Ik had een beetje hetzelfde gezeik met mijn buren. Ik laat me niet zomaar kennen dus aantal keren gesprek aangeknoopt eerst vriendelijk daarna iets minder vriendelijk. Uiteindelijk paar keer politie op elkaar afgestuurd(hun naar mij onterecht, wij naar hun terecht ook volgens politie). Ging alleen maar van kwaad tot erger tot op een gegeven moment de buurman mij met zijn vuist te lijf wou gaan en gelukkig een andere buurman hem nog net tegen kon houden(buurman was ergens in de 35 met 2 kindjes en ik jaar of 20 en meisje natuurlijk) omdat hij me niet kon slaan heeft ie me in mijn gezicht gespuugd. Gelijk politie weer gebeld, aangifte gedaan en die hebben hem gelijk meegenomen naar het bureau en heeft een fikse boete opgelegd gekregen. Toen is het een hele tijd stil geweest maar heb me er nooit meer fijn gevoeld. Godzijdank ging mijn relatie stuk en ben ik direct weer bij mijn pa ingetrokken, huis verkocht en nooit meer last van gehad. Ja toen bleek dat er iets mankeerde aan het huis en de buren zeiden dat wij daarvan wisten en dit bewust verzwegen hadden. Totale onzin natuurlijk en gelukkig ook niet te bewijzen maar zo ver gingen ze dus... Tips voor jou? Probeer te voorkomen dat het escaleert want als het eenmaal escaleert kan je niet meer terug en zal 1 van de 2 moeten verhuizen. Dus gelijk gesprekken met elkaar aangaan buurtbemiddeling weet ik het pak alles aan en probeer van allebei de kanten wat water bij de wijn te doen.
Ik denk dat ze psychisch iets mankeren en dat kan heel lastig worden. Is het een idee om eens naar de wijkagent te stappen? De situatie uitleggen, gewoon dat je het idee hebt dat de woningbouw ontzettend partijdig is want ze komen voor elke scheet die haar dwars zit, en dat je geen woongenot hebt op deze manier. Dat er geen constructief gesprek met hun te voeren valt want ze verzinnen dingen over dat opsluiten enzo. Verder zou ik haar zoveel mogelijk negeren, en als de woningbouw weer eens komt ze binnen uitnodigen en laten zien hoeveel geluid je kinderen nu eens produceren. Ook ivm de rommel in de tuin, zeggen dat je daar ook niet van gediend bent. Probeer die mensen ook aan jouw kant te krijgen.
Gewoon zelf aanmelden bij buurtbemiddeling. Buurtbemiddelaars zijn er voor opgeleid om 'een voet tussen de deur te krijgen'.
Woningbouw is helaas in veel gevallen ontzettend partijdig. We hebben 3 jaar gezeur gehad met de buren en de woningbouw. Als ik naar mijn man zwaaide die voor het raam stond belde ze de wb dat ik mijn middelvinger tegen haar opstak of een gebaar maakte bij mijn hals. Ze had heel veel last van onze honden zei ze. De buren aan de andere kant hoorde de honden helemaal niet. Altijd werd zij geloofd en als wij een keer wat melde werd het afgedaan als onzin. Ze heeft een paar maanden lang haar zussen met kinderen in huis gehad. 9 kinderen en 3 volwassenen in een eengezinswoning. Met de hele dag gekrijs en gegil tot gevolg. Moesten we maar accepteren maar onze honden mochten niet blaffen als de bel ging en ik mocht eigenlijk ook niet meer de trap op lopen of de wasmachine draaien want dat hoorde ze. Uiteindelijk zijn er bij ons ook bedreigingen en vernielingen van hun kant bij gekomen waardoor het onhoudbaar werd voor ons. Na 3 jaar waren we het zo zat dat we zijn verhuisd naar een dorp met een andere woningbouw en gelukkig nu geen problemen met de buren. Alleen ben ik nog steeds bang dat als de bejaarde buren weg gaan we weer moeilijke buren gaan krijgen. Daar kan ik met nu al druk over maken al duurt het hopelijk nog lang. Ik hoop dat het bij jou niet zo erg wordt dat je moet verhuizen. Maar ik ben bang dat de situatie niet heel snel beter gaat worden. Je zou zoals gezegd de wijkagent kunnen bellen al heeft dat bij ons helaas niet geholpen.
wat een rot situatie voor jullie en wat ben ik blij dat ik buitenaf en vrijstaand woon. ik hoop dat er iets te regelen is via buurtbemiddeling of zo iets.. want jee vreselijk moet dit zijn
bah wat vervelend zulke buren, helaas herken ik het. maar ik ben in mijn eigen huis, onze kinderen mogen ook gewoon spelen hier. ze zijn van kwart over 8 tot half 4 niet thuis omdat ze op school zitten. dus zoveel last kunnen ze niet hebben, maar ze staan regelmatig aan de deur of het niet wat zachter kan. ik heb 2 jongens van 7 en 10, die kan ik moeielijk op de bank zetten en zeggen zit stil. ik hoor hun kindje de hele dag rennen (op laminaat MET schoentjes aan) joelen en spelen, maar dat hoort er bij. ik ga ook niet klagen. maar hier hoeven ze ook niet meer aan de deur komen klagen, heb mijn praatje wel klaar. en ben er ook klaar mee. 10 jaar hier gewoon zonder klachten, hun wonen hier een jaar en tis steeds gezeur. bah, ga dan niet in een rijtjeshuis wonen. en jou kindje gewoon lekkker in de tuin laten spelen hoor, tis toch jullie tuin. wel lastig, weet ook niet goed wat je ermee moet verder.
Buurtbemiddeling gaat via de wijkagent ,hier is het getreiter van de ene kant van buren rustig geworden toen is de rechter buurvrouw maar begonnen dus het wil soms niet helpen,,,,wens je veel sterkte ,ik weet hoe je je voelt hier ook zo'n buren alleen nog tikkeltje erger dwars door voortuin rijden,gLoor over was gooien zo'n dingen.... Succes
Ik zou de wijkagent bellen en buurtbemiddeling inschakelen wanneer mogelijk. Daarnaast bijhouden wat ze precies doen, zoals die spijkers, WB op je afsturen, kinderen belachelijk maken, en dan een schriftelijke klacht indienen bij de WB. Wanneer het straks escaleert heb jij er iig alles aangedaan en dat kan je dan mooi aantonen. Dat ze je beschuldigen dat je je dochter boven laat huilen zou mij echt te ver gaan. Wat een idioten!! Wil niet meteen doemdenken, maar als ze de WB bellen dat je je dochter uren laat huilen, kunnen ze ook de kinderbescherming gaan bellen oid Sterkte!!
Negeren. Enkel de politie kan je dwingen dingen te doen. Maar dit is niet realistisch. Je mag immers overdag gewoon buiten spelen, zingen, etc. Dus als de woningbouw nog eens aan je deur staat, zeggen dat ze maar klacht moeten indienen. Dat weten zij ook wel dat dat niet zomaar kan. Ze trekken echter partij voor je buren omdat ze nu eenmaal moeten bemiddelen.
Meid, ik zou juridisch advies gewoon inwinnen! Hier ook bemiddeling gehad maar haalde niets uit, alleen hoop verwijt. Ook de wijkagent is erbij geweest, maar daar trekken ze niets van aan. Door dit hele gedoe hulp gekregen omdat ik mn kindjes niet meer durfde te corrigeren want dat hoorde de buren en hadden last van een huilend kindje, drammend kindje etc. Zo jammer, hun zeggen je doet het goed maar het doet zeer want je twijfeld gelijk aan jezelf. Ik weet verder niet wat je kunt doen, misschien een klacht over de woningbouw indienen (heb ik ook gedaan, bij het hoofdkantoor). Lijkt mijn woningbouwvereniging wel, hebben we dezelfde toevallig? haha
Wat een buren Pff... Maak een melding bij de politie! Jammer dat de wb zo partijdig is. Daarnaast vind ik het laten huilen van een kind echt niet zo schandalig erg hoor. (Ligt aan de reden, hoe vaak enzo natuurlijk!). Mijn moeder liet mij ook afkoelen om mijn kamer als ik driftig was. En ik kon heel goed te keer gaan dan. Achteraf voelde mijn moeder zich dan rotter als ik hahaha. Je buren komen over als mensen met 0,0 inlevingsvermogen. Tja kinderen kunnen nu eenmaal veel herrie maken. Of 'lastig' zijn. Maar goed het zijn kinderen! Als ik last heb van mijn buurtkindjes, zorg ik dat ik weg ga, binnen ga zitten of iets dergelijks. Maar om nu te zeggen dat de kinderen niet meer mogen spelen.. Mits ze niets vernielen en dergelijke... Zulke moeten echt in een hutje op de hei gaan zitten, maar daar zullen ze wel last hebben van de vogeltjes.
Ok..misschien geen goeie reactie, maar ik had toch echt heel kwaad aan de deur gestaan en geëist dat ze open deed. Of haar aangesproken zodra ik haar weer naar binnen zag gluren om te vragen wat haar probleem is en om te melden dat ze heel gauw moet kappen met die geintjes omdat ik anders aangifte doe wegens laster en bedreiging (zou sowieso meldingen maken). Kan me echt niet schelen of het wel of niet kan die aangifte, maar negeren helpt niet blijkbaar. Daarnaast zou ik een brief sturen aan de woningbouw dat jij je gepest voelt omdat je valselijk beschuldigd wordt en de medewerker niet eens de moeite nam om naar jouw kant van het verhaal te luisteren of een poging tot bemiddeling te doen. Slordig hoor. Zo... heb ongi-humeur weer weggestopt
Buurtbemiddeling inschakelen want dit is niet normaal zeg. Kinderen spelen nou eenmaal buiten. En die tuin is toch juist zo dat kinderen lekker aan huis kunnen spelen? Mijn hemel. Dat je je kinderen leert niet te gillen en even met ze naar binnen gaat als ze huilen vind ik niet meer dan normaal maar verder mogen ze toch geluid maken. He meid, wat naar voor je.
Hahahaha mijn God... Wat een zeikerds! De woningbouw kan geen ene moer dan zeiken. Als ze echt zo'n last hebben zou ik ze doorverwijzen naar de politie. Ik zou me zeker niet aanpassen door mijn kinderen niet in mijn eigen tuin te laten spelen. Kom nou. Dit is wel eng trouwens, straks krijg je jeugdzorg aan je deur of erger, het AMK. Ik zou dan echt niet voor mezelf instaan. Succes!
Ik werk bij de woningbouw en niet in alle plaatsen is buurtbemiddeling. Soms moet je het doen met de woningbouw en de wijkagent. Bij ons is het een verplichting dat beide partijen mee moeten werken aan bemiddelingsgesprekken dus ook de klager. Als de klager wel klaagt maar niet open staat voor een gesprek dan houd het voor ons op. Als je naast elkaar woont dan kun je verwachten dat er elkaar hoort dus ook de kinderen. Kinderen moeten kind kunnen zijn en als je daar niet tegen kunt dan hoor ik niet in een kindvriendelijke buurt thuis is mijn mening.Wij trekken geen partij alleen als overduidelijk blijkt dat de klager gelijk heeft door bijvoorbeeld politierapporten of meerder buren die dezelfde klachten hebben en dagboeken bijhouden waaruit dat blijkt. Dan kom ik gelijk bij mijn vraag? Hoe zit het met je andere buren? Of heb je maar aan 1 kant buren? Als je andere buren geen last hebben laten hun dat eens aangeven bij de woningbouw. Hou inderdaad alles zelf ook bij zodat je kunt aantonen dat je buren al last hebben van het allerkleinste geluidje. Vraag aan de woningbouw naar bewijzen van de overlast die jij zou veroorzaken want als het zo erg is als je buren aangeeft dan moeten ze dat vast een keer opgenomen hebben. Sterkte en veel succes.
Verschrikkelijk, zulke buren! Ik heb niet alles gelezen, maar ben benieuwd wat de andere buren er van zeggen. Kennen zij deze mensen ook? Wat ervaren zij?