Oh zo moeilijk ook! Heftig die hartafwijkingen, die prematuren en die zware zwangerschappen! Als ik jouw verhaal zo zwart op wit lees denk je ook meteen van 'nee jullie moeten echt geen kinderen meer krijgen'. Maar dat is je verstand. Bij mij net zo. Bij ons zou het vanuit verstand ook echt raar zijn om er nog meer te krijgen. Alles is tegen eigenlijk. Maar dat gevoel hè. Zo moeilijk! Wel oneerlijk ook. Ik had je graag gewoon in ieder geval 1 normale zwangerschap met gezond kindje gegund!
Ja je kiest dan bewust om een kindje te krijgen die waarschijnlijk autisme (of iniedergeval prikkelverwerkproblemen) heeft, en dat wil je natuurlijk niet. Onze kids doen het nu hartstikke goed, maar wat als een evt volgend kindje zwaar autistisch is en niet eens kan praten? Hun hart is gewoon goed hoor, maar hebben wel iets wat later voor problemen kan zorgen. Stel dat we nog besluiten voor een kindje, moeten we een ziekenhuistraject in. Dan hebben we iniedergeval een kindje zonder die problemen. Maar dat gaan we allemaal niet meer doen nu, het is mooi zoals het nu is. De risico's zijn te groot, en dat is gewoon jammer. We zouden het nog graag willen, en wil het ook nog niet "afsluiten".
Heel herkenbaar wat je schrijft. Wij (mijn man en ik) hebben onszelf ruim de tijd gegeven om er goed over na te denken en wij gaan er toch voor.... Succes met je overwegingen!