Vraag aan de ervaren mama's

Hi! Bij mijn zoontje werd ik gèk van elk geluidje dat hij maakte (of juist niet) en deed ik zelf geen oog dicht. Ik hield hem constant in de gaten. Uiteindelijk is hij na een week naar z'n ledikant gegaan.

Mijn dochtertje heeft een maand bij ons op de kamer gelegen, dat vond ik handig ivm de borstvoeding (wat ik bij m'n zoontje niet gaf). Na die maand is ze toch ook naar haar eigen kamertje gegaan, want ook nu werd ik steeds wakker van ieder geluidje wat ze maakte en na een maand begon me dat toch wel op te breken. Vanaf toen ben ik met de babyfoon naast m'n hoofd gaan slapen, zodat ik meteen wakker werd als ze ècht geluid begon te maken.

Ik beschouw het niet als een negatieve ervaring trouwens hoor, want eerlijk is eerlijk, ik heb genoten van die stille uren staren naar m'n baby'tjes in dat wiegje. Maar uiteindelijk was het voor de slaap toch verstandiger om ze over te leggen naar hun eigen kamertje, gelukkig is dat bij beide zonder moeite gegaan en sliepen ze als een roosje!

 

Bij de eerste kon ik er niet goed tegen, bij de tweede was ik al gewend aan de babygeluidjes en heeft ons zoontje redelijk lang bij ons op de kamer gelegen. Ook vanwege het feit dat ik dan snel bij hem zou zijn en mijn dochter niet wakker zou worden van zijn gehuil.

 

Hier 3 maanden en een beetje bij ons op de kamer geslapen, vond het veel makkelijker ivm de bv, daarna toch overgelegd in ledikant omdat het niet meer paste.

 

Ik heb een cosleeper (ook wegens ruimtegebrek voor een ledikant) en hij ligt daar nu nog in en het past nog makkelijk. Heerlijk vind ik het om hem zo dicht bij me te hebben. In eerste instantie werd ik ook wakker van alle geluidjes, maar daar ben ik snel genoeg aan gewend geraakt.

 

Beide kinderen hebben zo'n 6 - 7 weken bij ons in de kamer geslapen. Toen ze gingen doorslapen (00:00- 8:00) zijn ze naar hun eigen kamer gegaan. De geluidjes hielden me zo gemakkelijk wakker en ik vind het fijn als een kind zich lekker voelt op z'n eigen kamertje. Is bij beide ook het geval.

 

Hier nog steeds het wigje hoor, ik vindt t heerlijk juist, die geluidjes! En zo gezellig 's ochtends.

 

Zoon heeft zelfs 8 maanden bij ons op de kamer geslapen, al was dat vooral ivm ruimtegebrek. De laatste 2 maanden vond ik het wel minder, maar ik ben nu ook van plan om de baby zo'n 4-6 maanden op onze kamer te laten slapen. Ook om mn zoontje niet telkens wakker te maken met de voedingen.

 

Mijn eerste heeft acht dagen bij ons op de kamer geslapen, daarna naar haar eigen kamer gegaan. De tweede wegens ruimte gebrek vier maanden bij ons op de kamer. Verbouwing gehad en daarna ook meteen na eigen kamer. Mijn man heeft volgens mij die vier maanden amper geslapen, hij werd er echt helemaal simpel van. Ik vind eigen kamer wel fijner, omdat je ze dan effe kan laten huilen. Dat vind ik toch een stuk lastiger als ze naast je bed liggen.

 

bij ons heeft dochterlief zo'n 6 maanden op de kamer geslapen, vond het heerlijk. Vond de geluidjes juist heerlijk en geruststellend. 't is vind ik ook veel makkelijker met nachtvoedingen amper je bed uit, geen/weinig licht aan, zijn kleine dingen maar om 3 uur 's nachts wel erg prettig. Ik moest er juist erg aan wennen dat ze niet meer bij ons sliep, merkte dat ik me veel meer focuste op geluidjes die ik minder goed hoor en werd dan juist net wel wakker, maar dat wordt nu ook wel weer beter.

 

Mira heeft +- 6 maanden bij ons op de kamer geslapen en ik heb er erg van genoten!
Vond het vreselijk toen ze naar haar eigen kamer ging om eerlijk te zijn.. Maar ze werd wakker van ons en vooral van mijn man zijn wekker.
Nu slaapt ze al een paar dagen op haar eigen kamer en ze slaapt de hele nacht door!
Ik slaap nu ook een stuk dieper en word niet steeds wakker, maar bij een tweede wil ik hem/haar zeker weer 6maanden naast me.

 

Hoi,

Ons zoontje heeft nog géén enkele nacht bij ons op de kamer geslapen. Onze kamers grenzen aan elkaar en ik ben een 'moeilijke' slaper. Ik wordt van iedere zucht wakker. Wij hebben dus besloten om hem vanaf dag één in zijn eigen bedje te leggen. De eerste nachten hadden we de deuren allebei open, dan zouden we hem goed horen. Maar ik hoorde hem dus tegoed (ieder zuchtje, draaitje, scheetje) waardoor ik maar heel weinig sliep + bv 's nachts maakte dat ik bijna (zeker de eerste weken) bijna mijn ogen niet dicht had.
Uiteindelijk dus besloten om allebei de slaapkamerdeuren dicht te doen. En dat werkte. We hoorde hem als hij ons nodig had en ik sliep daarna sneller in.
Ik moet zeggen dat ik het prettig vond om hem in zijn eigen bed te leggen, wij hebben dus nooit problemen met inslapen. Ik kan alleen niet bevestigen of dat hier ook mee te maken heeft. Succes met het maken van je keuze. Ik kan alleen maar zeggen, volg je eigen gevoel. Dat is voor jou en voor je baby het beste!

 

Ik had me voorgenomen om onze dochter gewoon in haar eigen kamertje te laten slapen, ik had ook geen wieg..
Maar toen we uit het ziekenhuis kwamen wilde ik toch haar bedje naast me dus heeft mijn vriend het ledikantje er naast gezet.
Ben er wel blij mee geweest hoor en dacht als ze doorslaapt zetten we het bedje terug, en dat hebben we ook gedaan.

Ik had het me dus niet voorgenomen maar uiteindelijk wel gedaan en zou het bij een volgende weer doen. Uiteindelijk heeft ze ongeveer 7 weken naast mijn kant van het bed geslapen.

 

ons meisje heeft ong 2 a 3 mnd bij ons gelegen maar alleen doordeweeks want dna was manliefn iet thuis haha die kon er echt niet tegen zelfs met oordopjes deedi e geen oog dicht.

ons manneke zelfs ong 6 mnd in een co sleeper omdat hij veel spuugde en ik er dus goed zicht op wilde hebben als ie weer eens alles eruit gooide.

 

Dochterje slaapt vanaf dat we uit het ziekenhuis zijn bij ons in een wieg op de kamer. Ik vind het juist heerlijk en geniet van ieder geluidje..

Verder heb je haar uiteraard dicht bij je in de buurt en is het heel makkelijk met de bostvoeding. Ik heb er overigens totaal geen last van wakker te blijven, meestal is het zelfs zo dat vriend haar aangeeft voor de voeding, omdat ik dan nog niet wakker geworden ben..

 

Hier heeft dochter de eerste 3 maanden in een wieg bij ons op de kamer geslapen. Gaan we bij een tweede ook zeker weer doen.

 

Ik vond het het zeker de eerste weken prettig Finn bij ons op de kamer te hebben...na een week of 10 ging Finn naar zn eigen bedje. Ook bij ons 2e kindje gaan we het zo doen.

 

Mijn dochter heeft ruim 2 maanden bij ons op de kamer geslapen. Bij mijn zoontje wilde ik dat weer, maar hij is volgens mij met 3 weken ofzo al naar zijn eigen kamertje gegaan. Na de nachtvoeding kwam ik gewoon niet meer in slaap, omdat hij zo'n luidruchtige slaper is (lees: snurken, knorren etc.). Ik vond het echt heel erg jammer, want bij mijn dochter kon ik er zo van genieten als ik 's morgens wakker werd en zij sliep nog om dan zo lekker in het wiegje te gluren naar haar lieve en ontspannen gezichtje als ze diep in slaap was.

 

Bij onze eerste wilden we het pertinent niet. Dus die sliep meteen op haar eigen kamertje en ging goed.

De tweede zou op de overloop slapen (geen kamertje helaas) maar daar was het te donker om een goed ritme te ontwikkelen. Sinds ze 3 dagen is slaapt ze naast ons bed in haar ledikant. En ik vind het zooooo gezellig. Ze is al bijna 6 maanden maar ik moet er niet aan denken dat ze straks ergens anders slaapt, erg he

Er is niks mooiers als wakker worden, naast je kijken en dan je baby zien liggen, die zich wat opdrukt en je een big smile geeft!