Mijn dochtertje geeft sinds kort kusjes! Erg lief hoor maar af en toe gebruikt ze ook haar tanden. Ik zeg dan altijd dat ze zachtjes moet doen en meestal gaat dit wel goed. Vandaag kroop ze onder de tafel waar een lamp staat waar ze niet aan mag komen. Dus ik pak haar op, begint ze heel hard te gillen en pakt mijn gezicht vast en bijt heel hard in mijn wang. Ik zei heel hard 'auw' en dat ze dat niet mag doen. Ze leek me alleen niet echt onder de indruk. Wat moet ik hier nou mee? Ze is net 8 maanden en zou ze nu al expres dit doen, omdat ze iets niet mag? Kan me bijna niet voorstellen van zo'n kleintje. Ik vind het zo moeilijk vanaf wanneer je nou echt wat 'strenger' moet worden. Maar af en toe zie ik het al voor me dat ik zo'n moeder wordt die het allemaal nooit heeft gezien en dan eindig je met kinderen die je ziet in die opvoedprogramma's Sorry voor het lange verhaal, maar wie weet hoe ik op het bijten moet reageren en vanaf wanneer moet je 'strenger' worden? Groetjes!
moeilijk hoor, al denk ik niet dat ze met opzet uit kwaadheid in je gezicht beet. Het gillen kan natuurlijk een reactie zijn op het wegpakken, de rest kan natuurlijk ook een knuffel zijn geweest om het goed te maken, dat weet je niet! Tis moeilijk te beoordelen wat kids op die leeftijd daadwerkelijk in hun belevingswereld meemaken. Wij zijn bij Zoë meteen toen ze aan tafel mee ging eten in de stoel, ongeveer 8mnd. begonnen met duidelijk maken wat we wel en niet gewenst vonden. Dit door iets strenger te spreken en je zag haar wel kijken, maar of ze het opsloeg? Toen ze wat ouder was ong. 10 mnd hebben we haar ook wel eens van tafel weg gezet met haar stoel als we haar een aantal malen hadden gewaarschuwd dat iets niet mocht. Bijv. het tafelkleed optillen, zich van tafel wegduwen met haar stoel etc. Ze begon op een gegeven moment met haar hoofdje nee te schudden als we zeiden dat iets niet mocht, dus ergens begreep ze ons. Nu 12mnd. spreken we haar streng toe als iets niet mag, bijv. met de deur spelen, cd's uit de kast trekken etc. Ze schudt dan nee en kijkt onschuldig om het dan weer stiekem te proberen! Ik waarschuw dan nog 2 keer, waarop ze weer nee schudt het soms laat en wegkruipt en zo niet, dan pak ik haar op en zet haar op een andere plek neer. Als ze dan begint te schreeuwen, dat negeer ik haar en is het zo over! Ik hoop dat je wat aan ons verhaal hebt... twinny
Lastig hoor... wat ik namelijk heb begrepen is dat die kleintjes nog niet om weten te gaan met bepaalde emoties zoals boosheid en daardoor het van zich af slaan/bijten etc. Louise doet het ook maar het is nu echt een stuk minder, vooral omdat ze ook in haar eigen handje beet en ze merkt natuurlijk dat dit pijn doet Ik denk dat het beste is om consequent te blijven. Ik roep ook auw en zeg dat dat niet mag en als ze het dan nog een keer doet, zet ik haar weg en negeer ik haar eventjes... daarna pak ikhaar weer op en zeg ik rustig dat ze niet mag bijten omdat dat pijn doet en ze mama maar een dikke kus moet geven. Meestal is het dan goed.
Vaak zeg ik hard Auw. Daar hoef ik niet over na te denken. Dan stop ik haar eigen hand in haar mond en zeg dat ze daar maar op moet bijten en dat ze mij alleen kusjes mag geven. Die volgt dan ook. Ze bijt heeeel af en toe. Ze ziet het meer als spelletje geloof ik, maar ik word er niet blij van!
Moeilijk hoor, vooral omdat ze nog zo jong is... Ik denk het enige wat je kan doen is proberen duidelijk te maken dat het niet mag en wat ik bij Joris heel erg merkte wat dat je het meeste iets duidelijk kon maken als je haar kan weren op het moment dat ze gaat bijten, dat ze er zelf van schrikt... Daar bedoel ik dan mee om haar gezichtje bv weg te duwen als je merkt dat ze wilt bijten...
Ik heb hier ook een bijtertje. Sinds kort heeft ze twee tandjes en als ze haar zin niet krijgt gaat ze bijten. Het is een felle tante moet ik zeggen 8) Of ze dit overnemen van andere kindjes weet ik niet, maar zodra ze er iets van begrijpt zal ik proberen dat ze hier weer mee ophoudt.
Hallo Meike Als een kind 4 a 5 jaar oud is word pas het inlevingsvermogen ontwikkeld, tot die tijd hebben ze geen bernul van het feit dat ze je pijn doen. Het is echter wel belangrijk dat je er wat van zegt. Mijn zoon heeft ook een fase gehad dat hij mij beet, ik heb hem steeds gezegd dat hij dat niet mag doen, dat hij zachtjes moet doen. Wel moeilijk soms om niet boos te worden maar als je in gedachte houd dat het niet is om je pijn te doen maakt dat het wel wat makkelijker! Groetjes Missmama
Vaak is bijten ook een frustratie idd van het niet kunnen aangeven van iets op een andere manier (door het gewoon te zeggen bijv omdat ze nog niet kunnen praten).. Maar je hebt er ook deksels tussen zitten die dondersgoed weten waar ze mee bezig zijn hoor! En ook wel beneden de 4/5 jaar. Maar met 8 maanden....lijkt me eerder een uiting van frustratie of jou uitdagen (tis tenslotte weer iets nieuws...hoe zal mama hier op reageren?..sommige kindjes gaan t woordje 'auw' juist grappig vinden want t is een reactie en dat willen ze immers!) Dus met zulke dingen is t vaak eerst kijken WAT de reden/oorzaak is en van daaruit kijken hoe je t gaat afleren/'straffen'. Succes!