Daar heb je ook weer gelijk in hoor . Ik wens je een goed zwanger worden/ -zijn én bevalling toe, op de manier, waarvan jij denkt dat goed voor je is.
Ik heb niet alle reacties gelezen, dus sorry alvast als het misschien al eens geschreven is Ik ben zelf ook 2 keer bevallen dmv een keizersnee, en ik heb dáár trauma's aan over gehouden. Een KS is écht geen garantie op pijnloos bevallen. Het komt welliswaar weinig voor, maar er zijn vrouwen die (waaronder ik) onder de KS ook echte pijn voelen. De tweede bevalling was zelfs nog pijnlijker als de eerste. Ik zal je mijn (bevallings)verhaal besparen, maar het was alles behalve een pretje. Het herstel daarintegen vond ik persoonlijk ontzettend meevallen. Na alle twee de bevallingen was ik weer supersnel op de been. Tuurlijk merk ik nu nog wel dat er flink in mij gesneden en getrokken is, maar van pijn kon ik na 3 dagen al niet meer spreken. Het enige wat ik nu enorm lastig vind, is dat mijn conditie ver beneden pijl is, en ik er zo 1,2,3 ook nog niet echt wat aan mag doen om het op te bouwen. Alleen wandelen (wat dus ook weer niet té lang kan, want dat begin je dan ook weer te merken...) Bespreek het gewoon eens met je gyn/VK
je had idd wel even andere reacties mogen lezen heb het namelijk niet over pijnloos bevallen maar over een bevalling zonder weeën en persen.
Maar wat bedoel je nu eigenlijk dan? Want je zegt in je eerste berichtje dat je zonder weeen en persen wil bevallen omdat het zo'n hel van pijn was. Maar als ik dan lees over een keizersnede kan dat dus ook een hel van pijn opleveren. Dus kan je me uitleggen waarom dan wel een keizersnede en geen gewone bevalling?
zonder weeen en persen is inderdaad alleen een keisersnee.....Maar ik ben bevallen onder het genot van een ruggeprik, is namelijk gewoon hier in duitsland, en ik weet nu al dat ik daar de volgende keer ook weer voor ga!!!! Natuurlijk doet het wel pijn maar ik heb alleen maar mooie herinneringen aan de bevallen en geen pijn herinneringen. Ik zou eens een gesprek aan gaan met een vk of gyn en kijken wat de mogelijkheden zijn bv een ruggeprik ofzo liefs Es
Dat zal vast morfine geweest zijn... Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn eerste (vaginale) bevalling geen pretje vond en mijn tweede (keizersnee, tweeling) bevalling vond ik een feestje. Ik ben dan ook erg blij dat ik de keizersnee als tweede bevalling had omdat ik nu weet hoe het ook kan!! Ik zweer bij een keizersnee! Heb erg veel mazzel gehad dat ik tot op heden (6,5 week na de keizersnee) nog geen pijn heb gehad!
Nou ik heb ook een keizersnede gehad (kleine meid wilde niet verder indalen en heb van te voren ook nog 1,5 uur geperst en dus ook weeën gehad!) en helaas was dat niet een pretje..... Niet zo zeer het herstel! Maar ik voelde echt de snee die er gezet werd (en geloof me dat doet ook flink zeer!!) daarna is er nog 3 x!!!! verdoving bij gespoten moeten worden en zelfs toen voelde ik nog hoe ze me aan het hechten waren enz.... Trouwens niet iedere bevalling is hetzelfde misschien dat een 2 de beter gaat? overigens heb ik ook een ruggeprik gehad op een gegeven moment en ik heb daardoor bijna geen weeën gevoeld!
Wat apart; ik hoop juist op de omgekeerde situatie: ik ben de eerste keer met een (spoed)ks bevallen (na 2 dagen 'proberen', maar S bleek te groot en paste er niet door), en dat vond ik niet zo'n feestje (heel zwak uitgedrukt), dus ik hoop juist enórm dat ik nu de tweede keer 'normaal' kan bevallen. Hoofdreden daarvoor is, dat ik dus nóg een kindje heb, te weten S, die dan 21 maanden is, en dus nog veel getild moet worden. Dat mag ik dan 6 weken niet, en ik kan me niet voorstellen hoe ik dat dan moet gaan regelen. Ik hoop dus vurig op een wat kleiner kindje deze ronde, en op een normale (ziekenhuis)bevalling, waarna ik snel naar huis kan, en gewoon mag tillen erna. Zo zie je maar: ieders ervaring is weer anders! Kun je niet gewoon informeren naar fatsoenlijke pijnstilling? Ik denk echt dat een ks niet handig is, want hoe doe je dat dan met je oudere (zwaardere) kindje? Succes! En rot voor je dat je je bevalling als zo vreselijk hebt ervaren. Heb je er wel eens goed met een professional over gesproken? Kan helpen, misschien?
mijn nichtje heeft dit ook gehad vorig jaar die hebben ze op een gegeven ongen blik helemaal onder narcose moeten brengen.
Misschien is je wens mogelijk om zonder weeën en persen te bevallen, maar ze kunnen je nooit 100% garanderen dat de ruggenprik lukt bij een keizersnede. Als deze niet lukt om te zetten, krijg je algehele narcose en zal je man meteen de OK moeten verlaten. Om ergens met zijn begeleider te wachten tot hij bij jullie pas geboren kindje mag komen. En hoor jij zeggen "mevrouw, wordt maar wakker. Uw man en uw kindje komen eraan". Dan is je kindje al 2 uurtjes oud en heeft zijn eerste kleertjes aan.
ja tuurlijk doet het allebei pijn, ook dat heb ik beschreven. maar de pijn van de weeën en persen wil ik niet meer. en hoe een ks bevalt is voor mij onbekend dus ben ik niet zo bang voor. al zag ik gister dat programma, 60 baby's in een uur ofzo? daar had een meisje een ks en pas 6uur later mocht ze haar kindje zien, nou had die wel een open buikje oid. maar toch de vrouw die te lag kramperen vd pijn maar daarna de baby kreeg... das wel het moment he.. ik denk er elke dag weer anders over, eerst wil ik een ks, dan in het zkh bevallen met ruggenprik, en vervolgens zegt mijn vriend gister hij hij onze bevalling zo weer over zou doen. thuis dus... ja makkelijk praten, hij is alleen aanwezig ik doe al het werk. ik ben er duidelijk nog niet uit.
Ik heb ook een keizersnede gehad omdat mijn dochter te groot was en verkeerd lag, daarvoor dik 20 uren weeën gehad waarvan de laatste 7 uren continu weeën stormen die ik op een gegeven moment niet meer aan kon, van moeheid en de pijn. Op het moment dat ik een keizersnede kreeg was ik echt opgelucht het kon ook gewoon niet anders. Ben toen naar de verkoever gebracht en mijn dochter kwam ook gelijk bij me en hebben haar aangelegd. Het is niet leuk als je je eigen kind niet kunt verzorgen en moet toe kijken hoe anderen het doen en ik kreeg van de ruggenprik ook nog een hoofdpijn reactie waardoor ik een dikke week echt plat heb moeten liggen buiten de voedingen om. Ook hebben ze tijdens de keizersnede in het hoofdje van mijn dochter gesneden en ben ik 3x zoveel meer bloed verloren als normaal is. Nu aankomende dinsdag ga ik naar de dokter omdat ik nog steeds last van mijn buik heb en in hoeverre het normaal is. Dus ja van een keizersnede ben je lang onderweg maar op dit moment moet ik echt niet denken aan normaal te bevallen en zou dan liever weer een keizersnede willen.
Ik ben zelf ook bevallen met KS, maar heb daarvoor wel 26 uur weeën gehad die ik zeer goed gevoeld heb, pas daarna heb ik een ruggeprik gekregen en na nog een uurtje of twee is beslist voor de KS te doen. Je moet er dan wel rekening mee houden dat je de eerste dagen echt je bed niet uitkan, dus je moet steeds iemand roepen om je babytje aan te geven en zelf luiertjes verversen of badje geven is er dan nog niet bij. Ik was heel gelukkig met mijn KS, want ik had heel veel schrik om op een natuurlijke wijze te bevallen, maar moet er wel bij vertellen dat ik, na drie maanden, nog steeds met bloedingen zit omdat het litteken vanbinnen niet goed geneest. Toch een paar dingen om over na te denken, maar ondanks dit alles zou ik toch niet anders willen bevallen.
Ik was zelf al vrij suf van het hele gedoe eromheen (vanaf maandag bezig geweest met inleiden, woensdag begonnen de weeën in de middag begonnen met persen, 1,5 uur bezig geweest maar kleine kwam niet verder en ik was uitgeput) als dat niet zo was geweest had ik er waarschijnlijk nog meer van gevoeld... Op het eind had ik ook zoiets van: nou ik geef maar niet meer aan dat ik het nog goed voel dat hechten even op mijn tanden bijten! Maar achteraf heb ik daar spijt van ik had het gewoon moeten blijven zeggen dat het pijn bleef doen!
Hier sluit ik me geheel bij aan. Bevallen zonde pijn bestaat niet maar ik was drie weken na de keizersnede weer de oude en vond de wondpijn reuze meevallen. Ook ik zou bij een eventuele volgende tekenen voor een keizersnede met ruggeprik.
Ik vond m'n bevalling ook behoorlijk heftig. 11 uurtjes er over gedaan. De eerste 5 uur was het prima te doen, daarna een ramp. Ik had geen rust meer, wist niet meer hoe ik de weeen moest opvangen en heb nog geen idee hoe ik die uren door gekomen ben. Had vooral been/rugweeen en geen pauzes meer. Persen vond ik ook een ramp. 'k Had geen goede persdrang dus moest het op eigen kracht doen. Vond het erg frustrerend dat ik het niet voor elkaar kreeg en de vk maar zeggen dat ik harder moest persen. Na 1,5u knip gekregen en ze is er met geweld uitgeduwd/getrokken... what ever... ben dat stukje ook een beetje kwijt. Hechten vond ik ook vreselijk, m'n knip was erg diep naar binnen gescheurd en ze kregen het niet verdoofd. Die dag niet kunnen plassen, 's avonds catheter, moesten ze alles weer schoonmaken waar m'n hechtingen zaten.... lag ik weer tegen 't plafond. In de kraamweek mega pijn aan m'n knip, bleek ontstoken. Na 4 weken weer en met 10 weken was ie eindelijk dicht en ik weer 's pijn vrij. De vk heeft mij er van verzekerd dat je met een 2e betere persweeen hebt en de kans op een knip dan erg klein is. 'k Ben blij dat ik thuis ben bevallen, dat wilde ik graag. Wilde geen pijnstilling, ook maar goed dat ik thuis was, anders had ik er vast naar gevraagd. 'k Moet er nu ook niet aan denken om weer te moeten bevallen maar denk niet dat het m'n wens voor een 2e kindje in de weg zal staan. Maar de eerste 2 jaar maar even niet Keizersnede lijkt mij helemaal niets en ben ook blij dat ze gewoon natuurlijk is geboren.
Dat is idd niet zo grappig nee. Oh wat had ik een pijn in mijn buik zeg. Ik heb bij Robyn een ks gehad en die zou ik bij de volgende weer zo willen.(kans is klein dat er een 2de komt, maar zeg nooit nooit). Oh wat heb ik die weeen als een hel beleeft, ik had rug, buik én been weeen en ik ging echt dood van de pijn (ik ben ook wel een beetje een mietje). Ik had gewoon zin om van het dak af te springen omdat ik het niet meer trok, en ik heb zelfs aan de verloskundige gevraagd of ze me niet knock out kon slaan. In het ziekenhuis kreeg ik geen pijnstilling meer omdat ik toen al op 7 cm ontsluiting zat, maarja toen stopte de ontsluiting er ook mee en kreeg ik ook nog eens wee opwekkers. Ik heb ook nog gesmeekt om een keizersnede maar dat doen ze niet zomaar (wel logisch ook het is toch een best heftige operatie). Na een uur persen kwam Robyn nog niet eens in de buurt van de uitgang (ze wilden het nog met een vacuuumpomp proberen maar daarvoor lag ze nog te ver weg en ze kwam echt niet dichterbij). Toen pas zijn ze overgegaan op een keizersnede en oh wat was ik blij. Drie kwartier later had ik een ruggeprik gekregen (heerlijk eindelijk van die helse pijn af) en om 22:02 is Robyn dan eindelijk geboren. Ik zou het zo weer doen, ik vond de pijn na de keizersnede een stuk minder erg dan de pijn van de weeen. Weeen blijven komen en komen, de pijn in mijn buik na de ks was maar af en toe. Na 4 nachtjes blijven mocht ik heerlijk naar huis, en eenmaal thuis deed ik al snel weer als zoals voorheen, alleen dan iets rustiger aan.