Hallo iedereen, Heerlijk zo'n forum. Van m'n man mag ik het er namelijk niet de hele dag over hebben of ik misschien straks zwanger ben enzo. Even voorstellen: ik ben Bianca, 22 jaar. We zijn 5 en een half jaar samen, we wonen 4 1/2 jaar samen, we hebben nu bijna 2 jaar een eigen huis en we zijn 1 1/2 jaar getrouwd. We willen beide graag kinderen, maar ik lijk wel "obsessed". We hebben na onze trouwdag nog een dik jaar gewacht dus alle opmerkingen zijn wel voorbij gekomen. Dit is nu de vierde maand dat ik van de pil ben en elke maand voel ik me raar en denk ik, tegen beter weten in, dat ik zwanger ben. En steeds weer die teleurstelling. Nu ben ik 2 dagen ziek thuis (7 dagen voordat ik ongesteld moet worden, dus lijkt me sterk dat ik dan al iets merk, maar ja.......) en bij alle symptomen denk ik: dit heeft gewoon te maken met te hard werken gecombineerd met een griepje, maar misschien...... Graag zou ik contacten opdoen om elkaar te kunnen steunen in het proberen, maar ook contacten met vooral jonge vrouwen die proberen zwanger te worden/al zwanger zijn. Ook andere reacties stel ik zeer op prijs. Leuk hoor!
Hoi Bianca Welkom hier! Ik herken het wel obsessed zijn m.b.t. zwanger willen worden: heb namelijk beetje hetzelfde! Afgelopen twee maanden heb ik symptomen gehad die op die van een zwangerschap leken en achteraf het gewoon een kwestie van ontpillen bleek te zijn. Maar je voelt je dan wel teleurgesteld achteraf. Dus heb ik nu besloten mezelf niet meer zo gek te maken en er minder mee bezig te zijn. Ik stort me nu op mijn werk en wacht rustig af totdat we weer mogen klussen. O ja, ik heb me voorgenomen om ook niet meer iedere maand voortaan te gaan denken dat het raak kan zijn. Ik hoop in ieder geval dat het snel mag lukken bij jullie. Succes! Groetjes Marie
Heel herkenbaar verhaal.... Ik was er ook veel eerder aan toe als mijn man... en die zei af en toe wel zoiets van.."laat mij nou maar naar jou toe komen als ik het zo ver heb want dit wil ik zo niet, ben dan bang dat ik ergens voor ga waar ik nog niet klaar voor ben..." Nou je raad het al, ik heb vanaf dat moment een poging gedaan mijn mond erover te houden... En een kleine 2 maand daarna kreeg ik het verzoek van hem om met de pil te stoppen... Met het resultaat dat ik niet menstueerde en dacht dat dat kwam door een zwangerschap... Nu zijn we een jaar verder en heb tot nu toe 1 mensturatie (natuurlijk, de rest opgewekt) gehad.. Maar nog geen zwangerschap... Ik hoop voor je dat je snel zwanger bent want iedere keer die teleurstelling is ook geen pretje.... Succes!
Yep, hier nog zo eentje. Afgelopen donderdag zou mijn NOD zijn, gewacht tot vrijdag maar helaas. En ik was nog zo overtuigt dat ik zwanger zou zijn! Krijg ik de dag erna te horen dat mijn schoonzusje zwanger is, nou dan heb je toch het gevoel dat er een mes door je hart gaat. Niet dat ik het hun niet gun hoor, van harte zelfs, maar ik was zo teleurgesteld. Ach... op naar de volgende ronde!
hai Bianca! Ik ben in januari 1 jr bezig en tot nu toe dus zonder resultaat. Ik moet zeggen dat ik er wel een beetje van opkeek om te lezen hoe óbsessed'je er mee bezig bent.Nu al, 4 maanden is nog hartstikke kort, zeker aangezien je met de pil bent gestopt. Ik denk dat die 'symptomen'ook meer tussen je oren zitten dan dat ze er echt zijn. Als je jezelf zo gek maakt gebeurt dat nl. Misschien moet je toch proberen om het een beetje naast je neer te leggen.Het is heel normaal dat het een tijdje kan duren als je met de pil gestopt ben. Hier op het forum is het altijd erg gezellig, maar pas op dat je er niet nog meer mee bezig ben, want dat risico is groot! Veel succes!
Kan goed begrijpen hoe je je voelde meid! Was ff slikken! Hoop dat 2007 ons ons zo gewenste wonder geeft! Succes! Groetjes Marjo
Ik kan me het wel voorstellen hoor dat je er veel mee bezig bent. Iedereen zegt altijd niet doen maar volgens mij doet iedereen dat ondertussen wel. Zodra de dagen dat je ongi moet worden naderen ga je er toch wat meer bij stilstaan: wat als het deze maand wel raak is. Ik denk niet dat iemand zich symptomen gaat inbeelden. Ik heb er namelijk heel erg last van; ben nu twee maanden gestopt met de pil. En heb van allemaal dingen last die ik anders niet had. Zere borsten, buikpijn, last van mijn onderrug, een week misselijk geweest etc. Dan is het niet vreemd dat je er wat onzeker van wordt of gaat zoeken naar de oorzaak. Niet dat ik dus steeds denk ik ben zwanger. Ik ben er niet zoveel mee bezig in de zin van: ik moet perse zwanger worden. Ik ben niet bezig met temperaturen, geen ovulatietesten niks. Maar het zou wel welkom zijn. Ben je al langer dan een half jaar tot een jaar bezig dan kan ik het me heel goed voorstellen dat je dan ongeduldig word en je zorgen gaat maken. Maar het is fijn om dan te lezen dat meer meiden hetzelfde hebben en met anderen hier mee te leven. Nou dat was wel een pleidooi he Iedereen die op dit forum komt is er in meer of mindere mate mee bezig. Anders waren we hier niet he. Nou genoeg hierover, gelukkig kunnen we hier ons ei kwijt (neee niet dat ei hihi) X Nikkie
Dat je er mee bezig bent is inderdaad "normaal" maar overdrijf het inderdaad niet. Niemand hier zal het uitmaken of je jezelf gek maakt... maar het is zo teleurstellend voor jezelf steeds. Juist omdat je misschien nog wel een paar rondes te gaan hebt. Probeer je voetjes aan de grond te houden (tussen de hysterische periodes door )! Elmo
Heyhey, als eerst een van harte welkom hier op het forum... Hier ook een jonge meid die zwanger probeerd te worden. Voor mijn man op uitzending moest hadden wij ook besloten om de gok te wagen en kijken of het zou lukken... Toen was ik dus ook helemaal "obsessed". Raakte zwanger net voor ie weg moest en kreeg een miskraam na een anderhalve week dat we het wisten... dus had de tijd om 5 maanden in mn "eentje" (natuurlijk steunde mn lief me wel maja dat alles moest via telefoon of msn) alles weer op de rails te krijgen... Nu hij eindelijk terug is ben ik gelukkig nie meer zo "obsessed" maar zie ik wel wanneer het wil lukken... Ben blij hier regelmatig mijn hart te kunnen luchten of om andere meiden even een hart onder de riem te steken... We luisteren hier naar elkaar en proberen daar waar het kan elkaar te helpen... Veel plezier hier op het forum!
Over het tussen de oren zitten van symptomen bedoel ik dat je je zo druk kan maken dat je door de stress ervan misselijk kan worden.Ook let je veel meer op kleine dingetjes, als je iets in je buik voelt blijf je dat voelen bv, terwijl je er normaliter niet eens aandacht aan zou besteden. En natuurlijk ben je er mee bezig, dat ben ik ook.Maar je kunt ook overdrijven!En als het dan misschien niet gelijk lukt, heb je alleen jezelf er maar mee. Ik baal ook als ik ongesteld word, maar na 1 dag ben ik het alweer kwijt, anders hou je het echt niet vol hoor! Om me heen zijn er ook een paar zwanger geraakt, veel sneller dan bij mij, heel jammer dan, maar ik kan er echt niet lang mee zitten.Ik denk dan gewoon:Waar je lang op moet wachten is het allermooist!
Goh, wat fijn, al die reacties! Ik wist niet of er reacties zouden komen, maar er zijn al best wat. Fijn om iets van anderen te horen. Dat "obsessed"is misschien wat overdreven gesteld, maar toch..... Zo'n forum relativeert wel heel erg. Iemand zei dat ik een beetje overdreef omdat ik nog maar 4 maanden probeer. Als ik alles op de forums lees (mensen die al 2 jaar proberen, mensen die met ivf bezig zijn etc.) dan denk ik inderdaad: stel je niet zo aan met je 4 maanden. Ik hoop dat ik niemand heeel erg geirriteerd heb; ik kan me voorstellen dat het voor die mensen nogal raar overkomt. Ik vind het ook niet leuk als ik mensen hoor roepen dat het direct de eerste maand raak was....... Bedankt alvast voor deze reacties en alles wat we op dit forum mogen delen!
Fijn he? Zoveel vrouwen met dezelfde problemen, wensen etc. Ik ben ook aardig obsessed moet ik zeggen. Ik doe mijn uiterste best om het niet te zijn maar dat is zo moeilijk! Iedereen om me heen wordt van een poep en een scheet zwanger en ik dus niet. Elke maand denk je wat te voelen, maar helaas weer niet raak. Toch weiger ik te geloven dat het helemaal niet gaat lukken, dus we blijven er voor gaan. Ook mijn hubby wil het er niet over hebben. Waarschijnlijk om mij te beschermen. Twee obsessieve mensen is teveel, dan kunnen we het helemaal wel schudden. Succes iedereen deze maand!
hier ook echt obessief hoor! niet dat ik aan het tempen ben ofzo, ook geen ovulatie testen... zijn zo duur..hahahaha.. ik ben ook nog niet eens zo heel lang bezig maar ik wil het al ruim een jaar heel erg graag, maar mijn lief was er nog niet klaar voor, wilde hem ook niet pushen dus gewacht tot hij op een gegeven momen (op vakantie op het strand!) zei dat als we thuis waren dat ik het staafje uit mijn arm moest laten halen want hij wilde ook echt heel graag!... zo gezegd zo gedaan! maarja, dan ga je ervan uit dat het zo gepiept is..NOT!.. dat valt mij ook heel erg zwaar! had het niet verwacht.. mijn vriend en ik zijn bijna 13 jaar bij elkaar en er echt aan toe... kom op een leeftijd dat in onze vriendenkring iedereen huisje boompje beestje heeft.... ik vonde het altijd super, maar word nu echt jaloers. Heb 1 hele lieve vriendin die een zoontje heeft van bijna 5 maanden, zij leeft erg met me mee, ik wil ook niet constant mijn vriend ermee belasten, ik pas vaak op haar zoontje en ze zegt dat ze het me zo gunt omdat ik volgens haar een geboren moeder ben... (of dat echt zo is moet nog blijken..hahahaha) sorry heel verhaal,... moest het even kwijt. Ben nu ongesteld geworden dus de volgende ronde gaan we er weer voor..
Hallo! Wij zijn nu ruim 4 maanden bezig voor ons eerste kindje en ik wil het ook erg graag. Mijn man rené ook hoor maar die is er toch wat minder mee bezig. Ik heb morgen mijn NOD en heb best wel wat vage klachten maar ja kan ook door iets anders zijn. Ik hoop zo dat het raak is. Ik moet ook proberen er iets minder mee bezig te zijn hoor maar dat is zó moeilijk Hopelijk is het voor ons alle snel raak!
wil even zeggen dat ik diep respect heb voor je nuchtere kijk op de dingen!..... hoop ontzettend voor je dat jouw tijd heeeeeeeel gauw komt. xxx
bianca, hopelijk ben je snel zwanger en hoef je niet al te lang te wachten. wij zijn nu 15 maanden bezig. al bij de HA geweest en als het eind volgende maand nog niet raak is gaan we naar de gyn. ik tempte al een half jaar en heb besloten om het deze maand niet te doen zie wel hoe of wat. pendelen doe ik ook niet meer (wil eerst rust in me zelf vinden voor dat ik het misschien wel weer is op pak) en of je nou 4 maanden bezig bent of 15 maanden elke maand is weer een teleurstelling en het wachten duurd erg lang,we willen iets heel graag liever vandaag als morgen. Liefs sonja
Tja wij hebben ook alles best traditioneel gedaan eerst 10 jaar hokken, trouwen afgelopen september, en 1/2 september de laatste tablet van de strip ingenomen. Bij ons is het dus snel gegaan de laatste maanden. Af en toe voel je je bijna schuldig als je hier de berichten leest van de dames die niet zo eenvoudig zwanger raken, dan slik ik toch wel even, want dat had bij ons ook zo kunnen zijn, en je gunt iedereen een zwangerschap met kindje als resultaat. Je houd er geen rekening mee dat het lang kan duren als je stopt met anti-conseptie, iedereen hoopt snel zwanger te zijn. Maar ik zie hier ook regelmatig dames passeren die geruime tijd in de MMM zitten, diep respect heb ik dan ook voor jullie en jullie partners. Ik hoop voor iedereen op een spoedige en gezonde zwangerschap. Dikke knuffel Marlies