in dit geval zou mijn man weinig te zeggen hebben... dat hij daarna 6 weken thuis kan blijven om te helpen is prima maaar jij bent nog steeds degene die met de pijn moet lopen. daar kan hij je niet bij helpen. ik zou zeggen..doe wat jij wilt en niet wat een ander wilt. jij moet straks het zwaarste werk leveren en niemand anders, als jij het jezelf dan zo makkelijk en pijnloos (om het zo maar even te zeggen) wilt en kan maken dan moet je dat ook echt doen. het is mooi als de natuur haar werk kan doen maar in sommige gevallen zou ik dat mooi aan de kant zetten want hoe dan ook jij en jouw kindje gaan ALTIJD voor. succes met het maken van je keuze en ik hoop echt van harte dat je in dit geval met beide poten op de grond achter jezelf staat.
Heeeeeeeeeel raar van je man, maar goed, dat is al vaker gezegd. Echt meid, doe vooral wat je zelf wilt...het is jouw lijf en jouw bevalling. Hij moet potverdorie trots op je zijn en je steunen!
Hier een onverwachte keizersnee gehad, nadat de ontsluiting maar niet opschoot. Na twee weken deed ik alles al weer, moest mezelf er juist aan herinneren dat ik een keizersnede had gehad. Grote kans dat ik de volgende keer weer een keizersnede krijg en als het aan mijn vriend ligt zal dat zeker ook gebeuren. Die vond het verschrikkelijk om mij pijn te zien lijden. En hij is echt niet 6 weken thuisgebleven. Wat hier al eerder vermeld is: jouw lichaam, jouw keuze.
Is je man misschien bang dat er iets misgaat? Heb je het daar met hem over gehad? Ik kan me voorstellen dat het voor de partner heel eng is als er een ks plaatsvindt, speelt een dergelijke angst bij hem misschien een rol, dat hij dat de vorige keer als heel eng of naar heeft ervaren?
even iets wat ik me afvraag. Ze zeggen altijd dat een 2e kindje meestal sneller gaat, qua geboorte, omdat 'de weg al gebaand is' . Qua 'weg banen' is er natuurlijk pas 1 kindje via die weg geboren. Zou het dan niet zo zijn, dat dit 3e kindje gemakkelijker zou gaan? Geen idee of die logica klopt hoor.. en natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen op de regel, maar misschien is dit iets wat overlegd kan worden in het ziekenhuis? Iets dat je mee wil/moet nemen? Verder sluit ik me overigens volledig bij de andere meiden aan hoor.. maar dit kwam even in me op... Mijn eigen 2e bevalling viel zó ontzettend mee ten op zichte van de 1e - vandaar...
Ja, dit hoor je ook vaak en is daarom ook mede 1 van de redenen waarom ik twijfel. Als ik zeker weet dat het deze keer makkelijker gaat en sneller dan wil ik het best op de natuurlijke manier doen. Maar aangezien ik al 2 keer behoorlijke grote baby's heb gekregen ben ik bang dat het deze keer ook raak zal zijn. Ze hebben bij de dokterspraktijk waar ik voor controles kom geen eens een echo apparaat dus ze kan alleen maar op gevoel schatten hoe groot het is. Verder gaan de controles hier heel snel. Ik ga naar een huisartsenpraktijk waar ze zwangerschappen erbij doen. Je bevalt hier wel altijd in het ziekenhuis. Maar aangezien je hier bij de 32e week al moet aangeven of je een KS wil kan ik dus niet wachten tot ik in het ziekenhuis ben en daar op het echo apparaat kunnen zien of de baby idd groot is en dan alsnog beslissen. Je kan ook niet op het allerlaatste moment van gedachten veranderen. Als de KS ingepland staat dan kun je deze niet afzeggen. Dit heb ik de vorig keer al aan de arts gevraagd. Het werkt hier allemaal wel wat anders dan in NL helaas.
Dat weet je dus niet zeker en als jij je prettiger voelt bij een ks, is het dus duidelijk. je man heeft hier in mijn ogen niets over te zeggen, hij kan het aangeven dat hij het prettiger vond om naar te kijken een natuurlijke bevalling als de ks.. dat zou kunnen maar verder ben jij degene die het werk moet doen en als jij de natuurlijke bevalling zwaarder vond als ks, is dat ook nog iets waardoor jij wel eens de bevalling tegen kan houden (geestelijk)als je toch toegeeft aan de wens van je man , maar jij staat er zelf niet achter. DUS volg je eigen gevoel!!
Allereerst wil ik benadrukken dat het jouw lichaam is en dat alleen jij kan beslissen wat daarmee gebeurd. Zelf ben ik een groot voorstander van normaal bevallen. Mijn eerste bevalling was een 14 uur durig drama maar nog........het was zo bijzonder! Je hoord ook wel dat het erg belangrijk is voor de band om via de normale manier te bevallen. Ik ga niet zeggen dat via d enormale manier bevallen prettig is maar het is zo bijzonder!!
Amen! Jij bent degene die het moet doen, hij staat er bij en kijkt er naar (bij wijze van) Dus kies waar jij je prettig bij voelt.
Persoonlijk zou ik de "gok" niet wagen om voor een natuurlijke bevalling te kiezen. Je weet dat je grote kinderen krijgt, je hebt al 2 kinderen.. wat nu als je het via de natuurlijk weg probeert en je bent een traumatisch ervaring en een postnatale depressie rijker? Ik ben misschien een doemdenker.. maar ik heb het vaker gehoord.. en dat is ook niet goed voor de band met je kindje. Maar.. je moet uiteraard altijd doen waar JIJ je goed bij voelt en je man hoort je hierin te steunen, zodat je je gesterkt voelt en niet met allerlei twijfels zit tijdens je zwangerschap.. stress is al helemaal niet goed voor je. Sterkte!