Hi, Inmiddels 35.2 weken zwanger en voor mijn gevoel een heel groot kind. Gebaseerd op: mijn gevoel. Mijn jongste schatte ze op zo n 6 pond en bleek dik 3600 gram te zijn en 52cm. Joekel wat ik niet had verwacht. Met 32 weken ctg en echo gehad en werd toen geschat op 1900 gram (iets boven gemiddeld) Waarschijnlijk zul je zeggen niks om je zorgen over te maken (doet vk) ook niet, maar ik ben dus bng dat hij veel groter zal zijn dan verwacht en dat problemen geeft bij bevalling ( Of grote schade). Maar gezien er geen gegronde reden zijn is er niks om extra te controleren. Iemand tips om dit toch op de een of andere manier vast te laten stellen (al is het alleen voor mijn gevoel)
Hoe ging je 1e bevalling? Mijn zoon werd 4100 gran geschat. Ik heb bijna gesmeekt om inleiden, maar vond niemand nodig. Ik ben 1.60,je kan je voorstellen hoe ik er uit zag... En de bevalling was een drama. Voor ons beide erg zwaar. Nu weer grote baby, extra echo's en word dit keer wel ingeleid. Je kan een pretecho laten doen zodat je een indicatie hebt?? Overigens vind ik 3600 gram wel gemiddeld toch? Al snap ik dat t dan ivm t geschatte gewicht een grote is
Hmm jou voorgevoel klopte dus ook begrijp ik uit je berichtje.. Ik ben ook 1.60 en buik was dan ook gigantisch Ontsluiting vorderde niet, waardoor ik naar zh ben gestuurd en wee opwekkers heb gekregen. Al met al 22 u en met knip en vacuum. Pretecho vind ik zonde.. En 3600 is indd 'normaal', en een 2e is vaak iets groter zei de vk. Dus ik ga uit van 4kg.. wat nog steeds binnen de marges valt.. Maar kan het gevoel nog niet aan de kant zetten
En wat zegt de VK? Kan je niet bij haar een extra echo krijgen? En tja... Ik betwijfel of ze anders eerder gaan inleiden. Ik wist t wel door de vele echos dat mn zoontje groot was. Maar met 38 wk zei ik hij moet komen, anders past t niet meer. Uiteindelijk met 40 wk precies ingeleid. Hij woog 4160 gram knip, vacuum en een schoudertje vast achter mijn schaambot, je wil niet weten hoe ze m dan loshalen.... En hoe je onderkantje de weken daarna voelt. En t is gelukkig goed gegaan, maar hij had ook zn sleutelbeen daardoor kunnen breken, zuurstof te kort kunnen hebben, zenuwbeschadiging kunnen oplopen.... Zijn APGARscore was ook matig, kinderarts erbij etc. Dus ik wil dat nooit meer. Nu zegt iedereen dat een 2e makkelijker gaat.... Wil je niet bang maken natuurlijk, ik heb gewoon dikke pech gehad. maar ik heb wel geleerd naar je gevoel hierin te luisteren en anders zou ik toch die pretecho doen. Als daar de metingen goed zijn kan je r gewoon loslaten! En anders heb je iets om mee naar je verloskundige te stappen..
Tsja meerdere groeiecho's zou ik zeggen... 1 groeiecho zegt meestal niks. Maar daar heb je met deze termijn ook niet zoveel meer aan. Mijn zoon schijnt groot te zijn (onlangs nog op 2700 gram geschat bij 34wk). Ik heb al aardig wat groeiecho's gehad en elke keer komt hetzelfde eruit: hij is bovengemiddeld groot. Ik heb dat gevoel alleen nooit gehad en ik zou nog steeds stom staan te kijken als hij ineens 4 kilo is bij zijn geboorte. Maar die kans schijnt heel reëel te zijn. Het schijnt dat bij een eerste vaginale bevalling de weg al een beetje gebaand is toch? En een tweede kindje 'hoort' iets groter te zijn en ik lees geregeld dat de tweede bevalling makkelijker gaat. Dus misschien valt het allemaal wel mee . En daarbij is het alleen je gevoel, ik vertrouw echt heel veel op mijn gevoel, maar je kunt een bepaald gevoel ook krijgen omdat het iets is waar je een angst voor hebt.
Mijn zoon woog ruim 4.2 kg. (40w+6) Ik ben zelf ook maar 1.64, de bevalling was echt een ramp. Hij is dmv een vacuümpomp en knip geboren. Anders lag ik nu nog daar.. hij kwam gewoon niet uit zichzelf. Maar waarom vind je een extra (pret)echo zonde? Bedoel je zonde van het geld? Aangezien je zelf denkt dat hij erg groot is zou ik het eventueel toch wel overwegen. Mijn zoom werd trouwens geschat op z'n 3700 - 3800 gram bij 40 weken. Dus opzich kwam dat wel redelijk in de buurt.
@ukki volgende week weer afspraak, ga het dan weer voorleggen. Gister Lauren bevalt gekeken en daar zat kind ook klem en was schouder of sleutelbeen gebroken en nu jou verhaal. Had het nog niet eerder gehoord (wel dat ze soms vastzitten) @Bailief de 2e schijnt makkelijker te moeten gaan. Bij de eerste ging ik er meer ontspannen in, dus mss klopt het wel wat je zegt. Heb een dubbel gevoel; hij moet eruit en het komt zoals het komt. Aan de andere kant er vorige keer niet zonder kleerscheuren uitgekomen (blijvende bil/stuitklachten, diastase) dus beetje bang dat het erger wordt) @Prettykitty anders lag je daar nu nog . Zonder gekheid! Vervelend dat het zo n ramp was!! Hoop dat het een volgende keer beter mag verlopen
Ja serieus hoor, anders lag ik daar echt nog. Het ging gewoon echt niet, hij kwam niet over het "randje" ofzo. Maar goed, was ook echt zooooo blij dat hij eruit was. Haha! Mijn vk had het al bij 38 weken inleiden bij eventueel een volgende. Scheelt toch 3 weken!
Wat naar van je blijvende schade. Ik begrijp je angst nu ook beter. Heb je dit al met de vk besproken? Ik hoop voor je dat het uiteindelijk allemaal meevalt. Maar die bevalling bij Lauren Bevalt zal ook niet heel erg meewerken. Ik heb vol verbazing gekeken want ik wist dat van het breken ook niet. Vond het zo naar. Toen was ik maar wat blij dat ik nu een geplande keizersnede krijg. En dat laatste is waarschijnlijk ook waarom ik makkelijk praten heb. Ik krijg de geplande keizersnede overigens oa omdat zoon zo groot geschat wordt. Mijn dochter is gehaald met een spoedkeizersnede. Ik had nu gewoon de keus maar moest mezelf afvragen of ik de druk van zo'n groot kind + weeën op dat eerdere litteken wil laten staan. En daarbij in mijn achterhoofd dat ik een gewone (eerste) bevalling van een kind van 4 kilo echt niet zie zitten maakte de keus makkelijk..
Fijn dat je achter de keizersnede staat! Dat scheelt wellicht ook hoe je erin gaat en eruit komt. Ikzelf moet niet aan een ks denken en dat is dan ook mijn worstcase scenario, maarja ook dat heb ik hiteindelijk niet voor het zeggen, alles voor de gezondheid van ons kind. Vorige keer wel aangegeven dat ik 'bang' ben voor groot kind, maar werd een beetje weggewuifd. Komende week bevalling bespreken dus ga ik alles op tafel gooien. Grappig dat mn hormonen me zo heen en weer laten gaan in gedachten Ben je niet bang dat de bevalling alsnog spontaan op gang komt voor de geplande datum?
Ik ben bevallen van 2 vrij grote kinderen. Beide keren geen vlekkeloze bevallingen gehad. De eerste keer verwachtten ze al dat het een forse jongen zo zijn. Bleek ook nog een sterrenkijker, dus ontsluiting vorderde ook niet goed. Na bijna 24 uur weeen metende vacuümpomp en een knip geboren. 2e werd ook weer groot geschat, 8 a 9 pond. Ik ben zelf 1.70 cm met een gewicht van 58 kg voor de zwangerschap, vrij tenger dus... halverwege de bevalling kreeg ik de drang om echt naar het ziekenhuis te gaan, m’n gevoel schreeuwde dat ik daar heen moest. Dus naar het ziekenhuis gegaan. En gelukkig maar. Na 2 persweeen was het hoofdje geboren, maar de schouders zaten vast. Hoofdje liep al helemaal paars/blauw aan. Er schoot door m’n hoofd dat ik andere kaartjes moest gaan versturen. De noodknop werd ingedrukt, binnen een paar tellen stond de hele kamer vol met medisch personeel. Een verpleegster sprong bovenop m’n bed en terwijl zij in m’n buik duwde, m’n man schreeuwde dat ik alles moest geven, perste ik hem met al m’n kracht eruit. Gelukkig geen (blijvende) schade voor hem of mij (op uiteraard wat hechtingen na), maar redelijk traumatisch was het wel. Hij woog trouwens ruim 9 pond. Bij een volgende bevalling mag ik nu ook voor een keizersnee kiezen. Maar door deze ervaring ben ik er ook nog niet helemaal over uit of er wel een volgende moet gaan komen. Ik had trouwens zelf geen enkel voorgevoel over dat het wel eens een hele grote jongen kon gaan zijn. Ik vond het alleen wel bijzonder dat ik halverwege de bevalling perse naar het ziekenhuis wilde.
Haha bloedirritant joh die hormonen Goed dat je alles op tafel gaat gooien. Misschien is er dan meer bespreekbaar. Dat wegwuiven herken ik wel van de vk hier (heb de afspraken met de gyn gemaakt). Als ik jou was zou ik het ook op papier zetten zodat ze je niet zomaar om kan praten. Nou ik heb heel sterk het gevoel dat de bevalling eerder gaat beginnen. Misschien zit ik er ook wel helemaal naast, dat hoop ik. Maar als het wel zo is dan krijg ik ook gewoon een keizersnede. Tenzij ik al met +7cm ontsluiting binnen kom. Maar die kans lijkt me niet zo aannemelijk.
@Yaisa bizar eigenlijk he, dat je onderbewustzijn toch een seintje geeft dat het niet goed zit. Haha de verhalen die jullie omschrijven zijn indd de slechte scenario's. Zo slecht had ik het me nog niet voorgesteld en ga ik ook maar niet vanuit @Bailief fijn dat je weet dat je weet dat als t eerder begint je alsnog voor de keizersnee mag. Helaas als er iets onvoorspelbaar is, is het de bevalling: hoe, wat, wanneer en waar deze zich aankondigt. Hij moet nog even blijven zitten want heb nog niet alles klaar voor hem
Mss positief verhaal Mijn oudste was 3815gr 52 cm op 4 mini hechtingen na niets. Toen de 2e... hij werd heel de zwangerschap groot aantal la 9 tot 10 pond geschat, ik kreeg dr nachtmerries van zeg maar. Uiteindelijk bevallen met 40+5 (spontaan) van een ventje van maar 3585 gr en 52 cm. Dus mijn 2e was kleiner dan mijn 1e. Hij had gewoon een heel groot hoofd en dat heeft de metingen waarschijnlijk overhoop gegooit in combinatie met een bolle buik. ik had letterlijk niets nog geen scheurtje 0,0
Hier was de 3e 4130 met 38+3... Niets aan de hand en gewoon normale bevalling gehad Het is dus zoooo anders bij iedereen
Dat is indd de andere kant, er kan niks aan de hand zijn en allemaal goed (wellicht makkelijker) gaan dan bij de eerste!
Zelf geen ervaring, maar weet wel het verhaal van mijn eigen moeder. Ikzelf was bij de bevalling iets meer dan 6 pond. Geen heel grote baby dus. Maar de bevalling was alles behalve vlekkeloos. Vaccumpomp, scheuren, knippen etc. Mijn zusje was ruim 8 pond. Deze bevalling verliep een stuk gemakkelijker, zonder gekkigheden. Het hoeft dus niets te zeggen.
Hier bevallen van de 1e met 37+2 en ze was 3500 gram. Ben heel benieuwd naar de tweede en toch ook een beetje bang dat hij groter zal zijn als ik langer door loop.
Ook van hier een positief verhaal, drie kindjes die groot (grootste ruim 10 pond!) waren en van alledrie thuis bevallen en niet ingescheurd.