Wie o wie wij zijn in verwachting van ons 1e hummeltje en nu wil dus schoonzus en schoonmams hun spulletjes doorgeven .......opzich niks ergs aan maar dat is dus al van mijn schoonbroertjes afkomstig ( 5 jr en 7 jr ) dus het is al enkele jaren doorgegeven . plus het is niet mijn smaak en ik wil gewoon zelf spulletjes kopen elke keer komt de een of de ander wel met iets aan ( denk daarbij aan oud bruin met oud beige ) wat moet ik hiermee ??? ik pak het wel aan omdat ik dus niet ondankbaar wil zijn maar ik weet nu al dat ik het niet ga gebruiken .
Wees eerlijk! Beter dat ze het nu weten en er een ander gelukkig mee kunnen maken dan dat ze erachter komen als je bevallen bent. Dus zeg gewoon iets in de trant van, dank je aardig/lief van jullie, maar niet mijn smaak en koop daarom liever iets nieuws.
Ook. Maar je hebt zelf ook een gezonde hollandse mond en als jij die spulletjes krijgt zou ik niet wachten tot je je vriend/man in de gelegenheid is om dit te doen. Wij hebben ook spullen aangeboden gekregen van schoonfamilie en wij zeiden eerlijk dat we het niet mooi vonden. Idem met kleertjes. Gelukkig vonden ze dat totaal geen probleem.
Haha daarom was ik stiekem bet blij dat we een jongetje kregen, de rest zijn nl meisjes Ik hou totaal niet van ruches e.d Al had ik dt ook al gezegd voor ik wist dt het een jongetje was Ik zou het gewoon eerlijk zeggen hoor... Al vond ik van mn vriendin wel makkelijk... Daar kreeg ik 3 vuilniszakken met de mededeling zoek uit wat je leuk vind dus dat ook gedaan en de rest terug ggeven
Bij mijn schoonzus precies hetzelfde. Wat we mooi vonden moesten we er maar uit halen, de rest mocht naar het goede doel. Waren zij het ook weer kwijt haha.
Mijn schoonmoeder kwam ook aan met kleertjes en heel veel andere spullen. ik heb gewoon eerlijk aangegeven wat ik wel of niet mooi vindt.
Ik heb heel lang geprobeerd om het op te lossen met ja en amen knikken maar dat ging van kwaad naar erger. Juist daarom dachten ze dat ik het heel erg graag had en het helemaal mijn smaak was. Toen ben ik maar voor 'recht voor zijn raap' gegaan en dat is niet altijd leuk (sterker nog, best een paar keer een woorden wisseling geweest) maar ik hoef nu niet meer de schijn hoog te houden en mijn zolder vol met rotzooi te zetten en me te verontschuldigen wat ik waarom niet gebruik
Het is wel even lastig, maar ik zou ook eerlijk zijn. Anders eindig je met een hoop spullen die je niet wilt gebruiken en een hoop gezeur waarom je de spullen niet gebruikt hebt. Succes!
ik zou ook zeggen dat er misschien beter gegeven kan worden aan de minder bedeelden en uitleggen dat je liever zelef koopt..
'Wat wil je dat ik doe met de spullen die we zelf niet zullen gebruiken?' (i.p.v. 'mag ik de rommel die ik niet mooi vind, naar de kringloop doen?')
oh ja haha dat was hier ook, schoonzus wilde mij wel kleertjes geven. mijn antwoord. 1ste baby nieuwe baby nieuwe spulletjes. toch erg bedankt maar wij kopen alles nieuw. witte rompertjes ofzo zijn welkom maar de rest wilde ik niet hebben
Ik zou het wel aannemen... En heel af en toe je baby het aan trekken.. Toevallig als je even op bezoek gaat... Gewoon 1 keer of zo... Ze groeien er toch zo uit!
Je kunt inderdaad beter nu zeggen dat bepaalde dingen niet helemaal je smaak zijn (of zoiets) dan dat ze na de geboorte zien dat je de baby nooit iets van hun spulletjes aantrekt. Ik denk dat dat laatste kwetsender zou zijn dan van tevoren zeggen dat je het niet zo leuk vind (of selecteren en de rest teruggeven).
het is ook nog afwachten of een zoontje of dochtertje krijgen , volgende week de 20 weken echo , ik weet nu al als het een jongetje word ik zakken vol ga krijgen .....ga het er toch met vriendlief over hebben . idd witte rompertjes zijn nooit weg maar ikzelf ben dus helemaal niet van de shirtjes met disney erop en broeken met van die rare vakken , thanks voor de reakties
Beter gewoon meteen zeggen. Ik heb een beetje hetzelfde met een vriendin. Ik kwam er zelf achter met 4 weken dat ik zwanger was. Toen gingen we meteen 2 weken op vakantie. Wij waren nog volop bezig het aan het laten doordringen dat het echt zo was. Dingen aan het regelen met de verloskundige, echo, etc (ik was nogal overdonderd en wist niet goed wat allemaal te regelen en het is onze eerste). Ik sprak regelmatig met die vriendin af en dus hebben we het maar vrij snel verteld. Ze vroeg toen of we kwamen eten bij hun. Dat was ergens rond de 7e week volgens mij (al wisten we toen nog weinig over of het allemaal goed ging en hoe lang ik zwanger was). Toen kwam ze ook al meteen met een badje met standaard aan, dat het hun in de weg stond en of we het aub mee wilden nemen. Ze wilde er 10 euro voor hebben. Totaal overdonderd hebben we het meegenomen. Terwijl het eigenlijk niet onze kleur was. Met mijn verjaardag kreeg ik er nog een bijpassende badinzet en een waskom in een andere kleur bij (beiden van hun geweest). Nu hebben we pas geleden uiteindelijk een set in zilverkleur uitgekozen (badje, waskom, luieremmer, etc) omdat we die wel mooi vinden, bijpassend is en die ook mooi staat bij de kinderkamer. Dus nu staat het badje van hun hier in de weg. 10 euro is niet veel, de badstandaard kost al meer in de winkel, maar toch. Het was allemaal goed bedoeld maar veel te vroeg op dat moment, we moesten het nog allemaal verwerken en er over nadenken wat we wilden. Mensen bedoelen het goed, maar snappen niet dat het je overdonderd of dat je gewoon moeite hebt om nee te zeggen. Dus beter meteen doen! Ik zit er namelijk zelf nu tegenaan te hikken wat te doen, want ze wil nog veel meer dingen overdoen. Ik moet haar gewoon duidelijk mijn grenzen aan gaan geven anders voel ik me er alleen maar rot door. Gewoon zeggen dat je het erg aardig vindt van ze maar dat dit niet jullie smaak is.
Mijn moeder kwam ook met dingen van iemand anders aan, en het zag er nog prima uit, maar wa sniet mijn smaak. Ik heb ook gewoon gevraagd of ze het niet meer mee wil nemen, want het is niet mijn smaak. was geen enkel probleem. Ze daht gewoon dat ik er blij mee zou zijn.