Help! Ten einde raad

Ik had dit bericht een aantal weken geleden kunnen schrijven! Mijn zoontje dronk ook echt zoveel (voor mijn gevoel dan) Ik had ook het idee dat hij constant voeding nodig had, wilde drinken etc. Nu was dit aan de ene kant wel zo (hij is nog steeds een snacker vaak kleine beetjes) MAAR het lag ook aan de regelmaat die er niet genoeg was.

Toen wij zijn begonnen met regelmaat: voeden - verschonen - knuffelen/spelen - binnen het uur of bij de eerste vermoeidheidssignalen weer in bed leggen ging het ineens stukken beter en kwam er ritme in (om de 3 uur) nu hij bijna 8 weken is laat hij ook voedingen vallen en laat hij er meer uren tussen. Dus: echt er is hoop het is nu alleen zo moeilijk. Echter is het zo dat als ze niet voldoende slapen ze oververmoeid raken en je in een vicieuze cirkel terecht komt (jij wordt ook vermoeid en dat voelt zij weer etc..)

Ik heb veel tips van inbakeren.nl (tips over slapen en ook inbakeren dat werkt hier heel goed.Eerst alle slaapjes nu vaak alleen nog de nacht, de Pacco. Hij kreunde eerst ook zo de hele nacht maar dat is sinds het inbakeren gestopt) en baby in een droomritme. Het weg leggen was eerst ook niet makkelijk maar ervaring leert dat als je het echt op tijd doet dat het wel gaat. Het kostte echt wel een week doorzetten hoor maar ik was ZO op dat ik ook heel wat wilskracht kreeg. Dus wiegen/sussen wegleggen. Dan ging hij huilen en proberen te sussen in zijn bedje. Ging dat niet weer oppakken wiegen en sussen en zodra hij rustig was of half in slaap viel weer terug leggen. Als hij na een half uur niet in slaap viel en bleef huilen steeds nam ik hem wel in de draagzak (slaapt hij altijd in) En uiteindelijk ging het goed.

En dan nog he: het blijft afwisselend. Nu heeft hij weer een weekje (sprong denk ik) en wil hij overdag niet in zijn bed maar slaapt hij wel al 3 uur in de draagzak. Maar ook dat is prima.

Uiteraard moet je doen wat goed voor je voelt maar echt er is hoop en het wordt echt beter. Ook al klinkt dat nu heel makkelijk. In elk geval een dikke knuffel en veel succes meis!!!

 

Lees even op inbakeren.nl. Daar vertellen ze ook wat vermoeidheidssignalen zijn. Het duurde mij ook even maar nu begin ik het te herkennen. Al ben ik soms ook nog te laat hoor! Maar mijn houvast was dat hij na een uur altijd weer moe zou worden dus legde hem altijd max na een iur erin (nu wat langer)

En ja ik was ook in staat hem er uit te vissen dus heel herkenbaar. Deed ik ook bij hard huilen want laten huilen vind ik niks. Maar war mopperen of jengelen heeft hij (zo heb ik gemerkt) nodig wat minuten dus dat laat ik nu..

Speen is even afhankelijk. Zou ik pas doen als bv goed gaat. Ik ben zelf niet zon fan van speentjes maar kijk naar jou kindje en wat voor jullie goed voelt!

Maar echt ik herken het en voelde me ook heel alleen en wanhopig toen totdat een vriendin zei dat het ook gewoon zwaar was (bv en zon nieuw hummeltje in je leven) en dat ik dat best mocht vinden en voelen. En dat was toen zon opluchting voor me! Dus meis het is volkomen normaal maar het komt echt goed!

 

Zoooo herkenbaar! Ik heb hetzelfde meegemaakt en was op een gegeven moment doodop. Daarbij kwam bij mij ook nog dat ik wel pijn had bij het voeden omdat mijnheertje zo hard kon zuigen.

Bij mij hebben de volgende zaken geholpen om de bv te laten slagen (ik geef nog steeds 3 voedingen op een dag, werk 4x8u en kolf niet op het werk!)

1. Speentje
Ik wilde er niet aan maar ben uiteindelijk toch overstag gegaan omdat het puur zuigbehoefte bleek. Wel met een paar "regels":
- enkel na een voeding
- ik legde hem niet weg maar hield hem vaak met speen tegen me aan
- speentje er niet in forceren, uitspuwen betekende echt honger/dorst

2. Regelmaat (vooral voor mezelf)
Bij mij lagen de voedingen soms zo dicht op elkaar dat ik niet snel genoeg weer een volledige voeding "klaar" had. Juist als er wat meer tijd tussen zat kon hij een goede voeding er uit krijgen. Ik gaf een (klein) flesje als de laatste voeding minder dan 2,5 u geleden was.
Uiteindelijk nam de kleine dat ritme over waardoor ik meer ruimte kreeg.

Oja, kraamtranen zijn ook heel normaal hoor! dat mindert vanzelf

 

Klinkt alsof ze heel veel behoefte heeft aan jouw nabijheid. De borst is meer dan alleen voeding, tijdens het voeden komen er zowel bij jou als bij haar allemaal hormonen vrij (zoals oxytocine, het happyhormoon). Daarom ook dat ze aan de borst zo lekker in slaap valt (ik werd zelf ook vaak slaperig tijdens het voeden).

Wakker wegleggen is iets wat heel veel babytjes niet kunnen, lekker aan de borst in slaap laten vallen is dus helemaal niet verkeerd.

Je kunt het jezelf 's nachts eventueel makkelijker maken door haar naast je te leggen. Daarmee worden jullie slaapritmes op elkaar afgestemd waardoor je niet in je diepe slaap door haar gewekt wordt en slaap je ook allebei weer makkelijk in.

 

ooh ik heb mn dochtertje (nu 10 weken) gesmeekt of ze me even 5 minuutjes los kon laten..
Ook ik heb tranen met tuiten gelaten met de borstvoeding..
Ik had het idee dat ik een baby aan mijn borst vergroeid had zitten..
was niets mee te beginnen..
zelfs in bed sliep ze aan de borst terwijl ik rechtop zat/hing en uiteindelijk van de oververmoeidheid toch wat in slaap viel..
Ooh wat waren die eerste 8weken een ramp..

Maar nu...
Mevrouw krijgt om 22u 1 borst (ik heb overproductie) en dan leg ik haar in haar eigen bedje (wel nog bij ons op de kamer)
en ze komt pas weer tegen 5-en..
Dit sinds 4 dagen nu..
Het is ineens compleet anders..
Slaapt voorbeeldig!
Ik heb zelfs weer even tijd om te zp-en haha
En ik kan weer eens lekker met mn oudste knuffelen..
En ooh wat was ik blij dat ik eens met n doekie door t huis kon wapperen..
het was fijn dat papa dat in de weekenden deed maar das toch anders..

Nu kan ik er echt van genieten als ze aan de borst ligt..
Ze begint ook al te spelen met haar babygym in de box en te brabbelen en ze lacht zo heerlijk!!!

adem in...
adem uit..

het komt goed!!!
(ik kon de mensen die dat tegen mij zeiden wel schieten maar ze hadden gelijk hihi)

op naar de volgende regeldagen.. (hellup)

 

*flashback* Oh oh oh wat herkenbaar. Zeker de wanhoop die je dan als mama voelt! *kind, laat me met ruuuuuust...* Maar het hoort er inderdaad allemaal bij. Een jonge baby wilt inderdaad zo'n beetje non-stop aan de borst. Is het niet voor de honger, dan is het wel om dicht bij je te zijn. Ik was op een gegeven moment zó klaar met de borstvoeding, voelde me echt een melkfabriek/levende fopspeen. Zelfs even getwijfeld of ik niet liever wilde stoppen. Maar toch maar doorgezet, het was het beste voor mijn meisje. En wat ben ik blij dat ik het heb volgehouden zeg, pffff. Na 10 weken werd ineens alles veel makkelijker. Mevrouw liet zelfs uren tussen de voedingen zitten en ging warempel 's nachts doorslapen (=5/6 uur achter elkaar). Wat een rust! En ik kon EINDELIJK genieten van het voeden. Nu ben ik zo blij dat ik borstvoeding geef. Als ze even verdrietig is: borst. Kan ze niet slapen: borst. Een enge vreemde omgeving: borst. Trek in een snack: borst (want je kan haar toch niet overvoeden). Ze kan helemaal zelf bepalen wanneer en hoeveel ze wilt drinken (vindt zij zelf heel prettig). En heel fijn: door exclusief borstvoeding te geven (en dus geen kunstvoeding af en toe ofzo) heeft ze nauwelijks last gehad van buikkrampjes. Maar man man man, wat waren die eerste weken (zeg maar gerust maanden) zwaar zeg... Het heeft mij wel enorm geholpen om er achter te komen dat zo'n beetje iedereen deze weken zwaar k*t vind (hoe bedoel je roze wolk??) en het hielp ook om er flink over te klagen bij deze mensen (bijvoorbeeld hier op het forum). Dan was het fijn om te horen dat het uiteindelijk helemaal vanzelf goed gaat komen en dat dit er allemaal bij hoort. Het was dan ook veel makkelijker om mij erbij neer te leggen en gewoon even door te bijten. Echt, zodra die eerste 2 à 3 maanden voorbij zijn, heb je een heel ander leven. En tot die tijd gewoon doen wat werkt, geen zorgen maken over hoe dat dan later moet, want dat regelt zich vanzelf. Stel je in op je dochtertje: zij geeft precies aan wat zij nodig heeft. En ja, dat kan zijn dat ze nu 24/7 aan je wilt hangen. Doodvermoeiend. Maar wel even nodig blijkbaar. Niet omdat ze niet genoeg melk krijgt (er komt áltijd wel melk uit je borsten, maar soms kunnen het maar kleine zeer geconcentreerde hoeveelheden zijn die snel vullen), maar gewoon omdat borstkindjes dat nou eenmaal zo doen in het begin (kunstvoedingskindjes ook trouwens, maar die huilen dan gewoon heel veel, omdat ze niet 24/7 aan een flesje mogen hangen). Sterkte meid! Nog even en dan zal het allemaal een stuk minder vermoeiend worden.

 

En heel fijn: door exclusief borstvoeding te geven (en dus geen kunstvoeding af en toe ofzo) heeft ze nauwelijks last gehad van buikkrampjes.

Ehm dit lijkt mij niet standaard? Want ik gaf tot twee weken geleden volledige borstvoeding en man man wat heeft onze kleine man verschrikkelijke krampjes gehad!

Het heeft mij wel enorm geholpen om er achter te komen dat zo'n beetje iedereen deze weken zwaar k*t vind (hoe bedoel je roze wolk??) [/QUOTE]

Helemaal mee eens. Dat wist ik ook niet van tevoren Hadden ze me wel eens mogen vertellen haha.

 

Haha, nee zo bedoelde ik het niet van die buikkrampjes Wij hebben echt geluk gehad wat dat betreft (hoewel... ze heeft wel verborgen reflux, of dat nou minder vervelend is...). Maar het is wel zo dat met borstvoeding de krampjes het allerminst zullen zijn (het lichaampje is er tenslotte op gebouwd om borstvoeding te verwerken). Helaas kunnen ze zelfs dan nog erg heftig zijn Maar borstvoeding met bijvoorbeeld kunstvoeding combineren zal het alleen maar erger maken. Soms kunnen zelfs die middeltjes tegen darmkrampjes de krampjes erger maken. Pas wanneer je dan een paar weken (weer) exclusief borstvoeding geeft en niks anders komt de darmflora weer in balans en komen de darmpjes weer (meer) tot rust.

Ik heb overigens wel met meer dingen gewenst dat iemand mij dat van tevoren had verteld... Sowieso dus dat niet alleen de eerste week heel erg wennen is, maar dat dus de eerste maanden gewoonweg niet leuk zijn. Ik had echt zo'n beeld van een vrolijke mama met een wolk van een baby. Whoahaha, heerlijk naïef. En ze hadden mij ook wel mogen vertellen dat borstvoeding echt flink bikkelen is. Ik dacht dat het even 1 misschien 2 weken oefenen en wennen zou zijn, en dat het daarna van een leien dakje zou gaan (want ja, overal staat geschreven hoe fijn en makkelijk borstvoeding is! Zeker in vergelijking tot kunstvoeding geven blijkbaar). Nou, mooooooooooooooi niet! En ik maar denken dat al dat geklooi (tepelkloven, tepelhoedjes, (na)kolven, niet goed aanhappen, houdingen die voor geen meter gaan, zere tepels, overproductie, etc etc etc) gewoon kwamen omdat mijn meisje prematuur was en gewoon meer tijd nodig had om alles te leren. Nou echt niet; blijkt dat dit soort problemen héél normaal zijn voor iedereen! Sjonge, dat hadden ze me ook wel even mogen vertellen, dan had ik me gelijk beter gevoeld.

Ik ben trouwens wel blij dat lactatiekundigen mij al vroeg hebben verteld over clusteren (daar had ik nog nóóit van gehoord). Zonder die informatie was ik waarschijnlijk echt wanhopig geworden. Nu wist ik dat het allemaal normaal was en erbij hoorde (en het ook over zou gaan!).

TS, ik denk dat dat voor jou ook wel verhelderd zou werken, om informatie te lezen over clusteren. Want dat is precies wat jouw dochtertje nu doet (dat elk half uur willen drinken). Rond 6 weken na de uitgerekende datum bereikt het clusteren een piek, daarna wordt het al snel weer minder. Rond 12 weken is het al echt een stuk minder en soms al helemaal weg (bij ons in ieder geval wel). Geldt trouwens ook voor het huilen op de avond, dat gaat ongeveer gelijk op.

En dat je je dochtertje niet wakker weg kan leggen: heel herkenbaar op die leeftijd. Bij mijn meisje konden we dat pas vanaf een week of 14 doen, daarvoor pikte ze het gewoon niet. Dan moesten we haar in slaap wiegen en/of voeden. Prima, dan deden we dat. Wel af en toe even proberen of wakker weg leggen al kon (naarmate ze ouder werd lukte dat overdag wel eens), maar verder was het echt afwachten totdat ze oud genoeg was.

 

Mag ik je vraag beantwoorden? BV en KV is beter dan alleen KV.
Maar als je alleen BV geeft en je gaat KV erbij geven dan moeten de darmpjes vaak toch wennen aan de andere voeding, dus dat kan krampjes veroorzaken (hoeft niet).
Dus ik zou om die reden niet versneld afbouwen, elke dag je kindje BV krijgt is mooi meegenomen. De kans dat het lukt om drie voedingen te blijven geven en je productie op pijl te houden is niet zo heel groot met 10 weken, maar je kunt het altijd proberen. Sommige moeders lukt het wel.

 

Wat Annamama zegt: liever BV en KV dan alleen KV. Echter niet zozeer voor de krampjes: wanneer een baby onder de 6 maanden één of meerdere flessen KV per dag krijgt, zal de darmflora zich gaan vormen alsof er volledige KV wordt gegeven. Het beschermende effect van BV gaat dan deels verloren. Maar in BV zitten ook veel andere stoffen die niet in KV zitten, zoals hormonen en antistoffen, dus een voeding BV blijft altijd vele malen beter dan een flesje KV. Maar realiseer je dus wel dat als je KV gaat geven naast de BV dat het lichaampje van je kindje gaat werken alsof die op volledige kunstvoeding zit: je kindje wordt sneller ziek (en dan ook langer), en er is een grotere kans op krampjes en verstopping. Dus mocht je toch nog twijfelen of je het toch wilt proberen om te gaan kolven, dan raad ik je zeker aan om het op z'n minst te proberen. In ieder geval totdat je kindje 6 maanden is en vast voedsel gaat eten. Dan zal de darmflora zich sowieso gaan omvormen en is er maar weinig verschil tussen een borstkind en een kunstvoedingskind. En inderdaad ook wat Annamama zegt: de kans dat het gaat lukken om alleen de avond, nacht en ochtend voedingen BV te doen is erg klein wanneer je kindje nog zo jong is. Je productie is nou eenmaal nog niet stabiel genoeg daarvoor, dat komt pas wanneer je kindje rond de 9 maanden oud is. Waarschijnlijk lukt dat dus een paar weken, totdat je merkt dat je niet meer genoeg melk produceert en de BV volledig zal moeten opgeven. Maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen! Sommige moeders met zo'n jonge baby lukt het wel om hun productie stabiel te houden. Maar dat zijn er maar weinig.

 

Fijn dat je je weer wat beter voelt! Prettig he, om te merken dat je echt niet de enige bent die zich zo voelt de eerste weken/maanden? Houd nog even vol meid, het wordt beter, het komt echt goed! Je doet het fantastisch!

 

Ik combineer nu alweer een maand bv en kv. Mijn dochtertje heeft geen last gehad van krampjes en mijn productie blijft op peil ondanks dat ik ook weer fulltime ben gaan werken. Combineren kan dus wel, als je dat graag wilt en je niet meer altijd live kan voeden. Ik hou niet zo van die doemscenario's die geschetst worden. Je kindje wordt ook niet meteen ziek als je ook kv gaat geven. Ik heb gelezen dat juist de hoeveelheid antistoffen in bv groter wordt als je minder voedingen geeft. Niet dat je kindje in totaal meer antistoffen binnenkrijgt, maar het is zeker niet zo dat parttime bv geven geen toegevoegde waarde heeft.

Maar on topic: mijn moeder had mij al gewaarschuwd dat de zgn roze wolk niet bestaat en dat de eerste maanden met je eerste kindje gewoon heel zwaar zijn. Nou dat heb ik aan den lijve ondervonden! Ben drie maanden melkfabriek, fopspeen en spuugdoekje geweest! Zonder langer dan 2 uur achter elkaar te mogen slapen! Daarna werd het plotseling helemaal anders. Opeens ging meneer doorslapen van half 7 tot half 7 met alleen 1 flesje om 11 uur die hij al slapende opdronk. Er is dus licht aan het einde van de tunnel! Heel veel sterkte en succes!

 

Je hebt een punt, ik heb het misschien verkeerd opgeschreven waardoor het lijkt alsof ik verschillende voedingen op een dag ging overslaan.
Bij mij is het uiteindelijk zo goed gegaan omdat ik mijn eigen intuitie heb gevolgd. Ik kolfde fulltime en mijn totale dagproductie ging juist iets omhoog door er ietsje meer tijd tussen te laten.

 

Zo herkenbaar! Ik vond de eerste weken echt niet leuk! Ik had een roze wolk verwacht, maar voelde eigenlijk 'niks', behalve moe enzo. Doordat ik die roze wolk niet voelde, ging ik me enorm schuldig voelen en daardoor weer heel down. Ik had dit echt niet gedacht na een heel gepland en gewenst kindje. Inmiddels is het helemaal goed gekomen hoor!

Wat betreft bv, ik had me ivm medicijngebruik van te voren ingesteld op fv. Tegen het einde van de zwangerschaps zeiden ze dat bv toch wel kon, maar dan 1 voeding vervangen door kolf of fv. 1 voeding moest ik afkolven en weggooien.

De bv opzich ging prima, nooit echt pijn gehad of kloven oid. Op een gegeven moment voelde ik me precies zoals jij schreef. Ik was er klaar mee. Uiteindelijk kon ik niet stoppen, denk dat ik bang was voor het 'afsluiten' van iets, heb ook vreselijke last gehad van het feit dat ik geen dikke buik meer had.

Nu komen er wat 'borstvoedingsondermijnende' dingen, die voor mij goed voelden en als ik dat niet gedaan had ik wellicht toch eerder was gestopt. Ik wil je niet van de bv afhelpen, absoluut niet!

Ik vond het heel onprettig om naast erg vaak kindje aan de borst, 2x te moeten kolven (1x weggooien en 1x als vervanging weggegooide voeding). Ik ben toen 1x kv per dag gaan geven. Dit ging prima. Geen tepel speen verwarring, geen krampjes en ze dronk allebei goed. Ze groeide als een gek trouwens! Dit heb ik zo gedaan tot ik ging werken.

Op mijn werk kolven, maar dat liep niet lekker. Op vrije dagen wel alle voedingen min 1. Heb nooit last gehad van stuwing op het werk, heel apart.

Met 6 maanden ben ik elke dag 50/50 gaan geven, gaat perfect. De borstvoeding is nu te leuk om te stoppen. Een grotere baby is fijn om te voeden! Ik ga voorlopig no g wel even door!

Wat betreft speen: die heb ik ten einde raad ook geïntroduceerd, maar ze moest hem niet. Dus dat was ook makkelijk.

 

Heel fijn om te lezen dat het allemaal normaal is. Zoontje wilt constant drinken. Eerst was het 's nachts de hele nacht nu overdag. Ik had hem net aan de borst gehad daarna een flesje gekolfde melk 40 ml gegeven. Daarna weer aan de borst toen moest we even naar het consultatiebureau een half uur later op de terug weg was hij aan het krijsen van de honger. Uit mijn borsten komt meer dan genoeg melk en hij groeit goed. Maar ik zit er echt een beetje doorheen. 'S nachts wilt hij alleen op mij slapen en als ik geluk heb neemt hij een paar uurtjes genoegen met naast mij slapen. Tot een paar dagen terug sliep hij overdag heel lief in zijn wiegje in de huiskamer naast mij, maar ook dat doet hij niet meer.

Ik vind het erg zwaar en een flesje fv klinkt erg aantrekkelijk, maar het idee dat ik hem de borstvoeding ontneem geeft mij weer een rotgevoel hij geniet er toch van en groeit er goed op.