Ook voor mij herkenbaar.... en zit er nog in! Mijn dochter is nu 7 weken en slaapt 's nachts gelukkig redelijk goed. Ik ben er de hele dag mee bezig en merk dat ik 's avonds weinig kan hebben. Gisteren heeft ze 6 uren gehuild, vanaf 16 tot 23 uur. En ze was zo moe, het brak mijn hart.... maar aan de andere kant was ik zo gefrustreerd. Ik ben een paar keer tegen mijn vriend uitgevallen. Hij zei steeds 'oh zijn het krampjes'. Ik denk dat ze reflux heeft, vandaag de dokter gebeld. Inbakeren ga ik ook proberen. En het erge is, dat ik me zo alleen hierin voel. Mijn vriend maakt haar overdag niet mee en weet niet dat ze oprispingen heeft, pijn etc. Idd fijn om het even af te praten...
herkenbaar verhaal... zou zelf ook bakeren.. heeft mij goed geholpen in het begin.. nu is het gelukkiger rustiger en gaat het overdag beter (heb eventueel 2 bakerdoeken te koop) succes vandaag bij de ka!!
Ha Sterre, mijn zoontje is 6 dagen jonger en ik zit in dezelfde situatie. Bij hem is er niks lichamelijks aan de hand, het is zijn temperament. Overdag weigert hij te gaan slapen, ook al is hij bekaf. De eerste 5 weken heeft hij alleen aan de borst of op mijn buik geslapen, sindsdien slaapt hij wel 's avonds en 's nachts. Gelukkig maar, want ik zat er zó doorheen. Nu zijn het alleen nog de dagen. Ik word er knettergek van. Hij kan zich gewoon niet overgeven aan de slaap. Eerst bood de draagdoek nog uitkomst, maar nu ook niet meer. Onder begeleiding van een babyconsulent zijn we nu bezig om hem overdag te leren slapen in zijn bedje. We laten hem dan telkens een paar minuutjes huilen (2 a 3) en alles gaat volgens dezelfde regelmaat. We zijn nu een week bezig, maar weinig succes. Ik zit er zo doorheen en ben elke keer weer blij als het 7 uur 's avonds is (en dus stil...)
hey meiden!!als je kindje echt reflux heeft zou ik eerst even goed informeren ivm inbakeren dat schijnt dat niet goed te zijn!!maar loop er alsjeblieft niet te lang mee wij hebben tot 3,5 maand gewacht en t was met een simpel medicijn opgelost....net op tijd voor mij want ik ging er ook echt aan onderdoor heel veel sterkte en je staat er echt niet alleen voor je kunt altijd hier je hart luchten toch!!!!sterkte en heel veel succes
Mijn dochter heeft een verborgen reflux en een kma, je verhaal komt me heel erg bekend voor. Ook Pien was een slechte drinker, liet altijd minstens 30cc in de fles. Ook kreeg ze eczeem op haar oren en voorhoofd, volgens de ka kon het geen kma allergie zijn omdat het niet bij ons in de familie voor kwam. Maar ik denk dan het moet toch ergens beginnen! Ze is anderhalve week opgenomen geweest in het zh en ze hebben de medicijnen verdubbeld wat wel iets hielp maar niet voldoende, daarna hebben ze andere voeding geprobeerd (Neocate) tegen kma. Die wou ze niet drinken omdat het zo vies was. Dus de ka dacht dat het geen kma was, vervolgens over op hypoallergene voeding van Friso, waarvan ze ineens volledig onder de eczeem zat, diarree en verschrikkelijke krampen kreeg. Dus toen was het gelukkig wel duidelijk dat het kma was. Nu krijgt ze nutramigen, wat heel goed gaat. Inbakeren hebben we ook gedaan, 6 weken lang dag en nacht. Ze werd hier rustiger van, maar werd nog steeds 2 uur na de voeding wakker. Omdat dan de reflux op z'n ergst was! Ik zou gewoon naar je ka gaan om te vragen voor een voeding voor kma, of desnoods zelf bij de apotheek bijvoorbeeld nutramigen kopen. Je zou eigenlijk binnen 48 uur verbetering moeten zien. Heel veel sterkte!
Je verhaal is heel herkenbaar...mijn zoon bleek koemelkallergie te hebben... Misschien eens aan de arts voorleggen of in overleg met je huisarts pepti (koemelkvrij) geven en kijken of de klachten afnemen en daarna provoceren en kijken of het weer terugkomt. Bij ons bleek dit zo te zijn en na overstappen op pepti kregen we een heerlijk tevreden mannetje!
Pinky rules!! En echt ts ik vind het echt sneu voor je En sterk van je dat je alles eraan probeerd te doen Ik ken die gedachten maar al te goed in een sprong had ik het ook te erg... Misschien een idee om eens van je af te praten bij een huisarts of een vriendin dat lucht toch even weer op
sorry voor de late reactie Sterre Maar bij dit was ook meer ons verhaal zeg maar Het doel van het verhaal was eigenlijk: doe wat voor jullie het beste is en niet speciaal wat anderen zeggen! Elke baby is anders en voor elke baby werken andere oplossingen
Bdankt voor alle fijne reacties!!! Ik ben zo blij te lezen dat ik niet de enige ben. En zoals iemand schreef.. je zou hem wel achter het behang kunnen plakken en tegelijkertijd schaam je je rot Ik durf er ook niet goed over te praten met andere en was ook bang voor reacties hier op het forum maar gelukkig allemaal hele lieve reacties. Ik las ook iemand die schreef dat je overal leest over die roze wolk.. pff nou hier écht niet. Zoals ik al eerder beschreef kunnen wij moeilijk kinderen krijgen en waren dolblij dat het toch gelukt was. Ik heb nu dus echt het diepe gevoel dat ik niet moet zeiken terwijl het eigenlijk natuurlijk onzin is maar ja, ik weet hoe het is en schaam me dan weer tegenover de mensen waarbij het (nog) niet gelukt is. Ik kijk nu dus echt de uren.. minuten om tot we naar de KA mogen gaan. Bedankt trouwens voor de tips over KMA, ik wist helemaal niet dat hypo allergeen dan ook geen verschil meer maakt.. ik ga het zeker aankaarten en als de KA er niks mee doet ga ik zelf wel een pak halen, baad het niet dat schaad het niet. Gister heb ik ook een nummer gekregen van een homeopaat, dat zou ik eventueel ook nog wel willen proberen. Iemand daar ervaringen mee? Takhen: Oh sorry, dan heb ik je verkeerd begrepen. Nu is het wel duidelijk . Haha pink rules.. maar helaas.. hier word ook de pink niet geaccepteerd
ik heb niet alle reacties gelezen. ik ga ook heel kort reageren als je meer wil weten dan hoor ik het wel. ik herken heel erg wat je schrijft tot en met het s' nachts wel goed slapen. mijn dochter is inmiddels 15jaar en alle puzzelstukjes zijn op hun plaats gevallen. mijn dochter heeft het syndroom van asperger. waarschijnlijk wil je het niet horen maar het kan een oorzaak zijn. wil je meer weten dan hoor ik het wel. ik wens je veel sterkte kracht en wijsheid toe. yinte
Zou anders ook eens bij de kinderarts het onderwerp fysio aansmeren. Misschien dat het iets kan helpen. Mijn zoontje heeft manueel therapie en ze kunnen zo voelen of er misschien een werveltje een beetje klem zit en dat hij daardoor zo onrustig is. Succes en trouwens de roze wolk, wat is dat???????? Ik heb hem nu nog steeds niet gezien en mijn zoontje is nu 10 maanden. Ik heb ook die momenten gehad wat ik dacht en nu is het afgelopen. Ik wordt zo ziek van jouw gehuil. Ik weet gewoon zeker dat iedere moeder dat wel eens heeft of heeft gehad. This een normale reactie als je gewoon even niet meer weet wat je moet doen als je alles al gedaan hebt.
Ik heb zon vermoeden dat de roze wolk een extreme boost van hormonen is Dat had ik in iedergeval je kan gewoon NIET kwaad worden Geloof mij das ook geen pretje Bijv een pubertje gaat voordringen Ik trek me altijd de bek open maar toen niet ik lachte en dacht weer aan joey Na die roze wolk heb ik er nog vaak aan gedacht hoe ik die situatie anders wou Roze wolk is niet zo super als men denkt...
Yinte: Ik ga je snel even pb-en. Kletskous: We lopen al bij de fysio en hij heeft geen VKH, geen extreme dingen en niks raars. Ook de osteopaat kan niks ontdekken. Puzz: Ik herken ook wel hoor wat je schrijft maar dat is bij mij vooral omdat het me ook vaak geen zak meer kan schelen wat andere mensen doen/zeggen.. Er zijn nu véél belangrijkere dingen in het leven. Zo nu mannetje even flesje geven, kijken hoeveel ik er nu in krijg en daarna naar de KA.
Hoi Sterre82, Ik zal zeker niet ontkennen dat het de eerste maanden zwaar is. Maar wat ik meteen dacht toen ik je eerlijke verhaal las, heb je er al over nagedacht dat het misschien mogelijk is dat jij zelf last hebt van depressieve gevoelens, hormonen of hoe je het ook wil noemen. Ik ben er van overtuigd dat dit invloed heeft op je kindje en dat je vaak op die manier in een cirkeltje terecht komt samen met je kindje. Iemand in mijn omgeving bleek depressief te zijn na de geboorte van haar kindje. Jouw verhaal deed me erg aan haar situatie denken. Men kijkt vaak alleen naar het kindje maar het is vaak een wisselwerking. Begrijp me niet verkeerd, ik wil alleen de mogelijkheid aan het licht brengen. Misschien helpt het om eens met iemand over je situatie te praten en wie weet kom je tot andere inzichten wat ook weer een positieve werking heeft op je kindje. In ieder geval veel sterkte! En het is zowat een cliche maar het wordt echt beter. Ik vond het vanaf 3 maanden een stuk beter te doen!
dit dacht ik ook meteen bij het lezen van jouw verhaal; het lijkt best op postnatale depressie. iets wat bij sommige vrouwen na de bevalling voor kan komen. het gevoel dat niemand ze begrijpt en ze het liefst tegen anderen willen schreeuwen om ze bijv. met rust te laten maar dit niet kunnen omdat ze op een roze wolk horen te zitten en zich gelukkig horen te voelen. ik denk inderdaad dat er echt wel iets aan de hand is met je zoontje, maar het lijkt er echt op dat, juist doordat iedereen en vooral jij als moeder, zo op het kindje zijn gericht, dat de moeder opzij wordt gezet. PD is vrij ernstig en moet zeker hulp voor gezocht worden als dit het geval zou zijn. niks om je voor te schamen en iets wat je zeer goed met je huisarts kan bespreken. kindjes voelen haarfijn aan als er iets met mama is. (boos gefrustreerd of verdrietig) waardoor ze zelf ook anders reageren en meer 'gestresst' zijn.
@ sterre82 Lieve meid ik begrijp zo goed hoe jij je voelt, hier hetzelfde. mijn meisje is nu 3 mnd en 2 weken en vanaf een maand of twee ook veel wakker overdag met heel veel huilbuien. ze slaapt snachts best goed gelukkig maar soms loop ik echt hele dagen met haar op de arm, kom nergens aan toe en voor haar is het ook zielig want er scheelt duidelijk wat aan, maar ik het het ei uitgevonden: INBAKEREN heb op marktplaats 2 inbaker doeken op de kop kunnen tikken van het merk snug&tug en echt waar de 1e dag was nog wat onwennig voor dr maar ze slaapt nu al 5 dagen meer dan ze ooit deed, soms wel 1,5 uur achter elkaar en ze is een stuk vrolijker. dus als ik je een advies mag geven koop een inbaker doek en begin er vandaag nog mee. je zult het zien het helpt echt. het is wel een even iets waar je je voor in mnoet zetten blijven volhouden en om doen bij elk slaapje etc. maar het heeft al hee;l veel baby .s als de onze goed geholpen. juut
Klaartje&Sweetmarije: Ik heb me inderdaad ook heel erg rot gevoeld de eerste tijd, nu gaat het op zich wel weer goed. Ik heb zelf ook al aan een PD gedacht maar dat dat eventueel zo erg op je kindje kon slaan wist ik niet. Juut: De KA had het gister ook over inbakeren en ik sta er zeker voor open. Toevallig krijg ik vrijdag een demonstratie over inbakeren en wil ik misschien wel een bakerzak o.i.d aan gaan schaffen. Gister zijn we naar de KA geweest. We gaan nu als laatste optie wat we zelf nog kunnen proberen koemelkvrije voeding gebruiken. Ik heb het gelijk besteld bij de apotheek en als het goed is komt het morgen binnen. Mocht ook dit niet helpen dan willen ze hem een dag of enkele dagen opnemen om hem te observeren. Eigenlijk wilden ze dit gister al gelijk doen maar dat wilden we niet zo ineens. En aangezien we nog de KMVrije-voeding kunnen proberen willen we dat eerst. Of we hem daarna eventueel op laten nemen moeten we nog bekijken.. klink wel heel radicaal..
Hoi Sterre, Groot gelijk dat je eerst de andere voeding wilt proberen. Alleen moet ook eerlijk zeggen dat de opname misschien ook een doorbraak kan geven. Pien is anderhalve week opgenomen geweest ter observatie waar kma werd geconstateerd bovenop de verborgen reflux die ze al had. Tevens zijn ze daar begonnen met inbakeren. Ze vertoonde daar hetzelfde gedrag als thuis, wat mij het gevoel gaf dat het in ieder geval niet aan ons lag. Ze werd daar goed verzorgd en geobserveerd wanneer ze huilde, wakker was, hoe ze dronk, waar ze goed of minder goed op reageerde. Door het inbakeren werd ze als ze overstuur was tot rust gedwongen wat ze redelijk accepteerde. De opname was voor ons als ouders ook heel goed, omdat we eindelijk weer eens een nacht konden slapen en wat aandacht aan elkaar konden geven. Toen ze eindelijk weer mee naar huis mocht waren we alledrie uitgerust en is het alleen maar bergopwaarts gegaan. Ook zijn baby's soms zo onder de indruk van jouw stress dat je in een vicieuze cirkel terechtkomt waar je niet meer uit komt. Door kindjes op te nemen kunnen ze deze cirkel wel doorbreken en opnieuw een ritme aanbrengen bij je kind. Dat werd bij ons uitgesloten, maar het blijkt dat ze regelmatig observatieopnames hebben hiervan. Hopelijk snap je een beetje wat ik probeer te zeggen, maar het kan heel goed zijn om hem op te laten nemen in het ziekenhuis. Heel veel sterkte!