Maar sorry dat ik het heel bot formuleer. Als het zo gruwelijk slecht gaat waarom heb je dan nog sex? En dan ook nog blijkbaar onbeschermd? Als je dit al zo lang weet waarom geen pil spiraal etc? Je weet dat er een kans is op zwanger worden toch?
Zo aan je verhaal te lezen ben ik het eens met de dames hierboven. Ga in relatie therapie werk aan jezelf en aan je relatie. Probeer het in ieder geval voor je kindjes. Verder hoop ik voor jou en je man/vriend en kids dat het goed komt en jullie een gelukkig gezinnetje zullen vormen. Geniet in ieder geval ondanks alles van je zwangerschap. Het is en blijft bijzonder!
sommige mensen kunnen niet tegen de hormonen in de pil en een spiraal zorgde bij mij voor heel wat ongemakken. hierdoor hebben we gekozen voor periodieke onthouding en ik had ook niet gedacht om op dag 10 van mijn cyclus zwanger te raken aangezien ik een korte lf heb en een lange cyclus. waarom we nog sex hebben gehad is punt 1: het is vertrouwd, en punt 2: soms heb je inderdaad gewoon zin. hoop dat daarmee de vraag over onbeschermde sex beantwoord is. wat relatietherapie betreft hebben we al van alles geprobeerd. daar sta ik niet meer voor open. we hebben gepraat en gepraat en komen telkens op hetzelfde uit. nu is het niet zo dat IK niet weg wil, want dat wil ik juist wel, ik ben ook druk op jacht naar een huisje, maar juist HIJ wil nu investeren in onze relatie en probeert mij over te halen om te blijven omdat ik nu zwanger ben en het "niet kan maken" om bij hem weg te gaan nu. hij praat achter mijn rug om met mensen over mijn zwangerschap en mijn plannen om weg te gaan, en die mensen komen naar mij toe om me te vertellen wat voor slechte moeder ik voor onze zoon ben en dat ik hem niet in de steek kan laten nu ik zwanger ben van ZIJN kindje (het is ook mijn kindje!) dat is waar ik een mening om vroeg, niet of ik wel of niet in therapie zou moeten gaan, dat is een afgedane zaak omdat ik de energie daar gewoonweg niet meer voor op kan brengen, maar juist wel de vraag aan meiden die in een soortgelijke situatie zitten of hebben gezeten, en wat hun keuze is geweest en de motivatie daar achter.
Eigenlijk vind ik het niet zo bot. Je beëindigd een relatie en de week erop kom je erachter dat je zwanger bent. Dat betekend dat je in de 3 weken ervoor nog onbeschermde sex hebt gehad. Je kan net als een hoop vrouwen niet tegen de pil maar als je ondanks je slechte relatie met elkaar in bed beland kun je op zijn minst condooms gebruiken. Wanneer je al zo ver bent je relatie te beëindigen snap ik persoonlijk niet dat he dat risico nog wil lopen.
Ik zie nu dat je je bericht gewijzigd hebt en er extra stuk bij hebt getypt. Zo te lezen heb je je beslissing genomen.
ik was inderdaad nog met mijn post bezig. zie dat jij ondertussen een tweede post had gemaakt. dat had ik in mijn eerste post inderdaad ook al genoemd. daarom schreef ik ook "vooralsnog..." dat is een beslissing gemaakt op het moment dat ik helemaal ondersteboven was van het feit dat ik uberhaupt zwanger ben geraakt en je probeert het juiste te beslissen voor je gezin en het kindje dat op komst is. maar blijven is niet de juiste optie....... niet voor mij. zou dan ook graag in contact komen met meiden die in een soortgelijke situatie zitten/hebben gezeten...
Ik vrees voor je dat er weinig mensen zijn in een soortgelijke situatie... Hoe dan ook, sterkte voor jullie allemaal.
Eva , ten eerste heel veel succes ! Zelf jaren geleden gescheiden en mag zeggen "gelukkig" geen kinderen bij betrokken . Waarom ik hier dan wil reageren is dat ik veel opmerkingen erg cru vind ! Laat ik zeggen dat ik je positie goed begrijp en alleen maar kan zeggen ga op je gevoel af . Kijk of je hem kan betrekken bij het opvoeden van de kinderen gezien hij gewoon de vader is . Maar lees ook niet terug in je verhaal dat je hem daar in wil onthouden. Relatie terapie heeft geen zin als je er niet meer voor open staat . Zoals je omschrijft is er genoeg gesproken en geïnvesteerd en is het nu 'klaar'! Je bent geen slechte moeder of vrouw als je kiest voor je zelf en kinderen. In relatie blijven op deze basis is ten eerste voor jezelf heel ongezond en ten tweede erg schijnheilig ! Je weet wat je wil en daar wens ik je veel sterkte en succes in . Het zal pittig zijn maar je op den duur denk wel belonen. Ik kan alleen maar zeggen dat bij mijn ex weg gaan de beste keuze is geweest . (9jaar samen waarvan 2jr getrouwd) Maar wel Een zware periode waarvan ik soms nu nog 4jaar later de verhalen moet horen of niet word aangekeken. Geloof in jezelf !!
Hi, zit niet in dezelfde situatie, maar ken er wel eentje van dichtbij. Mijn oom is vroeger ook niet bij zijn vrouw weggegaan vanwege de kinderen. Beiden zijn hierdoor doodongelukkig geworden. Nog maar niet te spreken over mijn nichtje en neefje. Die nemen het hen heel erg kwalijk, want de sfeer was echt niet leuk in huis. Ze schaamden zich om mensen mee te nemen omdat je het gewoon kon merken dat ze niet gelukkig waren. Mijn nichtje is nu getrouwd en mijn neefje is 20. Dus nu gaan ze eindelijk uit elkaar. Maar de kinderen zeggen beiden: had dit maar 15 jaar eerder gedaan. Ik vind het dus ook een heel slecht idee om bij elkaar te blijven voor de kinderen als je dat zelf niet voor jullie zelf doet. Daar maak je niemand gelukkig mee. Ben er uiteraard wel voor dat de vader gewoon betrokken blijft bij de kinderen, maar das ook jouw bedoeling als ik zo lees. En zo traumatisch hoeft een scheiding niet te zijn hoor. Mijn ouders zelf zijn gescheiden toen ik en mijn zusje jong waren. En ik weet nog heel goed dat we het geweldig vonden! Geen geschreeuw meer in huis, niet meer op je tenen lopen, mama die weer lacht, papa die niet meer chagrijnig is als je hem ziet. Het is maar net hoe je ermee omgaat. En ook al konden en kunnen mijn ouders elkaar nog steeds niet luchten, dit hebben ze wel goed gedaan.. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd!
Ik kan alleen maarz eggen: veel sterkte in de beslissing die je gaat maken Geen makkelijk keus dit, maar van samen blijven om de kinderen worden kinderen niet echt gelukkiger