In mijn ogen moet eten gewoon normaal zijn; niet belonen met speeltjes, niet dreigen met: "als je je bordje niet leeg eet, krijg je geen toetje". Gewoon lekker eten. Geen honger? Dan niet, volgende keer beter!
Zo ga ik er tegenwoordig ook mee om hoor! Ik probeer het een paar keer met eten en als hij echt niet wil dan mag hij zijn toetje en als hij dit ook niet wil dan krijgt niks anders meer. Ik leid hem niet af met een speeltje. Ik heb wel eens vliegtuigje gespeeld en dan gaat Luca lachen om vervolgens toch zijn mondje dicht te houden. Na maximaal een kwartier niet eten stop ik ermee. Hij heeft vanavond alles opgegeten. Nu moet ik zeggen dat we wel iets gegeten hebben wat Luca meestal wel lust,namelijk bruine bonen met tomaat, appel, kip en aardappel (is een recept uit het boek opperdepop). Hij had al 5 dagen nauwelijks iets gegeten dat ik dit toch klaar gemaakt heb. Ook zijn toetje ging helemaal op. In het begin begon hij weer heel hard te huilen en toen heb ik iets van zijn prakkie aan zijn lippen gesmeerd en toen hij dit proefde en lekker vond ging zijn mondje vanzelf open en stopte hij alles snel in zijn mond. Is wel een knoeiboel om Luca dit bonenprakje zelf te laten eten omdat het niet veel grote stukken zijn die hij goed kan vasthouden en het is allemaal vrij zacht maar dat vond ik nu helemaal niet erg. Zelfs van zijn fles om 19.00 uur heeft hij 140cc gedronken.Ik ben helemaal blij. Morgen eten we vis met aardappel en spinazie, dat heeft hij ook al eens eerder gegeten en lekker gevonden dus misschien heeft hij de smaak weer te pakken. Veel liefs en een blije Nataly
Haha, ik snap dat je blij bent hoor! Mijn tekst was algemeen bedoeld en niet als reactie. Bij min thuis moest het bord leeg, dat ik niet zelf had opgeschept. Kon maar weinig op en had altijd buikpijn, toetjes kreeg ik niet als het bord niet leeg was. Dat is erg hoor als kind! Dus at ik iedere avond met tegenzin mijn bord leeg; eten was dus niet leuk.... OP mijn 21e ging ik zelf naar de internist en bleek ik een spastische dikke darm en een darmvernauwing te hebben. Ik zal mijn kind dus nooit dwingen te eten. Ik dacht ook niet dat jij dat deed hoor! Wou het gewoon even kwijt. Nu eet ik graag en hou van lekker koken, dankzij mijn lieve man!
oh maarik bedoel niet dat je standaard een speeltje moet geven hoor, liever ook niet hier...maar als hij niets wil eten en wel als hij afgeleid is, dan effe speeltje erbij> Als hij dan eenmaal doorheeft dat hij het lekker vindt, opent ie zelf zijn mond en 'opeens' is het speeltje weer weg.