Ik word ingeleid !! Datum bekend maken?

Ooh spannend! Ik weet niet goed of ik het zou zeggen. Vast wel aan een paar mensen, maar niet te veel. Zou ik ook niet doen als de bevalling begint, denk ik..!

Je weet niet hoe snel het dan gaat he, dus dat hoeft dan niet de bevallingsdatum te worden.

Veel succes en geluk!

 

Je zal iig íemand in moeten lichten i.v.m. oppas van je oudste, dat sowieso. Ik denk dat het ligt aan wat je zelf prettig vindt!

Ik zou het niet voor me kunnen houden tegenover bijv. mijn ouders. Mijn moeder wist ook van beide zwangerschappen op dezelfde dag als wij dat ze (weer) oma werd .
Maar erg handig is het niet als mensen weten dat je gaat bevallen. Mijn moeder wist het per ongeluk dat ik aan het bevallen was (lang verhaal.... kwam manlief tegen in de winkel, vroeg of hij ergens mee kon helpen, kon dus niet, etc. etc.). Mijn bevalling duurde nogal lang en omalief (en opalief) zaten dus het hele weekend in spanning!

 

Ik zou het zelf niemand vertellen behalve diegenen die het moeten weten ivm oppas en je man zal vrij moeten vragen. Maar als je ouders bv oppassen zou ik er wel bij vragen of ze hun mond willen houden tegen ooms/tantes/broers/zussn etc. Lijkt me erg vervelend als iedereen weet dat je aan het bevallen bent.

 

ik ben ook ingeleid, met 41 weken, met gel.

Ik heb het wel verteld, heb het zelfs op m'n hyves gezet (wie,wat waar). Simpelweg omdat iedereen al zo lang meeleefde (ook dus via hyves heel veel berichtjes etc) .
Ik kan wel niets zeggen, maar dan gaan mensen ook zelf hun conclusies trekken als je eens niet bereikbaar bent ofzo.

Dus ik had juist zoiets van: Ze wéten het, dus ze weten waar ik ben en óók dat ze het wel horen als ze kleine écht geboren is.
Met inleiden kan het een halve dag duren, maar het kon ook 2 dagen duren, dus dat heb ik iedereen wel duidelijk gemaakt: Ukkie is op komst - maar heb geduld, het kan tenslotte ook 2 dagen duren.
Hierdoor was er dus ook niemand die smste ofzo tijdens de bevalling of op die dag zelf, alleen succes wensen van te voren en dát vond ik wel fijn en hartverwarmend juist .

 

Ik ben ook ingeleid, maar met 38 weken en 2 dagen. Heb dit aan mijn moeder, schoonouders en zus laten weten, omdat wij op de dag zelf 's morgens moesten bellen of er plek zou zijn.
Anders zou ik weer iedereen moeten mededelen dat het die dag niet zou gaan gebeuren.

 

als het dan toch nog 2 of 3 dgn duurt zit wel iedereen in spanning.....maar ja, het is inderdaad persoonlijk, je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt.

 

Ik ben ook ingeleid en het duurde bij na 3 dagen voordat ook dat verwerkelijk mijn kindje in mijn armen had.

 

Ik zou het niet vertellen, na het inleiden kan het zo nog een hele tijd duren. Iedereen zit dan in spanning of gaat je lastig vallen met de vraag of het er nog steeds niet is...

 

maar doen ze dat sowieso niet? Ik bedoel: Als ze je uitgerekende datum weten en weten dat je overtijd bent - dan heb je die vragen sowieso.
Ik zou juist als ik wéét dat iemand aan het bevallen is die persoon met rust laten en ja, wel in spanning zitten . Maar ik zou dus anders ook wel in spanning zitten als een goede vriendin overtijd aan het lopen is -wetende dat het íéder moment kan beginnen.


maar misschien is het wel een verschil als je ingeleid wordt vóór de uitgerekende datum, of juist erna, omdat je kindje niet uit zichzelf komt. Vóór de datum - wordt je kindje door anderen misschien nog wat minder verwacht.. na je datum, zit iedereen sowieso in spanning.

 

ik zou het niet doen.
Alleen aan je ouders en evt. broers/zussen.

succes!

 

Ik zou het niet doen, zou het een verrassing laten.

 

ik zeg ook tegen niemand iets... als ik een datum geprikt zou krijgen... behalve me moeder, maar die is bij de bevalling aanwezig, en me zusje ... de rest krijgen het pas te horen als de kleine er is! ... heb nogal mensen in me vrienden kring die dan om de 5 min gaan zitten bellen ...

 

Wij wisten dat ik ingeleid zou worden rond de 38 weken dit was wel algemeen bekend.
Maar de dag dat het ging gebeuren hebben wij, in eerst instantie, alleen aan mijn ouders verteld. Wij wisten het ook pas een dag van te voren.
Tot wij 's avonds werden gebeld door onze beste vriend. Zijn broertje had zichzelf van het leven beroofd en wij konden het niet aan om hun de volgende dag te bellen met ons blije nieuws. Wij konden ze op die manier een beetje voorbereiden dat ze een blij telefoontje van ons konden verwachten... Het moeilijkste telefoontje voor ons.

Het inleiden is mij erg meegevallen. Maar dat kwam vooral ook door de ruggeprik Onze dochter was er binnen 10 uur.

 

Ik zou het persoonlijk niet doen... (alleen b.v je ouders ofzo)
Ik heb namelijk bij mezelf gezien dat het 3 dagen heeft geduurd voordat het uiteindelijk op gang kwam en ik kreeg steeds smsjes; hoe gaat het ? Is er nog niks ? etc etc. best irritant

 

hier wisten de a.s opa's en oma's het,
en onze beste vrienden.
verder niet.
gelukkig hoefden ze ook niet zo lang in spanning te zitten.
ging om kwart voor 10 de verloskamers op en had om 15.42 mijn kleine meid in de armen.(na een zwangerschap van 38+2)
om 17.00 uur hebben we gebeld dat ze geboren was.

 

ahhhh Hou van jou

 

Wij hebben het toen tegen mijn (schoon) ouders verteld (mijn moeder zou ook bij de bevalling zijn) onze broers en tegen onze beste vrienden (1stel) en mijn buurvrouw (hele goede band)
Voor de rest hebben we het tegen niemand gezegt ivm smsjes en telefoontjes die je toch wel gaat krijgen, en vaak net op het moment dat jij bezig bent!!!

 

Hebben het bij mijn dochter wel gezegd, maar zou het als het nu weer het geval zou zijn niet zeggen. Het duurde ´maar´ 24 uur vanaf opname tot geboorte, maar werd gek van de smsjes.
Bij dit kindje lekker geheim houden! Ze horen het wel als het er is.