Jeetje, wat jammer dat het zo moet gaan. Veiligheid en welzijn zijn voor mij belangrijker dan een oma tevreden houden en toch maar op laten passen om de lieve vrede te bewaren. Inderdaad, probeer op zoek te gaan naar een gulden middenweg, haar op laten passen als je even naar de tandarts moet op controle rond een tijdstip dat je kind toch slaapt, haar regelmatig uitnodigen op visite etc. Mijn vader paste ook zelden op toen ze zo klein waren. Die heeft ook dingen niet door, dwaalt af met zijn gedachten enz. Maar goed, nu ze groter zijn, kan hij kleine elektrische dingetjes met ze maken, lassen, hij damt, dobbelt en kaart met ze enz. Oké, misschien is het een man en wordt daar minder van verwacht dat ze handig met baby’s zijn, maar ik heb het gewoon wel gezegd en mijn moeder heeft het hem ook gezegd. Begreep hij wel. Natuurlijk ben ik ook groot geworden en was het een prima vader, maar waken over veiligheid en verzorging bij kleine kinderen is niet zijn sterkste punt, het zij zo. Natuurlijk ligt het gevoelig, vooral als iemand het van zichzelf niet inziet. Zij deed en doet vast ook haar best.
Gewoon lekker voorlopig niet laten oppassen. Mijn schoonmoeder heeft ook pas toen de kinderen echt een stuk ouder waren voor het eerst opgepast. Mijn moeder heeft voor het eerst op mijn dochter opgepast toen ze een half jaar oud was en alhoewel ik mijn moeder echt vertrouw vond ik het best spannend. Met zo’n eerste is alles spannend. Zelfs mijn moeder vond en vind zelf dat je kleine baby’s het beste bij de moeder of vader kan laten als het even kan. Dus gewoon aan je eigen gevoel toegeven. Door iemand anders laten oppassen is gewoon niet per se nodig!
idd duidelijk zijn, zorg dat je op 1 lijn zit met je partner. dat is natuurlijk wel belangrijk. niet alleen jou mening telt waar de kleine blijft als dat niet bij jullie kan zijn. als jou partner zegt dat hij wil dat de baby niet naar jou ouders gaat stem jij daar dan ook zomaar mee in? ik ben 38 weken zwanger van nr 2 en beide kinderen zullen niet of zeer zelden naar so gaan. er is in het verleden te veel gebeurt bij onze oudste zoon dat mijn man niet wil dat de kinderen daar nog naar toe gaan. (en ik wil dit ook niet uiteraard) wel is er nog gewoon contact en zullen ze onze kinderen wel zien, maar we moeten wel heel erg vast zitten wat betreft oppas willen we de kinderen daar brengen.
Geef je schoonmoeder de kans oma te zijn. Dat betekent: veel langsgaan bij haar, geef haar de kans haar kleinkind lekker te verwennen. Maar laat haar niet oppassen. Daar is ze simpelweg niet geschikt voor. Niet alle grootouders kunnen ook oppassers zijn. Wat jij met jouw moeder doet, is haar zaak niet. Kom voor jezelf en je gezin op, je kind kan het nog niet! Neem dus een beetje afstand hierin. Voel jezelf niet in een hoek gedrukt om je te verantwoorden 'waarom niet'. Ook naar je man toe. Als hij direct begint met verwijten maken, is een echte discussie zinloos. Ga daar dus niet op in, maar laat hem dit zelf uitzoeken.
Wij zitten een beetje in dezelfde situatie als jullie, maar dan gelukkig zonder de verwijten en het schuldgevoel. Wij houden er ook niet van om ons kind te vaak weg te brengen en doen dit ook niet als het niet echt nodig is. Als wij een avond weg willen komt er iemand in huis. Onze peuter heeft nog nooit ergens gelogeerd. Dat is gewoon nog nooit nodig geweest. Mijn schoonmoeder is ziek en mijn schoonvader mankeert lichamelijk ook regelmatig wat (hernia, slechte knieën etc). Zij zijn niet in staat om op een kleine baby te passen. Mijn ouders kwamen dus meestal in huis als we oppas nodig hadden. Pas sinds ruim een half jaar hebben we een “vreemde” oppas, een meisje van zeventien waar we een goed gevoel bij hebben. Nu onze zoon wat ouder is brengen we hem wel eens een uurtje bij mijn schoonouders, toen we bijvoorbeeld de 12-wekenecho hadden. Inmiddels kan dat wel maar ze mogen met hem niet de straat op. Als hij weg rent zijn ze allebei niet snel genoeg om hem tegen te houden. Ook zijn ze wel eens een avond in huis geweest als wij gewoon in de buurt op een feestje waren. Onze zoon slaapt meestal door dus ze hoefden toch niks te doen maar zo kregen ze wel het gevoel dat ze behulpzaam konden zijn. Structurele opa- en oma-opvang wilden we sowieso niet dus dat is nooit een ding geweest. Daar waren we vanaf het begin heel duidelijk over. Geen discussie. Omdat mijn ouders beide wel gezond zijn brengen we onze zoon wel wat vaker naar hen. Ik weet eigenlijk niet of mijn schoonouders de verschillen merken maar ik verwacht dat ze zelf ook wel weten waarom ze weinig oppassen. Ze weten zelf ook wel dat ze niet de fitste opa en oma zijn. Maar wat ik ts wil aanraden is duidelijkheid geven. Ga regelmatig bij oma op bezoek zodat ze toch betrokken is bij haar kleinkind maar houd het oppassen af. Je moet je er vooral prettig bij voelen en voel je niet verplicht. Dat ben je namelijk niet. En zorg voor de structurele opvang voor een lieve gastouder of een goed kinderdagverblijf. Dan ben je een hoop gezeur en problemen voor. Dat is jullie keuze en daar hebben opa’s en oma’s het maar mee te doen. Succes!