Hier mee eens, je zou de wijkagent eens kunnen benaderen. Er hoeft niet perse aangifte gedaan te worden, maar misschien kan deze er wat anders mee. Verder een enorme knuffel voor jou @Manque .
Wat een ontzettend nare ervaring. Je bent inderdaad gewoon aangerand (of dat door iemand met of zonder beperking is gedaan is eigenlijk niet belangrijk als je begrijpt wat ik bedoel, het gaat nl om JOUW ervaring en JOUW emoties). Jij bent aangerand en dat geeft een verschrikkelijk gevoel, je voelde je onveilig en bang en bovendien had je daarnaast ook nog je zoon om je zorgen over te maken. De adrenaline die dan loskomt raast dan door je lijf en blijft er ook wel even inzitten... Ik denk dat je dit gewoon moet verwerken wat er is gebeurd en dat je eerst even niets hoeft voor wat betreft die man. Kom eerst even tot jezelf en kijk daarna pas hoe en wat verder.... vervelend dat er even niemand is om je in real live aan te horen of je te troosten. Eigenlijk had je bij je moeder moeten aangeven “mam, ik heb iets verschrikkelijks meegemaakt en jij praat eroverheen”, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan.... En ik snap dat je nu even niets aan je man hebt, een ingelukkige samenkomst zijn festival en deze gebeurtenis. Voor wat betreft je zoon. Geef t eens aan als je een gesprek hebt met de zorgaanbieders om hem heen, misschien hebben die nog ideeen? En daarnaast is ook iedereen uniek en hoeven niet alle mensen met een beperking deze neigingen te hebben met andere woorden probeer deze nare gebeurtenis en dit gedrag van deze man los te zien van je zoon.... Dikke knuffel voor jou.... eigenlijk ook een beetje een eye opener voor mij. Alles wat ik om mij heen zie qua apart of “zielig” heeft altijd mijn aandacht en ik denk vaak dat ik moet helpen op wat voor manier dan ook. Maar dat kan dus ook verkeerd uitpakken... Je bedoelde t zo goed, eigenlijk ben je dubbel aangerand..... ik hoop dat je vaak je verhaal even kwijt kunt want ik denk wel dat dat helpt....
Jeetje wat heftig! Ik sluit me volledig aan bij de al gegeven reacties. Neem de tijd om dit te verwerken. Hopelijk kun je morgen een goed gesprek met je man hebben, waarin je je gehoord en gesteund voelt. Dikke knuffel
Wat naar! Snap goed dat je je vreemd voelt vandaag. Knap hoe je gehandeld hebt. Ik snap je zorgen om je zoon, maar er zijn genoeg mensen met verstandelijke beperking die dit niet zullen doen, zeker niet het blijven aandringen. Ik zou zoals je zelf zei niet veel zelf nu gaan doen, wel zou ik het melden bij politie. Meestal zijn er in gemeente overleggen over bijvoorbeeld mensen die overlast veroorzaken. Stel dat er meer meldingen zijn of komen dan kan er wat gedaan worden, waar deze man dan zelf ook baat bij heeft.
ik wil ook niet zomaar wegklikken. Ik vind dat je goed hebt gehandeld en begrijp ook zeker je dubbele gevoel. Ik denk dat voor dat moment het de beste oplossing is geweest. Van mij krijg je een digitale knuffel in de hoop dat het rotgevoel snel weg ebt.
Jeetje wat een heftige ervaring ik snap heel goed dat dit echt wel wat met je doet. Ik hoop dat je er morgen wel goed met je man over kan praten, en ik hoop dat je er melding van maakt (snap heel goed dat je niet gaat speuren), het lijkt mij doodeng om zoiets mee te maken. Ik heb geen zwarte band, zelfs bijzonder weinig kracht door mijn gezondheid, durf er niet aan te denken wat er in zo'n situatie zou gebeuren. Wat betreft je zoon; ik sluit me aan bij de opmerkingen dat begeleiding tegenwoordig een stuk beter is en dat ik zeker over dit soort gedachtes zou praten. Heel veel sterkte <3
Ook ik wil niet zomaar wegklikken. Alle adviezen zijn volgens mij al gegeven, dus wil ik je heel veel sterkte wensen. Misschien kun je nog contact opnemen met slachtofferhulp als je er irl over wilt praten en je in je omgeving hier niemand mee wil belasten.
Bah wat naar. Ik vind ook dat je juist gehandeld hebt. Verder zijn alle adviezen eigenlijk al wel gegeven. Ik hoop dat je dit voorval goed kan verwerken, het is niet niks natuurlijk wat er gebeurd is.
Jeetje wat een ontzettend nare ervaring. Ik zou aangifte bij de politie doen want dit is gewoon aanranding. Ik kom in mijn werk veel in aanraking met verstandelijk beperkte mensen ( mijn schoonzus is dit namelijk ook) en die doen dit echt niet. Het is grensoverschrijdend gedrag en daar moet je melding van maken, Wat als het volgende keer een jong meisje is die zich niet kan verzetten? Heel veel sterkte.
@Manque .. wat een ellende. Wel goed gehandeld. Ik kan mij alleen voorstellen dat het je gevoel van veiligheid aantast. Deze man wandelt immers regelmatig door jullie wijk. Om dir reden zou ik toch proberen iets meer duidelijkheid te krijgen over wie hij is zodat je met iemand kan overleggen. De politie bellen en daar je verhaal doen vind ik niet zo'n overtrokken reactie.
Wat een ontzettend nare ervaring, geen wonder dat het je aangrijpt. Melding maken bij de politie vind ik, net als de anderen hier, geen overbodige zet. Want zoals @Anouk2005 ook al zei: wat als het de volgende keer een jong meisje is dat zich niet kan verzetten? En een melding is geen aangifte direct, als dat toch ook voelt als te ver gaan. Maar dan kan de politie uitzoeken waar hij woont, als ze dit nog niet weten, en hier melding maken. En ik denk dat ik hem voortaan zou ontwijken. Ik hoop dat je een goed gesprek kan voeren met je man en dat dat weer wat ruimte geeft in je gedachten en je emoties.
Ik heb de kans gehad om het er met mijn man over te hebben, hij was erg steunend. Ik ga straks om te beginnen weer naar de winkelcentrum, even de angst van me af schudden en daar rondlopen zonder dat er iets vervelends aan de hand is. Ik wil niet angstig worden voor die plek. Nogmaals bedankt voor jullie adviezen, eigen ervaringen en steunende woorden, het heeft me erg geholpen.
Heftig, je hebt denk ik het juiste gedaan van wat je kon doen in zo’n situatie. Ik zou dit zeker melden bij de wijkagent (je hoeft geen aangifte te doen als je dat niet wil, alleen een melding maken), zodat deze man hulp gaat krijgen.