Ja ik heb het ook links.. Ze heeft nu nog niet echt een naam gegeven aan mijn klachten, maar kreeg oefeningen voor bekkenpijn.. Over 1,5 week dus weer terug, en dan hoor ik het wel weer. Ben wel benieuwd of dit invloed heeft op mijn werk.. Ik werk in de zorg namelijk, dat is natuurlijk lichamelijk wel zwaar..
Oké.. Wat vervelend zeg Ik heb dus nog niet echt een 'naam' voor de klachten, maar dat hoor ik misschien de volgende keer, als ze me weer terug ziet. Ik hoop echt dat de pijn minder wordt. Als dit nog tot het eind zo moet.. Nou, dan zie ik er eigenlijk toch wel tegenop eerlijk gezegd,,
Ja het doet veel pijn. Ik probeerde me niet op de pijn te focussen en gewoon door te gaan. Maar ik ben ook erg hard voor mezelf moet ik zeggen.
Hi ts Ik heb precies dezelfde klachten die jij omschrijft Sinds 3 dagen neemt de pijn alleen maar toe Ik ga ook maar de fysio bellen
Als het stijfheid en een vastzittend SI gewricht is, goed je oefeningen doen en voldoende bewegen! Ik heb het meerdere malen gehad, voor ik zwanger was. Tijdens mijn zwangerschappen braaf oefeningen gedaan als ik me wat stijver voelde en nauwelijks last van mn rug grhad, ondanks een flinke holle rug en de belasting van de zwangerschap. Gelukkig ben je nog niet zover in je zwangerschap en zit je buik je nog niet in de weg met je oefeningen.
Ik zou sowieso niet te veel waarde hechten aan een naam voor je klachten. De kreet 'bekkeninstabiliteit' wordt officieel niet meer gehanteerd, omdat het bekken van iedere zwangere min of meer instabiel wordt (moet wel, anders kan er geen baby doorheen). Dit kan pijn geven, en dan noemen ze dat bekkenpijn. Met goede oefeningen is die pijn vaak een stuk beter te beheersen. In mijn geval moest ik vooral mijn onderste buikspieren trainen, en mijn bekkenbodemspieren. Daarnaast leerde ze mij (en m'n partner) hoe mijn pijn met massage verlicht kon worden. Verder gaf ze tips over wat ik wel en niet moest doen (zo min mogelijk trappen lopen, niet stofzuigen, niet bukken en draaien tegelijk, wasmachine zittend vullen/legen, onderste buikspieren en bekkenbodem aanspannen voor je iets gaat tillen, niet op harde ondergrond zitten). Ik zit nou mijn hele lijst te tikken, maar misschien is die op jou helemaal niet van toepassing. Als ik ging zwemmen verging ik van de pijn, terwijl jij dat juist moet doen van je fysio.
Hoe ging het daarna bri? En juist veel of weinig bewegen? En ml kids? Hoe verging het jou verder, verbeteringen of niet
Bij m'n eerste ging ik pas na 28 weken of zoiets naar een fysio. Eigenlijk was dat 'te laat', er viel niet veel meer te doen aan de klachten. Kon alleen proberen verergering te voorkomen. Dat is redelijk gelukt, ik ben redelijk mobiel gebleven. Bij de tweede kreeg ik eerder klachten en herkende ik het eerder. Ben toen al met 14 weken naar de fysio gegaan. Toen was er nog veel meer aan te doen. Ik ben die zwangerschap met minder pijn en beperking doorgekomen dan de eerste. Jammer genoeg heb ik nog steeds wel eens last of zelfs pijn. Dat is dan een teken dat ik nodig weer wat oefeningen moet doen. Ik overweeg om weer eens terug te gaan naar de fysio, omdat ik nu andere oefeningen zou kunnen doen dan in m'n zwangerschap (scheelt toch, dat die enorme buik er niet zit ). Misschien kan ik wel iets doen wat nog effectiever is. Bewegen is in principe altijd goed, maar als iets pijn doet niet. Lange stukken lopen moest ik bijvoorbeeld écht niet doen.
Ik merk dat de laatste dagen de pijn alleen nog maar is toegenomen.. Ik doe braaf mijn oefeningen, maar ben nog niet wezen zwemmen, dus weet niet of dat werkt bij mij.. Ik hoor het de komende afspraak wel..
Nou.. Ik weet niet of dit normaal is, maar de pijn wordt echt alleen maar erger! Ik kan nu nog maar amper lopen! Bij elke stap die ik zet lijkt het alsof ik in m'n onderrug een soort knakje hoor..?? En omdraaien in bed is nu echt hel! Ik moet in een keer in bed gaan liggen, en vooral zo blijven liggen.. Aaaarrhg wat is dat klote zeg Wordt dit nog beter.. Of alleen nog maar slechter??
Ik heb het rechts, al een paar weken dat ik het af en toe heb, maar nu heb ik zooveel pijn sinds gister.. Ik lag gister met manlief op de bank, en ik kon gewoon niet meer omhoog komen! Mijn man heeft me echt moeten helpen.. Ook omdraaien in bed was afgelopen nacht een hel! Vanochtend de huisarts gebeld maar daar kon ik niet eerder terecht dan dinsdag, dus heb ik het umcg maar gebeld.. daar sta ik tenslotte onder behandeling van de gyn.. Nu moet ik vanmiddag tussen 16u en 16u30 bellen naar het telefonisch spreekuur en dan verder bespreken wat nu.. Maar de assistente en ikzelf + mijn moeder denken heel sterk aan zwangerschapsischias.. als ik daar op google, kom ik echt op precies de zelfde pijn/ plekken. Ik zou als ik jou was ook maar even naar je verloskundige/gyn oid gaan..
Als je er niks aan doet, wordt het (volgens mij) alleen maar slechter. Als je nog niet ging, ga dan naar een goede bekkentherapeut. Die kunnen je helpen om te voorkomen dat het echt onhoudbaar wordt, of dat het blijvende problemen achterlaat. Ze kunnen geen wonderen verrichten, maar er is best veel wat wel verholpen of voorkomen kan worden. Je hebt geen verwijzing nodig voor een fysiotherapeut-met-bekkenspecialisatie, dus je hoeft niet langs de HA. Maar je zou wel aan de vk kunnen vragen of zij weet over wie zij goede dingen heeft gehoord.
Omdraaien in bed: Zet je voeten naast elkaar, met licht gebogen knieën. Til je bekken op, en draai met je voeten als draaipunt. Belangrijkste is dat je je benen bij elkaar houdt tijdens het draaien.
Wat doen jullie allemaal nog wel gedurende een dag? Als er amper huishouden enzo gedaan kan worden......? Een wandeling zit er ook niet echt in....
Ik ben al onder behandeling bij een bekkenfysio nu, moet maandag weer daarheen. De pijn neemt alleen maar toe. Heb al allerlei oefeningen gekregen en tips om in bed om te draaien en dergelijke, maar dit helpt niet het doet zo gruwelijk zeer! Ik ga dit dus a.s. Maandag weer bespreken, want zo schiet het niet op (tot nu toe tenminste)
Herkenbaar! Ook gehad bij de 1e goed je oegeningen doen! Heb je toevallig ook een hond wat je uit moet laten ?
Ja ik heb 2 honden, dus daar ga ik dan wel mee wandelen. Maar dit houdt ik ook niet lang vol ben op het eind van de straat al bek af gewoon door de inspanning om me niet te forceren.. Ik moet zo opletten dat ik er niet doorheen zak, anders lig ik daar op straat :s Maja.. Ik kan sowieso niet veel. Ook thuis kan ik amper vooruit, mijn man moet me de trap op helpen, afwassen kan ik ook niet afmaken, dat moet mijn man halverwege overnemen ( niet dat er zo'n grote bult afwas staat hoor ) en aankleden is ook al een ramp, laat staan dus douchen en afdrogen.. Ooooh voel me echt een oud wijf af en toe Maja ik kan niet meer, dus ik moet het er mee doen. Ik wil absoluut niks forceren, want dan ben ik verder van huis
Morgen moet ik naar de Arbo arts.. Ben benieuwd wat die zegt.. Ik hoop eigenlijk dat ik ten eerste serieus wordt genomen, en dat zij een gepaste oplossing weet. Ik werk normaal gesproken in de zorg, en dat is lichamelijk best zwaar. Aangezien ik nu thuis nog maar amper vooruit kom, ben ik benieuwd wat ik op het werk kan doen zie het eigenlijk maar somber in. Buiten dat laat ik me niet opnaaien, want ik moet echt op mezelf letten. Ik heb nu al zo'n pijn, laat staan als ik ga werken.. Hebben jullie misschien tips die ik mee kan nemen??