Whaaaa, ik heb een hele goeie band met mijn moeder, maar zij hoeft er echt niet bij te zijn. Dat heeft ze trouwens ook helemaal niet gevraagd en verwacht ze ook niet. Vergeet niet, het is niet alleen jullie baby, die geboren wordt, maar ook een vader en een moeder. Jullie worden een gezin, met z'n drietjes. Dus gewoon tegen haar zeggen dat je het samen met je man/vriend wilt beleven. Is helemaal niet erg. En pas bellen als je eraan toe bent.
Jup! Gelukkig heeft mijn familie (of schoonfamilie) nooit aangegeven bij de bevalling te willen zijn. Maar heb het ook gewoon eerlijk gezegd, ik wil alleen mijn vriend erbij. Met doktoren, verlos- en verpleegkundigen zijn er al genoeg mensen bij.. Heb ook niemand laten weten dat mijn vliezen waren gebroken dus de bevalling begonnen was.. Ze kregen mooi na 2uur een telefoontje
Jouw bevalling, jouw keuze! Ik zou het eerlijk tegen je moeder zeggen anders kan je spijt krijgen! Mijn moeder is wel bij de bevalling, zoals t nu lijkt. Heb ik zelf om gevraagd.
Als je man er niet wil bij zijn en je je moeder er een groot plezier mee doet, zou ik zowel je moeder als je vriendin mee vragen. Zo heb je de steun van je vriendin en voelt je moeder zich ook betrokken. Als je vriendin Turks kan en je echt je moeder er niet bij wil dan zou ik eventueel een leugentje om bestwil doen en zeggen dat je liever hebt dat je vriendin mee gaat omdat ze turks spreekt of zo en dat er maar 1 iemand mee mag in de verloskamer.
Ik vind ook jouw keuze! Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat je moeder erbij is. Bedoelt ze ook wel echt erbij, wil ze niet gewoon in de wachtkamer wachten in het ziekenhuis of iets dergelijks? Ik heb een prima band met mijn moeder, maar ze zal pas komen als ik haar vraag of ze wil komen en dan nog wacht ze buiten en zou ze niet naar binnen komen....
Lastig.... Ik zou tegen je moeder zeggen dat je dit liever samen met je man wilt doen. Mijn schoonmoeder wilde er ook heel graag bij zijn, maar ze snapte wel dat wij dit samen hadden willen doen. Het werd uiteindelijk een keizersnede dus had toch niet gekund. Aan de andere kant.... misschien word de band hier door juist sterker? Mijn moeder kon er helaas niet bij zijn. Zij is overleden. Onze band was ook niet altijd even goed. Maar wat had ik haar graag bij me gehad.
Ik zou het echt nooit doen puur om je moeder te plezieren of omdat jullie band dan misschien hechter wordt; als jij haar er simpelweg niet bij wil hebben omdat je je er niet prettig bij voelt, dan moet je het gewoon niet doen. Ook niet als zij je dat kwalijk gaat nemen; het is jouw bevalling, jouw kind, jij moet je kunnen ontspannen en je moet écht voor jezelf opkomen, ander krijg je júist spijt. Als mijn moeder ineens zou zeggen bij mijn bevalling te willen zijn, zou ik volgens mij gaan lachen No way! We hebben echt een prima band, na de bevalling komt ze hier ook een week in huis om te helpen, maar de bevalling is écht iets heel persoonlijks tussen mijn man, mij en de baby. Ook als onze oudste de baby voor het eerst zal ontmoeten, wil ik daar niemand anders bij; dat moment is voor ons vieren. Wees écht eerlijk, het draait echt om jou en je gezin, dit is een heel bijzondere gebeurtenis, neem zelf het heft in handen en geef duidelijk je grenzen aan.