Oh jee... Zwanger

he breg159@ ja dit is heel moeilijk. maar ja als jullie hopen dat het weer goed komt. dan denk ik dat je spijt krijgt als je abortus doet. straks komen jullie wel weer bijelkaar en dna besluiten jullie zelf om kinderen te nemen dan dnek ik dat je er altijd aan herrinerd wordt. en dat je dat later dwars gaat zitten. ik kan het ook wel helemaal mis hebben hoor maar ik zou er wel heel erg goed over na denken. sommige mensen kunnen geen knderen krijgen en die willen het heel graag. dus ja ik vindt abortus altijd erg moeilijk. ik denk altijd zo het is met liefde gemaakt dan wordt het ook wel weer met liefde groot. als ik wist dat ik steun zou krijgen van mijn fam en de vader van het kind dan zou ik het houden! abortus zou ik nooit kunnen doen. ook al zat ik op school en net met een bedrijf begonnen.
heel veel mensen redden het om een kindje groot te brengen dus waarom jullie niet?
nou succes met je keuze ik hoop dat je hier iets aan hebt

liefs

 

Zo te horen wil je het helemaal niet weg laten halen, alleen is je situatie er niet naar. Ik zou het daarom ook niet weg laten halen want ik denk oprecht dat je spijt gaat krijgen. Het zal denk ik inderdaad niet makkelijk worden maar wat je ervoor terug krijgt is zo mooi!

je bent er nu al aan gehecht dus heb je denk ik zelf al de keuze gemaakt of niet? en vraag je meer advies over hoe het nou in de toekomst moet?

Of zit ik ernaast?

 

wat ik eerst zou doen is de financien bij elkaar leggen wat komt er binnen en wat gaat eruit...
De aanschaf van de babyspullen kan een dure bedoeling zijn .. maar je kan t altijd zo duus maken als je wilt.
De eerste maanden kost een kindje volgens mij niet zo heel veel met een klein beetje geluk kan je borstvoeding geven dat scheelt al een hoop en als jij bevallen bent kan je op zoek naar een nieuw baantje..
Ik maak nl uit je verhaal op dat het vooral een financiele kwestie is waarom je twijfeld en ik denk dat finacien nooit een reden mogen zijn voor abortus (mijn mening).
Maar het blijft altijd jouw/jullie beslissing en ik wil je hiermee veel sterkte wensen

 

Lastig hoor meid.
Aangezien je nu al zegt ik ben er al aan gehecht is denk ik abortus voor jou geen optie. Ik lees wel een moeder gevoel door je bericht heen.

Een kindje heeft niet veel nodig en heeft aan veel liefde genoeg ( buiten eten kleding en luiers om dan). Ik zou er samen eens goed over gaan praten

 

Hoi meid,

Moeilijke situatie.... Ik zou ook niet zo makkelijk een keuze kunnen maken.

Als jullie hopen weer bij elkaar te komen dan kun je het misschien samen weer proberen en helemaal voor het kindje te gaan.

Als je zou kiezen voor een abortus en jullie komen later weer bij elkaar dan hebben jullie daar misschien later spijt van.

Als ik zou moeten kiezen dan zou ik het kindje houden. En hopelijk komt de relatie weer goed.

Succes met je keuze!

 

Ik ben het eens met de dames hierboven.
Als je het weg zou halen om de huidige situatie krijgen jullie spijt denk ik.
Helemaal omdat zowel jij als je (ex)vriend er blij mee zijn, het bijzonder vinden.
Ik weet niet of je op steun kan rekenen van familie?
Een kind kan je zo duur maken als je zelf wilt he.
Ok je bent meer kwijt, maar niet alles hoeft het duurste merk te zijn om goed te zijn voor je kindje.
Spulletjes kan je heel mooi 2de hands kopen. Of misschien bij de Ikea, wel nieuw en toch goedkoop.

Ik denk dat jullie hierover goed moeten overleggen en zoek ook uit of je ergens op oppas kan rekenen tijdens jouw schooluren. Dat scheelt ook een hoop aan kinderopvang.

Misschien heb je er wat aan.

 

Ik heb een abortus laten plegen toen ik 20 was.

Ik zat toen in het 2e (of 3e, ik weet het niet meer) jaar van de Pabo.

Mijn vriend was internationaal chauffeur. Ik woonde nog thuis. Het enige wat ik had was een zaterdagbaantje.

Het was elke maand stressen om rond te komen.

Ik heb ervoor gekozen om mijn studie af te maken en te wachten tot er een situatie zou ontstaan waarin ik een kindje alle rust, aandacht en zorg kon geven die het verdient.

Die tijd is nu.

Natuurlijk zijn er tijden dat ik er spijt van heb, maar ik weet ook dat op dat moment, de abortus voor zowel mijn vriend als voor mij de beste oplossing was.

Het heeft ontgetwijfeld heel erg veel stress, spanningen en moeilijkheden vermeden.

Maar ik vind ook dat je HELEMAAL zelf moet kiezen en je niet moet laten beïnvloeden door wat wij hier zeggen!

Het is JOUW leven, JOUW lijf, JOUW baby en dus ook puur alleen je eigen keuze.

 

hey meid..

Tja... heel lastig en wij kunnen alleen advies geven, maar jij moet zelf je keuze maken.

Ik snap dat je je kleine een mooie toekomst wilt geven met twee liefhebbende ouders, maar soms loopt het leven niet zo. Ik heb een hele leuke vriendin die alleenstaande moeder is geworden op jouw leeftijd en die kleine van haar komt niets tekort... Ik vind 25 ook niet echt zo jong dat je het alleen niet af zou kunnen.. en een luie student ben ik nu ook nog steeds.. en studeer nog wel steeds.. (langzaaaaam).

Heb je hier al met je familie over gepraat? zij gaan waarschijnlijk ook een grote rol spelen als de kleine er komt..

Ik zou als ik jou was niet voor abortus kiezen, maar weet niet of ik nu wel objectief ben met een groeiende buik en de eerste bewegingen in mijn buik.. Maar ik denk dat je spijt gaat krijgen. Als je wel voor abortus zou kiezen, dan zou ik in elk geval met iemand gaan praten om het te verwerken..

succes!

 

Kind geeft niks om dat soort dingen, die wil juiste liefde.. En ja wat is jong? ik ben 24 en vindt mezelf niet te jong. Ik denk zeker dat abortus niet de juiste keuze is in jouw situatie. Je bent oud genoeg, je hebt een woning en ik begrijp zo dat jij en je vriend van elkaar houden en om elkaar geven...

Ik ben niet tegen arbortus maar onder bepaalde omstandigheden alleen. Ik heb best wel veel moeite gehad met zwanger worden en mijn mening is misschien anders dan andere maar ik zie geen reden voor abortus

 

Hey meid,

Wat een lastige situatie en wat een enorm moeilijke keuze!

Zoals je het omschrijft is het inderdaad niet de meest ideale situatie, maar er worden kinderen geboren in nog veel minder goede situaties. Natuurlijk kost een kindje geld, maar je kunt het zo duur maken als je zelf wilt. En dat is alleen maar de praktische kant. Je zegt dat je nu al gehecht bent aan je kindje. Ik denk dat je dan echt spijt gaat krijgen achteraf.

Ik vind het heel moeilijk om je een advies te geven en dat ga ik dan ook niet doen. Ik kan alleen mijn mening geven en die is dat ik het niet zou laten weghalen. Het is zoiets moois en bijzonder! Echt een wonder.

Ik wens jullie allebei heel veel sterkte/succes met het nemen van een beslissing.

Liefs, Suus

 

Oh jeetje nou zo had ik het niet bedoeld of bekeken!

Natuurlijk is het nooit ideaal, maar ik vind het nogal een verschil: niet ideaal of de vreselijkste timing die je kunt bedenken.

Ik denk dat als ik het toen had gehouden, ik mijn kindje niet de kansen had kunnen geven die ik het nu wel kan geven!

Ik heb een afgeronde HBO opleiding en een stabiele gezinssituatie voor de kleine

 

Hier was het een soort gelijke situatie..
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, waren mijn vriend en ik ook niet bij elkaar, waren al 2 jaar uit elkaar, maar nog wel een super hechte band die wel sterker werd dat we er het al eens over gehad hadden om bij elkaar te komen, maar het rustig aan te doen..
Plus het feit dat ik buiten dat ook nog veel andere "problemen" heb/had (ook qua fiancieel) heb ik in het begin ook heel erg getwijfeld voor een abortus..
Ik, die altijd zei dat als ik ooit zwanger werd, dat ik nooit een abortus zou plegen, stond op dat moment toch heel erg te twijfelen, indd door de situatie..
Niet alleen ikzelf was geschrokken, maar mijn vriend ook toen ik het hem vertelde, omdat het totaal een verrassing was.. We hebben het er wel is over gehad, maar meer in de zin van als we weer bij elkaar zouden komen..

En wat sommige dames hier indd zeggen, dat je er achteraf spijt van gaat krijgen, of dat het blijft achtervolgen als je wel weer samen komt en dan voor een kindje gaat.. Dat ging ook door mijn hoofd.. Mijn vriend en ik wouden altijd al wel samen kinderen, was het nu niet geweest dan waarschijnlijk volgend jaar of over 2 jaar..

Ik heb mijn vriend ook echt de tijd gegeven (en mijzelf) om na te denken.. Ik was er al snel over uit dat ik geen abortus wilde, en toen ik die gedachtes eenmaal aan de kant had gezegd, viel er egt een last van mijn schouders.. Wist vanaf dat moment ook dat ik iets had om voor te vechten en er het beste uit te halen wat er uit te halen valt.. Mijn vriend en ik zijn nu al weer een paar maandjes samen en wonen zelfs samen! Het is dus uiteindelijk helemaal goed gekomen, en indd wat spulletjes betreft kan je het zelf zo duur maken als je wilt, zelf heb ik de hele babykamer van marktplaats geplukt, super mooi en modern kamertje, voor een mooi prijsje..
En daarbij komt ook bij, dat je nog eens super veel dingen krijgt van vrienden, fam. etc...

Misschien heb je iets aan mijn verhaal, of misschien ook niet.. maar ik denk ook indd niet dat abortus een optie is voor jou als ik zo je verhaal lees, bespreek het indd samen met je ex en neem misschien nog iemand anders in vertrouwen..
Toen ik het mijn moeder vertelde, wist mijn vriend het nog geen eens, en zij steunde me toen al heel erg, ook al zouden mijn vriend en ik niet bij elkaar komen..

Daarbij vinden jullie het allebij al heel bijzonder, wat staat er dan nog in de weg ? Kijk naar het totaal plaatje, en je kindje komt heus wel groot, het is alleen ff passen en meten en er zullen indd grote veranderingen komen, maar et is et wel waard, vind ik tenminste.. ik ben in ieder geval heel erg blij dat ik het gehouden heb..

 

Ja, je kan spijt krijgen van een abortus, vooral als je later gewenst zwanger wordt en eraan terug moet denken. Dat gezegd denk ik dat een kind opvoeden wanneer je daar nog niet klaar voor bent (of dat niet wilt) nog veel zwaarder kan zijn. Zeker als je geen goede relatie als ondergrond hebt. Een kind is een behoorlijke test voor je situatie en niet iets dat je relatie makkelijker of beter gaat maken.

Je zal hier vooral reacties krijgen die positief staan tegenover een baby krijgen en opvoeden. Logisch, omdat de vrouwen hier in het algemeen gewenst zwanger zijn. Ik wilde de andere kant van je keuze een beetje belichten, want een kind krijgen is ook niet niks.

Ik kan me goed voorstellen dat het voor jou moeilijk is om hier nu rustig over na te denken. Wat je kan doen om daarbij te helpen is iemand in je omgeving vinden waar je mee kan praten die niet direct bij de situatie betrokken is. Dat kan je helpen om alles op een rijtje te zetten.

 

De situatie is misschien niet ideaal, maar is het dat ooit wel dan? Als jouw gevoel zegt dat je het niet weg moet laten halen, dan moet je dat niet doen. Ik denk dat je je om de financien niet te druk moet maken. Er bestaat ook nog een deeltijdstudie , je zou daar eventueel naast kunnen werken?

 

@Breg159

Wij zijn begonnen om een kindje 'te maken' (haha)
toen ik 20 was! op mijn 21ste ben ik bevallen van een prachtige dochter Jailynn, ik vind mijzelf niet TE jong omdat ik er achter stond en vroeger al zij dat ik jong moeder zou gaan worden!
Ik vind persoonlijk dus dat jij (qua leeftijd) niet te jong bent!
En als jij nu al zegt na 7,5 weken dat je het kindje eigenlijk wil houden en nu al aan het kindje gehecht bent zou ik absoluut geen abortus overwegen!
je red het echt wel!
Je zegt zelf dat je al van alles aangeboden krijgt!
En weer niet bang dat je kindje geen 2 ouders krijgt die niet van hem/haar zullen houden zowel jij als je (ex) vriend zullen van het kindje gaan houden!
Als jij je zwangerschap wilt voldragen en er dus voor kiest dit kindje te houden en liefdevol wilt gaan opvoeden, en jij en je (ex) vriend niet met elkaar verder willen/ kunnen dan komt er echt wel voor jou een andere partner die van jou en jou kindje gaat houden!
Ik hoop dat je een goede keus maakt en je gevoel gaat volgend, als je dit niet doet dan kun je er misschien wel spijt van krijgen en dan is het te laat!

Heel veel succes met de keuzes die jij/ jullie maken, ik zal het volgen.

Liefs Kim

 

ik begrijp best dat je graag wilt dat mensen meedenken. Aan de andere kant, een keuze voor wel/niet abortus is een vraag die in mijn ogen niet aan anderen gesteld kan en mag worden. DAt doe je ook niet expliciet, ik zie dat je worstelt. Sterkte met je beslissing. De keuze zul je toch echt wel zelf moeten maken....