Ik lees ook al een tijdje mee en heb nog niet eerder gereageerd, maar ik moet zeggen dat ik behoorlijk geschokt ben door wat jij (Samantha) allemaal schrijft vandaag. Andere dames hebben hier al van alles over gezegd en ik kan niet anders dan me bij hun aansluiten. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken, maar ik hoop echt dat je dit alles in een vlaag van verstandsverbijstering hebt geschreven. Uit je eerdere berichtjes begreep ik dat je eerste ook na de uitgerekende datum is geboren. Mijn dochter ook en daarom heb ik er nu ook rekening mee gehouden dat ik in dit geval wellicht weer overtijd zou gaan. Oké ik ben vandaag uitgerekend en vandaag is nog niet voorbij, maar ik verwacht mijn zoontje echt niet meer vandaag, want ik heb helemaal geen wee of wat dan ook. Ik wil gewoon, net als vorige keer, een spontane bevalling, dus geen inleiding of weet ik het wat. Daar heb ik heel wat voor over. Mijn kindje komt wanneer hij daar klaar voor is. Tot die tijd wacht is rustig af en probeer ik nog leuke dingetjes te doen met mijn dochter en man en geloof me ook voor mij is dat nu best pijnlijk. Mijn rug, liezen en sinds vanochtend ook spieren in mijn billen die bij iedere beweging hevig protesteren. Tuurlijk mag je klagen, maar joh, waar heb je het over. Maximaal loop je door tot 42 weken! Als die kleine er is dan vliegt de tijd weer. Probeer afleiding te zoeken middels een filmpje of een boekje of doe iets gezelligs met je zoontje (koekjes bakken, knutselen, tekenen, een spelletje of wat dan ook). En misschien kan je partner iets met je zoontje ondernemen zodat je even tijd hebt voor je zelf. Meid sterkte en ik hoop echt voor jou dat die kleine snel komt en zoals iemand hier aan eerder zei: laat het los, want misschien hou je de bevalling door je houding gewoon tegen. Ontspan!
Samantha, ook ik begin te denken dat jouw probleem helemaal niet zozeer de (hoe vervelend ook) fysieke klachten zijn, maar dat jij gewoon echt een gebrek aan doorzettingsvermogen hebt en niet zo goed in staat bent om vervelende dingen te doorstaan.... Kom op, geef jezelf een schop onder je kont en ga niet voortdurend jezelf lopen frustreren met die voortdurende focus op dat je kind er NU uit moet. Dat gebeurt niet, je lijf is er blijkbaar toch echt nog niet klaar voor, dus richt je alsjeblieft op iets anders, leid jezelf af, enz enz. Misschien vind je dat ik gemakkelijk praten heb, omdat ik vorige week wel ingeleid ben vanwege klachten die in jouw ogen misschien milder waren dan waar jij last van hebt, (maar bedenk wel dat dat via internet erg lastig beoordelen is. Misschien wil je dat ook wel heel graag denken en is dat ver van de realiteit). Maar hadden ze me vorige week niet ingeleid, dan zou ik de adviezen die ik jou nu geef, zelf ook in de praktijk hebben gebracht. Dat deed ik namelijk al en zoals ik al wel eerder geroepen heb in dit topic: jezelf afleiden en ophouden met roepen dat het NU moet gebeuren, helpt echt! Ik schrik echt van de manier waarop je over je kind praat, dat is echt niet normaal en laat wel zien dat alles om jou draait. Laat het alsjeblieft over je kindje gaan!
Over inleiden trouwens nog even: dat is dus echt geen pretje en dat hoor ik van de meeste vrouwen die ingeleid zijn. Ik heb een ware stortbevalling gehad en dat was geen pretje: dan kun je echt beter de natuur op z'n beloop laten! Het ging hier echt niet meer, omdat er hier geen enkele houding was waarin ik nog iets kon, (niet zitten vanwege de aambeien, niet op m'n zij vanwege m'n bekken en aambeien, niet op m'n rug vanwege de aambeien, niet staan vanwege bekken), en ik echt nog nauwelijks sliep en dat na bijna 5 jaar geen nacht doorslapen toch echt geen handige meer was, maar als ik het ook nog maar enigszins wel had getrokken, zou ik niet in hebben laten leiden. 't Is dat ik echt nooit meer zwanger wil zijn en ons gezin nu echt hardstikke compleet is, maar ik denk dat ik met dezelfde klachten een volgende keer toch echt nog iets langer vol zou houden vanuit de gedachte dat dat altijd nog beter is dan de weeenstorm die ik vorige week vrijdag over me heen gehad heb. Ik hoop dus, Samantha, dat je een goede bevalling gaat hebben en niet eentje zoals ik die nu gehad heb en dat je echt nog even jezelf de schop onder je komt kunt geven die je nodig hebt om het nog ff uit te zingen.
Dat is dan echt de stomste beslissing geweest die je ooit genomen hebt, als je zwangerschap gepland was. Jemig, overspannen zijn is echt wel een enorme reden om NIET zwanger te gaan worden, dat is totaal geen handige combi.... En dat blijkt dus wel uit de manier waarop je je hier uit. Ga in therapie zo snel mogelijk en zorg dat je aan jezelf gaat werken, want hier gaan je kids de dupe van worden en dat vind ik echt ten hemel schreiend!
:x ben echt geschokt van wat ik hier lees,en vooral erg verdrietig en zit dan ook bijna te huilen alleen om die zin, dan trap ik mijn baby terug:x vind djt echt erg dat je zo kan denken en ik zou zo snel mogelijk een afspraak maken bij de psych! Als ik naar mijn kleintje kijk en denk wat jij je baby zou kunnen aandoen na de geboorte krjg ik echt de rillingen:x Meid zoek hulp dit gaat niet goed zo Ben het erg eens met tulip,pff heftig meid bij de jan.mamas Ik ben zoooooo dankbaar dat ik op mijn leeftijd 41jaar nog een gezond meisje heb mogen krijgen en dan klaagt er hier eentje over zoiets! Onbegrijpelijk
Heb ook meegelezen (niet alles, jemig wat werd er veel gepost) En ik ben het met Rozemarijke eens. Ik lees niets anders dan dat je wat pijntjes en kwaaltjes hebt die gewoon bij de laatste fase van de zwangerschap horen. Dat je overspannen bent dat is heel vervelend, maar laat alles gewoon op je af komen en zoek daarvoor hulp van een psycholoog. Ga verder heerlijk ontspannen een film kijken of vraag je moeder/vriendin/schoonzus of weet ik veel wie op de koffie om een gezellig dagje thuis wat spelletjes te doen ofzo. Als afleiding. Misschien kunnen ze je zelf nog even helpen met wat schoonmaken of boodschappen. Focus je op andere dingen dan gaat de tijd vanzelf voorbij en dan komt er zelfs nog een moment waarop de bevalling echt begint.
Ik ben een meelezer aangezien ik heel erg met jullie mee leef.. Dames die al bevallen zjn gefeliciteerd en geniet er van! Dames die bijna uitgerekend zijn nog ff volhouden laatste loodjes dames! @Samantha mijn god watschrik ik van jou post.. Je klinkt alsof jedit kindje helemaal niet wil.. Zoek alsjeblieft hulp zeg. Want zeggen dat je je baby terug schopt Dat gaat echgt heel erg ver.. Weet je man dat je zo praat? Meis echt hoor zoek hulp want dit is niet gezond.. Maak me echt zorgen nu..
Nou inderdaad, tel je zegeningen. Wij bij de septembermama's hebben helaas ook 2 meiden in ons midden die na de 20 weken nog afscheid hebben moeten nemen van hun wondertjes. Ikzelf ben een zoontje verloren met 17 weken...Hoe haal je het in je hoofd om je zo te uitten. Al was het in een opwelling, dan nog gaat het veel te ver! Ga ajb een psych zoeken en praat hierover want dit is niet gezond.
Ja idd!!!! Als ik haar adres had gehad had ik het ook gedaan:x zo een kinderen moeten beschermd worden! Wil echt niet erover nadenken als ze een huilbaby zou krijgen:x:'(
jeetje !! wees blij dat je een gezond kindje mag krijgen ! ik heb het meegemaakt met een vriendin .. die met 40 weken haar kindje kreeg .. en het huilde en na een half uur doodverklaard was ! sorry ! .. maar ik kan hier niet tegen ! ajb zeg de woorden die jij typt kan gewoon niet ! misschien een een goede psyg zoeken .. en desnoods op laten nemen !!! zoiets zeg je niet !:x
Ja samantha zie je nou dat het ronduit schandalig is en te gek voor woorden. Verder denk ik dat de vk en gyn dus weten wat voor type jij bent en die denken oh dat is gevalletje ongeduld laat maar lekker lopen. Wie wat geeft wie wat krijgt en jij geeft totaal geen gevoel van sympathie dus krijg je dat ook niet terug
Sorry maar ik zie je echt in elke topic voorbij komen en heb t elke x genegeeerd maar nu begn ik me toch echt zorgen te maken.. Ik ben ook 39 weken zwanger, heb al weken voorweeen, slaap al weken amper en heb ook ban allerlei klachten en jaaaa ik klaag ook maar ik vind wel dat de baby moet komen wanneer hij dat wil, dat is de natuur zolang het goed met hem gaat! Ik snap je pijn en frustraties maar deze uitspraken en gedachten van jou zijn echt zorgelijk! T is niet fysiek, t is psychisch dat jij er helemaal door heen zit en nee daar kan een vk of gyn niks aan doen dat kan alleen een psycholoog en misschien had die al eerder betrokken moeten worden in je zwangerschap! Als je kind eruit is zijn jou klachten niet Ineens weg , nee waarschijnlijk worden ze alleen maar erger meid want t word nog zwaarder...niet slapen, huilend kind etc dusssss zoek zsm psychische hulp... Enne ng een vraagje , niet rot bedoeld hoor maar heb jij de diagnose borderline???? En nu ajb jezelf bij elkaar raken voor je kinderen!!!
Ik volg dit topic ook al een tijdje... En bij de uitspraken van samantha rolde ik al vaak met mn ogen... en dacht pffff.. wat loop je nou te zeiken de hele tijd... je bent hoogzwanger.. langer dan 43 weken ben je niet zwanger... je kind komt wel. Maar dit gaat echt te ver.!!!! Je bent echt niet goed bij je hoofd! Ik twijfelde al aan je intelligentie.. maar dit gaat ewoon te ver! Laat jezelf aub behandelen.. dit heeft niets met overspannen zijn te maken.. maar met een potje negatieve aandacht... en laat ik zulke mensen nou echt niet kunnen uitstaan!!!
Samantha, Volgens mij zit er een behoorlijk steekje los bij jou. Ik mag hopen voor je kindjes dat je niet doordraait als ze bij je zijn. We zitte. Hier in nederland niet weer op een familiedrama te wachten van een ouder die het niet meer ziet zitten en ertussenuit knijpt met kindjes en al. En dan daarbij......denk eerst na voordat je wat typt. Je kunt de woorden nog zo hard terugnemen maar vergeten worden ze niet. De afgelopen weken horen we niks anders als bijna mama's die hun kindjes verliezen. Dit wens je je vijand nog niet toe. Dat jij dan zo iets neer kan zetten. Gaat werkelijk waar mijn pet te boven. Ik ben zelf bevallen met 33 weken van een tweeling. Zoals je kunt zien te vroeg. Niet omdat ik het zelf wilde. De natuur wilde het zo. Op dit moment ligt mijn dochter wederom in het ziekenhuis. Ze heeft epilepsie en pikt alles op wat ze kan krijgen aan virusjes en al. Ik had er alles maar dan ook alles voor over gehad om mijn kinderen uit te kunnen dragen en ze een onbezorgde babytijd te geven. Helaas is dat niet gelukt. Je wilt niet weten hoe schuldig ik me daar nog over voel. En jij wilt en zal en moet je kind eruit. Sjeetje waar ben jij mee bezig??
Ongelooflijk dit... Ben ik de enige die zich nu druk maakt om het kindje dat al thuis zit?? Als je een baby in je buik al wil schoppen...
Ook ik heb de hele tijd stilletjes meegelezen omdat ik zoiets had van nee uk blijf jij nog maar even lekker zitten tot je er zelf uit wilt komen of de artsen het je tijd vinden om te komen... Allereerst heel veel respect voor de mensen die verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt met hun kindjes of bekenden want door dit soort verhalen als van Samantha1985 komt dat allemaal zeer waarschijnlijk weer boven. Samantha1985 overspannen een zwangerschap ingaan is nooit goed en ik vraag me dan ook af of het wel gepland was... hoe zwaar is het voor jouw al met 1 kindje laat staan met 2 kindjes. Meis zoek hulp want dit gaat niet zomaar weer over als zometeen jouw 2e kindje geboren is.. je eerste kindje zal je nodig hebben overdags en je 2e kindje zowel dag als nacht... en heel eerlijk aan je reacties te zien denk ik niet dat jij dit emotioneel en psychisch aan kan.... Dus meis bel maandag voor psychische bijstand want als je nu zelf niet stappen onderneemt dan krijg je het zometeen echt zwaar te verduren... Want heel eerlijk hoe diep moet je zitten als je je eigen kindje zou willen aanvallen... brr meis al zeg je het door emoties je kwetst hier een heleboel mensen mee...
Nee zelfde gedachte deelde ik ook. Of wat doet zij als haar kindje om de uur wakker gaat worden s nachts!