hechten vond ik ook geen ramp, duurde 15 min. maar ieder zo zijn ervaring inderdaad. misschien krijg ik wel een makkelijker bevalling, maar dan nog liever geen weeën en niet persen. dat is nu nog even niet uit mijn hoofd te praten
De zwangerschappen worden steeds korter.... iig hier qua beleving... maar dat is dan meer omdat ik al mn handen vol heb.... Tja helaas hoort het er allemaal beetje bij..... maar je "ogen" op je doel houden..... en de nadruk op de positieve dingen..... de echo's.... de eerste bewegingen.... het spelen met je buik..... etc. Bevallen zit pas aan het einde daarvan....en als je zwangerschap maar lang genoeg duurt.... wil je toch op geven moment van het buikje af.... hoe heb jij dan je eerste zwangerschap beleefd? als ik vragen mag.... zag je toen ook al op tegen de bevalling???
Seth, zie dat jij 6-9 ben uitgerekend. Ik zelf ben de 4e jarig, en mijn moeder en zoontje de 5e grappig ik zag in het begin nog helemaal nergens tegenop. ik dacht YES we zijn zwanger! liet het allemaal op me afkomen. eerste echo, hartje luisteren, nieuwe kleding kopen, babykamer/ spulletjes schoppen. allemaal leuk maar toen ik tegen de 25 weken aanliep begon ik het zat te worden. zoontje schopte en bewoog zovaak dat ik er gek van werd. had echt het gevoel dat mijn lichaam werd overgenomen door hem omdat ik nergens controle over had. als hij door mijn buik wilden rollen deed hij dat. of ik daar nou zin in had of niet en toen de weeën begonnen was ik super gelukkig! het was begonnen, alles op me af laten komen. pijn opgevangen. alles liep zoals het liep. hoopte stiekem dat hij met 38 weken al zou komen, maar was nog een week overtijd ook nog...
hahahaha nou die datum word nog wat... mijn oma, mijn broer (3 jaar ouder) en ikke... zijn op de 3-9 jarig... Mijn zwangerschappen liepen (allemaal) met vroege BI.... en dus erg pittig.... maar ook ik probeer de nadruk te leggen op de mooie dingen... mn eerste kwam met 40+2.... de tweede met 41+5.... Tja je kunt de kleintjes niet sturen.... ook niet als ze rondlopen... (jammer genoeg...) eigen persoontjes... met een eigen willetje hoe klein ook, MAAR dat is ook het mooie..... idd het komt zoals het komt.... zo was het bij de eerste... zal het bij de tweede (voor jou) ook zijn.... en bij mijn derde ook.... Had laatst discussie met vriendin: deze is zwanger van de eerste... en zei: Ja, maar jij weet al wat je te wachten staat.... Tja helaas heb ik ook geen script gehad van aankomende bevalling.... en neem je idd ervaringen uit je vorige bevalling(en) mee in je hoofd..... ik riep dus met mn tweede.... knip maar, knip maar.... en pak de pomp, pak de pomp..... (en dat alles in die paar minuten....) vk moest erg lachen omdat het kindje er dus al was.... Het is moeilijk om ergens Blanco tegenover te staan als je niet meer "blanco" bent.... maar zoals je zelf al schrijft..... tegen die tijd: "gewoon over je heen laten komen".... kijken hoe je er dan over denkt, bespreken met vk.... en misschien wil dan een ruggenprik of iets.... wel uitkomst bieden....
ik neem ook de ervaring van de 1e bevalling mee naar de volgende. maar wil hem toch iets anders doen. maar wat je wilt en wat gebeurd he ... als ik weeën krijg wil ik naar et ziekenhuis, vervolgens gelijk ruggenprik, en als ik volledige ontsluiting heb mag dat ding eruit en pers ik zo hard dat het nog geen 10 min duurd. ZO, en niet anders
hahahaha..... had hier trouwens nog niet eens verdoving kunnen hebben als ik dat zou willen... Sterker nog.... vk wilde me niet eens meer naar het ziekenhuis laten gaan... tis dat ik onder de weeen door stond te stampvoeten en janken als een klein kind.... We kregen dan ook instructies wat we moesten doen als ik niet meer op kon houden... 08.00 uur was vk er 6 cm ontsluiting... 08.20 in het ziekenhuis, 8 cm ontsluiting... 08.46 geboren.... dussuhhh er was nog geen tijd voor infuus aanleg..
jeetje wat een snelheid haha ik moest met volledige ontsluiting in de persweeen in de auto naar het ziekenhuis. ook geen pretje. voelde me toch lichtelijk voor lul staan.
Terra, meid na een lange bevalling snap ik natuurlijk dat je tegen de volgende opzit en bang voor bent. Maar een zwangerschap en een bevalling zijn nou eenmaal iets enorm intesiefs en een gebeurtenis waarbij jouw lichaam de regie overneemt en een wonder op de wereld zet. Ik zou eerlijk gezegd voor de pijn niet kiezen voor een keizersnee. Veel vrouwen hebben daar een totaal verkeerd beeld bij, van een blakende moeder waar een kindje zomaar uit de buik wordt gesneden en die vervolgens vrolijk kan lachen op de foto. In de werkelijkheid krijg je een zware buikoperatie, waar de 3 lagen van je buik (buikwand, buikspieren en de baarmoder) open worden gesneden. Alle die lagen van de buik moeten genezen. Doordat de buikspieren een tijd niet meer werken krijg je helse pijnen bij het opstaan uit bed. En je wordt de tweede dag al je bed uitgeschopt om zelf naar de wc te gaan en de douchen. Toen ik in zkh lag na de bevalling was ik juist jaloers op de vrouwen die lekker al konden lopen over de gang met een kleine baby, terwijl ik 2-3 dagen na de bevalling het nog steeds uitschreeuwde van de pijn bij elke beweging, en morfine nodig had om rechtop te kunnen zitten.
Probeer maar is te lachen om een grapje van het kraambezoek, nadat je een ks hebt gehad echt meid, als het kan gewoon voor een natuurlijke bevalling gaan. Natuurlijk is dat ook geen pretje, maar je lichaam is er wel op gemaakt. EN je krijgt je kleintje tenminste lekker op je buik gelijk.. Na een ks zie je je kleintje alleen in een flits en mag je daarna 45 minuten alleen op een verkoeverkamer liggen (zonder man en kind).. Eerste badje meemaken/doen? zelf baby uit bed tillen? zelf beebje aanleggen? allemaal niet mogelijk na een ks..
Nou wij hebben zo goed als besloten begin 2011 te klussen hahaha, maar eerst dus geestelijk voorbereiden.....komt toch wel dichtbij zo....maar ik menstrueer nu toch nog niet want ik geef nog volledige bv dus misschien dat het nog geen eens kan want mijn meisje is niet dol op vast voedsel dus die ongi blijft nog wel even weg haha
Werd hier ook pas ongi na het volledig stoppen met de bv... dus na 10 maanden..... Je hebt iig nog even om je voor te bereiden...
ik ben toen zoontje 9 maanden was ongesteld geworden, terwijl ik toch met 7 mnd al gestopt was. ben blij dat alles in mijn lichaam weer klopt en doet zoals het deed. moet er echt niet aan denken om mijn lichaam weer af te staan
Ja nog tijd zat indd,maar hoop wel dat als ik dan eenmaal zo ver ben dat ik dan wel weer ongi ben geworden, wat denken jullie? Tot hoe lang kan je je kindje eigen volledige bv geven? Ik zou ook wel willen dat ze meer vast voedsel zou eten,maar ze heeft er nog steeds weinig behoefte aan. Hebben jullie nog tips.....wel erg off-topic trouwens sorry
Oei oei. Ik heb een ks gehad, ben nu zwanger van ons tweede en ik hoop en wens op een gewone bevalling, al vind ik dat ook eng. De ks is mij zoooo tegengevallen. Dacht dat het appeltje eitje was, maar in tegendeel. Je moet 6 weken revalideren en bent afhankelijk en de eerste badjes etc kan je niet zelf doen. Bij sommigen valt het mee en zijn best snel weer op gang. Bij mij ... (een pittige tante, die veel kan hebben) heeft het revalideren heel lang geduurd en heel veel pijn gedaan. Ik denk dat ik bij een gewone bevalling minder pijn zal hebben. In ieder geval iets minder lang. Ik ben behoorlijk lang aan de pijnstillers geweest (dagen). Hell wat deed dat zeer. (Tevens ook extra naweeen gehad OEF). En voordat ik een beetje kon lopen zeg, dat heeft voor mij zeker twee weken geduurd en dan nog voorzichtig hoor. Mijn oma (toen 90) was vitter dan dat ik was, dat kan ik je vertellen. Ik voelde mij honder en liep het liefst op dat moment met een rolator, omdat alles mij zo zeer deed. Dus alles heeft zijn voor en nadelen hoor. Misschien kan je er beter over nadenken om tevoren af te spreken of je met een ruggeprik verdoving mag bevallen. Dat is natuurlijk ook nog een optie. Wil je niet bang maken, maar alles heeft twee zijdes he. Succes met het maken van een keuze, als je er al voor mag kiezen.
Ik ben blij dat er hier door een paar dames al is uitgelegd dat een keizersnee niet zomaar gedaan wordt en het ook echt niet het meest prettige is om van te genezen als je een kindje gekregen hebt. Anders zou ik je echt waar zo onder je k*nt schoppen. Meid ik begrijp dat je op ziet tegen een bevalling maar voor je je zorgen maakt hier over zorg er eerst eens voor dat je toe bent aan zwanger worden. En als het zover is maak je goede afspraken met je VK of gyn over je bevalling. Zodat zij veel angst bij je weg kunnen nemen. Maar om nou te doen alsof een keizersnee er is zodat je een lekker makkelijke bevalling hebt zonder pijn. Daar doe je een hele hoop vrouwen verdriet mee die niets liever willen dan op de normale manier bevallen!
Mij doet het geen zeer als iemand zo denkt hoor, maar ik wil je wel laten inzien, dat je het zeker niet moet onderschatten. Jezus wat heb ik een pijn gehad. En in de OK was het ook ff geen pretje. Terwijl ze mij aan het dichtnaaien waren, kwam er gevoel terug en vroeg ik toch een aantal malen of ze wel door gingen met het verdoven, omdat ik pijn voelde.
Kennissen van me zijn zwanger geworden tijdens de niet ongi periode die bij de bv periode hoorde.....was iets te snel maar eh ze zwaren het dus mooi wel Ik denk dat als een ks zaligmakend zou zijn iedereen er 1 zou krijgen, al was het alleen maar om te kunnen zeggen ow er komt een zwanger persoon binnen laten we die om 3 uur neerzetten voor de keizersnee, dan kan de volgende om 4 uur, veel praktischer dan urenlang afwachten toch? Gewoon standaard met 37 weken een ks scheelt uren werk. Als medische nederland daar verantwoord mee weg kon komen was dat denk wel gebeurd, dus het feit dat het niet gedaan wordt zegt al genoeg...het is gewoon geen pretje en misschien in de weken daarna nog pijnlijker dan een "normale" bevalling.
Eens eens ... en wat denk je wat voor risico's er verder aan vast zitten. Toen ze mij aan het dichtnaaien waren had ik ook even een bloeddruk van 150 om 200. Doodeng was dat. Mijn hart bonkte uit mijn lijf. Nee ik hoop hoop dat ik dit keer ontsluiting krijg en het op de natuurlijke manier mag doen. (al voel ik mij niet minder, dat onze zoon niet op de natuurlijke manier is geboren hoor. Ik kijk daar misschien anders tegenaan, maar daar gaat het nu niet over). I wish voor een 'gewone' bevalling en dan wel mét pijnstillers en of ruggeprik.
Ik baal er nog steeds van dat ik uiteindelijk een keizersnee heb gekregen en niet op de normale manier kon bevallen. Niet eens zo zeer vanwege het feit dat het toch een operatie is met de bijbehorende beperkingen. Maar vooral omdat ik de veel uit handen heb moeten geven en liever zelf had willen doen. Zo had ik heel graag zijn blote lijfje op mijn blote buik gehad. Heerlijk van elkaar genieten. Niet 3 min kijken en dan een lange poos niet meer. Meteen proberen aan te leggen voor de BV en niet pas na 2 uur. Eerste dag, desnoods dag daarna zelf in badje doen of in elk geval mee helpen en niet vanaf een bed mee kijken hoe iemand anders mijn kind verzorgd. en zo kan ik nog wel even door gaan... Iedere bevalling heeft wel punten die je liever anders gezien had. Ook bij aan normale bevalling. Maar om nou te doen alsof het niks is en je snel van de pijn af bent bij een keizersnee. Vind ik erg onvolwassen klinken.