En niet zo'n klein beetje ook. Uit radeloosheid heb ik vanmorgen een afspraak met de kinderarts gemaakt. Het zit zo: Mijn zoontje is 15 maanden. Met 5 maanden kwam hij erachter dat hij een stem heeft, dat merken we nu dus nog dagelijks. Sinds dat hij zijn stem uitgevonden heeft doet hij niets anders dan gillen, gillen, gillen. Gillen van plezier, gillen omdat iets niet lukt, gillen omdat hij moe is, gillen omdat hij honger heeft, gillen omdat hij enthousiast is, gillen omdat hij trots is etc... Hij kan niets anders als gillen in ieder geval. Als hij wakker wordt jammert hij niet eerst even, of roept mij even, Neeeee, hij wordt wakker, tilt zijn hooft omhoog, staat op en GILT! Ook middenin de nacht. Hij komt gemiddeld 4x per nacht. We hebben inmiddels alles geprobeerd tegen het gillen: negeren, fluisteren, apart zetten op de gang en terug gillen. Vroeger kreeg hij in het weekend een flesje als laatste voeding zodat ik een wijntje kon drinken. Dat is altijd goed gegaan. Toen hij 9 maanden was lag hij in het ziekenhuis voor een weekje (keelontsteking, amandelontsteking, aften, niet eten of drinken en uitgedroogd). Toen is het begonnen! Hij weigerde ook toen hij beter was van een lepeltje te eten en weigerde de fles. Hij wou enkel de borst. Hij groeide niet meer. Uiteindelijk is dat met geduld gewoon goed gekomen. Hij drinkt nog altijd niet uit een fles, rietjesbeker, speciale beker, gewone beker (ik heb hier voor 200 euro aan flessen/bekers staan), hij snapt het principe daarnaast ook niet dat hij het moet kantelen om er drinken uit te krijgen maar ik mag hem de fles niet geven want hij wilt het zelf doen. Hij krijgt dus nog altijd dag en nacht borstvoeding naast vaste voeding. Maar goed, sinds de ziekenhuis opname is het begonnen dat hij niet meer doorslaapt. Hij moet overigens ook van niemand iets hebben, zelfs van opa en oma niet, met papa begint het te komen. Tegenwoordig wordt hij rond 01.00/02.00 wakker en dan wil hij spelen. Note ter informatie: we hebben nog 3 schoolgaande kinderen. Zoals omschreven wordt hij wakker, gilt, gilt, gilt, blijft gillen net zo lang tot we opstaan en hem mee naar de woonkamer nemen. We hebben geprobeerd te negeren, nachtlampje aan, aai over de bol, bij ons in bed nemen etc... Maar uiteindelijk zitten wij sinds een week of 3 om de beurt van 01.00 tot 06.30 met hem in de woonkamer zodat de rest kan slapen (als hij gilt dan trilt je trommelvlies ervan). We zijn op, gebroken en weten echt niet meer wat te doen. Alle adviezen die we gehad hebben, hebben we geprobeerd. Je zou denken dat een ervaren moeder als ik wel zou weten wat ik zou moeten doen. Nou ik weet het niet meer!!! Hij heeft verder geen moeite met inslapen en doet maar 1 slaapje in de middag, het is echt doorslapen wat een punt is in combinatie met het gillen en het verschuiven van zijn dag en nachtritme. Vanmorgen stond ik op het punt hem bij het ziekenhuis af te gooien en volgende week op te halen. Dit werkt op onze gezondheid, onze relatie, de schoolprestaties van de kinderen beginnen eronder te lijden en ons werk ook.... Kortom HELP!!!!!!!! btw; een weekendje weg zou ons doen opladen maar dat verhelpt het probleem natuurlijk niet. Daarnaast weigert iedereen op deze dwingende schreeuwlelijk op te passen. Verder is het een ontzettend lief en hartstochtelijk kind.
Pff heftig zeg! Als hij gilt, huilt hij dan ook? (Mijn dochtertje had een gilfase en dan was het gewoon keihard gillen, maar verder niet huilen ofzo). Misschien dat hij ergens pijn heeft? Goed dat jullie een afspraak bij de kinderarts hebben gemaakt! Ik heb verder geen tips ofzo, maar wil jullie wel heel veel sterkte wensen! Hoop echt dat snel duidelijk wordt wat het gillen veroorzaakt.
Nee hij huilt dan niet (tenzij hij echt boos of verdrietig is, dan is het een combinatie van). Pijn heeft hij niet (zo lijkt het alleszins). Bedankt!
Omdat het begonnen is met een keelontsteking, zou ik zelf toch echt zorgen dat je een controle bij de KNO krijgt. Gehoor zou ik ook -goed- getest willen hebben, gezien het gillen. Gillen, slaapproblemen, eetproblemen: dat alles bij elkaar duidt vaak op oor- of keelklachten...
Absoluut doen, ook als de kinderarts aangeeft dat hij niets ziet. Hier namelijk de ervaring dat huisartsen en kinderartsen echt niet voldoende kunnen zien, en bij twee kids hier aanzienlijke verbetering na behandeling door de KNO.
Mijn hoop is echt absoluut op het ziekenhuis gevestigd. Gelukkig zijn ze hier bij ons (BE) niet zo moeilijk met doorverwijzen en zijn ze absoluut welwillend! Ik heb de kinderarts vanmorgen zelf gesproken en hij zag absoluut in dat we hulp nodig hebben. Fijn dat het bij jullie geholpen heeft! Nu wij nog
Gilt hij ook woorden? Bijv MAMAAAA? Praat/gilt hij ook al een paar woordjes? Zo niet, dan zou ik me inderdaad ook op de oortjes focussen. Heb je al zetpillen geprobeerd? Of geprobeerd met hem te gaan rijden s nachts, kijken of hij dan gaat slapen? 1 van jullie is toch wakker.. Succes..
Nee hij gilt echt AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA. dus geen woorden. Hij zegt soms met veel moeite mama of papa (eerder per ongeluk). Hij heeft ook wel zijn eigen bewoording van de namen van zijn zussen. Haja, Teetje, Esj, verder als hij iets geeft zegt hij: aasj (van alsjeblieft). Hij loopt wel sinds 11 maanden los, hij stond los met 7 maanden. Motorisch gezien is hij snel, met praten is hij dan weer veel langzamer dan zijn grote zussen. Ik ben niet van plan te gaan rijden, anders leren we hem dat weer aan en kunnen we straks iedere nacht over straat. Daarnaast wordt hij ook altijd meteen wakker als we hem bijvoorbeeld uit de maxicosi halen of wandelwagen. Dan kies ik er liever voor om op de bank te zitten met een dekentje In ieder geval bedankt voor het meedenken.
Toch denk ik niet dat hij slechthorend is. Hij wordt juist heel snel wakker van een geluidje en reageert goed op zijn naam.
Even een dikke knuffel, die kun je wel gebruiken. Je hebt een goede beslissing genomen door naar de KA te gaan. Het kan nooit kwaad. Ik zou, zoals Rozemarijke ook zegt, er inderdaad op aansturen dat je naar de KNO gaat. Hier ook een vriendinnetje die met bijna 19 maanden buisjes kreeg. Zij kon ook ontzettend gillen en is/was een hele moeilijke eter. En een slechte slaper... Ook van haar werd niet gedacht dat ze slechthorend was en dat was misschien ook niet het geval, maar er zat wel het een en ander dwars in de oortjes. Succes bij de KA en probeer op je strepen te staan als je voor je gevoel niet gehoord wordt.
Zou inderdaad even goed laten nakijken door kno arts. Klinkt niet helemaal als normaal gedrag...wie weet zit er een medische oorzaak achter. Moet zeggen dat mijn dochter na mijn laatste ziekenhuisopname ook een tijdje echt helemaal van de kaart was. Het eten gaat sindsdien enorm moeilijk. Toen ik werd opgenomen (week) weigerde ze nog te eten, was alleen maar boos en aan het gillen. Ik mocht dr niet meer verschonen, helemaal niets. Vreselijk! Gelukkig trok het langzamerhand wel weer bij maar het eten is een probleem gebleven. Nu eet ze nog geen twee boterhammen per dag, er gaat amper nog groente of fruit in...avondeten al helemaal niet meer. Daarvoor at ze alles mee. Misschien heeft de ziekenhuisopname meer impact gehad dan op het eerste gezicht lijkt?
Dat dacht ik beide keren ook, maar er zat wel degelijk wat dwars en beide keren bemerkten we verschil/vooruitgang qua gehoor nadat ze geholpen waren. Is bij die kleintjes nogal lastig te constateren, als slechthorendheid 'm enkel in nuances zit