Ik ken het ook ja dat het mannetje nog wil wachten en wachten en wachten. Ik wacht inmiddels al zo'n 3 jaar en word er echt heel verdrietig soms van! Iedereen om je heen begint wel en is al zwanger! Maar ja, in juni moest ik van de huisarts stoppen met de pil. Mijn hele hormoonhuishouding was van slag. Nou ik blij... Mannetje vond het ook ok, dan maar met condoom en hij zij nog voor het einde van het jaar gaan we er wel voor. Ik helemaal blij. Nu de laatste maand werd hij helemaal gek van het condoom, dus nu voor het zingen de kerk uit. Verschrikkelijk maar ja hij vindt dat nu de beste oplossing, hij vindt het nog eng... Ach ja...maar het einde van het jaar komt echt wel in zicht en ik ben zo moe van het wachten en heb het er vanavond even extra zwaar mee. Ik hoopte een beetje dat voor het zingen de kerk uit niet had gewerkt. Merk ook dat ik nu ineens bang wordt dat het misschien niet gaat lukken. Een rede heb ik eigenlijk niet, maar toch na al het wachten. Ik hoop dat jullie mannetjes snel om zijn en de mijne ook. 1 voordeel mijn cyclus is nu wel ok. groetjes Evelien.... Sorry voor het negatieve verhaal, moet het even kwijt
jeetje, dan moet je inderdaad al erg lang wachten zeg. maar het einde van het jaar is inderdaad al dichtbij! ik heb ook een naar gevoel dat het niet zo makkelijk zal gaan lukken, heb hier ook niet echt een rede voor, gewoon een gevoel. ik ben nu wel met de pil gestopt, nadat ik met dit topic ben begonnen en reacties kreeg. heb het met mijn vriend over het ontpillen ed gehad en hij was het er wel mee eens om er nu mee te stoppen en met condoom te klussen, zodat ik tegen de tijd dat we er echt mee bezig gaan, niet eerst nog hoef te ontpillen. was wel blij met zijn reactie heb je wel een redelijk normale cyclus ondertussen ben je ook nog aan het ontpillen sinds je gestopt bent met de pil?
Mijn cyclus is nu wel ok. Daar ben ik wel blij mee, hoef ik niet meer te ontpillen straks. Ik heb hier wel veel last van gehad namelijk. Ik begon met een cyclus van 12 , 19,27,27 en nu 28 dus dat is wel netjes. Ik heb zelf heel sterk het vermoeden dat hij er in december wel voor wil gaan. Alleen ja wanneer he de maand is lang. Zal je net zien dat hij wil als ik mijn ei al heb gehad. ha ha Hoe is jou cyclus nu? en heb je veel last gehad van het ontpillen? groetjes Evelien
hee! ik 20 en mn vriend 22 willen er ook voor gaan we stoppen in januarie en zien het alle 2 al zitten toen ik het voorstelde was er geen tegen stribbeling hihi wij hebben nog een hoop spaargeld over van toen we samengingen wonen dus is voor ons een "meevaller" maar goed het is denk ik altijd beter om flink wat geld achter de hand te hebben en net wat iedereen zegt je hoeft niet alles nieuw te kopen.. succes! liefs,
Ik snap iets niet van die mannen... Hoezo zijn ze er NU nog niet aan toe, maar eind december van dit jaar wel? Klinkt meer als zoethouderij... Zul je merken dat het aan het eind van het jaar weer verschoven wordt want smoesjes zijn altijd te bedenken. Ik hoop voor jullie dames zeker weten dat jullie snel zwanger mogen raken, maar ik vind het zo gek klinken dat de mannen echt gaan plannen wanneer ze willen beginnen. Je hebt een kinderwens of niet. Als je die deze maand niet hebt, hoezo zou je dan volgende maand wel ineens een kinderwens hebben? Zoiets plan je toch niet? Wat mezelf betreft: ik weet dat mijn vriend heel graag kinderen wilt. Wanneer weet ik niet, maar hij ziet nu ook steeds meer vrienden van hem die vader gaan worden. Hij is dol op kinderen en wilt het liefst een groot gezin! Hij is 27 jaar oud en ik ben ook 27 jaar (leeftijd profiel klopt niet, moet nog aangepast worden) Ik schreeuw altijd: Nee, nee, nee moet er nog echt niet aan denken! Dus mijn vriend durft er niet eens over te beginnen als hij zou willen Laatste tijd voel ik wel mijn klokkie tikken. Maar een echte kinderwensverlangen van binnenuit mis ik daarentegen weer wel. Het lijkt alleen maar dat besef te zijn van: oh jee, ik nader de 30, ik moet snel zijn! We hebben het er verder ook nooit over. Ik merk hier dat veel stellen er wel gewoon over praten. Ik kan dat niet, iets houdt mij tegen. Bij ons is het meer van: Ooit krijgen we kinderen. Kennen jullie dat ook? Dat je biologische klok (JA!) iets anders zegt dan je gevoel (NEE!)? Of ben ik de enige?
Begin dit jaar heb ik gezegd dat hij maar eens voor de anti conceptie mag gaan zorgen als hij nog geen kinderen wil. Dit heeft hij netjes gedaan tot hij hem een keer vergat en ik zwanger bleek te zijn. Ik was door het dolle heen en ook mijn vriend was erg blij. Helaas liep het deze keer niet goed af maar inmiddels is hij zo aan het idee gewend dat we gewoon verder gaan met oefenen. Ik denk dat veel mannen een beetje schrik hebben als het gaat om zwanger worden. Misschien wel bang omdat hun leven gaat veranderen en ze misschien niet alles meer kunnen doen zoals voorheen.
Ik wou dat mijn vriend er ook zo over dacht! Ik ben onlangs ook onverwachts zwanger geraakt, maar we hadden besloten er toch voor te gaan. Helaas is dit na 5 weken en drie dagen mis gegaan, maar nu wil hij niet weer opnieuw proberen. En ik ben inmiddels zo aan het idee gewend geraakt dat ik niet meer kan wachten om mama te worden. Maar hij heeft het over nog twee jaar wachten! Help, hoe ga ik die tijd doorkomen? Misschien moet ik hem ook de verantwoordelijkheid voor de condooms geven
ik zou er gewoon weer eens naar vragen vandaag of morgen, dan weet je ook waar je aan toe bent toch? ik ben net met de pil gestopt, dus weet nog niks van het ontpillen en hoe het bij mij zal gaan en hoe mijn cyclus precies loopt. ik zie het vanzelf wel. succes met het gesprek in ieder geval en hoop dat hij je meer zekerheid kan geven. liefs suus
mijn vriend is er wel aan toe, hij zou het best wel willen, maar hij wil eerst goed sparen, waar ik het eigenlijk ook wel mee eens ben. we hebben het er pas net over gehad, dus vandaar dat hij daar nu pas speciaal voor wil gaan sparen. (we waren eigenlijk geld opzij aan het zetten om een huis te kopen straks) over een half jaartje ofzo hebben we al een leuk centje bij elkaar gespaard, dus dan hebben we wat meer zekerheid. komt wel goed, maar moet er gewoon de hele dag door aan denken ik denk dat ik ook wel een beetje hetzelfde als jij heb, mijn biologische klok zegt ook JA, alleen is mijn gevoel ook naar de JA kant gegroeid de laatste tijd. misschien moet je er toch eens over beginnen en dan kun je altijd eerst wat informatie bekijken om uit te zoeken of je er voor je gevoel ook klaar voor bent. dat doe ik nu ook! liefs suus
Hai meid ik herken zoveel in jouw vraag. Ik was ook degene die heeeel graag kindjes wilde krijgen en mijn vriend was er nog niet echt klaar voor. Ieder moment wat ik kon aangrijpen begon ik weer over baby's. Mn vriend werd er helemaal gek van! Ik heb me uiteindelijk voorgenomen om er niet meer met hem over te praten. En hij was degene die een half jaar later voorstelde om te stoppen met de pil! Ben nu vanaf september gestopt en vind het allemaal super spannend. Wat ik je wil zeggen is, wacht rustig af, het is veel leuker als jullie er samen achter staan! En weetje eigenlijk is er nooit het perfecte moment om te gaan voor een kindje! Ik hoop dat je snel "groen licht" krijgt!
dat is ook zo, en ik wacht dus ook gewoon tot hij zo ver is, of eigenlijk ons spaargeld zo ver is, maar ik vind het zo moeilijk om het even van me af te zetten. we hebben nu in ieder geval besloten om vast met de pil te stoppen (ivm ontpillen) en even met condoom te klussen. dus dat scheelt dan al weer. ik vraag me alleen iets af wat misschien een beetje dom klinkt, maar weet het echt niet, kun je dan na je eisprong gewoon zonder condoom klussen? want dan ben je in principe toch niet vruchtbaar? en dan tussen de menstruatie en de eisprong weer met condoom?
Hoi hoi, ik ben er in ieder geval nooit zwanger van geworden op die manier. Maar je kunt wel beter een condoom gebruiken als je cyclus onregelmatig is.. Zelf merk ik direct aan mijn lijf wanneer ik vruchtbaar ben... Dan wordt mijn afscheiding doorzichtig en elastisch...Verder voel ik dan ook een enorme spanning helemaal onderin mijn buik, ter hoogte van de eierstokken.
Nou dat is al weer een super begin toch! Dan ben je iig alvast van de pil af als jullie voor het echie gaan klussen. Dat scheelt al weer..Kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om het van je af te zetten. Als je erop gaat letten dan zie je overal zwangere buiken en baby's ik weet het! Het zegt toch al genoeg dat hij voorlopig met condoom wil vrijen, kan jouw lichaam ook vast ontpillen. En je zal zien dat hij op een gegeven moment die rubbertjes spuugzat is . Als je een hele regelmatige cyclus hebt zou het in principe kunnen, anders zou ik toch voor zekerheid gaan. Ook ik merk het direct aan mn lichaam wanneer ik vruchtbaar ben. Succes meid!
Hallo Allemaal, Ik ben zelf 37 jaar en heb al 7 jaar een kinderwens. Ook ik heb moeten wachten tot mijn man zo ver was, eigenlijk had ik de moed al opgegeven. Ik heb nl gezegd als ik 40 ben hoeft het niet meer! Vindt mezelf nu al aan de late kant. Maar als ik dan om me heen kijk en let dan echt op oudere moeders vindt ik dit toch kunnen. Ik voel mezelf ook jong en vaak geloven mensen ook niet dat ik al de 37 heb bereikt. Voor mezelf niet langer te kwellen want ik werd echt deprie van het idee geen mamma te zullen worden. Had ik mezelf voor genomen maar eens aan het idee proberen te wennen, dat het voor mij helaas niet is weg gelegd en ik het een plekje zou moeten geven. Mijn man heeft wel eens gezegd dan doe ik het voor jou maar dat wilde ik toen niet, je moet er wel samen voor gaan en achterstaan. Met mijn man had ik het er bijna niet meer over als hij zei als wij ooit een kind zullen krijgen dan zou ik het zo doen of zo ging ik daar nauwelijks nog op in. Een halfjaar geleden heb ik ook gezegd zeg het me maar het zal niet gebeuren he, misschien kan ik beter een spiraaltje nemen of zo. Want ook ik vergat wel eens de pil en dacht dan kan het in iedergeval geen ongelukje zijn. Maar hij zei nee ik wil het nog niet definitief afkappen gek gek en nog eens gek werd ik ervan, wat wil je nou? Op een avond lag ik op de bank een boek te lezen komt man lief naar me toe, en uit het niets zegt tie anders moet je toch maar met de pil stoppen. Ik dacht echt dat ik het niet goed hoorde. De dag erna 11-10-08 ben ik gestopt wel eerst gevraagd of tie het zeker wist en hij zei ik wil het 100% zeker weten als we het geluk mogen hebben dan laten we ervoor gaan. Op zondag wilde ik mijn oma het nieuws vertellen en belde haar op. Ze woond nl 700km van mij vandaan. Ik kreeg te horen dat ze er niet meer is helaas was ze de bewsute vrijdag dat mij man naar me toe kwam overleden. Raar he. Mijn man had s'avonds ineens een omslag (ik wil wel) en terwijl mijn oma die ochtend is overleden.Zal dat een teken zijn?Verder is mijn man wel heel kritisch, zegt we gaan er nu voor maar je bent 37 en ja helaas wel al 24 jaar aan de pil geweest dus hou er rekening mee dat het lang kan duren, of dat we helaas het geluk niet mogen hebben. Ik sta met beiden benen op de grond en hou het in mijn achterhoofd, maar denk dan ook weer, het is niet voor niks dat hij ineens er anders over denkt op de sterfdag van mijn oma. En ja voor mijn 40e dus ik heb 3 jaar de tijd, tuurlijk hoop ik dat het snel raak is maar wie hoopt dit nou niet. Ik hoop ook voor andere dat het snel raak is. Van sommige verhalen krijg ik echt een brok in mijn keel. Na zolang aan de pil te hebben gezeten was ik trouwens al na 4 dg ongesteld en daarna na 2 dg alweer en nu na 30 dg.
Knap van je dat je zolang hebt gewacht, dan stelde mijn klagen allemaal niks voor.. Kan me voorstellen dat je er af en toe deprie van werd. Van al die trieste verhalen zakt de moed mij soms ook in mn schoenen, ik probeer er niet teveel aan te denken. Kan na een jaar proberen altijd nog stappen ondernemen. Wij zitten pas in de 3e ronde.. Succes en ik hoop voor je dat je snel zwanger mag zijn. Enne je bent zo jong als je je zelf voelt!
Thnxs Nonja En we hebben allemaal recht op klagen iedereen mag hier zijn ei kwijt doet ook wel goed he, tenminste bij mij wel. Jij ook SUCCES en de rest ook natuurlijk
Wauw Dior, ik ben echt even verbaasd van jouw geduld. Ik vind het dubbel: jij geeft toe aan zijn wens van geen kinderen omdat je hem niet wil dwingen. Maar hij geeft niet toe aan jouw wens van wel kinderen en 'dwingt' jouw dus je eigen wens op te geven.. Dat lijkt me echt zoooo moeilijk, ik zou echt denken waarom stelt hij zijn eigen wens boven de mijne. Ik weet niet of ik het had gekunt, moet ik eerlijk toegeven.. Wel knap van je dat je je erbij hebt neergelegd. Hopelijk is het snel raak voor je.
Ja ik heb het ook heeel erg moeilijk ermee gehad en we hebben er ook best eens woorden over gehad. Maar het deed hem ook echt pijn dat hij mij niet dat kon geven wat ik zo graag wil(proberen zwanger te worden) Maar bij hem zit er ook een verleden achter en daardoor begreep ik hem weer wel. Maar makkelijk was het niet. En er is een vriendin geweest die zei, dan neem je een andere man maar, dat is zo dom die opmerking je wilt het met hem graag, ik hou van hem dan ga je toch niet zomaar weg. Maar makkelijk is het niet, maar het belangrijkste is dat het eindelijk zo ver is dat hij ook ervoor wilt gaan en we aan het proberen zijn om een wens in vervulling te laten gaan. En ik ben zo blij dat hij er nu zelf ook achter staat, eindelijk kan ik er met hem samen over fantaseren. Lieve Hope ik hoop voor jou ook dat het snel raak is, hopelijk kan je snel een super goed berichtje zetten bij ik ben zwanger zet hem op
hmmm, ik hoop niet dat ik zo lang hoef te wachten..... maar ben dus blijkbaar niet de enige met dit gevoel, dat is op zich al weer prettig. moet wel zeggen dat ik me er niet minder mee bezig ga houden na al deze reacties, blijf er mee in m'n hoofd zitten. het is ook allemaal eigenlijk begonnen toen ik midden in mijn strip van de pil ongesteld werd en tijdens mijn stopweek niet. het loopt nu nog steeds (voor de 3e maand) door elkaar heen, want zit nu weer in de stopweek, maar er komt niks. ben het ook 29 oktober voor het laatst geweest, midden in de strip. vandaar dat ik mijn teller ook maar op een andere manier heb ingesteld., dan loopt ie in ieder geval gelijk met mijn menstruatie, al is het niet gelijk met de pil. maar goed, ik stop nu toch met de pil om te ontpillen en voorlopig met condoom te klussen, dus hopelijk loopt het dan weer een beetje normaal. heb wel erg last van kwaaltjes moet ik zeggen. erg kramp in de buik al dag of 5, erg las van de rug, vandaag zo misselijk dat ik moest spugen. zal er allemaal wel bij horen..... succes allemaal en bedankt voor jullie reacties.