De aap is uit de mouw; een van de oma's geeft aan niks met mijn oudste te kunnen. Dit terwijl ze haar al van baby af aan regelmatig ziet en 2 dagen per maand oppaste. De bom is gebarsten tijdens de laatste keer oppassen. Mijn oudste heeft gezegd tegen haar dat ze niet voor kan lezen (oma sloeg nogal wat bladzijdes over) en ze heeft gezegd dat ze de volgende keer niet meer op hoeft te passen en dat ze best nog wel naar hun toen wil komen maar dan komt ze voor opa 😁 Voor oma is dit de druppel en ze wil niet meer oppassen en zegt helemaal op te zijn. We krijgen nu pas te horen te horen dat ze elke keer 'strijd' heeft met mijn oudste (4 jaar en 3 maanden). Gevraagd wat die strijd dan is; jas niet op willen hangen en meer van dat soort dingen. We weten dat oma weinig geduld heeft en weinig aandacht aan de kinderen besteed in de zin van iets met ze doen. Zij gaat graag met ze naar buiten en naar de stad; prima. Spelletjes doen ed dat is niet verplicht. We hebben de oudste ook uitgelegd dat de ene oma dit graag met ze doet en andere oma weer wat anders doet. Wij hebben uitgebreid met elkaar gesproken en door wat zij zegt denken wij dat de reactie van onze oudste een actie is op hoe oma met haar om gaat. Oma en opa waren hier op visite maar oma maakt helemaal geen contact met ons meisje. Ook op verjaardagen van de kinderen zit ze echt op visite en maakt ook geen contact anders dan bij binnenkomst. Wat mij het meeste deed schrikken is dat ze weer benoemde dat de jongste een echte ..... is. (Familienaam) en dat zij een klik hebben. Als wij zeggen wacht maar tot die 4 wordt dan zegt ze meteen dat ze dat niet denkt omdat ze dat zeker weet. Jongste komt wel knuffelen en gaat altijd al snel op schoot zitten. Oudste trekt heel erg naar opa. Opa doet al van kleins af aan spelletjes en leest voor als ze daar logeren. Prima zou je denken. Maar nu oma zo duidelijk haar voorkeur door laat schemeren dat ze niks met haar heeft. Dit moet de oudste gewoon voelen. Als het niet oprecht is dan kan ze toneelstukjes op gaan voeren maar dat voelt ze! Ze vroeg ons om mee te denken voor een oplossing maar zo lang zij niet oprecht haar best wil doen dan wordt niks. Opa stelt voor dat de meiden alleen komen als hij ook thuis is zodat ze er niet alleen voor staat. Ze kan niet omgaan met een 4 jarige volgens mij want zo gek doet mij oudste niet! Oppassen hoeft van ons ook niet want dat is altijd vrijblijvend geweest en dat wilde ze zelf graag. Hoe moet dit ooit weer er worden? Als oma niet verandert ben ik bang dat met name de oudste in de toekomt helemaal niet meer wil gaan en terecht! Ik vind het eigenlijk heel erg hier nu pas achter gekomen te zijn! Je kan denken wat een brutale aap die meid van je maar eigenlijk is ze goudeerlijk en oprecht naar oma! Iets wat de meeste mensen in de wereld niet durven zijn! Iemand met iets soortgelijks? Oma of opa met een duidelijke voorkeur? Wat moeten we hier nou mee?
Nou ik zou hier dus totaal niet gelukkig van worden. Het komt gevoelsmatig een beetje op me over alsof een moeder zegt een 'voorkeur' te hebben voor één van haar kinderen. Oké... natuurlijk heb je vanzelfsprekend met de ene persoonlijkheid meer een klik dan met de ander, maar dat moet een eventuele oma/kleindochter-band niet in de weg staan. In mijn ogen dan. Ik zou mijn kind daar in ieder geval niet meer met een lekker gevoel achterlaten. En zo schokkend vind ik de strijdjes nou ook weer niet. Mijn zoon (4 jaar) test oma ook wel eens uit en jaagt graag zijn opa op de kast. Ze weten beide dat het een pittig kereltje is en niet zomaar thuis geeft, maar mijn moeder zegt dan ook letterlijk: "Als één van jullie merkt dat ik één kleinkind duidelijk voortrek, dan mogen jullie me er goed duidelijk op wijzen dat dit absoluut niet door de beugel kan!" Dat je dochter dadelijk waarschijnlijk zelf een voorkeur gaat krijgen is inderdaad het risico wat opa en oma nu nemen, maar dat kan je haar in geen geval kwalijk nemen. Kinderen voelen het haarfijn aan als ze 'minder gewenst' zijn.
Denk dat oma en kleindochter op elkaar lijken. En. Het kan zo zijn dat ze elkaar liggen, zou er geen drama van maken. En aanbod van opa is misschien een goede. Verder geen tips.
Wat mij raakt is dat ik denk dat ze gewoon zegt dat die band er niet is. En ik vraag me af in hoeverre die er kan komen als zij er niet investeert. Of zoiets 'afgedwongen' kan worden. Het is een gevoelskwestie.... Het is niet de biologische oma zeg maar de 2e vrouw van opa. Biologische oma is er niet meer. Maar wij hebben haar wel altijd als zodanig beschouwt en de kinderen kennen alleen haar. Waarschijnlijk zullen dit ook de enige kleinkinderen blijven. Haar eigen kind heeft geen kinderwens.
Als oma van dit soort dingen al helemaal 'op' is en aangeeft de hele tijd strijd te hebben, dan zou ik haar inderdaad niet meer alleen op laten passen. Mijn moeder heeft bij mij en mijn zussen ook altijd nogal een sterke voorkeur gehad en vrij spartaanse opvoedmethoden. Voor mijn dochters wil ze een 'echte' oma zijn: niet structureel oppassen, maar alleen voor de leuk en dan enorm verwennen met snoep en speelgoed en zo. Ik heb met mijn man afgesproken dat we dat prima vinden ténzij we merken dat ze één van mijn meiden zo behandelt als ze mij vroeger behandelt heeft. Als ze hun zelfvertrouwen dreigt te beschadigen, is het oppassen per direct over. In jouw geval, als je weet dat je dochter doorheeft dat ze haar zusje leuker vindt en dat oma haar 'moeilijk' vindt, zou ik het oppassen dus stoppen tot oma of je dochter zelf aangeeft dat ze écht graag samen iets willen doen. En dan nog bij voorkeur met opa erbij...
Ze gaan deze week ook samen een dagje daar heen. Zo lang opa erbij is dan vindt de oudste dat goed. Oudste maakt zelf wel contact met oma zo vertelde ze zelf aan haar dat iets wat we gekregen hadden van haar niet meer goed was en dat we dat samen in de kliko gegooid hadden.
Heftig om te horen hoor. Ik zou hier heel erg verdrietig van worden. En ook erg zielig voor je oudste!!
Ik vind niet dat je van oma kan verwachten dat zij verandert. Misschien gek, maar ik kan me heus wel voorstellen dat ik later niet met alle klein kinderen dezelfde band heb. Elk kind heeft namelijk een eigen karakter. Je geeft zelf aan dat de oudste juist naar opa toe trekt en de jongste naar oma. Prima toch! Hier hebben de kleinkinderen van mijn ouders ook zo hun voorkeuren! Misschien deed oma wel heel erg haar best betreft het boekje lezen, en dan kan ik mij voorstellen dat zo'n reactie pijn doet. En was dit wel even de druppel, dat geeft juist aan dat oma het ook erg moeilijk vind dat die klik er niet is. Om eerlijk te zijn zou ik hier verder niets mee doen, je kan iets niet dwingen. Dus de klik tussen oma en kleinkind ook niet.
Is het niet uit een enorme emotie gezegd? Dat ze het misschien niet zó stellig bedoelt maar te koppig is het terug te nemen? Mja; oppassen zou ik iig niet meer laten doen, dat wil of kan oma gewoon niet meer als ik het zo hoor. Ik zou hij daarnaast wat laten rusten, wie weet komt oma weer wat meer bij zinnen. Daarmee bedoel ik vooral dat ze dan dus de oudste niet meer 'negeert' als ze op bezoek is bv, want dat vind ik gewoon raar gedrag; ook zonder klik zoek je toch contact? Het hebben van wel/geen klik kun je niet afdwingen, dat begrijp ik wel. Ik heb ook meer klik met bv mijn neefje dan met mijn nichtje. Dat betekent niet dat ik mijn neefje verwen en mijn nichtje negeer! Maar neefje komt bv meteen naast me zitten, en mja, het klikt enorm. Met nichtje kan ik echt leuk spelen, heerlijk kind, maar gewoon echt anders...
Dat maakt het echt complexer idd, de stiefmoeder van mijn zwager heeft hetzelfde; ze vindt de kleinkinderen oprecht leuk, maar het zijn duidelijk niet haar eigen kleinkinderen, dat zíe je gewoon aan haar. Natuurlijk kan een stiefoma net zo dol zijn op de kinderen als een biologische oma, maar het maakt het gewoon echt complexer...
Mijn schoonmoeder heeft een tijdje opgepast, 1 dag in de week. Nou, dat was een regelrechte ramp. Ze vindt onze zoon geweldig. En omdat hij zo druk is en zij bang is dat hij zich bezeert sjouwt ze de hele dag achter hem aan. Met als gevolg dat onze oudste (toen nog niet schoolgaand) de hele dag moest kleuren. Reactie was van onze dochter dus ook dat ze oma niet wilde knuffelen, dat soort dingen.
Fuddey, nee ze heeft al vaker laten vallen dat de jongste meer naar haar toe trekt en knuffelt dat zagen wij ook wel maar dat ze dit zo uitspreekt en na een uitspraak van mijn dochter niet meer op wil passen en zich beledigt voelt dat steekt. Het meisje is net 4!!!! En nogmaals ajb pas niet meer op dan! Oppassen zitten we niet mee. Ja het is lastiger ze paste ook incidenteel wel op als een van de kids ziek is en wij werken. Maar het gaat puur om haar gevoel naar de oudste en wat ze er mee doet. Je kan het niet afdwingen maar ze zou kunnen investeren. Als je een betere band zou willen dan...
Het lijkt wel of ik het verhaal van mijn zusje met onze oma lees. Deze band is helaas nooit goed geworden. Mijn zusje is inmiddels 32 en gaat af en toe nog naar opa en oma voor onze vader. Helaas kan je als ouder de klik niet afdwingen en kan je het alleen maar proberen te sturen. Veel succes
Oohw wat naar dat oma dat zo uitspreekt...... Geen band, strijd (??), helemaal op zijn. Ik zou het oppassen absoluut stoppen. Of ze nou wel of niet de biologische oma is (ik snap dat daar een groot verschil kan liggen), maar het gaat om een kind. Ze zou beter moeten weten.
Tsja als je geen oprechte aandacht van oma krijgt en dat gaat niet eens om een spelletje doen maar om echte persoonlijke aandacht dan snap ik dat je iemand niet leuk vind... En dat voel je!
Ik denk idd : wat een brutale aap jouw dochter. Wij hadden vroeger een droom opa en oma en een opa en oma die we niet goed kenden, nauwelijks klik, neefjes en nichtjes werden enorm voorgetrokken. Maar no Way dat we zulke dingen zeiden. Ik kan me heel goed voorstellen dat oma dan uit emotie reageert, dan kan je zeggen, ja maar oma is de volwassene, maar kennelijk heeft ze jouw dochter veel over de vloer gehad en krijgt nu dit over zich heen. Denk dat het heel logisch is dat daardoor alle emoties eruitkomen, helemaal afhankelijk van hoe jij erop geregeerd hebt naar je dochter, wat ik zo 123 niet kan lezen. Ik zou alles even laten rusten en er veel met elkaar over praten, wat de verwachtingen en moeilijkheden zijn. Dan pas kan je naar een nieuwe modus toewerken, want die moet er zeker komen. Succes!
Ik heb t idee dat ik dit verhaal al een tijdje geleden hier op t forum gelezen heb of ligt t aan mij?
Ik vind het niet brutaal, misschien op het randje. Maar ik zie het meer als een eerlijk kind. Maar de oma hoeft toch nooit zo te reageren? En misschien voelt het kind zich wel niet op haar gemak bij de oma, misschien is de strijd er wel omdat oma niet met (die leeftijd) kinderen om kan gaan en loopt ze daarom wat over oma heen. Ik vind iig dat het kind altijd het voordeel van de twijfel moet krijgen. Waarom wel inleven in oma en niet in het kind.
Ik denk dat als kind zich niet op gemak zou voelen ze ook niet meer zelf dingen zou delen met oma. Volgens mij was er idd een soortgelijk topic maar dan betreft een kleinzoon en opa die door het lint ging