Ik ben van de no nonsense aanpak. Volgens mij hebben ze genoeg aan: je hebt een plassertje en daar in de buurt zit een klein gaatje (benoemen als vagina of niet, kun je dan zelf nog bedenken) en dat wordt precies groot genoeg dat de baby er uit kan. Vaak vinden ze dat genoeg uitleg en dat lijkt me ook voldoende!
heb ik ook al verteld. De babydokter haalt de baby uit de buik. Maar nu is ze aan het nadenken geslagen en vraagt dus of hij dan een mes gebruikt of een schaar...... tja. Als het een keizersnede wordt is dat makkelijk, maar dat zit niet in de planning zeg maar.... En als ik straks bevallen ben vloei je toch wel even en dan komen er zeker vragen..... (mn dochter is 4 jaar en een echt nadenker en vragenstellen..)
ik heb de vorige keer een filmpje laten zien..... Nee... van een kruis-shot, maar van een waterbevalling.. je zag dus niets.. alleen het babytje eruit floepen, terwijl de mevrouw (leek wel een hippie) stond.... eens kijken of ik het kan vinden... en nu zeg ik gewoon dat ik hem "uitpoep".... en daarom ook buikpijn krijg... begrijp mn bijna 3 jarige het ook...
Er is trouwens een boekje wat ik daar heel erg goed in vind: Biba Bella Baby heet het geloof ik. Met flapjes (buik open, baby er in). Daarin loopt er steeds een kat mee die ook een dikke buik heeft, en die zie je op een gegeven moment bevallen (half katje uit z'n billen) en uiteindelijk ook met kleine katjes die er dan naast liggen. Mijn dochter van 2,5 heeft daar genoeg aan en vindt dat boekje geweldig!
jammer... ik kan het filmpje zo niet meer vinden.... mooie van deze was ook dat de vrouw niet gilde, niet pufte... zefs wat stond te glimlachen..... en je niets "zag" wat je niet graag ziet als kind... of als zwanger bent btw.. want zag nu juist een paar voorbij komen, dat ik gelijk met gekruiste benen ben gaan zitten... hahahahaha...
Ik heb (nog) geen kinderen, maar als ik die wel had, had ik het ook zo uitgelegd. Leuke tip ook van dat boekje!
toen mijn broertje geboren werd had mijn moeder mij daar errug goed op voorbereid: de baby leefde in de buik en daar at en dronk hij en was een soort bedje wat ook meteen de bende schoonmaakte (placenta) Als d ebaby kwam dan gingen de babyduirtjes (baarmoedermond) tussen de benen van mama open en dan kon de baby daardoor naar buiten, maar die deurtjes gingen alleen open als het kindje groot genoeg was. Mijn peuter brein maakte er een soort rode hotelkamer van met van die saloon klapdeurtjes.
Ik heb hem uitgelegd dat mama's naast het plasgaatje en het poepgaatje nog een extra gaatje hebben. Dat is voor de baby..
Toen ik nog zwanger was vroeg mijn oppas kindje (4) dat ook aan mij...Gelukkig vroeg ze er gelijk achteraan ''Komt die baby uit je navel soms?''. Ik heb der maar gelijk geven.
Hier heb ik ook gewoon uitgelegd dat de baby uit mama's plassertje komt. Ik ga nog een keertje naar de bieb voor een geschikte boek hierover. Ik vond het nogal sneu voor Sem, want hij dacht dat mijn buik net als een ballon zou ontploffen en dat de baby er op die manier eruit zou komen. Dat mijn buik dan stuk zou zijn...... Dan heb ik liever de waarheid. Die is nog altijd minder gruwelijk dan de beelden die hij in zijn hoofdje had.
Ik begrijp nooit zo goed waarom volwassenen altijd zo moeilijk doen over deze (hele goede) vraag en ik vind het heel raar om iets tegen je kind te vertellen dat niet waar is. Meisjes hebben een gaatje voor plas en een extra 'babygaatje' , daar komt de baby door. Zo simpel is het! Ik weet dat ik als peuter erg tevreden was met dit antwoord.
Mijn dochter (wordt eind deze maand 3) zegt zelf dat de baby uit de navel komt. Ze is er trouwens ook van overtuigd dat de baby daar door naar buiten kijkt Mocht ze het nog eens in een vraag stellen, zeg ik gewoon dat er inderdaad ook nog een babygaatje zit bij mama's.
Mijn neefje, geboren via een ks, vroeg aan mij of de baby eruit gesneden zou worden. Zo was hij immers ook geboren... Uiteindelijk heb ik gezegd dat het via de vagina eruit zou komen. Nou dat kon hij niet geloven. Nee de dokter snijdt het eruit! (Hij heeft gelijk gekregen..)
Hier heb ik de vraag terug geketst: wat denk jij? Ik ben ewl voor het open vertellen, maar voordat ik wat kon zeggen had vriendlief al geantwoord dat ze daar nog te klein voor is, dus meer dan dit kon ik er niet van maken