bah bah bah zit er helemaal doorheen. Toen mijn dochter een maand of 8 was wilde ze ook nooit slapen, uren zingen en over de rug strelen, daarna was het over, en nu is het weer zo, sinds het uur verzet is. En ze is echt wel moe, ze gaat op bed als ze moe is maar ze valt gewoon niet in slaap. Huilt zichzelf overstuur en als ik naar haar toe ga is ze weer klaarwakker. Ik neem haar dan mee naar beneden en denk: Ze moet even tot rust komen. (Op schoot wil ze dan nl niet.) Ze speelt dan tot ze steeds op het kleed gaat liggen en jengelen, dan weer in bed. Soms gaat ze dan slapen maar nu dus niet. Nog een keer er heen, ondergestopt, tijdje laten huilen, weer er heen, half uur gezongen, maar nee ze valt niet in slaap. Is helemaal overstuur en wil ook niks.
Wat vervelend zeg...! Misschie heb je hier iets aan: Leer je baby doorslapen en los het slaapprobleem op | BabySlaapGids (ik heb 'm en wil 'm je wel mailen). En ik zou op de kamer blijven. Beter is helemaal niet eruit halen, maar áls je het doet, dan op de kamer blijven. Anders is het verwarrend en wil ze misschien wel weer spelen (voor even). Succes!
Zou haar niet naar beneden nemen maar op de kamer of jouw slaapkamer blijven. Als je haar mee naar beneden neemt dan denk ze leuk mag spelen en wordt het alleen maar moeilijker denk ik. Toen ik deze fase had met de oudste ben ik nooit uit de slaapkamer geweest of ging op ons bed met hem liggen. Dacht eerst dat je bedoelde dat je dochter aan het zingen was in haar bed, dat doet mij zoon namelijk wel en dat juist zo schattig maar helaas voor jou bedoel je dat niet zo...
Dacht dat je bedoelde dat je dochter zelf aan t zingen is in bed . Das lekker vrolijk dacht ik... Maar niet dus. Zou haar niet laten spelen beneden, denk dat dat alleen maar verwarrend voor haar is. Succes!
Nou, ze is eindelijk op mijn schoot in slaap gevallen.. Overhevelen lukt dan wel. En ze slaapt wel door meestal. Maar ik wordt hier zo moe van. Overdag kan ik amper zitten of staan dan hangt ze huilend aan mijn benen, is al weken zo en heb ik ook weleens een topic over gehad. Ik heb het dan echt gehad s avonds, en dan komt dit nog!! Ik wordt dan snel driftig.. Ik heb haar ook nooit mee naar beneden willen nemen, maar wat moet ik dan? In bed wil ze absoluut niet blijven, ze gaat staan krijg haar niet meer plat. Op de kamer blijven, ze wil niet op schoot of de arm, ik kan haar wel op de grond zetten maar dan gaat ze ook spelen.. Overigens denkt ze (nu) nog niet, fijn spelen, ze wil zelfs amper spelen beneden, of heel even. Pff...even stoom afblazen..
Hoi hoi, Ik herken dat driftig worden wel een beetje.Al moet ik zeggen dat ik er nooit naar gehandeld heb. Ff heel diep zuchten, bedenken dat het om je kindje gaat, dat het ooit beter zal gaan en dan weer verder Wij hebben zelf een lekkere stoel op zn kamertje staan waar we bij dit soort situaties altijd in gaan zitten, leggen hem tegen ons aan en wiegen hem dan zachtjes, beetje zacht zingen misschien, maar beslist NIET van de kamer af. Want dat leek hier het 'hogere doel' te zijn . Ze zullen moeten leren slapen op hun eigen kamer. En dat hoeft niet ten koste van alles, wat mij betreft, maar na 19.30 uur komt ie hier niet meer van zn kamertje af, hoe zat ik het ook ben. Ik weet dat het nu een beetje knullig gezegd is, maar bedenk je dat er ook weer snel een tijd komt dat het beter zal gaan!!!! Succes en groetjes
Dat dacht ik ook; zag het ook al helemaal voor me zo'n zingend frummeltje die hele straten wakker houdt Tips heb ik helaas niet voor je
Hoi, dankjewel.. Ik heb ook een lekkere stoel maar mevrouw blieft niet bij me te zitten En het lijkt ook niet dat ze zo graag wil spelen.. Snap het zelf ook niet maar het breekt me echt op..
Niet aan vallent bedoeld maar als jij gaat zingen hou je haar dan juist niet wakker??? Als ik dat hier zou doen zou ze geen oog dicht doen. Ik ga er elke avond naast liggen elke avond. Ze slaapt bij mij op de kamer en binnen 20/30 min slaapt ze ik reageer nergens meer op leg haar neer geef een kus kushandjes we zwaaien dag ect ect en ik doe zo genaamt me ogen dicht het is elke avond wel even er naast maar het help haar rustig inslaap te komen en scheelt hier veel stress met andere worden ik heb me er bij neer gelegd.
Nee zingen doen we hier al vanaf een half jaar en helpt normaal erg goed, ze wordt er rustig van. Alleen dan blijft ze nog weleens een tijdje op schoot zitten, en eventueel in slaap vallen. Anders gaat ze staan en laat zich op de grond vallen.
Als ze heftig reageert is ze wellicht de nieuwe indrukken aan het verwerken. Het is toch ook zo dat zij sinds kort kan gaan staan? Dan gaan de kindjes ook voorturend in hun bed staan, echt een irritante fase. MAAR, als ze de indrukken moet verwerken, zou ik haar niet nog meer prikkelen. Dat doe je wel als je haar naar beneden haalt, laat spelen oid. Eigenlijk kun je het beste bij haar blijven (dat biedt veiligheid), en in haar bedje leggen en ernaast zitten. Als ze echt overstuur wordt, pak haar dan op en hou haar heel stevig vast. NIet wiegen oid, dat leidt ook alleen maar af. Als ze iets kwijt moet, geef haar ook die kans. Je kunt dan zingen, maar heel zachtjes, met een rustige stem. Of alleen maar herhalen: mama is hier, het is goed. Als ze weer rustig wordt, haar weer in bed leggen en erbij blijven (als ze last heeft van verlatingsangst). Dan zou ik helemaal niks zeggen, maar bijv naast haar bedje gaan liggen totdat ze slaapt.
Ga in ieder geval proberen haar niet meer naar beneden te halen, maar verder.. hoe kan ik naast haar blijven zitten als zij staat? (Ja ze staat een maandje denk ik.) Ik bedoel wat heeft dat voor zin?
Oja, als ze rustig is en ik leg haar in bed wordt ze wild, ze trekt zich aan me op en wil absoluut niet. Toch is het volgens mij geen verlatingsangst, ze doet het ook niet altijd.
Dat geeft haar vertouwen. dat je er bent. je kunt haar rustig terug leggen. En gewoon elke keer opnieuw. Ooit geeft ze wel op je moet er wel de tijd voor nemen. En zal zeker niet binnen een paar dagen opgelost zijn geef het een weekje.
Mijn zoontje had dat heel erg. Ik legde hem weer in bed (telkens weer), en ging erbij zitten en pakte zijn hand vast. Als ie weer ging staan, legde ik hem weer terug enz. Gewoon volhouden, op gegeven moment is daar ook de lol er vanaf. Ik werd in die fase ook behoorlijk gek hoor. Als ze overstuur wordt zou ik haar oppakken en stevig vasthouden. Bij dit soort fases vind ik het persoonlijk beter om erbij te blijven, dan te laten huilen. Ze zitten al in de knoop met zichzelf, en hebben meestal ook nog eens verlatingsangst. Dan vind ik die veiligheid van mijn aanwezigheid ongeveer het enige wat ik kan doen om ze te helpen. (en om het sneller te laten ophouden ) Succes meid!!
Idd zo ervaar ik het ook. Dat sneller laten ophouden dan haha. maar ja ik heb (Geluk ze ligt bij mij op de kamer)
Maar huilde hij dan ook? Zoals ik net zei, ze wordt wild als ik haar terugstop! Helemaal overstuur en ook staand huilen.
Ja, en dan deed ik hem dus oppakken en stevig vasthouden. Ik snap dat ze dan tegen gaat worstelen, maar ik bleef in die situaties zelf rustig doorademen, en hem stevig vasthouden totdat ie rustig werd. Volgens deze methode mag je dan niks zeggen, niet wiegen, niet rondlopen oid. Dat zijn allemaal nieuwe indrukken en je kindje kan die er niet bijhebben. Ik deed wel rondlopen, dat ging automatisch. Ik kon niet stil blijven staat als ie zo tekeer ging.