Wij zijn het ook gewend hier.. Manlief werkt vaak tot een uur of 21.00/22.00 en op donderdag zelfs pas na 23.30 thuis... We eten alleen samen in het weekend of vakanties, doordeweeks eet hij later pas als hij thuis komt... Hij probeerde de laatste tijd wel wat eerder thuis te zijn om nog even met onze meiden te dollen, te badderen, boekjes lezen en naar bed te brengen... Daarna eet hij wat en gaat nog even aan het werk... Dat is een mindere kant van een eigen bedrijf runnen.. Tja we zijn het wel gewend nu...
Ik zou er niet echt van gediend zijn... Bij ons is de duidelijke regel: je werkt de uren waar je voor betaald krijgt.. Aangezien ze m niet extra betalen voor overwerken betekent dat, dat hij zijn overgewerkte uren ergens anders inhaalt.. Gelukkig plant hij zelf zn uren in, dus is dat goed te organiseren en kan hij bijv. bijna altijd mee naar ziekenhuis/controleafspraken/echo's Maar extra uren waar je niet voor betaald krijgt? Ben niet helemaal gek geworden, het is ^*%^& geen vrijwilligerswerk! :x
Een andere baan is niet altijd mogelijk en veranderd ook niet altijd iets aan de situatie. Tenminste niet aan doe van ons. Mijn man zou dit in zijn werk altijd houde, dit wist ik en daar heb ik voor gekozen. Hij is nu druk aan het solliciteren voor een opleidingslaats in de chirurgie dit kan betekenen dat hij in een heel andere stad komt te werken of misschien zelfs in Duitsland en we hem alleen de weekenden en vakanties zien. Misschien ben ik er ook wel makkelijker in omdat mijn vader ook altijd van huis was, hij werkte in het buitenland. Ik ben als kind niks tekort gekomen. Als mijn vader thuis was, was het altijd 1 groot feest kan er met een grote lach aan terug denken. Niks was mijn vader dan te dol!
Tja soms hoort het ook bij de functie (en salaris). Op papier werkt mijn ex 36 uur, maar soms zitten er weken tussen van 60 uur of meer. Want dan moet het nou eenmaal af. Er zaten ook klussen bij aan de andere kant van het land, dus dan was ie van maandag tot vrijdag van huis. Daarentegen kan hij zelf grotendeels zijn agenda inplannen, dus als hij echt een dag(deel) thuis moet zijn kan hij dat zo regelen.
Maar ik denk dat het dan ook wel anders is.. Vind het wel ontzettend knap van jullie! En dan die vreselijk gelukkige uitstraling die ik op jullie foto's altijd zie, van jullie hele gezin.. Geweldig!
Ik ken je gevoel. Ik ben getrouwd met een horecaman, hij gaat om 10 uur s'ochtends weg en komt om 12 uur s'avonds een keer thuis, ik vind het vreselijk want ik zie hem soms dagen niet omdat ik vroeg begin. Ik heb nu wel het geluk dat hij een baan gevonden heeft waarin hij maar 4 dagen hoeft te werken dus straks ziet hij ons kind nog genoeg. 2 dagen oppas, 2 dagen hij thuis, 2 dagen ik thuis en 1 dag samen thuis. Het is vervelend maar ik wist van te voren waar ik aan begon, maar leuk is anders.
Tsja ik ben niet anders gewend dus vind het wel meevallen. In zijn vorige baan werkte hij van 04:00 tot 21:00 en daar vielen ontslagen. Eigen rijschool begonnen. 7:30 de deur uit tot 22:00 uur. tussendoor even 30 minuten om te eten om 18:00 uur. Af en toe met examens of als er iemand ziek is is ie eventjes thuis.
Mijn man is helemaal niet thuis doordeweeks. Hij vist en had voorheen ook nooit bereik. Vooral voor de oudste was dat best moeilijk. Sinds een maand heeft hij een andere werkgever en helaas besluit hij regelmatig dat ze wel een week extra weg kunnen blijven. Nu is dit financieel noodzakelijk voor ons, maar ook voor zijn baas. De crisis hakt er flink in in de visserij en op het moment dat bijna alle kotters terug gaan naar de haven, is het slimmer om te blijven vissen. Wat de rest niet vangt, vangt mijn man. Grote verandering is wel dat hij nu wel bereik heeft (Denemarken, Duitsland, waddeneilanden) en als Lenn vraagt naar papa stuur ik hem een berichtje en belt hij regelmatig met hem voor het slapen gaan. Ook smst hij als ze richting de haven gaan. Normaal wist ik dit pas een uur voor ze er waren, nu ruim een dag van tevoren omdat hij nu bereik heeft. Ik zet dan een wekker in de telefoon en Lenn weet dat als het geluidje gaat, papa naar huis komt Ze begrijpen een hoop. Normaal was hij 5 dagen weg en dan het weekend thuis. Nu is hij 10 a 11 dagen weg en 4 dagen thuis. Maar die dagen zijn wel volledig voor ons gezin. De kinderen zijn het gewend en ze doen het er goed op. Het is alleen een omslag dat hij nu regelmatig langer achter elkaar weg zal zijn. Ik snap dat het vervelend is, ook voor je kindje straks. Maar hier weten beide kinderen heel goed wie hun papa is
volgensmij is het overal zo, hoge werkdruk ik wacht niet meer waneer hij terug is van zijn werk ( wel als hij voetbalt) ik doe ook praktisch alles alleen hier ,tegenwoordig mag jd blij zijn met een baan. werk je zelf ook?? mischien kan papa straks een dag minder en jij een dag (meer) werken?
Nee zo denk ik ook, maar ben ook wel zo realistisch: hij werkt hard en daarom mag hij ook zomaar mee naar het zh ( en dat is heel wat geweest). Hij heeft werk en hij krijgt daar ook naar betaald. Maar leuk is het niet altijd dat we niet als gezin eten.
Ja het zal er wel bij horen. Tegenwoordig liggen de banen niet voor het oprapen. Enne.... kom ik weer aan... mijne is militair en vaker van huis dan thuis...ja ook maanden aan een stuk is voorgekomen.
Op zich ben ik het er wel mee eens, MAAR het is ook geven en nemen. Ik werk ook weleens wat langer door of werk wat eerder. Doe thuis nog een aantal dingen. Wat dus wel betekend dat als één van de kinderen ziek is, er nooit een probleem van wordt gemaakt. Als mijn man onverwachts langer wegblijft en ik geen oppas kan vinden, gaan ZIJ voor mij op zoek naar een vervanger. Nu is dit gelukkig nog maar één keer voorgekomen, maar omdat ik flexibel ben, zijn zij dat ook. Mede dankzij mijn inzet heb ik een leuk aanbod van ze liggen. Als mijn man een week hard heeft gewerkt en de netten gaan kapot, waardoor er een enorme rekening komt te liggen van de reparatie of aanschaf van een nieuwe, krijgt hij geen salaris. Risico van het vak zal ik maar zeggen. Maar hij heeft nu wel een werkgever die hem een garantieloon gaat bieden zodra ze merken dat de inkomsten té variabel worden En in deze tijd moet je gewoon blij zijn met een baan.
Ahh wat lief! Kan ik ook van jullie zeggen hoor! Ik ben trouwens fan van je zoon zijn uitspraken! ♥
Wij hebben 3 kinderen en mijn man is ook vaak laat thuis. Ik zorg dat het thuis gewoon loopt en manlief schuift aan zodra het tijd is. De ene keer staat hij in de file, de andere keer heeft hij vergadering of afspraken die uitlopen. Of afspraken na kantoortijd gepland omdat een klant alleen later op de dag kan. Het is zijn baan, het hoord erbij of het nu leuk is of niet, ik wist het van te voren en we eten ervan. Ik ga er vanuit dat ik alles alleen doe, werken, eten en de sporten van de kids en wanneer hij aanschuift en mee kan helpen is het mooi meegenomen. Dat zorgt voor meer rust. Is het voor hem misschien mogelijk met de auto naar zijn werk te gaan, dit scheelt een hoop tijd.
Helaas heeft mijn man geen rijbewijs... En we hebben voorlopig ook geen geld om dat te halen. Zelf heb ik ook altijd gewerkt, maar helaas is mijn contract niet verlengd. Ben wel op zoek naar iets nieuws, maar voorlopig is dat nog niet gelukt... Maar ook toen ik nog wel werkte speelde dit al... Toen had ik er alleen minder 'last' van omdat ik zelf vaak avonden werkte en dan dus niet merkte dat mijn man een uur langer doorwerkte... Ben eerlijk gezegd wel opgelucht om te horen dat meer mensen dit hebben en dat kinderen er toch wel positief op reageren en niet het gevoel hebben dat ze iets tekort komen aan aandacht
Hier kunnen we beide langere werkdagen dan gepland hebben. Maar dat is dan wel op de dagen dat de ander thuis is. Want anders hebben we een probleem met de kids ophalen . Maar we eten met de kids rond 18:00. De ander schuift aan of piept het eten maar op. Wachten doen we niet meer, want dat leidde idd tot frustraties.
Wij hebben 5 kinderen en door het bedrijf van mijn man ook geen 9 tot 5 mentaliteit.... 's Ochtends gaat de wekker al voor 6 uur en hij is nooit voor half 7 thuis. Hij blijft 's avonds thuis totdat de kids in bed liggen en vertrekt dan vaak tot 10 uur weer. De avonden dat hij er wel is moet er vaak administratie gedaan worden. Zaterdagochtend wordt er vaak ook nog gewerkt. Ik doe de kinderen en het huishouden dus ook alleen. Daarom ben ik ook thuisblijfmoeder. Anders zou het hier niet goed gaan..
Het is op zich wel een herkenbare situatie, maar hoe het bedrijf van je man zijn personeel motiveert, is wel op een hele foute manier Mijn man heeft ook een vrij belangrijke en verantwoordelijke functie en moet veel vergaderen. Voordat er kinderen kwamen nam hij het ook niet zo nauw met de tijd dat hij wegging van zijn werk en was het rustig 18.30 voor hij thuis kwam. Nu er eenmaal kinderen zijn en ik hem hier ook op gewezen heb, zeker in het belang van zoonlief om samen aan tafel te zitten is hij netjes 17.45 thuis. Of hij geeft het van te voren aan wanneer het later wordt, maar dat gebeurt de laatste tijd heel weinig. Hopelijk houdt je man er wat meer rekening mee als straks jullie kleine er is.
Mijn gezin heeft andere omstandigheden waardoor we elkaar eigenlijk de hele week niet zien en snachts is hij er ook niet. Alleen in t weekend zijn we met elkaar. Nou bracht dit voor mij veel frustraties mee en heb aangegeven dat ik wil dat hij er minstens 2 dagen is doordeweeks en dat gaat ook gebeuren maar wist niet dat er zoveel gezinnen zijn waarbij de man ook zo lang weg is en de vrouw t gevoel krijgt te vaak alleen te zijn en alles op zich te moeten nemen en frustraties hebben. Het is miss een ander verhaal maar dit geeft me toch wel een boost dat ik niet de enige ben.
Heel herkenbaar, hier niet vanuit irratitantheid van uit zijn of mijn werk... Mijn vriend komt vaak de doordeweeks niet thuis, of toch wel ... of toch niet....Of misschien toch nog wel? Hoevaak ik wel niet heb gehoord, ik kom thuis om ... uur, en vervolgens komt hij 2 uur later of helemaal niet thuis... Ik kan me voorstellen dat het vervelend is, op z'n zachts gezegd. Inmiddels ben ik eraan gewend dat hij er niet is. Ik heb duidelijkheid. Duidelijkheid heb ik liever dan wanneer wel of niet... dan moet ik continu rekening houden met het wel of niet naar bed brengen van zoon of wanneer eten etc. Probeer je eigen structuur te blijven volgen. Is hij er niet, dan niet. Is hij er wel, leuk! Het verschil is wel dat mijn vriend dus niet 36uur per week werkt maar het dubbele dus ben ik daar ook op ingesteld. Daarbij draai ik zelf 32uur pw ook wisselende diensten (verpleegkundige). Het maakt er allemaal niet makkelijker op! Ik snap dat je zijn bedrijf supervetirrant vindt!