Yep, heel herkenbaar. Snap very goed wat je bedoeld. Én ook al simpelweg de trap niet op kunnen of heel moeilijk in je eigen huis. En iedereen maar alles uit handen nemen. Ook in het ziekenhuis trouwens. Ik werd op een gegeven moment driftig en wilde naar huis, alles en iedereen achter mij laten. Ze konden van mij de pot op. Ik wilde het zelf doen. Ik heb 1,5 uur op de uitslaap kamer gelegen, omdat ik enorm veel pijn had en dus veel pijnstillers toegediend heb gekregen. Uiteindelijk hebben ze besloten de kleine man bij mij aan te leggen op dezelfde zaal, want hij moest hoe dan ook gevoed worden. Gelukkig heb ik hem wel even een paar minuutjes naast mijn gezicht gekregen, toen hij geboren werd en gecontroleerde en schoon gemaakt was.
Een keizersnee betreft wel een zware buik operatie. Onderschat deze niet! Na het gebeurt was stond ik er eigenlijk pas bij stil, hoe zwaar zo'n operatie wel niet is. Ik kreeg geen ontsluiting en er was niet genoeg vruchtwater meer, dus ik moest wel en dacht: "als het maar voorbij is ... als het maar voorbij is, dus geef mij een ks". Niet wetende wat het allemaal inhield OEF OEF OEF
Ik begrijp jullie reacties wel hoor voor de meiden die een ks hebben gehad en ik denk ook dat ts niet daaraan heeft gedacht...als ik nu niet voor een ander praat , maar ik denk dat ts meer bedoelt dat ze alles aan het overwegen is/was wat je kan doen om maar niet nog zo'n traumatische bevalling te krijgen. Ik heb ook een trauma van mijn bevalling,ik wil dan geen ks maar wel alles wat de pijn kan verzachten zou ik de 2e keer aannemen en ik wil even zeggen dat wij vrouwen of t nou wel of niet makkelijke beleving van de bevalling via ks of vaginaal was,maar dat wij gewoon trots mogen zijn op onszelf ik denk dat geen enkele bevalling prettig is , misschien een goed idee bedenken voor de volgende aflevering van beste idee van nederland hahahaha, kon het maar he @Sylvia29, o ik dacht dat de kans erggggg klein was dat je dan zwanger zou raken en ik heb normaal ook nog eens een lange en onregelmatige cyclus dus denk niet dat het er dan bij mij zou inzitten...laatste tijd wel regelmatig buikpijn :S
heb ff het hele topic gelezen en wil nog ff ene paar dingen zeggen: Zoals de reacties voor mij al duidelijk hebben gemaakt is een ks een zware buikoperatie met de nodige risico's (zoals elke operatie heeft) en een pittig herstel. Wat ik lees is dat je (volgens mij) je bevalling als trauma hebt ervaren. En ik denk dat je dit nog niet goed hebt afgesloten. Ik zou dan ook zeker voordat je weer gaat proberen zwanger te worden hierover praten het vk, gyn of huisarts. je vk heeft gelijk als ze zegt dat hij zo zwaar is als jij hem ervaart. Als je weer zwanger bent dan kun je op verschillende manieren zorgen dat je beter voorbereid je bevalling ingaat. Ook al is elke bevaling anders en weet je het niet van tevoren. Als je vooraf goede afspraken maakt met de vk/gyn kan je dat al een geruster gevoel geven. Eventueel een bevallingsplan maken. Daarin kun je zetten wat je absoluut niet/wel wil. bijvb. dat ze je lang met pijn laten zitten. Verder is het zo dat het persen bij een 2e minder lang mag duren en dat ook (bijna) altijd zo is. de weg is inmiddels al een keertje 'vrijgemaakt' Bij een eerste laten ze je langer doorpersen dan bij een tweede (zo heb ik het geleerd) Zorgen dat je goed leert ontspannen (als je dat niet al kan) Dit kan op verschillende manieren. Verder zijn er idd verschillende manieren van pijnbestrijding tijdens de bevalling: - ruggeprik - pethidinespuit - acupunctuur - warmte ontspant ook goed, bijvb een kruik, warme douche - massage Nou, ik zat gewoon ff te brainstormen en hoop dat je er wat aan hebt. Het belangrijkste is denk ik je angsten goed te bespreken met de vk en samen te kijken wat je eraan kan doen. Suc6 ermee!
@Charissie, ik hoorde altijd dat de kans er helemaal niet was hihi, maar dat is me door de vk meteen uit mijn hoofd gepraat, en toen hoorde ik ook nog eens van dat stel dat ze zwanger waren geworden dus ik ga voor safe hihi (een tijdelijk knoopje bij vriendlief bvb om de bevalling goed te maken ? ) Ik vraag me af wat ze zouden doen als je zwanger bent en inderdaad echt getraumatiseert (want ja ik zie het echt als een trauma als je paniekreacties krijgt bij het idee alleen al) bent. Stel dat je zo bang bent dat je compleet verstijfd en verlamt de bevalling in gaat, meestal heb je dan je ademhaling niet meer onder controle en die heb je toch nodig, en luisteren doe je in pure paniek ook niet meer. Zou het dan niet gevaarlijk genoeg zijn voor jezelf en de baby om een ks te krijgen? Ikzelf lees alle horrorverhalen en hoor ze ook nog weleens, maar kijk echt uit naar de bevalling, eindelijk een pijn die na zoveel uren echt wat op gaat leveren, in plaats van maanden pijn en een schop na krijgen (klein agressief schoppertje hier ) Iedereen zit maar van geen enge verhalen lezen en luisteren hoor en ben je al bang? Maar ppfff wat heb ik er een zin in..... Oeeee ik ga een feel good bevallen topic openen
als je idd erg getraumatiseerd bent dan willen ze nog weleens een ks doen. Dan moet je vaak al wel bij een psych. ofzo hebben gelopen, dat doen ze echt niet zomaar in nederland.
Maak eens een afspraak met een gyn, hij/zij kan je alle mogelijkheden uitleggen. Ik kan me heel goed je angsten voorstellen. Succes en groetjes van Kiki.
Ok dan, ja kan ik me voorstellen dat het dan echt aangetoont moet zijn, maar vroeg het me af of dat met een echt ernstig diep zittend trauma toch een optie zou zijn.
Toen ik zwanger was was ik doodsbenauwd voor de bevalling en zei weleens met een gekke bek bek van nou doe mij maar een ks. Nou met 38wkn braken mijn vliezen en er kwamen geen weeien dus na 24uur moest ik voor controle naar het zkh. Ging niet goed met de kleine dus ks. ben half 7 sávonds bevallen en heb 2x wat morfine gehad en de volgende morgen alleen nog pcm. Het viel me vies tegen zeg. MEN wat een pijn. Heb zitten janken als een klein kind terwijl ik hard ben voor mezelf. En niet te praten over naween en mega darmkrampen. Neeuh, zo makkelijk zal ik er NOOIT meer over denken.
Ik vond 2x een ks erg maar vond het wel erg dat ik het niet zelf heb gedaan... voelde voor mij toch lange tijd als de gemakkelijke weg ookal was het niet echt een keuze. Ze doen idd wel eens ks na een traumatisch iets, ken bijv iemand die tijdens een natuurlijke bevalling haar kind heeft verloren dat lag verder niet aan het natuurlijk bevallen opzich, domme pech (understatement), maar die heeft bij haar 2 volgende kids en ks gekregen, terwijl natuurlijk bevallen dis lichamelijk geen probleem was. Maar dat zijn uitzonderingen.
hoi dames, Ik begrijp jullie wens wel hoor ik dacht ook voor ik mijn meisje kreeg dat het wel lekker makkelijk is. Maar bij mij is het na 12uur weeen alsnog een ks geworden en pfffff wat heb ik een pijn gehad! En je moet eerst naar de uitslaapkamer, dus heb je je kindje eindelijk kan je het niet zien! Daarna lig je als een wrak in je bed te wachten tot iemand je kind komt aanleggen (als je borstvoeding wilt geven) wat ook helse pijnen veroorzaakt omdat je dan naweeen krijgt en das niet lekker met een dichtgenaaide baarmoeder. je kan echt dagenlang niks en vond het erg vervelend dat ik afhankelijk van anderen was wat betrefd mijn meisje. Ik zou er toch nog eens over nadenken. ik kan niet zeggen hoe een gewone bevalling is dus misschien denk ik daar wel te makkelijk over, maar ik was zo jaloers op al die moeders die in het zh lekker over de gang wandelde. succes!
je hebt gelijk hoor. ik ben nog niet toe een een volgende baby, maar zou wel voordat ik daaraan toen ben van mijn angst af willen zijn. ik heb een afspraak bij de verloskundige gemaakt voor een gesprekje. je tweede stukje komt heel lullig over en kwetst me aardig! ik heb mijn topic nog is doorgelezen maar heb nergens verteld dat ik een ks lekker makkelijk en pijnloos vind. het enige wat ik wens is een bevalling zonder weeën en persen. elke bevaling doet pijn dus de pijn heb ik toch wel.
Nou ik hier ben ik het helemaal niet mee eens als ik eerlijk ben, iedereen ervaart het anders en jij hebt bijna een hele bevalling ervoor gehad, dat is ook alweer anders! Ik heb ook een (geplande) ks gehad, stond de dag erop ALLEEN in de douche, ook helemaal alleen afgedroogd, deed op dag 2 mijn kindje in bad en mocht op dag 3 naar huis. Het is maar hoe het 'valt' en dat is bij iedereen anders. En ik heb echt geen hoge pijngrens hoor, maar vond mijn ks zo meevallen dat ik hem vanmiddag zou overdoen als het zou moeten. Wat klopt is, dat je je kindje zo'n 3 kwartier niet ziet als hij net is geboren, maar omdat mijn ks gepland was, wist ik dat al lang van te voren en had ik me er ook al op ingesteld. Mijn ks had een medische oorzaak maar voor nummer 2 als die er ooit mag komen: direct weer een ks! Veel succes ts, ik denk dat je heel duidelijk naar de vk moet zijn en dat je dan een doorverwijzing krijgt naar een gyn. Een oudcollega van mij heeft ook na een helse bevalling een ks gehad, zij heeft ook aangegeven wat jij zegt: zonder ks nooit meer een 2e kind. Zij heeft na diverse gesprekken met de gyn inderdaad een ks gekregen dus het kan wel.
mwah, zullen we ruilen? Ik bij deze bevalling een natuurlijke bevalling en jij bij de volgende een ks? Ik wil echt geen ks meer. Want dat doet ook pijn! Ja misschien niet zoals weeen maar ik heb 4 dagen amper kunnen lopen. En ik heb dat gevoel van je babytje direct op je blote lijf zo gemist! En ook liep de borstvoeding in het begin heel anders... nee hoor, laat mij maar natuurlijk bevallen!
Eens Debbie Ook ik probeer de nadelen van een ks te laten zien en niet op een manier die zeer doet voor degene die zo tegen een gewone bevalling op ziet. Dat is nooit mijn intentie geweest. Ik en ook anderen proberen alleen aan te geven, dat dit ook best heel traumatisch kan zijn, dus waarom dan niet een bevalling met verdoving. Lijkt mij handiger. En Chantal, vreemd dat je al zo snel naar huis mocht. Hier staan bij ons standaard 4 dagen voor. En ja bij de één gaat het makkelijker dan bij de ander ... ook eens, maar het kán ook zwaar tegenvallen. Ik kon ook dagen amper lopen en ik kon zeker de volgende dag NIET uit bed, dat lukte mij gewoonweg niet. Mijn man zei pas ook nog, "Ik zie je nog proberen uit bed te komen en de andere dagen probeerde te lopen naar de toilet en douche, dat was verschrikkelijk. Een week later kon ik nog heel langzaam en met veel pijn buiten lopen. Schuivelent stapje voor stapje. En dan ben ik een bikkel hoor. men had dit nooit van mij gedacht. Ook ik (en dat is ook niets voor mij) heb dagen liggen janken van de pijn. De visite wist gewoon niet wat ze zagen van mij, want zo kenden zij mij totaal niet.
Denk indd niet dat ze Traumatisch als medische reden gaan zien. contact leggen met VK, overleggen e.d. En je kan volgens mij gewoon een ruggenprik klaar laten zetten. Ik heb eigenlijk geen id. Ik kreeg remifentanil (ofzo) omdat ik overal weeen had en op een gegeven moment gewoon kapot was. wat wil je ook na 10 dagen inleiden.. 13 uurtjes is redelijk snel voor een eerste. Tweede zal waarschijnlijk sneller zijn. ik vond 9 uren al heul snel, maar ja heb tussen door (onregelmatige weeen) lekker geslapen. Ik kan me dan ook niet indenken hoe bang je zal zijn voor ee nvolgende bevalling. Veel succes
ik zal mijn eerste stukje nog eens quoten. maar vraag gaat uit naar ervaringen. welke vrouwen hebben hetzelfde probleem als ik. daarvoor in de plaats is nu 80% van de informatie gericht op het feit dat een ks ook niet alles is. waar ik van op de hoogte ben want dat beschreef ik ook. charissa met jou kan me vergelijken! bedankt
terra ik heb wel eens ergens gelezen dat sommige gynaecologen het overwegen om een ks op verzoek te doen mits dit je laatste kind is en verder alles goed is. Ik geloof dat je maar een beperkt aantal ks kan hebben. Maar ik zou gewoon een afspraak maken met je vorige gyn!