ze doen er niets voor in elk geval. Ook niet nu je schoonmoeder zo ziek is? Ik kan zelf erg moeilijk dingen van mij afzetten. Ik wil dit graag leren maar vraag me af hoe ik dit moet doen! Mijn man is zo nuchter overal in, misschien te nuchter maar soms wou ik dat ik ook zo was. Maar ik kan me niet voorstellen dat het je niets doet als je eigen broer zo is. Of ja in mijn geval ligt het echt aan mijn schoonzus. Bij ons in de vriendengroep is ook bekend hoe zij is en dat zij mijn schoonbroer dus echt beinvloed (op een verkeerde manier). Maar het is zo moeilijk hier mee om te gaan. Het is beter om ze helemaal niet meer te zien denk ik dan dan om hier nog af en toe mee geconfronteerd te worden. Hoe kan iemand zo doen, dat SNAP ik niet! Hebben ze geen gevoel dan? Ik word er echt verdrietig van.
Bloem1981, ik denk dat je je meer druk hoort te maken om je kindje van nog geen half jaar oud. Ik denk dat het verstandiger is om al je inspanningen voor haar te bewaren ipv je druk maken om mensen die zich geen druppeltje druk maken om jou? Je dochtertje heeft jou meer nodig dan wie dan ook! Sterkte!
Je hoeft het contact niet volledig te verbreken, want ja, je komt ze toch tegen bij familiefeestjes, begravenissen, bij jullie vrienden etc. Maar ik zou er ook geen aandacht meer aan besteden. Het interesseert hun blijkbaar niets. Klinkt als een stel kluizenaars en volgens mij kun je daar weinig aan veranderen. Van die foto vind ik ook stom, kan me voorstellen dat je daar kwaad over was.
ik snap precies wat je bedoeld en ondanks de goede tips'' maak je niet druk'' of ''zet het van je af'' hoe? voor sommigen is dit heel makkelijk net als jouw man(en de mijne ) maar ik kan dat ook nite hoor, ik blijf maar malen van hoe kunnen ze nou niks laten horen en nooit langskomen en nu zeker ze zo ziek is... maja ik weet ook niet wat je ermee moet idd meer met je kleine en je gin bezig zijn! als het je lukt om een paar dagen niet aan ze te denken dan weet ik zeker dat je het vaker gaat proberen het lucht namelijk zo op als je je niet druk hoeft te maken van jezelf hopelijk snap je mn verhaal een beetje en heb je er wat aan heeel veel succes!
Hoe maak je je er niet meer druk om? Heel moeilijk, maar ik doe het als volgt: Als ik ze tegenkom op verjaardagen, dan doe ik gewoon, besteed aandacht aan de mensen die ik wel wil spreken, die wel ook geïntereseerd zijn in mij ook. De rest praat ik alleen mee als er wat wordt gevraagd. Als ze dingen doen of zeggen die kwetsend zijn denk ik maar bij mezelf dat ze niet beter weten, niet inzien dat ze kwetsend zijn Ik heb er wel eens wat van gezegd, maar het lijkt niet door te dringen. Dus waarom zou ik dan nog energie steken in mensen die geen energie in mij/ons willen steken. Ook ik snap niet hoe mensen zo kunnen zijn, maar ze zijn zo en dat is waar je het mee moet doen. Mensen kun je niet veranderen, hoe graag je het ook zou willen en dan is het aan jou of je je energie wilt blijven verspillen of in dingen steken die veel belangrijker zijn, zoals je kindje, man vrienden ouders enz. Ik weet dat het moeilijk is, maar je hebt al zoveel geprobeerd en het houdt een keer op. Straks ga jij er aan onderdoor en daar heeft niemand iets aan. Ze zijn het niet waard dat jij je aldoor zo kl*te voelt hierom. Kies voor jezelf en je gezin en probeer in te zien dat je mensen niet kunt veranderen. Pas als ze zelf inzien hoe ze bezig zijn kan er verandering komen, eerder niet. Heel veel succes...en laat je niet gek maken...
Dank jullie wel meiden. Ik denk ook inderdaad dat ik het zo moet doen. Hoe moeilijk het ook is. Maar ik denk toch dat er ooit een moment komt dat ik zo iets heb; nu is het echt genoeg en dat ik dan geen contact meer wil. Nu is mijn dochter nog te klein maar als zij groter is en zij wordt ook behandeld en ze zeggen niets tegen haar dan is het voor mij genoeg. Dat sta ik niet toe dat ze mijn dochter zo behandelen! Maar goed zover is het nog niet. Ik hoop gewoon dat ze eens normaal gaan doen. Het zou zo leuk kunnen zijn met hun kindjes en de onze. Mijn eigen broer woont nl. verder weg (2,5 uur rijden) en daar ga je ook niet zomaar even koffie drinken. Daarom vind ik het ook zo jammer. Maar ik moet me er inderdaad niet druk om maken. Ik kom wel af en toe hier 'klagen' als dat mag.
nou de oudtse broer van mijn man heeft ook geen enkele interesse in mij (hij mag mij niet omdat ik te brutaal ben in zijn ogen...) anyway ik kan nou nog geen seconde van wakker liggen deze broer zit ook in de zaak van mijn man qua aandelen en mijn man vindt het dus wel belangrijk dat er enigzins goed contact blijft dus we zien ze daarom ook vrij regelmatig (hij en ze vrouw en kids) maar WHO CARES! als ze mij niet leuk of aardig of wat dan ook vinden JAMMER NEXT!
meid, als ik dit zo lees zal voor mij persoonlijk de keuze des te makkelijker zijn om er mee te kappen. blijkbaar zijn ze daar op uit! allen draaien ze het zo dat jullie die stap zetten of je schoonouders zodat zij niet de zondebokken zijn. ik zal het opgeven, dat soort mensen kosten je alleen maar energie en je krijgt er niets voor terug!. moeilijk i know