Jeetje, Ik sta ineens in dubio! en wat moet je dan... ik zal t even uitleggen. Ik was aan het begin van mijn zwangerschap er heilig van overtuigt dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen, lekker relaxed alles in de buurt mocht dat nodig zijn. Nu ben ik aan het lezen over bevallen en wat alle mogelijkheden zijn en ga ik twijfelen, het lijkt me nu ineens wel heel relaxed om gewoon lekker thuis te zijn en met de gordijnen dicht en de kaarsjes aan (okee misschien iets overdreven maar meer voor het idee) mijn zoontje op de wereld te zetten. Zijn er meer meiden die halverwege de zwangerschap gingen twijfelen hierover en wat heb je uiteindelijk gekozen?
Eigenlijk heb ik een beetje hetzelfde... Ik kies voor het ziekenhuis omdat in de familie erg lastige bevallingen zijn geweest altijd en ik dacht: ik ga echt niet zo naief zijn om te denken dat ik wel ff thuis kan bevallen... T probleem is alleen dat dat thuis bevallen me zoooo fijn lijkt! Maar toch durf ik denk ik niet goed Ik lees in een ander topic dat er toch wel vrouwen zijn waarvan de moedr een lastige bevalling had en hun een hele makkelijke maar toch durf ik niet echt te geloven dat dat bij mij ook zo zal gaan. Ik moet (van mezelf) dus wel in het zh bevallen maar zou dit veel liever thuis doen....
Maakt niet uit toch? Je kunt tijdens de bevalling nog kiezen, dat heb ik ook gedaan. Dan voel je precies en zonder twijfel wat je wil.
Je kunt altijd nog op het laatste moment beslissen wat je wilt, waar je je goed bij voelt. Bij de eerste zat ik in het begin aan het ziekenhuis te denken, later aan thuis, maar had nog niet echt een keuze gemaakt. Uiteindelijk had ik op het moment dat de vk thuis kwam al 7/8 cm ontsluiting dus moesten we heel snel beslissen wat we wilden en toen toch voor thuis gekozen. Helaas moesten we aan het einde, na 1,5 uur persen, alsnog naar het zkh wegens een niet vorderende uitdrijving. Maar toch ben ik er super blij mee dat ik die tijd daarvoor gewoon lekker in m'n eigen vertrouwde omgeving heb doorgebracht. Nu gaat de voorkeur toch wel weer naar thuis uit, ondanks de vorige bevalling.
Ik ging ook twijfelen. Uiteindelijk dacht ik: ik moet naar mijn gevoel luisteren, dus we gaan naar het zkh. En in mijn geval was dat maar goed ook.... Ook vond ik, we hebben ontzettend goede voorzieningen, laat ik daar gebruik van maken.,
Ik wilde poliklinisch bevallen, lekker thuis tot 5 cm En daarna naar het ziekenhuis. Ben blij toe want moet er niet aan denken om na ruim een uur persen nog naar het ziekenhuis te zouden moeten gaan, uiteindelijk werd een vacuüm.... Vond het heerlijk, alles razend snel bij de hand wat nodig was...
er zijn er dus meer die gaan twijfelen een hele opluchting haha, ga t volgende week bij de vak maar eens voorleggen
Ik twijfelde ook wel een beetje geheel mijn zwangerschap. Vooral omdat ik niet iemand ben die vaak in het ziekenhuis is geweest en wanneer ik er wel was mensen dood gingen helaas. Maargoed, ik had toch zoeen ´oer´ gevoel dat het de beste keuze was en heb het over mij heen laten komen. Ik ben zo bij dat ik lekker in het ziekenhuis was bevallen. De reden dat ik er zo blij mee was was omdat het op het moment zelf echt veilig voelde. Alle hulp was zo dichtbij immers. Daarnaast vond ik het heel fijn dat toen ik het ziekenhuis verliet ik ook mijn bevalling achter mij kon laten. Ik had het nietzo fijn gevonden om hier thuis daar constand mee geconfronteerd te worden denk ik. En het was ook nog is fijn omdat ik iets teveel bloed had verloren, anders had ik mooi vanuit huis nog naar het ziekenhuis gekunt. Ik ga dus bij deze tweede beeb zonder enkele twijfel weer in het ziekenhuis bevallen. Je hebt soms trouwens keuze uit meerdere ziekenhuizen, ik athans wel en ik kan je aanraden je dus in de ziekenhuizen te verdiepen en diegene te kiezen waar je het best bij voelt. Succes ermee.
Door gebeurtenissen rondom bevallingen in familie en vriendenkring heb ik besloten om sowieso in het ziekenhuis te bevallen. Dit voor mijn gemoedsrust en ook van die van manlief. Het is iets wat je zelf moet beslissen, je moet doen waar jij en je evt. partner zich prettig bij voelen. Je kan altijd nog halverwege beslissen dat je naar het zkh wil voor evt. pijnstilling of als je je thuis niet zeker voelt.
even eerst dit: hoe de vrouwen in je familie bevallen zegt niks over je eigen bevallingen. De eerste bevalling van jezelf zegt zelfs ook niks over de tweede en evt derde en vierde maar dat terzijde. Ik wilde thuisbevallen, heb dit ook gedaan tot ik met 9cm ontsluiting toch naar het zhuis moest (vanwege uitputting en uitdroging). En achteraf was ik blij dat ik daar was anders was het kantje boord geweest met mij. Je kunt ten alle tijde kiezen tijdens je bevalling nog of je wel of niet naar het zhuis wilt! Ga je nu geen verwachtingen maken van hoe en wat, maar lees je in, ga naar info avonden van het zhuis om te horen hoe het gaat met bevallen daar en om de verloskamer enz te bekijken zodat je daar ook een ander gevoel over gaat krijgen. Maak je niet druk tijden sje bevalling weet je wel wat je wilt! xx
Mijn verloskundige denkt daar toch anders over. Het hoeft inderdaad niet persé maar de kans is groot dat als er allemaal moeilijke bevallingen in de familie zijn dit wel erfelijk is...
Ik twijfelde ook, eerst heilig van overtuigd dat ik thuis wilde bevallen, door allerlei verhalen en mensen die me voorgek verklaarde (wie bevalt er nu nog thuis en als er iets mis gaat) dacht ik toch maar naar het ziekenhuis. Na mate de zwangerschap vorderde en ik me super goed voelde dacht ik: waarom zou ik naar het ziekenhuis gaan als ik thuis lekker op mn eigen bed in mn eigen huis kan bevallen. Ik kan onder mn eigen douche naar mn eigen wc. Ik ben dus ook thuis bevallen, in mn eigen bed, spotjes op de slaapkamer gedimt, alleen de verloskundige de kraamverzorgster en mn man zaten op bed. Hele ontspannen sfeer en een heerlijke bevalling. Zou het zo weer doen. Volg je eigen gevoel en kies (als je een keuze hebt natuurlijk) voor de plek waar jij je het meest op je gemak voelt en ontspannen bent. Succes!!!
Ik wilde ook thuis maar werd ingeleid dus had geen keuze meer. Als er ooit nog een tweede komt heb ik geen keus meer en moet ik zowiezo in het zh bevallen ivm sectio deze keer..
Ik wilde bij de eerste in het ziekenhuis bevallen en dat is, gelukkig, ook het geval geweest. Ik zeg gelukkig want als ik thuis was gebleven had ik met 9 cm alsnog naar het ziekenhuis gemoeten. Deze keer zou ik stiekem graag thuis willen blijven... maar ik durf niet helemaal Iedereen inclusief mijn man zegt dat ik gewoon naar het ziekenhuis moet gaan maar ergens diep van binnen zegt een stemmetje 'maar ik wil zo graag thuis blijven'. Ik wil het liefste dit niet op het moment suprême zelf beslissen maar vooraf een keuze maken omdat ik van mezelf weet dat het me een rustiger gevoel zal geven. Gelukkig hebben we nog even om te beslissen...
Ik zou ook in het ziekenhuis bevallen van de oudste. Ik wilde wel thuis, maar man wilde het absoluut niet, dus voor zijn gemoedsrust hadden we voor het ziekenhuis gekozen. Toen de verloskundige kwam, omdat ik zo'n buikpijn had, bleek ik al 8 cm ontsluiting te hebben. Mijn man was nog niet eens thuis. Toen hij wel kwam hadden we eigenlijk geen tijd meer om nog naar het ziekenhuis te gaan en is de baby probleemloos thuis geboren. Achteraf vond ik het geweldig en had ik er niet aan moeten denken om met weeën in de auto te moeten. Het enige 'probleem': ik kon nog maandenlang niet langs het ziekenhuis rijden, zonder het gevoel te krijgen dat ik iets belangrijks vergeten was te doen, haha.