ben ik nou de enige of lijkt dat maar zo ! deze 3de zwangerschap verloopt op rolletjes of afentoe kwaaltjes mag ik niet mopperen en doe dat dus ook niet ! het is zelfs zo dat ik niet kan wachten tot de bevalling zich aandient en dan liefst zo rond de 39 weken wie nog meer die zo naar de bevalling uitkijkt??
Ik ook!!!!! Vond het zo bijzonder de eerste keer en ondanks dat het niet geheel pijnloos is vond ik ook dat eigenlijk helemaal niet erg! Het meest prachtige wat ik gedaan heb en het geeft ook zo veel voldoening uiteindelijk!!!!! Ben ook zo benieuwd hoe mijn lichaam dit keer gaat reageren!
Hier de eerste dus vind alles best spannend wat komen gaat! Maar zie er niet tegenop, laat alles over me heenkomen, is nog geen baby blijven zitten
Jaaaaa ik ook!! Iedereen verklaart me voor gek Heb er gewoon zo een zin in. Verheug me absoluut niet op de pijn,maar wel op die eerste momenten dat je elkaar gaat leren kennen. De ontmoeting tussen broer en zus. De heerlijke baby geur en alle nieuwschierige mensen die je kleintje willen bewonderen. *smelt* I Love It!! Al ga ik mijn buik ook ontzettend missen hoor
Ik heb er beide keren ook heel erg naar uitgekeken en zou nog wel 10 keer willen bevallen. Het is zo'n prachtig mooi proces en ik voelde me krachtiger dan ooit. Maarja, nog 10 kinderen erbij gaat 'em niet worden natuurlijk
Ik heb echt een hel van een bevalling gehad de eerste keer. Er ging van alles mis en ook daarna nog veel opstartproblemen maar toch kijk ik uit naar de bevalling. Het moment dat je eindelijk je kindje in je armen kan sluiten is zo onbeschrijflijk mooi!
Hier m'n 1e kindje dus alles is nog zo nieuw! Aan de ene kant kan ik niet wachten om te bevallen! Liever vandaag als morgen hihi weet tenslotte toch niet wat me te wachten staat. Aan de andere kant slaap ik nu al bijna 4 weken amper ( zoon 3 uur per nacht) dit breekt me zo dat ik er ook tegen op ga zien voel me zo futloos en slap dat ik bang ben dat ik de bevalling helemaal niet trek! Pf gek hè iemand t zelfde of tips? Xxxx
Jaaa!! Ik wil ook Het is ons eerste kindje, dus eigenlijk weet ik nog nniet wat ik moet verwachten. Mijn miskraam was erg pijnlijk, maar ook die pijn ben ik inmiddels vergeten. Het lijkt me zo wonderlijk hoe je lichaam het toch maar "even" voor elkaar krijgt! En ik ben ook héél benieuwd naar onze kleine man. Op wie hij lijkt, hoe hij klinkt, hoe hij ruikt. Kom maar op!
Ik keek naar de tweede bevalling uit, in die zin dat ik het spuugzat was om zwanger te zijn. Wilde graag m'n lichaam weer terug van voor de zwangerschap (was net bijna 60 kilo afgevallen namelijk toen bleek dat ik onverwacht zwanger bleek..) Maar het bevallen zelf daar keek ik dus echt niet naar uit want ik wist zo ongeveer nog hoe dat voelde Bleek de tweede bevalling zo super mee te vallen en het ging zo snel dat ik nu juist denk : Doe mij nog maar zo'n bevalling lol
Ik hoop vooral dat ze voorlopig nog even blijft zitten maar ook ik kijk uit naar de bevalling zelf. Ik ga ervan uit dat er (mogelijk flink wat) pijn bij komt kijken en realiseer me dat er ook vanalles anders kan lopen dan dat je misschien voor ogen had (vandaar dat ik ook nergens vanuit ga) maar toch kijk ik erg uit naar de ervaring, de kracht die erbij komt kijken, de geboorte, de ontmoeting en kennismaking met je kindje, het hele proces. Ik heb er geen rooskleurig beeld van en ik geloof ook echt niet dat ik met een big smile het hele proces door zal gaan hoor (sluit niet uit dat er wat lelijke woordjes kunnen vallen ) maar het lijkt me heel erg bijzonder en ik hoop dus ook heel erg op een natuurlijke bevalling. Ik ken ook meiden die juist bang zijn voor de bevalling, het alleen zien als 'iets' dat noodzakelijk is om uiteindelijk je kind in je armen te kunnen houden. Ik heb dus moeite om me voor te stellen dat je er alleen op die manier naar kunt kijken (edit: dan heb ik het niet over een bevalling na een eerdere traumatische ervaring of bevalling). Ik moet zeggen dat ik ook echt geen last heb van de horrorverhalen van bevallingen van anderen. Maar de komende weken moet ze nog maar even blijven waar ze is en goed groeien .
Ik kijk er ook nog niet echt naar uit.. Het is hier ook onze eerste en de hele zwangerschap voel ik me erg goed... zal mn buik ook gaan missen tzt Maar ach dan komt er wel een hele nieuwe fase in ons leven.. en daar kijk ik dan wel weer naar uit...
Kijk er hier ook echt naar uit hoor!! Weliswaar mn 1e kindje, maar zie nergens tegen op (denk meer van kom maar op.....). Uiteraard weet k dat niet alles even prettig zal zijn, maar kijk er toch erg naar uit
Ik keek er ook erg naar uit. Wilde het zo graag ervaren.. Maar het werd een grote teleurstelling. Dit had ik graag willen missen.. Ik vond het onmenselijk de pijn en het moment dat zij op mijn borst werd gelegd viel ook zwaar tegen.. De keizersnede bij de eerste had ik dat niet maar herstel daarna was weer veel zwaarder.
Ik kijk er wel heel veel naar uit al weet ik wat me te wachten staat! Ik weet dat ik het kan en ga het nu dus ook weer doen maar dan liefst ff sneller
Mijn eerste bevalling was heel zwaar.. Ondanks dat ik totaal niet bang was voor de bevalling en zoiets had van ik zie wel hoe het gaat was het ontzettend zwaar en toen mijn zoontje eenmaal geboren was, werd hij meteen meegenomen naar de kinderafdeling waar hij vervolgens ook een week gelegen heeft.. Toen ik zwanger was van onze dochter, keek ik uit naar de bevalling op een aantal paniekaanvallen na.. Ik kreeg dan enorme buikkramp en werd dan zo enorm bang voor de bevalling dat ik ging hyperventileren.. Buiten deze paniekaanvallen keek ik juist uit naar de bevalling en naar het moment dat ik ons meisje voor het eerst vast zou houden!! De bevalling zelf ging snel, ondanks dat ik tijdens de bevalling ook een paniekaanval kreeg (ontsluiting bleef hangen) en daarom ook om pijnstilling gevraagd heb.. Uiteindelijk was ze er al na 4 uur en een kwartier en slechts 3 minuten persen (ons zoontje in 21 uur en 20 minuten waarvan 2 uur en 24 minuten persen).. De bevalling van mijn dochter zou ik zo over doen en als ik weer zwanger zou zijn zou ik ook echt niet tegen de bevalling opzien!!