Pff herkenbaar! Ik wil ook niet!! De pijn was echt niet leuk en ook al duurde het maar 4 uur, vond het een ware hel.. was ook al te ver voor pijnstilling. Dus bij deze bevalling ga ik bij de eerste beste wee naar het ziekenhuis voor pijnstilling . Heb nu al 3cm ontsluiting, dus hoop dat ik het red. Maar echt.. kon je maar bevallen zonder bevalling en al die toestanden!
Nou echt he.. Dat die baby zo floep! Door je navel opeens in je srmen ligt ofzo. Of kan orben ofzo (van charmed vroeger)...
Of dat de ooievaar gewoon een baby komt brengen Herkenbaar hoor! De bevalling van de oudste was ook hel! Na 25 uur blijven hangen op 9 cm. Daarvoor alles gehad van weeënopwekkers tot maximale pijnstilling. Ook legde de ruggeprik mijn ontsluiting stil. Uiteindelijk een spoedkeizersnede en op de OK bleek dat ons kereltje een sterrenkijker was en vast zat in het geboortekanaal. Iets wat ik zelf voelde en aan had gegeven maar niemand luisterde. En nu, 3 keer al naar het ziekenhuis geweest met valse weeën. Ik moet gelijk komen als ik denk iets te voelen ivm het litteken. Ik ben nu in ene ook best wel huiverig. Wat als het weer een ellende wordt? Ze hebben beloofd eerder in te grijpen en nu wel te luisteren. Terwijl ik eigenlijk primair voor een gentle sectio wou gaan. Heb me toch over laten halen voor een natuurlijke bevalling te proberen. Toch blijft de angst. Hopelijk gaan we allemaal vlotjes bevallen, 2x hoesten en *floep*.
Zoals die vrouw met die tweeling uit de film what to expect when you're expecting. "ha ha hatsjoe!!!" florp-baby-weeeeeeeeh
Hier rommelt het al de hele dag. Ik kom dus op mijn woorden terug. Als dit niet door gaat zetten, ga ik gillen denk ik
Spannend Luuz! Hoop dat het meevalt dan heb ik ook weer hoop. De vk zei dat tweede bevallingen meestal soepeler verlopen en snapte heel goed dta ik er tegenop zie. Als mijn tweede bevalling niet soepeler verloopt dat de eerste dan mag ik haar de schuld geven haha!
Ik ben begonnen met gillen Eind van de middag wilde ik de kinderen ophalen, maar besloten om toch nog even een uurtje te wachten. Onder de douche gegaan, bleef een beetje hetzelfde, maar helaas toch afgezakt. Nu zit ik weer met harde buiken op de bank. Zijn niet pijnlijk, wel vervelend en trekkerig. Maar minder last van dan de rest van de dag. En hoewel mijn man niet eerder dan vrijdag thuis is, baalde ik wel even. Zit al 1,5 week in de voorweeen dus het is vooral vermoeiend.
Ik ken het.. Die voorweeën zijn echt grrrr! Heb ze al sinds 34 weken.. Durf bijna te wedden dat ze stoppen met 37 weken, als ze dus best zouden mogen opgaan in gewone weeën. Ik twijfel nu tussen het liefst zo snel mogelijk die bevalling achter de rug willen hebben en het zo lamg mogelijk uitstellen. Hoe langer hij in mijn buik zit, des te groter en zwaarder hij wordt.... Ook niet leuk
Haha ik produceer kleine baby's maar de jongste was zo'n 170 gram zwaarder, maar liep wel soepeler dan bij de oudste
Jeej wat fijn om te lezen dat het niet me eigen hersenspinsels zijn toen ik net zwanger was had ik direct zin in de bevalling da mooie moment bla bla bla en nu ineens enorm schrik voor de bevalling voelde me al alleen omdat iedereen zei je weet nu toch wat er komt ... jaa juist daarom nu wil ik er niet eens meer aan denken en ben normaal toch heel nuchter haha
Oh, ik keek echt uit naar mijn tweede bevalling. Ging ik net zo goed doen, weetjes, natuurlijk bevallen, een paar pufjes en hup... kindje. Nou niet dus. Scheur in vliezen, aan de oxytocine, weeënstormen, kindje kon niet indalen wegens navelstreng rond de nek, hartslag baby ging achteruit, uiteindelijk ruggenprik moeten zetten en met zuignap halen... Op het randje van een keizersnede. Bij mij waren beide bevallingen echt totaal anders. Als je eerste erg was dan hoeft je tweede dat niet te zijn hoor.
Zo ongeveer ging mijn eerste bevalling vandaar dat ik er nu zoveel zin in heb. Het is ook niet rationeel allemaal, maar toch...
Ach, 1 ding is zeker. Pijn doet het toch wel. Vanmorgen mijn kleine nichtje bewonderd en als ik haar dan zo zie denk ik; ach, we doen het ergens voor
Het begint nu wel een beetje over te gaan in NU willen bevallen... Naja vrijdag dan, als ik 37 weken ben. Heb het zoooo gehad met zwanger zijn. Kan ook helemaal niet doen met mijn lieve zoontje wat ik zou willen doen en ik kom de dag niet meer door maar toch liefste bevallen zonder bevalling. Weet je ik word gewoon geeeeeeeeekkk
Ik kom hier ook moeizaam de dag door :x Dl merkt zo goed dat ik anders ben en vraagt hierdoor veel aandacht en is niet de makkelijkste op 't moment. Wordt echt tijd voor de bevalling!!
Nou echt he.. Zoontje is een schat, maar pffff ik kan het echt niet meer aan bijna. Man gaat ook kijken of hij iets van zorgverlof kan opnemen zodat hij erlke dag een of twee uur eerder naar huis kan.
Hier zit mijn dochter iets vaker op de iPad als normaal zeker met dit prutweer. De oudste is op school en we hebben heerlijk op de bank liggen dutten vanmiddag. Filmpje erbij, hond in de keuken, gordijnen dicht en deur op slot. Heerlijk. Jammer alleen dat we wakker worden en ik zie dat ik 4 appjes heb met de vraag of ik nu eindelijk eens bevallen ben. Damn, kan nog 4 weken duren. Maar verbazingwekkend hoeveel mensen denken dat ze de enige zijn met die vraag. Terwijl bijv mijn moeder en schoonmoeder zoiets hebben van; joh, je belt maar als het begint en we moeten iets doen (ivm oppas voor de andere twee).
Herkenbaar dames, en dan mensen die vragen hoe t gaat. Dan zeg je dat je er wel klaar mee bent. En dan die opmerkingen van "tja ff geduld hebben en niet klagen". Je vraagt toch zelf? Grrrrrrrrrr