Hoi allemaal Ik durf mijn zoontje van 8 en een halve maand nog steeds niets in het vuistje te geven, geen broodkorst, geen liga, geen soepstengel, geen baby koekje, geen fruit, geen cracker, geen rijstekoekje, niets. Ik durf het niet, ben bang dat hij er in stikt. In onze familie kring is jaren terug namelijk een baby gestikt in een stukje appel en is daaraan overleden. Ik moet daar steeds aan denken, heb er een trauma aan overgehouden serieus. Ik heb het echt geprobeerd, dan gaf ik zo'n koekje o.i.d en dan brak hij dat af met zijn tandjes (hij heeft er twee onder) en dan brak het zweet me uit en pak ik het koekje weer terug. Hij krijgt nu als tussendoortjes iets van geprakte fruit wat ik zelf geef met een vorkje natuurlijk of iets van volle yoghurt. Maar ik wil ook zo graag net als vele mama's met een gerust hart hem iets in het vuistje geven zodat hij lekker kan knabbelen en oefenen. Maar deze mama is zo onzeker als de pest! Ik durf het echt niet, en ik ben bang dat ik het pas ga durven als hij bijna al zijn tandjes heeft, in ieder geval de tandjes waar hij mee kan kauwen. Bedankt alvast voor het lezen en reageren.
He jeetje, wat vervelend voor je. Ik kan goed begrijpen dat dat altijd in je achterhoofd speelt. Denk er wel aan dat een appel hard is en in zijn mondje niet zacht wordt. Een broodkorstje of een koekje wordt zacht in zijn mondje en zal dus veel makkelijker door te slikken zijn. Ik weet niet of je een man of vriend hebt, maar misschien kan je die vragen of hij erbij kan zijn wanneer je zoontje oefent met een broodkorstje. Of iemand anders die je vertrouwt. En als je het kan, misschien er zelf niet bij zijn. Ga je even ergens anders zitten, maar wel dat je hem kan horen. Als je hem hoort dan hoor je vanzelf wel of het goed gaat of niet. Sterkte hiermee! Liefs Allistair
meid, je zou een cursus Eerste Hulp bij kinderen kunnen doen? Dan weet je wat je zelf kunt doen als je kindje zich verslikt, waar je moet kloppen enzo. Wellicht geeft je dat wat meer vertrouwen?
Ik kan het me voorstellen, want heb het zelf ook. Niet zo erg als jij, maar telkens als ik hem iets geef zit ik in de zenuwen of het wel goed gaat. Ik probeer af en toe wat op de Rapley methode te geven, maar hij heeft zich ook al een paar keer verslikt.
Ik kan mij er wel wat bij voorstellen. Ik had het met mijn zoontje. Wat je ook kunt doen is bv. twee kruimeltjes brood/koek geven, ongeveer net zo groot als een erwt, en als hij dat op heeft weer nieuwe geven. Zo kan hij toch wat zelf eten en er niet in stikken en dat dan langzaam opbouwen, zodat je er meer vertrouwen in krijgt? Ik deed dit met mijn zoontje omdat hij alles tegelijk in zijn mond deed elke keer en ging kokken en door ministukjes te geven gebeurde er niks.
Hij voelt jouw angst en zal zich dan sneller gaan verslikken. Ik heb namelijk de angst gehad dat hij zich zou verslikken in zijn flesje en dat gebeurde ook de hele tijd. Als iemand anders de fles gaf dronk hij het rustig op zonder te verslikken. Ik was op het begin ook bang dat hij zich zou verslikken in zijn eten. Mijn vriend heeft die angst niet dus zijn we elke keer samen brood gaan geven enz. Op het kdv heb ik ook aangegeven dat ik het eng vond en ze zijn gaan oefenen met hem. Wat ik thuis wel eens deed als ik een klein stukje brood gaf ( nog geen korstje maar begin met het zachte ) in zijn wangetje dan liep ik even naar de keuken maar ik hield wel zicht op hem. Dan ging ik even drinken pakken ofzo. Zo heb ik langzaam mijn angst overwonnen. Suc6 meid
Ik denk dat een EHBO cursus idd een goed idee voor je is. En hoe staat je man of moeder ofzo hierin. Anders lijkt het mij een goed idee dat zij hem dat geven, zonder jou erbij, wanneer het dan goed gaat hoef jij niet meer bang te zijn dat het fout gaat. Ik snap in jou geval je angst wel, maar je zoontje zal dit toch moeten leren, vandaar mijn oplossing.
Ik snap heel goed dat je zo bezorgd bent; een ander zal misschien denken dat het niet zo snel kwaad kan maar jij hebt het van dichtbij ervaren dat het soms wél kwaad kan... Wat vreselijk! Je zou hem in eerste instantie iets kunnen geven wat heel snel zacht wordt in de mond, daar verslik je al veel minder snel (en minder naar!) in dan in iets hards. Klein stukje brood, of een kinderkoekje bijvoorbeeld. Of een gehalveerde en geschilde druif. Juist appel is vrij hard en blijft ook hard als je erop sabbelt; dat zal eerder mis gaan dan iets zachts. Gaandeweg zal hij er handiger mee worden en dan worden jouw angsten misschien ook wat minder. En idd: een cursus kinder-EHBO kan ik je echt aanraden. Je hoopt dat je het nooit nodig hebt, maar áls je het nodig hebt weet je wel wat je moet doen.
Ik snap je angst hoor! Ik denk dat je al een paar goede tips hebt gehad: cursus EHBO geen appel, dat is echt te hard, mijn zoontje kreeg die pas na een jaar goed weg en die kauwt verder alles! het eten door een ander laten geven, want jouw kindje voelt jouw angst En dan nog een paar: laat je kindje goed rechtop zitten en geeft eten nooit liggend, lopend oid laat je kindje zelf zijn eten pakken, dan kan hij het zelf goed in zijn mond stoppen, daarbij is de kans op verslikken kleiner dan als jij het eten in zijn mond stopt geef geen liga of andere zetmeelachtige babykoek, want dit worden plakkerige brokken in de mond begin eens met zacht gekookte wortel of courgette of aardappel of andere zachte groente die hij al lust Ik denk dat hoe langer je wacht, des te moeilijker het wordt om je kindje aan vast eten te laten wennen. Zowel voor jou als voor hem. Hij wordt steeds ouder, gaat een keer naar een feestje en krijgt wat of pakt wat en weet niet hoe hij dat moet verwerken, dan kan de eerste keer maar beter met papa of oma zijn! Succes!
Jullie hebben gelijk ik denk dat ik me inderdaad ga aanmelden voor zo'n EHBO cursus, want ik ben anders echt bang dat het er niet van komt voor de kleine. Wat betreft het brood eten, dat geef ik inderdaad in hele miniscule stukjes even groot als een erwt, we doen dan ook bijna 1 uur over 1 boterham, erg he. @ tullip, mijn man is daar veel makkelijker in. Die geeft hem zijn boterhammetje zo in blokjes in zijn mond (het zelf oppaken kan de kleine nog niet, de vingertjes willen nog niet meewerken, maar dat komt wel) en dat gaat soms met kokken maar ja eigenlijk altijd wel goed. Alleen wanneer hij één keer maar kokhalst raak ik in paniek. Ja dat laat ik natuurlijk niet merken aan de kleine, maar zoals luna86 al zei, die voelt natuurlijk ook die angst van mij. Het ligt dus echt aan mezelf, die angst vreet aan me dat het fout kan gaan en ik dan niet weet wat ik moet doen! @ Zogelukkig, ja precies dat zou dus echt verschrikkelijk zijn zover wil ik het niet laten komen. Ik heb er nooit aan gedacht om zo'n cursus te volgen, ik hoop dat het gaat helpen. Zal eens gaan kijken waar ik zo'n cursus kan doen, hoe eerder ik ermee start des te beter. Bedankt allemaal voor de moeite voor het reageren en vooral voor de tips, waardeer het zeer!!!
@ Yach: meid wat lijk me dat moeilijk voor je.. Ik vind die tip van die cursus echt goed.. Dat zou ik idd gaan doen. En idd beginnen met iets wat smelt in zijn mondje.. Uhmm rijstewafels?? Of langevinger? Die zijn ook zo weg!! Appel is echt heel hard.. Dat durf ik zelf niet eens goed.. Sterkte hoor!
ik heb thijs laatst een korstje brood gegeven van ong 4 cm, eerst sabbelde hij eraan, en trok ie een vies gezicht. vervolgens stopt ie de hele korst in zn mond, in doe zn mondje open want ik schrok. korst verdwenen... ineens van die kok bewegingen en komt korst onder het slijm terug!
ik zou toch met broodkorst beginnen, dat is het zachtst... heb het nu ook een paar keer geprobeerd, ik geef het zo in zijn vuistje dat hij 1 hap in z'n mond kan krijgen zeg maar, en daar sabbeltie dan (en z'n hele vuist erbij haha) op.
Op het kdv zeiden ze dat ik juist niet met een korst moest beginnen want die zijn een stukje harder. Ik heb dat zachte gepakt en dan een inieminie stukje met een beetje fruithap. Mijn mannetje eet nu trouwens alles met stukjes maar een banaan zo los geven durf ik nog niet echt. Ik hou de stukjes redelijk klein en mijn vriend geeft al flinke stukken. Zou je misschien samen met iemand het brood kunnen geven? Iemand in je naaste omgeving die al heel erg vertrouwd is met kinderen? Ik zei laatst tegen mijn vriendin dat ik het eng vond om een rijstenwafel te geven. Die week was ik bij haar en toen gaf ze J. een rijstewafel. Hij heeft er heerlijk van gesmikkeld en het ging super goed. Toen ben ik het de volgende dag ook gaan geven.
je bent niet de einge hoor. ik had van de week piepklein stukje broodtje geven met smeerkaas.op aan raden van het cb jammie lekker effen later smoorde ze de erin heb snel me vinger in haar mondtje gedaan en er uit gehaalt en er kwam wat drinken achter het broodtje aan .dus ik w8 mooi tot dat ze tandtjes heeft. een broodkorstje krijgt ze wel en dat kon wel zeiden op cb maar dan van een dagje oud.maar geen liga en of iets anders want dat blijft dan in hun gehemletje plaken.vertelde die me vrouw van cb.
ik heb het ook gehad heel erg me dochter was 13 maanden toen ze haar eerste broodje kreeg als baby is ze een keer goed gestikt in banaan en een keer in een liga pff ik had het niet meer daar heb ik sirieus een trauma van opgelopen en ik was al zo over bezorgd niemand anders als ik en me manmochten haar eten geven maar moet 1 dingen zeggen iedereen die zeg dat kineren zonder tanden ook goed kunnen eten want die kaken zijn zo sterk daar ben ik he tniet mee eens ze kreeg haar eerste tandje met 11 maanden en met 13 maanden had ze er 2 nou het eten ging veel beter ik gaf stukjes brood met aardbei jam erop in stukjes van 1cm bij 1 cm iedereen lachte me uit en verklaarde me voor gek dus op haar 1ste verjaardag haar eigen taart iedereen lachen omdat ze wisten hoe erg panisch ik was ervoor ja hoor 5 sec later stikt ze erin toen pas nam iedereen me sirieus en dat me angst ook echt was ik moet zeggen toen me beste vriendiner was en het bord letterlijk van me afpakte en me kind "normale"stukken gaf en ik echt bij elke hap zei ze stiklt ze stikt en me vriendin heel nuchter : ze stikt niet hou je mond nou eens toen was ik nadat ze een broodje in 5 min weg had zonder te stikken er overheen stom he ze eet nu vanalles alleen ben ik nog wel bang voor appel dat eet ze nu net pas ...hier ook een vrouw op de creche die zei dat ze het doodeng vond omdat haar buurjongetje ook in gestikt ineen appel en eraan is overleden ...pffffff nu ik een 2de heb ben ik wel makkelijker in alles maar ik ben beneiuwd of me angst weer terug komt ik hoop het zo erg van niet! maar blijf een angst haas in dit soort dingen de babys hebben ook een stikreflex dacht ik dan hoor je zon erg geluid van stikken maar dat helpt ze juist om niet te stikken snappen jullie hem nog..ze kunnen zichzelf vaak redden maar goed je moet er niet aan denken idd zon ehbo ga ik begin januari volgen weet er al een hoop van op tv gezien hoe je bij babys moet handelen ect maar wil het ook echt in praktijk leren nou heel verhaal maar wou je laten weten dan je echt niet de enigste bent!
Wat jammer dat het mis ging zeg! Maar ik vind zacht brood zonder korst met smeerkaas eerlijk gezegd ook wel een plakbende en niet geschikt om mee te beginnen! Ik zou dat dus echt niet geven als eerste en gaan voor een droge oude korst of een geroosterd broodje oid. Je hoort dat juist die harde dingen wel goed gaan. Succes iig!
ja ben ik ook van plan, ik eet nu zelf lekker de smeerkaas op iihihih. maar cb hadden ze gezegt dat het wel kon. dan maar een stukje korst vandag oud, vindt ze ook heerlijk.
Appel kun je heel goed als partje in de hand geven om af te sabbelen als je het eerst een tijdje in de magnetron legt om zacht te worden en dan laat afkoelen.
Ik snap jouw angst ook goed hoor, maar wat je hierboven schrijft vin dik wel raar. Met 2 tandjes kunnen ze toch ook niet echt kauwen? Met voortanden kauw je niet, dat doe je met je kiezen. Met die voortandjes kunnen de kindjes wel wat beter afhappen, maar kauwen doen ze dan toch met die kaken totdat de kiezen komen. Misschien voor je geruststelling, wellicht heeft je dochtertje het verwerken van die hap nu gewoon beter onder de knie. Dat is hartstikke goed!